Μετά τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου κυρίου Ἐλπιδοφόρου, προερχόμενοι ἐκ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐκ τῆς Πόλεως τῆς Ἁγίας τῶν Πατέρων ἡμῶν, τῆς εὐσεβοῦς πηγῆς τῆς ἱστορίας τοῦ Γένους,
ἐκ τοῦ μαρτυρικοῦ Φαναρίου τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ πάντοτε ἀνημμένου καὶ φωτεινοῦ, ἐκ τῶν ἱερῶν σκηνωμάτων τῆς Μητρὸς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, τῆς πολυσεβάστου πνευματικῆς Μητρὸς ὅλων ἡμῶν, σοὶ κομίζομεν σήμερον, εἰς τὴν χαρὰν τῆς ἐνθρονίσεώς σου, ἐπὶ τοῦ ἱστορικοῦ θρόνου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ρεθύμνης καὶ Αὐλοποτάμου, τάς πατρικάς εὐχάς καί Πατριαρχικάς εὐλογίας τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Κυρίου Κυρίου Βαρθολομαίου, κάθε καλὴν εὐχὴν καὶ κάθε εὐλογίαν.
Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ἀποδίδει ἰδιαιτέραν σημασίαν εἰς τὸ γεγονὸς τοῦτο, διὸ καὶ παρίσταται ἐκπροσωπουμένη καὶ διὰ τῆς ταπεινότητός μου, ἀδελφικῶς σοῦ ὑπενθυμίζει ταῦτα:
Πρὸ ὀλίγου ἀνῆλθες εἰς τὸ στασίδιόν σου, τὸ ὁποῖον φέρει ἐν εἰκονίσματι τὴν εἰκόνα τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ καὶ ἠσπάσθης αὐτήν. Ἐν ἑκάστῃ Ἐπισκοπῇ ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ὁ Ἐπίσκοπος, ἐπὶ τοῦ στασιδίου του, συνάπτονται.
Δηλαδὴ ὡς Ἐπίσκοπος θὰ εἶσαι τύπος καὶ εἰκὼν τοῦ Χριστοῦ. Ἀπέστω ἀπό σοῦ ἡ δόκησις τῆς ἐξουσίας. Εἰς τήν ἐξουσίαν ὑπάρχει κατακυρίευσις, ἀνακυκλοῦνται ἰσορροπίαι, ἀπουσιάζει ὅμως ἡ ἀγάπη. Σύ εἶσαι διάκονος Χριστοῦ. Ὅσον αναλαμβάνει τις χαρίσματα τῆς Ἐκκλησίας, τόσον καταβιβάζεται καί καθίσταται ἔσχατος πάντων καί πάντων διάκονος, ὀρθοδόξως «δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ». Ἡ διακονία σου θά ἐνεργεῖται διά τῆς ἀγάπης, δι’ αὐτῆς λυτροῦται ὁ κόσμος. Ἐξάλλου καμία ἐξουσία, κανένας νόμος δέν δύνανται νά συγκροτήσουν Ἐπισκοπήν, εἰ μή μόνον ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Χριστός, ὁ εὐλογῶν καὶ ἁγιάζων σε ἐν τῷ στασιδίῳ σου, σοὶ παραγγέλλει νὰ Τὸν μιμεῖσαι τανυθέντα ἐπὶ τοῦ ξύλου. Ἂν τὸ πράττῃς, νὰ εἶσαι βέβαιος ὅτι ἡ ποικίλη ἐργώδης διακονία σου, θὰ ἔχῃ ἀπὸ τὸν Βασιλέα τῆς Δόξης ἀναστάσιμον τὴν ἀπόληξιν, καθότι ἀναλαμβάνεις ἀπό σήμερον «θλίψεις ἐπί τῶν νώτων σου καί κατά τό πλῆθος τῶν ὀδυνῶν σου αἱ παρακλήσεις σου πρός τόν Θεόν, εὐφρονοῦσι τήν ψυχήν σου».
Ὁ Χριστός, ὅστις σὲ ἐκάλεσε καὶ σὲ ἀνύψωσεν εἰς τὴν σκοπιὰν ταύτην, σὲ προτρέπει νὰ εἶσαι Ἐπίσκοπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὄντως βαρὺς ὁ σταυρός, ἀλλὰ ἠδεῖα ἡ ἀπόλαυσις.
Καὶ ὀφείλεις νὰ ἔχῃς, ὡς ἰδιώματα τῆς Ἀρχιερατικῆς σου πολιτείας, τὸ ὀρθοδόξως θεολογεῖν, τὸ ἱερατικῶς ζῆν, τὸ ἐκκλησιαστικῶς φρονεῖν, τὸ ἀφοσιωμένως διακονεῖν. Τὸ ἐγγίζειν μετὰ φόβου καὶ τρόμου τοῦ πυρός τῆς Θεότητος, ἐν τῇ καιομένῃ καὶ μὴ κατάφλεγομένῃ ταύτῃ βάτῳ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ρεθυμνίων. Ταῦτα πάντα ὀφείλεις νὰ βιώνῃς καὶ νὰ διακηρύττῃς, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν τὴν κορυφαίαν, αὐθεντικὴν ἔκφανσιν τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως.
Σεβασμιώτατε ἅγιε Ρεθύμνης,
Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία σοῦ ὑπενθυμίζει, ἐν τῇ εὐσήμῳ ταύτῃ ἡμέρᾳ, ὅτι εἶσαι καὶ καλεῖσαι νὰ εἶσαι Ἱεράρχης τῆς κατ’ ἐξοχὴν μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἀποστολικοῦ Πατριαρχικοῦ καὶ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καὶ ἀναμένει ἀπὸ σὲ πιστότητα, μαρτυρίαν καὶ θυσιαστικὴν ἀφοσίωσιν. Ἄλλωστε γνωρίζεις ὅτι διὰ τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν καὶ τοὺς διακόνους Αὐτῆς, κένωσις, θυσία, μαρτυρία καὶ μαρτύριον εἶναι ἔννοιαι καὶ βιώματα ταυτόσημα.
Γνωρίζεις πολὺ καλῶς, ὡς ἤκουσας καὶ ἐμαθήτευσας παρ’ ἐμοί, ὅτι ἐν τῇ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ κρανίου τόπος καὶ ἀποκεκυλισμένος λίθος, ἀπέχουν ἐλάχιστα. Λοιπόν, ὡς τῆς Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας Ἱεράρχης, τὸν Σταυρὸν καὶ τὴν Ἀνάστασιν θεασάμενος, ἀποστέλλεσαι ἐνταῦθα ἵνα μνημονεύῃς Ἰησοῦν Χριστόν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἵνα φυλάξῃς τήν παρακαταθήκην, ἀπό τάς βεβήλους κενοφωνίας καί τάς ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως.
Τοιοῦτον σὲ θέλει ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, ὁ Πατριάρχης σου καὶ ἡ ἀποστολή σου. Ὁ Χριστὸς σοὶ ἤνοιξε κεκλεισμένην Πύλην, σοὶ ἔδωκε τὴν Ἀρχὴν καὶ τὴν Ἐπίβασιν εἰς τὴν ἀποστολικὴν ὁδὸν τοῦ εὐαγγελισμοῦ ψυχῶν. Ἐπεκτείνου διὰ νὰ φθάσῃς ἐπὶ τὰ ἔμπροσθεν. Μὴ στραφῇς εἰς τὰ ὀπίσω, εἰς τὴν βολικὴν ζωὴν τῶν συμβιβασμῶν. Μὴ ἀναζητήσῃς μίαν ἀνετωτέραν ποιμαντικὴν διακονίαν, ἄνευ σταυροῦ καὶ πρὸ πάντων μὴ δειλιάσῃς ἐνώπιον οἱασδήποτε ἐξουσίας, ἡ ὁποία εἶναι ἀνίσχυρος νὰ ἐπηρεάσῃ τὴν Βουλὴν τοῦ Θεοῦ.
Αὐτὸ εἶναι τὸ φαναριωτικὸν ἐκκλησιαστικὸν ἦθος καὶ ἔθος καὶ τὸ Οἰκουμενικὸν φρόνημα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία σοὶ παραγγέλλει τὴν πιστὴν τήρησιν τῶν Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων, τὴν δογματικὴν ἀκρίβειαν εἰς τοὺς Ὅρους καὶ τάς Ἐπιταγάς τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τὴν εὐπείθειαν καὶ τὴν ὑπακοὴν εἰς τάς ἐκκλησιαστικάς σου ἀρχὰς καὶ εἰς τὰ πατροπαράδοτα θέσμια Αὐτῆς. Πάντα ταῦτα ὀφείλεις διὰ βίου νὰ ἐκφράζῃς καὶ νὰ ἀκολουθῇς.
Ἐπίστασαι καλῶς ὅτι διεδέχθης εἰς τὸν θρόνον τῆς Μητροπόλεώς σου ἁγίους, ἐναρέτους, διακεκριμένους Ἱεράρχας, ἄνδρας σοφούς, δεξιοτάτους περὶ τὴν διοίκησιν, ἀγρύπνους φύλακας τῶν παραδόσεων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Γένους, ἐν οἷς καὶ τοὺς τελευταίως θεοφιλῶς ἀρχιερατεύσαντας Ἀθανάσιον, Τίτον, Θεόδωρον καὶ Ἄνθιμον.
Ἔχεις περικείμενὸν σοι νέφος μέγα Ἁγίων, ἰδιαιτέρως τῶν θαυματουργῶν Νεομαρτύρων τῆς πόλεως ταύτης, ἐνισχυόντων σε, εὐλογούντων καὶ παραδειγματιζόντων σε.
Ἔχεις παιδείαν λιπαράν, συγκρότησιν ἐξαίρετον, εὐρύτητα ὁριζόντων, πείραν ἐκκλησιαστικὴν μεγάλην, δεδοκιμασμένην ἀντοχὴν εἰς τάς δυσχερείας, πορείαν ἐκκλησιαστικὴν λαμπρῶς μεμαρτυρημένην.
Λοιπόν, ἡ Ἐπαρχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῆς Κρήτης καὶ ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ἀναμένουσι ἀπό σοῦ περισσεύειν μᾶλλον, ποιμαίνων τὴν ἐμπιστευθεῖσαν σοι ποίμνην τοῦ Χριστοῦ μετ’ ἐπιστήμης.
Φιλοσόφει, εὐκαίρως ἀκαίρως, κατὰ Θεόν, ἐπὶ τοῦ ποῖος εἶσαι, ποῦ ἀνῆλθες, τί παρέλαβες, τί καλεῖσαι νὰ διαφυλάξῃς καὶ νὰ μεταλαμπαδεύσῃς εἰς τοὺς διαδόχους σου. Ἡμεῖς πάντες οἱ ἀγαπῶντες σε καὶ ἐμπιστευόμενοί σε εἰς τὸν ἀξιόθεον Ἱερὸν Κλῆρον, τάς Μοναχικάς Ἀδελφότητας καὶ τὸν λαόν, ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ καρδίας, δεόμεθα τοῦ Θεοῦ ἵνα τηρήσῃ ἄσπιλον τὴν ἀρχιερωσύνην σου, τὸ δὲ πρόσωπόν σου σοφὸν εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκέραιον εἰς τὸ κακόν, ἔχοντα μόνης τῆς Ἐκκλησίας τὴν φροντίδα.
Ἐφιστῶμεν τὴν προσοχήν σου νά ἀκούῃς τά βήματα τῶν ἐπερχομένων καί νά βαδίζῃς Συνοδικῶς. Ὁ Συνοδικὸς θεσμὸς εἶναι ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας, ὁ δὲ κλονισμὸς τούτου ἐπιφέρει διάλυσιν εἰς τὰ θεμέλια τῆς Ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως.
Νὰ ἔχῃς σεβασμόν, συνεργασίαν, ὑπακοὴν εἰς τὴν Ἱερὰν Ἐπαρχιακὴν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καὶ τὸν Πρόεδρον αὐτῆς, Ἱεράρχας διακεκριμένους, ἰδιαιτέρως προσφιλεῖς εἰς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν.
Ἡ παρουσία σου ὡς συμπαρέδρου εἰς τὴν Ἱερὰν Ἐπαρχιακὴν Σύνοδον καὶ αὔριον εἰς τὴν Ἁγίαν καὶ Ἱερὰν Σύνοδον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, θὰ σὲ βοηθήσῃ μεγάλως εἰς τὴν ἀποστολήν σου.
Ἡ αὐτονομία, ἡ ἀτομοκρατία, ἡ ἀπειθὴς περιφρόνησις τῆς τῶν πλειόνων γνώμης, ἀποτελοῦν βαρύτατα ποιμαντικὰ ἀποστήματα εἰς τὸν θεανθρώπινον ὀργανισμὸν τῆς Ἐκκλησίας. Τὰ ζιζάνια ταῦτα ἀναποδράστως ἀναφύονται, ἔνθα ὁ ἀτομικὸς ἠθικισμὸς προτάσσεται τοῦ καθολικοῦ ἤθους τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ ἑνότης αὐτῆς θυσιάζεται, χάριν μιᾶς ἑνότητος, δαιμονικῆς ἐπινοήσεως, παρά τῇ Ἐκκλησίᾳ.
Σεβασμιώτατε ἅγιε Ρεθύμνης,
Ταῦτα πάντα προτρεπόμενοι ἐκ Φαναρίου, γνωρίζομεν καλῶς ὅτι σὺ εἶσαι βαθύτατος γνώστης τούτων, τῶν τῆς Ἐκκλησίας πραγμάτων καὶ τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Ὡς ἐκ τούτου ὁμιλοῦμεν πρὸς εἰδότα καλῶς τὴν πραγματικότητα, ἐντὸς τῆς ὁποίας θὰ εἶσαι προσφέρων καὶ προσφερόμενος.
Ἀνάβλυζε λοιπὸν Χριστοζωὴν εἰς ὅλας τάς ἐκφάνσεις τῆς πολιτείας σου, δίδου βιωματικὴν μαρτυρίαν, διὰ τὴν ἐν Χριστῷ πορείαν τοῦ εὐλογημένου λαοῦ, τοῦ ὁποίου κατεστάθης Ἐπίσκοπος καὶ ποιμήν, γίνου αὐτῷ ἰλαρώτερος φίλων, φιλοστοργότερος πατέρων, συμφυέστερος μελῶν, ἀναγκαιότερος καρδίας.
Ἡ ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῆς Κρήτης σοὶ ἐνεπιστεύθη ἐκλεκτὴν ἐκλογάδα τοῦ Χριστοῦ, ἔχουσα ἔντονα τὰ ζώπυρα τῆς εὐσεβείας, τῆς φιλογενείας, τῆς παιδείας, τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς ἀνδρειοσύνης καὶ τῆς εὐψυχίας.
Βάλε εὐθὺς τὴν χεῖρα σου εἰς τὸ ἄροτρον διὰ νὰ ἀρώσῃς τὴν εὔγονον γῆν τῆς Ἐπαρχίας σου, γενοῦ εὔθετος εἰς τὴν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, πιστὸς ἄχρι θανάτου εἰς τὴν κλῆσιν σου, δόξασον τὸ Ὄνομα τοῦ Κυρίου, στερέωσον τὴν Ἐκκλησίαν, τίμησον τὸν Πάνσεπτον Οἰκουμενικὸν Θρόνον καὶ τὸν Σεπτὸν Προκαθήμενον αὐτοῦ, ὅστις ἀποτελεῖ τὸ κλέος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἐπίτρεψόν μοι νὰ σοὶ εἴπω, ὡς ὁ νυμφαγωγός σου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, νὰ ἀναδειχθῇς ἐπώνυμος τῆς εὐγενείας τοῦ μεγάλου Ποιμενάρχου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης ἀοιδίμου Ἀρχιεπισκόπου Εὐγενίου, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα φέρεις.
Μὴ φοβοῦ. Δὲν θὰ εἶσαι ἀνθρωπίνως μόνος σου. Ἐστερήθης προώρως τούς σαρκικούς σου γονεῖς. Ἀπέκτησας γονεῖς ἐνταῦθα, πολλούς ἀδελφούς καί γνήσια τέκνα κατά κοινήν πίστιν.
Ἡ Ἁγιωτάτη Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, ἡ Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία, αἱ ὁποῖαι σὲ ἐνηγκαλίσθησαν, σὲ ἐνεπιστεύθησαν καὶ σὲ ἐτίμησαν, θὰ ἔχωσι πάντοτε εὐήκοον οὖς εἰς πᾶν πρόβλημα καὶ θὰ σοὶ προσφέρωσιν ἐπιστηριγμὸν καὶ ἀναψυχὴν εἰς τὴν κοπιώδη διακονίαν σου.
Ἄξιος
