Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Όσο δακρύζουμε είμαστε άνθρωποι

Μόλις αντίκρυσα για πρώτη φορά την φωτογραφία του Κέβιν Κάρτερ ,ο οποίος αυτοκτόνησε μετά από 2 εβδομάδες από την βράβευση του με το βραβείο "Πούλιτζερ" αφήνοντας το παρακάτω σημείωμα :"Αγαπητέ Θεέ,





Οπότε καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά τα παιδιά τόσα χρόνια τώρα ,που πεθαίνουν ανά δευτερόλεπτο είναι απλά "αναλώσιμα" για κάποιους , γιατι τόσα χρόνια , τόσες προσπάθειες , όλο και κάποιο αποτέλεσμα θα είχαν φέρει και μη μου πείτε ότι λεφτά δεν υπάρχουν !! Μήπως , λέω μήπως είναι ένας τρόπος μείωσης του λεγόμενου πλυθησμού ; αλλή μια γενοκτονία;

Πρέπει να καταλαβουμε ότι για κάποιους είμαστε απλα "αναλώσιμοι" και πολλοί από εμάς τους ενοχλούμε με την παρουσία μας στον πλανήτη .Ήδη μας ετοιμάζουν φέρετρα , ήδη μας παίρνουν "μέτρα"¨.Θέλουν να μας εξαφανίσουν ,θέλουν να μείνουν λίγοι και "καλοί".Η γενοκτονία συνεχίζεται και αφορά όλους μας γιατί όλοι μας είμαστε πια στόχος .Τους εμποδίζουμε στα μελλοντικά τους σχέδια .Θέλουν να μας κάνουν πρώτα σκλάβους τους χωρίς βούληση, μυαλό, συναισθήματα και λογική , μετά αριθμούς και τέλος να μας εξαφανίσουν .


ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ !!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥΣ !!!!

Ας αντισταθούμε όσο είναι καιρός !!! ας αγωνιστούμε μέχρι τέλος !!!

Ας πουμε ΟΧΙ στα σχεδια τους .

Ενα ΟΧΙ που λέει κάθε λαός σε τέτοια περίπτωση επίθεσης εναντίον της χώρας του
Και είναι ο λαός, οι άντρας, οι γυναίκες και τα παιδιά του κάθε τόπου!.

Ας τους αποδείξουμε ότι είμαστε ακόμα άνθρωποι με καρδιά, αγάπη και φωνή μέσα μας .
Ας διώξουμε από επανω μας τον εγωισμό και τον "ωχαδερφισμο" που μας κατέχει.
Πρέπει να καταλάβουμε πια ότι συμβαίνει στην γειτονιά μας, στην χώρα μας, στην πόλη μας ,σε όλο τον πλανήτη μας αφορά όλους ,γιατί το σχέδιο εξόντωσης είναι μαζικό .

Ας ξεσηκωθούμε , ας ξεβολευτούμε για μια στιγμή και να νοιαστούμε για τον διπλανό μας ,
ας δακρύσουμε για το πρόβλημα και τη δυστυχία του άλλου .

ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΔΑΚΡΥΖΟΥΜΕ ΘΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ !!
www.pentapostagma.gr

υπόσχομαι ότι δεν θα πετάξω πια άλλο φαγητό στα σκουπίδια, όσο άνοστο και αν είναι. Προσεύχομαι, ότι θα προστατεύεις την ψυχή αυτού του παιδιού...πραγματικά, πραγματικά λυπάμαι. Ο πόνος της ζωής υπερισχύει της χαράς σε σημείο ότι η χαρά δεν υπάρχει. Χωρίς λεφτά για τηλέφωνο, για το νοίκι μου, για να υποστηρίξω το παιδί μου, για να ξεπληρώσω τα χρέη μου, χρήματα, χρήματα, χρήματα, μα πάνω απ’ όλα, οι εφιάλτες από τις ζωντανές θύμησες από δολοφονίες, και πτώματα, και θυμός πολύς, και πόνος ανείπωτος, για παιδιά που πεινάνε, για τρελούς, συχνά και αστυνομικούς, που πατάνε τη σκανδάλη, δεν αντέχω άλλο, φεύγω", δεν άντεξα και δάκρυσα .
Δάκρυσα για τα αθώα παιδικά μάτια που κλείνουν για πάντα καθημερινά ,τις αθώες παιδικές ψυχές που πηγαίνουν να συναντήσουν τον Δημιουργό τους .
Αν νομίζετε ότι τέτοιες εικόνες θα τις βλέπουμε μόνο σε τηλεοράσεις και περιοδικά είμαστε όλοι μας γελασμένοι .Πολύ σύντομα θα τις δούμε μέσα στην χώρα μας και τότε ο Θεός να βάλει το χέρι Του.

Όταν ο ίδιος ο δημοσιογράφος προσπάθησε να βοηθήσει την μικρή 2χρονη που εμφανίζεται στη φωτογραφία η οποία προσπαθούσε να πάει σέρνοντας ,αφού δεν είχε πια δυνάμεις , στον καταυλισμό που απείχε μόλις λίγα μέτρα για φαγητό και νερό δεν τον άφησαν!! Ποιοί; (τα συμπεράσματα δικά σας).
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...