Σ' αυτή ήταν μαζεμένοι όλοι οι δαίμονες καί έκαναν σκέψεις πώς να ρίξουν τους ανθρώπους στην αμαρτία.
Ο ένας έλεγε: «Να πούμε στον κόσμο ότι δεν υπάρχει Θεός». Ο άλλος είπε: «Να λέμε στον κόσμο ότι δεν υπάρχει Κόλαση καί Παράδεισος». Ο τρίτος: «Ότι δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή». Ο τέταρτος: «Να τους κάνουμε να βλασφημούν». Ο πέμπτος: «Να τους ρίχνουμε στην πορνεία, τη μοιχεία καί σ' όλα τα σαρκικά αμαρτήματα»...
Όλοι οι δαίμονες είπαν τη δική τους γνώμη.
Στο τέλος ρώτησαν κι’ ένα δαίμονα πού δεν είχε μιλήσει καθόλου.
— «Εσύ δεν μας λες τη γνώμη σου»; Τότε αυτός είπε:
— «Εγώ λέω να πούμε στον κόσμο, ότι υπάρχει Θεός, υπάρχει μετά θάνατο ζωή, υπάρχει Κόλαση καί Παράδεισος. Μόνο να πούμε στους ανθρώπους, ότι έχουν ακόμα καιρό για να μετανοήσουν».
Όλοι τότε συμφώνησαν με τη γνώμη αυτή καί πήραν απόφαση να συμβουλεύσουν τον κόσμο, ότι θα ζήσουν πολλά χρόνια καί έχουν πολύ καιρό ακόμα μπροστά τους για να μετανοήσουν.
Ο αγαθός Γέροντας, έφριξε για το τέχνασμα αυτό των δαιμόνων καί παρακαλούσε το Θεό να φωτίζει τους ανθρώπους να μη πέφτουν στην παγίδα αυτή των δαιμόνων.
(Απ’ τον «Ευεργετινό»)
stratisandriotis.blogspot.com
