Τι πιο μεγαλιώδες, πιο συγκλονιστικό, πιο ιερό και άγιο από τη θεία λειτουργία, κατά την οποία ο ίδιος ο Θεός σφαγιάζεται αναίμακτα και προσφέρεται στο πλάσμα Του; Κι όμως πολλοί χριστιανοί
περιφρονούν αυτή την ουράνια μυσταγωγία και δεν προσέρχονται στον ναό όταν τελείται. Άλλοι πάλι έρχονται μόνο από συνήθεια και στέκονται ράθυμοι, ψυχροί, περιπλανώμενοι με τη σκέψη και το βλέμμα. Γιατί; Διότι ίσως κατά βάθος δεν πιστεύουν στο μυστήριο, δεν συλλαμβάνουν το μεγαλείο του, τη θεουργό δύναμή του, τους σωτηρίους καρπούς του. διότι δεν έχουν αναγεννηθεί από την πλούσια προσφερόμενη χάρι του Θεού και ο ύπνος της πνευματικής αδιαφορίας έχει βαρύνει τα βλέφαρα της ψυχής τους.
περιφρονούν αυτή την ουράνια μυσταγωγία και δεν προσέρχονται στον ναό όταν τελείται. Άλλοι πάλι έρχονται μόνο από συνήθεια και στέκονται ράθυμοι, ψυχροί, περιπλανώμενοι με τη σκέψη και το βλέμμα. Γιατί; Διότι ίσως κατά βάθος δεν πιστεύουν στο μυστήριο, δεν συλλαμβάνουν το μεγαλείο του, τη θεουργό δύναμή του, τους σωτηρίους καρπούς του. διότι δεν έχουν αναγεννηθεί από την πλούσια προσφερόμενη χάρι του Θεού και ο ύπνος της πνευματικής αδιαφορίας έχει βαρύνει τα βλέφαρα της ψυχής τους.
Αδελφοί, «μη καθεύδωμεν ως και οι λοιποί, αλλά γρηγορώμεν και νήφωμεν» (Α’ Θεσ. 5,6), «νυν γαρ εγγύτερον ημών η σωτηρία η ότε επιστεύσαμεν» (Ρωμ. 13,11).
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
