Ο προκληθείς θόρυβος τοιαύτης εντάσεως δεν ήτο φυσιολογικός, διότι τοιαύτη αναταραχή δεν παρετηρήθη ούτε διό το εγκληματικόν σκάνδαλον του Χρηματιστηρίου, το οποίον είχεν ως αποτέλεσμα την οικονομικήν καταστροφήν 1.500.000 ανθρώπων.
Εις την περίπτωσιν της Μονής Βατοπεδίου συνέβαινε το αντίθετον. Ο λαός επρόκειτο πολύ να ωφεληθή εάν επραγματοποιούντο τα σχέδια της Μονής. Συγκεκριμένως, αναφέρομαι μόνον εις το Ολυμπιακόν ακίνητον, το οποίον επρόκειτο να μετατροπή εις μεγάλην νοσηλευτικήν μονάδα με 2.000 (δύο χιλιάδες) θέσεις εργασίας. Θα υπήρχε δε και αριθμός κλινών δι’ απόρους ασθενείς. Εις την περίπτωσιν αυτήν θα είχεν ωφεληθή και το Δημόσιον, διότι δεν υπήρχε τότε προσφορά εκποιήσεως με ανωτέραν τιμήν. Σήμερον η αξία του ακινήτου αυτού είναι σημαντικώς μειωμένη, λόγω της μεγάλης φθοράς εκ της πολυετούς αχρησίας και ένεκα της γενικής οικονομικής δυσπραγίας.
Η συνέπεια των πολλαπλών και τεταμένων σχετικών αντιδράσεων ήτο να ματαιωθούν και άλλα προγραμματισμένα έργα της Μονής πολύ ευεργετικά διό την κοινωνίαν. Επίσης, η δημιουργηθείσα κατάστασις είχε και άλλας δυσμενείς οικονομικός επιπτώσεις διά την Μονήν εις βάρος των αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας, τους οποίους η Μονή θα ηδύνατο να βοηθήση περισσότερον. Γενικώς, η Μονή Βατοπεδίου έχει προσφέρει πολλά εις το Έθνος και εις την κοινωνίαν.
Εάν κατά την ανταλλαγην των ακινήτων ωφεληθή περισσότερον η Μεγίστη Ιερά Μονή Βατοπεδίου, χωρίς να παρανομήση, ήτοι προς όφελος του λαού, διότι η Εκκλησία ευρίσκεται πλησιέστερον προς τον πονεμένον άνθρωπον από το ψυχρόν κράτος του Νόμου και των νεκρών γραφειοκρατικών διατυπώσεων.
Τα κρατικά ακίνητα ανέρχονται εις πολλάς χιλιάδας. Όμως, παραμένουν αναξιοποίητα και συνεχώς καταστρέφονται, ένεκα της αδιαφορίας και της ακαταλληλότητος των αρμοδίων κρατικών οργάνων. Το Κράτος πρέπει να παραδειγματισθή από την Μονήν Βατοπεδίου και τας άλλας δημιουργικάς Ιεράς Μονάς ως προς την αξιοποίησιν της τεραστίας περιουσίας του. Ο δραστήριος και ανιδιοτελής Ηγούμενος της μεγάλης και ιστορικής Μονής Βατοπεδίου π. Εφραίμ, ο οποίος έσωσε την Μονήν αυτήν με την Συνοδείαν του από πλήρη κατάρρευσιν, διεσύρθη κατά τον πλέον ελεεινόν τρόπον, ως να ήτο μέγας καταχραστής. Ευτυχώς, ήρχισεν η αποκατάστασις της ιστορικής αυτής αποτροπιαστικής αδικίας.
Μία ακόμη συνέπεια ουσιαστικής σημασίας αυτής της πρωτοφανούς και σκόπιμου αναστατώσεως είναι η δυσφήμισις του Μοναχισμού και της Εκκλησίας γενικώτερον, η οποία διεσύρθη και διά την δήθεν αμύθητου αξίας περιουσίαν της. Τέλος, ο Ηγούμενος ούτος, με την εγνωσμένην διοικητικήν και μεθοδικήν ικανότητά του, έχει ρυθμίσει τας εξωτερικάς δραστηριότητας της Μονής κατά τρόπον, ώστε να μη διαταράσσεται η εσωτερική πνευματική διαβίωσις των Μοναχών».
πηγή: Νέοι Άνθρωποι, 1-4-2011
vatopaidi.wordpress.com
