« Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ θορύβου ποὺ προκλήθηκε, ὡς μὴ ὤφελε, ἀπὸ τὸ περιεχόμενο τῆς προσφωνήσεώς μου στὴν Βούρμπιανη τοῦ Γράμμου κατὰ τὸ μνημόσυνο τῶν ἡρώων τοῦ ἀντισυμμοριακοῦ ἀγῶνος, τὴν Κυριακὴ 28 Αὐγούστου, ἔχω νὰ παρατηρήσω τὰ ἑξῆς :
1) Τὸ Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐξέδωσε ἀνακοίνωση, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἀποτελοῦν προσωπικές μου ἀπόψεις τὰ ὅσα εἶπα στὸν Γράμμο «καὶ ὄχι ἀπόψεις ποὺ ἔχει υἱοθετήσει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος». Δὲν γνωρίζω ποιὲς ἐν προκειμένῳ εἶναι οἱ ἀπόψεις τῆς Συνόδου.
2) Ὁ Γενικὸς Γραμματέας Θρησκευμάτων Γ. Καλαντζῆς σὲ δηλώσεις του λέει ὅτι «ὁρισμένοι (ὑπονοῶντας ἐμένα) ἐπιλέγουν νὰ κηρύξουν τὸ λόγο τοῦ μίσους καὶ τῆς σύγκρουσης», «τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ἡ Ἐπιτροπὴ Διαλόγου μὲ τὴν Ἐκκλησία προσφέρει λύσεις σὲ χρόνια προβλήματα». Καὶ ἐπιλέγει : «Θὰ ἦταν χρήσιμο νὰ ἀντιληφθοῦν (οἱ «ὁρισμένοι», δηλαδὴ ἐγώ) ὅτι πριονίζουν τὸ κλαδὶ ποὺ κάθονται». Δηλώνω εὐθέως καὶ ἄνευ περιστροφῶν, ὅτι οὔτε τὸν κ. Καλαντζῆ γνωρίζω, οὔτε ἄν κάθωμαι σὲ κάποιο ... κλαδί ! Γνωρίζω, ὅμως, τὴν ἀγωνία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ πολυποίκιλα καὶ ἐξόχως πιεστικὰ προβλήματά του, καθὼς καὶ τὸ ἐπισκοπικό μου χρέος στὴν ἀκριτικὴ καὶ αἱματοβαμμένη Μητρόπολή μου. Γι’ αὐτό, ἄς γνωρίζουν καὶ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, ὅπως καὶ τὰ διάφορα «ἀλαλάζοντα κύμβαλα» ποὺ βρῆκαν εὐκαιρία νὰ προβοῦν σὲ δηλώσεις ἐναντίον μου γιὰ νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν ἀφάνειά τους, ὅτι αὐτὴ ἡ πολεμικὴ δὲν μὲ φοβίζει καθόλου. Διότι ὡς διάδοχος τοῦ μεγάλου καὶ ἡρωϊκοῦ Ἱεράρχου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, βάζω ὄχι τὸν θρόνο πάνω ἀπὸ τὶς ἀρχές μου, ἀλλὰ τὶς ἀρχές μου πάνω ἀπὸ χίλιους θρόνους. Κι’ ὅπως ἐτόνισα στὴν λιτανεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ (23 Αὐγούστου), μόνον ὁ θάνατος θὰ μοῦ κλείσῃ τὸ στόμα. Τελεία καὶ παῦλα ».
