Ο Σιωπών δοκεί συναινείν.
Αισθάνομαι την ανάγκη να απευθύνω στην αγάπη σας λίγες σκέψεις, που απασχολούν όχι μόνο εμένα, αλλά και όλους τους Έλληνες τον τελευταίο καιρό.
Θεωρώ ότι είμαστε όλοι μας το λιγότερο προβληματισμένοι, θυμωμένοι, στενοχωρημένοι, με όσα συμβαίνουν γύρω μας και προσπαθούμε να βρούμε ελπίδα σωτηρίας από τη δύσκολη κατάσταση που βρισκόμαστε.
Φαίνεται να βαδίζουμε σε έναν δύσβατο δρόμο, τον οποίο δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχει και σίγουρα δεν τον επιλέξαμε. Δεν μπορώ βεβαίως ως νοήμων άνθρωπος να δεχθώ, ότι ήταν μονόδρομος – όπως μας τον παρουσίασαν, αφού γνωρίζω όπως όλοι, ότι υπάρχουν πολλές λύσεις σωστές για το ίδιο πρόβλημα.
Και όπως και εσείς έτσι κι εγώ είπαμε στην αρχή: άντε συγχωρείται ένα λάθος, άντε και το δεύτερο, να ματώσουμε ακόμα και για το τρίτο, αλλά μέχρι πότε; Πόσα λάθη είμαστε υποχρεωμένοι και αναγκασμένοι να υποστούμε; Όταν ο πλοίαρχος ενός καραβιού αντιμετωπίζει φουρτούνα και σφοδρή θαλασσοταραχή, πρέπει να ακούει και να συνεργάζεται με όλο το πλήρωμα, ακόμα και με τον τελευταίο ναύτη, ειδάλλως θα πέσει σε ξέρα ή θα βουλιάξει. Έτσι και τώρα, δεν μπορεί ένας άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων να μην ακούει τη φωνή τους, η οποία μάλιστα αντηχεί σαν καμπάνα στα αυτιά του και τον προειδοποιεί να αλλάξει την πορεία του, ώστε να μην καταστραφούν.
Ναι, αδελφοί μου, προσωπικά νιώθω ότι πλέον δεν πρέπει να σιωπούμε άλλο, ούτε να κρυβόμαστε και να φοβόμαστε μήπως στενοχωρήσουμε ή θίξουμε κάποιον, λέγοντάς του την αλήθεια.
Σκοπός του κειμένου αυτού δεν είναι να ρίξουμε ευθύνες, ούτε να κατακρίνουμε και να καταδικάσουμε κανέναν. Σκοπός είναι να αφυπνιστούμε. Να ξυπνήσουμε και να δούμε την Αλήθεια. Να πορευτούμε με οδοδείκτη την πίστη μας στο Θεό, στην Παναγία και στους Αγίους μας. Να επαναπροσδιορίσουμε τη στάση μας απέναντι στον Σωτήρα μας και να απευθυνθούμε σ’ Αυτόν ικετευτικά, παρακαλώντας τον να σώσει τις ψυχές μας πρώτιστα, αλλά και τον ιστορικό τόπο μας, ο οποίος βάλλεται από ορατούς και αοράτους εχθρούς, από εχθρούς που φορούν χριστιανικό ένδυμα και πλατύ χαμόγελο, αλλά και από αυτούς που φορούν την μπότα του κατακτητή και είναι έτοιμοι να πάρουν το βιός μας.
Οι μέρες που ζούμε δεν ήρθαν «εν τω μέσω της νυκτός». Δεν ήρθαν ξαφνικά από το διάστημα, ούτε έπεσαν από τον ουρανό. Υπήρχε πολύ μεγάλη και άριστη προετοιμασία από τους υπαίτιους αυτής της κατάστασης, που βιώνει η πατρίδα μας και σε λίγο όλη η Ευρώπη και όλος ο κόσμος.
Πρωταρχικός στόχος ήταν και είναι να χτυπηθεί η θρησκεία, η οικογένεια, η πατρίδα.
Στις μέρες μας παρατηρεί κανείς ότι οι άνθρωποι δεν πιστεύουν με την ίδια θέρμη όπως παλιότερα, δεν εκκλησιάζονται το ίδιο συχνά, δε συμμετέχουν τακτικά στα Ιερά Μυστήρια, δε γνωρίζουν το λόγο του Θεού, ενώ από την άλλη μεριά ηθικά η κοινωνία μας έχει ξεπέσει τόσο χαμηλά, που αγγίζει τον πάτο. Η αμαρτία κυκλοφορεί ανενόχλητη με θράσος ανάμεσά μας και καθημερινά τη ζούμε γύρω μας, τη βλέπουμε στα τηλεοπτικά κανάλια και πλέον έχει γίνει μια συνήθεια που δεν μας εκπλήσσει, ό,τι διεστραμμένο κι αν ακούσουν τα αυτιά μας.
Ο θεσμός της οικογένειας βάλλεται από όλες τις πλευρές. Στο όνομα της ανεξαρτησίας τους οι σύγχρονες χειραφετημένες γυναίκες σκέφτονται πρώτιστα την καριέρα τους και ύστερα την οικογένεια. Τα ζευγάρια πάλι αρκούνται στο ένα ή στα δύο παιδιά προκειμένου να έχουν περισσότερο χρόνο για τους εαυτούς τους, ενώ δε θα πρέπει να παραβλέψουμε το μεγάλο δημογραφικό μας πρόβλημα, που οδήγησε τους υπευθύνους να ανοίξουν την πόρτα στους μετανάστες με τις γνωστές συνέπειες. Βεβαίως θα πρέπει να αναφέρουμε τα αμέτρητα διαζύγια που μεγεθύνουν το πρόβλημα, αλλά και τις εκτρώσεις που συνιστούν μέγιστη αμαρτία και γίνονται στη χώρα μας με ρυθμούς και αριθμούς που τρομάζουν.
Βάλλεται, επίσης, σε μεγάλο βαθμό η πατρίδα μας. Τόσο από τους λεγόμενους εκσυγχρονιστές, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι μια απλή χώρα τής Ευρώπης, όσο και από αυτούς, που χαρακτηρίζουν όσους την υπεραγαπούν ως το λιγότερο εθνικιστές. Υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι προσπαθούν να αλλοιώσουν, να καπηλευτούν και να αλλάξουν την ιστορία μας, εξυπηρετώντας αλλότρια και σκοτεινά σχέδια, καθώς και εκείνοι που εποφθαλμιούν και ορέγονται τον εθνικό μας πλούτο, το έδαφος και το υπέδαφος της πατρίδας μας.
Αδελφοί μου, η νέα τάξη πραγμάτων, για την οποία μιλούνε ακόμα και οι πολιτικοί μας και την οποία πυρετωδώς ετοιμάζουν, μας θέλει χωρίς ευσέβεια, γλώσσα, ιστορία, φύλο και ιδεολογία, με άλλα λόγια, πνευματικά νεκρούς. Τα παιδιά, όχι μόνο μέσω της τηλεόρασης, αλλά και δια του εκπαιδευτικού συστήματος, μετατρέπονται σε ανδρείκελα των εσχάτων χρόνων, χωρίς ηθικούς φραγμούς, χωρίς δεσμούς με την ιστορία και την παράδοση και τέλος γίνονται οι μεγαλύτεροι ειδωλολάτρες όλων των εποχών, λατρεύοντας πρωτίστως τη σάρκα τους και την ύλη.
Είναι καιρός να αφυπνιστούμε. Πρέπει να παύσουμε να εθελοτυφλούμε και να πάρουμε μια γενναία απόφαση, μιμούμενοι τους προπάτορες της πίστεως και του γένους μας. Δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε και να εφησυχάζουμε, διότι και ο σιωπών δοκεί συναινείν.
Ας πλησιάσουμε, λοιπόν, τη μητέρα μας Εκκλησία Ας πολεμήσουμε την αμαρτία. Ας μιλήσουμε στα παιδιά μας για την Ελληνορθόδοξη πατρίδα μας. Ας προσευχηθούμε με πίστη στον Κύριό μας και ας γνωρίζουμε ότι η σωτηρία μας εξαρτάται από Αυτόν και όχι από κάποιον άνθρωπο. Οι άνθρωποι μπορεί να μας προδώσουν. Εκείνος ποτέ.
Καλώ όλους σας στην εντατικοποίηση του πνευματικού αγώνα μας. Παρακαλώ όλους σας να μη σιωπήσει κανείς σας. Να υψώσουμε τη φωνή μας πρώτιστα και κύρια με τη μορφή της ολόθερμης, καρδιακής προσευχής προς τον Ουράνιο Θεό μας και στην Υπεραγία Θεοτόκο, ζητώντας να προστατεύουν την πατρίδα μας, τους Έλληνες και όλους τους Ορθόδοξους αδελφούς μας, αλλά, επίσης, να υψώσουμε τη φωνή μας στεντόρεια και σθεναρή προς όλους αυτούς που νομίζουν ότι δεν καταλαβαίνουμε που μας οδηγούν – κατευθείαν και με μαθηματική ακρίβεια προς την ονομαζόμενη Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων, την οποία ονειρεύονται και εξαγγέλλουν.
Και είμαι σίγουρος, ότι όπως ο Κύριός μας άκουσε τις προσευχές των προγόνων μας και έσωσε το έθνος μας σε πάμπολλες περιπτώσεις, έτσι θα γίνει και τώρα.
π. Αθανάσιος Σπηλιώτης
Εφημέριος Οσίου Νίκωνος Σπάρτης
immspartis.gr
