Aκολουθεί η ομιλία που εκφώνησε εκ μέρους της Ιεράς Κοινότητας ο Καθηγούμενος της Ι.Μ.Ξενοφώντος, Αρχιμ. Αλέξιος, στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία:
Παναγιώτατε και Θειότατε Πάτερ και Δέσποτα,
Εξοχώτατε κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος,
Άγιοι Καθηγούμενοι και Αντιπρόσωποι των σεβασμίων Ιερών Μονών του Άθωνος
Εντιμότατοι άρχοντες, ευλαβείς πατέρες και εκλεκτέ του Κυρίου λαέ.
Συνήχθημεν σήμερον άπαντες επί το αυτό, εις το πνευματικόν κέντρον της Αγιωνύμου ημών Πολιτείας, τον πάνσεπτον και περίπυστον Ναόν του Πρωτάτου, της Θεοτόκου το ιερόν παλλάδιον και της εφεστίου Εικόνος του Ιερού ημών Τόπου «Άξιόν εστιν» το περίλαμπρον κατοικητήριον, ομοτράπεζοι του Μυστικού θείου Δείπνου του Δεσπότου Χριστού. Η παρουσία της Υμετέρας σεπτής κορυφής, του Οικουμενικού Πατριάρχου ημών κ.κ. Βαρθολομαίου μετά των Σεβασμιωτάτων ιεραρχών, του Εξοχωτάτου Πρωθυπουργού της Ελληνικής Κυβερνήσεως κ.κ. Γεωργίου Παπανδρέου μετά των αρχόντων της τιμιωτάτης πατρίδος ημών εις την Λειτουργικήν και αγιαστικήν ταύτην Σύναξιν μαρτυρεί την συμπόρευσιν ημών, την κοινήν πίστιν και την κοινωνίαν του Πνεύματος, που μας ενώνει εις εν Σώμα Χριστού.
Ουρανία ευλογία και τιμή, άμα δε και πρόξενος βαθείας συγκινήσεως και ψυχικής θυμηδίας αποτελεί η παράστασις του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών εις τα ίδια, εν μέσω των Προεστώτων της Αγιοπολιτείας ημών, των Μοναστηριακών και των εν ερημίαις και όρεσι και σπηλαίοις ταπεινών τέκνων Του, εορτάζων μεθ ἡμῶν την λαμπράν επέτειον των είκοσιν ετών ευκλεούς και πολυκάρπου Πατριαρχείας Αυτού. Δια τούτο, δι ἅπαντας τους Αγιορείτας η παρούσα ημέρα τυγχάνει κλητή και αγία, Θεοφανής και Θεοχαρίτωτος, πάντιμος και αιδέσιμος, και αναπέμπομεν δέησιν ευχαριστίας εις τον Θεόν, ότι ηξίωσεν Υμάς, Παναγιώτατε, ελθείν εν τη ευσήμω ταύτη ημέρα εις τον πολιόν Άθωνα, ίνα δοξολογήσητε το πανάγιον και προσκυνητόν όνομα του Θεού δια την Πρόνοιαν και τας πλουσίας ευεργεσίας Αυτού εφ Ὑμᾶς και δι Ὑμῶν εις την Εκκλησίαν Του, και αρύσησθε αφθονοπάροχον την Θεομητορικήν ευλογίαν της κοινής Εφόρου ημών, προσφέρων την θείαν Ευχαριστίαν εις το ιερόν θυσιαστήριον του Πρωτάτου, ένθα πανσεβάσμιοι Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Όσιοι και ηγιασμένοι Λειτουργοί του Δεσπότου Χριστού παρέστησαν μετά δέους και ευλαβείας.
Εις τα διαρρεύσαντα είκοσιν έτη αγλαοκάρπου και Θεολήπτου Πατριαρχείας Υμών, είδομεν τον αριφραδέως (συνετώς) και θεοσόφως επιληφθέντα την οικουμενικήν αποστολήν της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, την «μέριμναν πασών των Εκκλησιών», την πνευματικήν και πατρικήν επισκόπησιν της νοητής ταύτης Μοναστικής κιβωτού του Άθωνος, αλλά και την πρωτοπόρον σταυροφορίαν δια την ειρήνην του σύμπαντος κόσμου και την σωτηρίαν της κακοποιουμένης αξιεράστου περιβαλλούσης θείας δημιουργίας. Καυχώμεθα δια τον ακαταπόνητον και γνήσιον διάδοχον πλειάδος αγίων Πατριαρχών, οίτινες υπερμάχησαν δια λόγου και βίου της αμωμήτου πίστεως ημών• γεραίρομεν τον κλεΐζοντα τον Αγιώτατον Οικουμενικόν Θρόνον, όστις εν δυσχειμέροις καιροίς διατρανώνει το Αποστολικόν και Αγιοπατερικόν κήρυγμα και μεταδίδει Φως Χριστού, φαίνον πάσι την οδόν της αληθείας, και δύναμιν Θεού, εν ασθενεία τελειουμένην.
Ο άγρυπνος οφθαλμός του πλοηγού της νηός Εκκλησίας, αι πυκναί αποστολικαί περιοδείαι Υμών ανά τον κόσμον και η πολυεύθυνος και περίφροντις προεδρία των κατά καιρούς Συνόδων των αρχηγών των απανταχού Ορθοδόξων Εκκλησιών, ευαγγελίζονται το μήνυμα της ειρήνης και αγάπης του Θεού και της ενότητος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εμπνέοντας εις τας συνειδήσεις πάντων την εν δυνάμει και διηνεκή παρουσίαν της Εκκλησίας του Χριστού έως συντελείας του αιώνος.
Ο αρχήθεν εκ της γενέσεως της Ιεροπολιτείας ταύτης ιερός δεσμός του Αγίου Όρους μετά της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως αποτελεί, εκατέρωθεν ομολογουμένως, την ζείδωρον πνοήν την κατευφραίνουσαν την Μητέρα Εκκλησίαν και τα ενταύθα ενασκούμενα τέκνα Αυτής. Ο ιερός Άθως υπάρχει ως στήλη πυρός προσευχής, ήτις αναβαίνουσα έως τον ουρανόν, εκζητεί το έλεος και την δύναμιν του Θεού δια τον Ποιμένα Αυτού, το ιερόν κέντρον του Φαναρίου, την Εκκλησίαν και τον κόσμον άπαντα. Αι ιεραί μεθ Ὑμῶν κοινωνίαι, επισκέψεις και επαφαί επιβεβαιώνουν το ποθητόν κλίμα της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αγάπης, και διασφαλίζουν, εν Αγίω Πνεύματι, διαχρονικώς τον αρραγή πνευματικόν ιερόν σύνδεσμον ημών. Εις τας προβεβηκυίας ημέρας ημών της παγκοσμιοποιήσεως και της καθολικής συγχύσεως, η πνευματική εξάρτησις του Αγίου Όρους εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αποτελεί πνευματικήν εγγύησιν και ασφάλειαν δια τον Τόπον ημών.
Ταύτην την έννοιαν της εμπιστοσύνης, υπακοής και αγάπης, αποκαλύπτει και το σημερινόν Ευαγγελικόν ανάγνωσμα, ήτις είναι κεφαλαιώδους σημασίας εις την πνευματικήν ζωήν και σωτηριώδης. Ο Σίμων παρά την προσωπικήν πείραν και τον μόχθον «δι ὅλης της νυκτός», εις το κέλευσμα του Κυρίου όπως «χαλάση το δίκτυον», κινείται από αγάπην και εμπιστοσύνην προς τον Κύριον, και υπακούει εις το θέλημα του Θεού το θαυματουργούν, αποτελών εν ταυτώ δι ἅπαντας πρότυπον υπακοής εις τον Θεόν και το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησίαν, ήτις σώζει πάντα πιστόν.
Η συμμετοχή και παράστασις ενταύθα του Εξοχωτάτου Προέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως και μελών του Υπουργικού Συμβουλίου προσδίδει ιδιαιτέραν τιμήν και λαμπρότητα εις την εόρτιον ταύτην ημέραν και αποτελεί αφορμήν εξαιρέτου χαράς και αισιοδοξίας εις τον Ελληνικόν λαόν και εις ημάς τους ενταύθα ενασκουμένους Αγιορείτας πατέρας. Η συμπόρευσις και συναντίληψις της Πολιτείας μετά της Εκκλησίας, ήδη από αιώνων πολλών εις την ιστορίαν, απέδειξε περίτρανα την πρόοδον και ευημερίαν, αλλά και την ευλογίαν του Θεού εις τα έργα της Πολιτείας δια το αγαθόν του ευσεβούς Γένους ημών.
Εις τας χαλεπάς ημέρας που διερχόμεθα, ότε πανταχόθεν ακούονται φωναί απέλπιδες και δυσοίωνοι δια τα καθ ἡμᾶς, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός και η Εκκλησία Του παραμένει «η ελπίς πάντων των περάτων της γης», η καταφυγή και η σωτηρία. Εις Αυτόν έχομεν επιρρίψει την μέριμναν ημών, δεόμενοι άμα και υπέρ των εν υπεροχή όντων, όπως υγιαίνοντες και φωτιζόμενοι παρά Θεού εκβάλωσιν εκ της περιεχούσης την πατρίδα ημών ανάγκης, οδηγούντες τον λαόν εις αναψυχήν.
Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
Απολαμβάνοντες την έκχυσιν των Πατριαρχικών Υμών ευχών και της ατιμήτου πατρώας αγάπης και φιλοστοργίας, ομολογούμεν την βαθυτάτην και ανυπόκριτον προς Υμάς ευγνωμοσύνην δια τας φανεράς και αφανείς προς ημάς και την Εκκλησίαν προσφοράς. Ομολογούμεν το αυθόρμητον χρέος της αγάπης, του σεβασμού και της αμεταθέτου αφοσιώσεως προς το σεπτόν πρόσωπον Υμών, της τιμής και σεβασμού προς πάντας τους συνδιακονούντας μεθ Ὑμῶν εις τας αυλάς του Οικουμενικού Θρόνου, και ευχόμεθα υιϊκώς και ενθέρμως προς τον Δωρεοδότην Χριστόν ίνα χαρίζη εις Υμάς εισέτι, έτη πλείστα ευκλεούς Πατριαρχίας, τηρών αλώβητον πάσης επιβουλής ορατών και αοράτων κινδύνων, υγιαίνοντα, ορθοτομούντα και καρποφορούντα τιή Εκκλησία προς δόξαν Θεού, αγιασμόν δε και σωτηρίαν της οικουμένης όλης.
Ευλαβώς υποκλινόμενοι προ της σεπτής και περιβλέπτου Παναγιότητος Υμών, παρακαλούμεν όπως πληθύνητε τας ευλογίας προς το φιλόχριστον Γένος ημών και τον αγιότοκον Άθωνα, ευχηθήτε υπέρ της διαφυλάξεως των ιερών παρακαταθηκών του πανσέπτου ημών Τόπου και της εν Θεώ τελειώσεως των ταπεινών οικητόρων Αυτού, ως και υπέρ των προσδοκώντων την ειρήνην και την επιφάνειαν του Θεού πιστών τέκνων Αυτού. Αμήν.
Παναγιώτατε και Θειότατε Πάτερ και Δέσποτα,
Εξοχώτατε κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος,
Άγιοι Καθηγούμενοι και Αντιπρόσωποι των σεβασμίων Ιερών Μονών του Άθωνος
Εντιμότατοι άρχοντες, ευλαβείς πατέρες και εκλεκτέ του Κυρίου λαέ.
Συνήχθημεν σήμερον άπαντες επί το αυτό, εις το πνευματικόν κέντρον της Αγιωνύμου ημών Πολιτείας, τον πάνσεπτον και περίπυστον Ναόν του Πρωτάτου, της Θεοτόκου το ιερόν παλλάδιον και της εφεστίου Εικόνος του Ιερού ημών Τόπου «Άξιόν εστιν» το περίλαμπρον κατοικητήριον, ομοτράπεζοι του Μυστικού θείου Δείπνου του Δεσπότου Χριστού. Η παρουσία της Υμετέρας σεπτής κορυφής, του Οικουμενικού Πατριάρχου ημών κ.κ. Βαρθολομαίου μετά των Σεβασμιωτάτων ιεραρχών, του Εξοχωτάτου Πρωθυπουργού της Ελληνικής Κυβερνήσεως κ.κ. Γεωργίου Παπανδρέου μετά των αρχόντων της τιμιωτάτης πατρίδος ημών εις την Λειτουργικήν και αγιαστικήν ταύτην Σύναξιν μαρτυρεί την συμπόρευσιν ημών, την κοινήν πίστιν και την κοινωνίαν του Πνεύματος, που μας ενώνει εις εν Σώμα Χριστού.
Ουρανία ευλογία και τιμή, άμα δε και πρόξενος βαθείας συγκινήσεως και ψυχικής θυμηδίας αποτελεί η παράστασις του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών εις τα ίδια, εν μέσω των Προεστώτων της Αγιοπολιτείας ημών, των Μοναστηριακών και των εν ερημίαις και όρεσι και σπηλαίοις ταπεινών τέκνων Του, εορτάζων μεθ ἡμῶν την λαμπράν επέτειον των είκοσιν ετών ευκλεούς και πολυκάρπου Πατριαρχείας Αυτού. Δια τούτο, δι ἅπαντας τους Αγιορείτας η παρούσα ημέρα τυγχάνει κλητή και αγία, Θεοφανής και Θεοχαρίτωτος, πάντιμος και αιδέσιμος, και αναπέμπομεν δέησιν ευχαριστίας εις τον Θεόν, ότι ηξίωσεν Υμάς, Παναγιώτατε, ελθείν εν τη ευσήμω ταύτη ημέρα εις τον πολιόν Άθωνα, ίνα δοξολογήσητε το πανάγιον και προσκυνητόν όνομα του Θεού δια την Πρόνοιαν και τας πλουσίας ευεργεσίας Αυτού εφ Ὑμᾶς και δι Ὑμῶν εις την Εκκλησίαν Του, και αρύσησθε αφθονοπάροχον την Θεομητορικήν ευλογίαν της κοινής Εφόρου ημών, προσφέρων την θείαν Ευχαριστίαν εις το ιερόν θυσιαστήριον του Πρωτάτου, ένθα πανσεβάσμιοι Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Όσιοι και ηγιασμένοι Λειτουργοί του Δεσπότου Χριστού παρέστησαν μετά δέους και ευλαβείας.
Εις τα διαρρεύσαντα είκοσιν έτη αγλαοκάρπου και Θεολήπτου Πατριαρχείας Υμών, είδομεν τον αριφραδέως (συνετώς) και θεοσόφως επιληφθέντα την οικουμενικήν αποστολήν της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, την «μέριμναν πασών των Εκκλησιών», την πνευματικήν και πατρικήν επισκόπησιν της νοητής ταύτης Μοναστικής κιβωτού του Άθωνος, αλλά και την πρωτοπόρον σταυροφορίαν δια την ειρήνην του σύμπαντος κόσμου και την σωτηρίαν της κακοποιουμένης αξιεράστου περιβαλλούσης θείας δημιουργίας. Καυχώμεθα δια τον ακαταπόνητον και γνήσιον διάδοχον πλειάδος αγίων Πατριαρχών, οίτινες υπερμάχησαν δια λόγου και βίου της αμωμήτου πίστεως ημών• γεραίρομεν τον κλεΐζοντα τον Αγιώτατον Οικουμενικόν Θρόνον, όστις εν δυσχειμέροις καιροίς διατρανώνει το Αποστολικόν και Αγιοπατερικόν κήρυγμα και μεταδίδει Φως Χριστού, φαίνον πάσι την οδόν της αληθείας, και δύναμιν Θεού, εν ασθενεία τελειουμένην.
Ο άγρυπνος οφθαλμός του πλοηγού της νηός Εκκλησίας, αι πυκναί αποστολικαί περιοδείαι Υμών ανά τον κόσμον και η πολυεύθυνος και περίφροντις προεδρία των κατά καιρούς Συνόδων των αρχηγών των απανταχού Ορθοδόξων Εκκλησιών, ευαγγελίζονται το μήνυμα της ειρήνης και αγάπης του Θεού και της ενότητος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εμπνέοντας εις τας συνειδήσεις πάντων την εν δυνάμει και διηνεκή παρουσίαν της Εκκλησίας του Χριστού έως συντελείας του αιώνος.
Ο αρχήθεν εκ της γενέσεως της Ιεροπολιτείας ταύτης ιερός δεσμός του Αγίου Όρους μετά της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως αποτελεί, εκατέρωθεν ομολογουμένως, την ζείδωρον πνοήν την κατευφραίνουσαν την Μητέρα Εκκλησίαν και τα ενταύθα ενασκούμενα τέκνα Αυτής. Ο ιερός Άθως υπάρχει ως στήλη πυρός προσευχής, ήτις αναβαίνουσα έως τον ουρανόν, εκζητεί το έλεος και την δύναμιν του Θεού δια τον Ποιμένα Αυτού, το ιερόν κέντρον του Φαναρίου, την Εκκλησίαν και τον κόσμον άπαντα. Αι ιεραί μεθ Ὑμῶν κοινωνίαι, επισκέψεις και επαφαί επιβεβαιώνουν το ποθητόν κλίμα της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αγάπης, και διασφαλίζουν, εν Αγίω Πνεύματι, διαχρονικώς τον αρραγή πνευματικόν ιερόν σύνδεσμον ημών. Εις τας προβεβηκυίας ημέρας ημών της παγκοσμιοποιήσεως και της καθολικής συγχύσεως, η πνευματική εξάρτησις του Αγίου Όρους εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αποτελεί πνευματικήν εγγύησιν και ασφάλειαν δια τον Τόπον ημών.
Ταύτην την έννοιαν της εμπιστοσύνης, υπακοής και αγάπης, αποκαλύπτει και το σημερινόν Ευαγγελικόν ανάγνωσμα, ήτις είναι κεφαλαιώδους σημασίας εις την πνευματικήν ζωήν και σωτηριώδης. Ο Σίμων παρά την προσωπικήν πείραν και τον μόχθον «δι ὅλης της νυκτός», εις το κέλευσμα του Κυρίου όπως «χαλάση το δίκτυον», κινείται από αγάπην και εμπιστοσύνην προς τον Κύριον, και υπακούει εις το θέλημα του Θεού το θαυματουργούν, αποτελών εν ταυτώ δι ἅπαντας πρότυπον υπακοής εις τον Θεόν και το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησίαν, ήτις σώζει πάντα πιστόν.
Η συμμετοχή και παράστασις ενταύθα του Εξοχωτάτου Προέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως και μελών του Υπουργικού Συμβουλίου προσδίδει ιδιαιτέραν τιμήν και λαμπρότητα εις την εόρτιον ταύτην ημέραν και αποτελεί αφορμήν εξαιρέτου χαράς και αισιοδοξίας εις τον Ελληνικόν λαόν και εις ημάς τους ενταύθα ενασκουμένους Αγιορείτας πατέρας. Η συμπόρευσις και συναντίληψις της Πολιτείας μετά της Εκκλησίας, ήδη από αιώνων πολλών εις την ιστορίαν, απέδειξε περίτρανα την πρόοδον και ευημερίαν, αλλά και την ευλογίαν του Θεού εις τα έργα της Πολιτείας δια το αγαθόν του ευσεβούς Γένους ημών.
Εις τας χαλεπάς ημέρας που διερχόμεθα, ότε πανταχόθεν ακούονται φωναί απέλπιδες και δυσοίωνοι δια τα καθ ἡμᾶς, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός και η Εκκλησία Του παραμένει «η ελπίς πάντων των περάτων της γης», η καταφυγή και η σωτηρία. Εις Αυτόν έχομεν επιρρίψει την μέριμναν ημών, δεόμενοι άμα και υπέρ των εν υπεροχή όντων, όπως υγιαίνοντες και φωτιζόμενοι παρά Θεού εκβάλωσιν εκ της περιεχούσης την πατρίδα ημών ανάγκης, οδηγούντες τον λαόν εις αναψυχήν.
Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
Απολαμβάνοντες την έκχυσιν των Πατριαρχικών Υμών ευχών και της ατιμήτου πατρώας αγάπης και φιλοστοργίας, ομολογούμεν την βαθυτάτην και ανυπόκριτον προς Υμάς ευγνωμοσύνην δια τας φανεράς και αφανείς προς ημάς και την Εκκλησίαν προσφοράς. Ομολογούμεν το αυθόρμητον χρέος της αγάπης, του σεβασμού και της αμεταθέτου αφοσιώσεως προς το σεπτόν πρόσωπον Υμών, της τιμής και σεβασμού προς πάντας τους συνδιακονούντας μεθ Ὑμῶν εις τας αυλάς του Οικουμενικού Θρόνου, και ευχόμεθα υιϊκώς και ενθέρμως προς τον Δωρεοδότην Χριστόν ίνα χαρίζη εις Υμάς εισέτι, έτη πλείστα ευκλεούς Πατριαρχίας, τηρών αλώβητον πάσης επιβουλής ορατών και αοράτων κινδύνων, υγιαίνοντα, ορθοτομούντα και καρποφορούντα τιή Εκκλησία προς δόξαν Θεού, αγιασμόν δε και σωτηρίαν της οικουμένης όλης.
Ευλαβώς υποκλινόμενοι προ της σεπτής και περιβλέπτου Παναγιότητος Υμών, παρακαλούμεν όπως πληθύνητε τας ευλογίας προς το φιλόχριστον Γένος ημών και τον αγιότοκον Άθωνα, ευχηθήτε υπέρ της διαφυλάξεως των ιερών παρακαταθηκών του πανσέπτου ημών Τόπου και της εν Θεώ τελειώσεως των ταπεινών οικητόρων Αυτού, ως και υπέρ των προσδοκώντων την ειρήνην και την επιφάνειαν του Θεού πιστών τέκνων Αυτού. Αμήν.
