Ο Άγιος Νικόλαος
Ο Άγιος Νικόλαος εγεννήθη στα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. στην πόλη Πάταρα της Λυκίας. Οι γονείς του, πιστοί χριστιανοί, ήταν για πολλά χρόνια άτεκνοι. Θαυμαστό ήταν το γεγονός ότι βρέφος ακόμα ο Άγιος αρνούνταν να θηλάσει, καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας, τις Τετάρτες και τις Παρασκευές. Από μικρό παιδί έδειξε την αρετή του και τον ζήλο του για κάθε τι που είχε σχέση με την Χριστιανική θρησκεία.
Σε σχετικά μικρή ηλικία εχειροτονήθη Πρεσβύτερος από τον θείο του και Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο. Ο βίος του ήταν αφιερωμένος στην προσευχή, στην νηστεία και την αγρυπνία. Η μεγάλη αγάπη για το ποίμνιό του εφανερώθη όταν μετά τον θάνατο των γονέων του εμοίρασε όλη του την περιουσία στους πτωχούς. Η ελεημοσύνη και η συμπαράσταση σε κάθε αναξιοπαθούντα ήταν για τον Άγιο Νικόλαο τρόπος ζωής και ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Πάντα στεκόταν αρωγός όσων τον είχαν ανάγκη, προσπαθώντας ταυτόχρονα οι πράξεις του αυτές να μην γίνονται γνωστές. Ένα από τα παραδείγματα των πράξεών του αυτών είναι όταν βοήθησε τρία νεαρά κορίτσια να παντρευτούν και έτσι να γλυτώσουν από την πορνεία στην οποία προσπαθούσε να τα ωθήσει ο πατέρας τους, πράξη την οποία έκανε έχοντας φτάσει σε απόγνωση και μη διαθέτων τα αναγκαία προς το ζην.
Εκτός από καλές και θεάρεστες πράξεις, ο Άγιος με την χάρη του Θεού πραγματοποιούσε, εν ζωή ακόμα, πολλά θαύματα. Όταν κάποια στιγμή είχε πάει στους Αγίους Τόπους για να προσκυνήσει, με θαυμαστό τρόπο γαλήνεψε την φουρτουνιασμένη θάλασσα γλυτώνοντας έτσι το πλοίο στο οποίο επέβαινε από βέβαιο καταποντισμό, και την ζωή των συνεπιβατών του. Όταν ο Άγιος επέστρεψε στα Πάταρα, εξελέγη Επίσκοπος μετά από Θεία παρέμβαση όταν Άγγελος Κυρίου εστάλη στην σύνοδο των Επισκόπων. Έτσι ο Άγιος έγινε Επίσκοπός της γειτονικής πόλεως των Μύρων.
Κατά την διάρκεια των μεγάλων διωγμών επί Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, ο Άγιος εφυλακίσθη χωρίς ούτε λεπτό να σταματήσει να κηρύττει τον λόγο του Θεού. Στο θρόνο της Βασιλεύουσας ανέβηκε ο Μέγας Κωνσταντίνος και έτσι ο Άγιος ανέλαβε ξανά καθήκοντα Επισκόπου. Ανάμεσα στις δραστηριότητές του ήταν πλέον και ο αγώνας κατά του Αρειανισμού. Στην ιστορία έμεινε το ράπισμα που έδωσε στον Άρειο κατά την διάρκεια της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, πράξη που τον οδήγησε για μία ακόμη φορά στην φυλακή σιδηροδέσμιο. Το πρώτο βράδυ αυτής της φυλάκισής του, εμφανίστηκαν θαυματουργικώς στο κελί του ο Χριστός και η Παναγία και του έδωσαν ένα Ευαγγέλιο και ένα ωμοφόριο (αρχιερατικό άμφιο). Το πρωί όταν οι φύλακες πήγαν να του δώσουν φαγητό, τον βρήκαν να φορά το ωμοφόριο και να διαβάζει το Ευαγγέλιο. Το γεγονός αυτό έγινε γνωστό στον αυτοκράτορα ο οποίος και αποφυλάκισε τον Άγιο ζητώντας του συγγνώμη.
Μερικά από τα θαύματα που έκανε εν ζωή ο Άγιος είναι τα εξής: Έσωσε από την πείνα την πόλη των Μύρων εμφανιζόμενος θαυματουργικά στον καπετάνιο ενός πλοίου που μετέφερε σιτάρι, πείθοντας τον να φέρει το σιτάρι στους κατοίκους της πεινασμένης πόλης. Ένα άλλο θαύμα ήταν όταν παρουσιάστηκε στον ύπνο του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου και του εφανέρωσε ότι ήταν αθώοι οι τρεις αξιωματικοί που κατηγορούνταν για συνωμοσία. Με αυτόν τον τρόπο γλύτωσε την ζωή των τριών αυτών ανδρών οι οποίοι έγιναν στην συνέχεια μοναχοί. Πολλές φορές γλύτωσε θαυματουργικώς πλοία που κινδύνευαν από την φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται προστάτης των ναυτικών μας. Χαρακτηριστικό είναι ότι θαυματουργικώς μεταφέρθηκε σε ένα πλοίο που κινδύνευε από τρικυμία και το οδήγησε, ο ίδιος κρατώντας το τιμόνι, σε ασφαλές λιμάνι. Ένα άλλο θαύμα του είναι όταν ένας ταξιδιώτης έπεσε στην θάλασσα από ένα πλοίο και είπε «Άγιε Νικόλαε βοήθει μοι», ο Άγιος τον μετέφερε θαυματουργικώς στο σπίτι του. Όλα αυτά τα χρόνια ο Άγιος δεν υπήρχε δυστυχία που να μην συμπονέσει, αδικία που να μην επανορθώσει, διχόνοια που να μην ειρηνεύσει.
Το πότε ακριβώς εκοιμήθη ο Άγιος Νικόλαος δεν είναι γνωστό. Σίγουρο είναι ότι τα λείψανα του Αγίου μετά τον θάνατό του εφυλάσσονταν στην πόλη των Μύρων σε Ναό που είχε ανεγερθεί προς τιμήν του. Κατά την παράδοση, ο διάβολος μεταμορφωμένος σε γριά γυναίκα έστειλε με ένα καράβι λάδι για τις ακοίμητες κανδήλες του τάφου του Αγίου. Με αυτό το μαγεμένο λάδι είχε σκοπό να κάψει τον Ναό και τα λείψανα του Αγίου, μην αντέχοντας την δόξα του Αγίου Νικολάου και την τιμή που του απέδιδαν οι πιστοί. Ο Άγιος εμφανίστηκε στον καπετάνιο του πλοίου που μετέφερε αυτό το λάδι και του είπε να το πετάξει στην θάλασσα. Όταν ο καπετάνιος ακολούθησε την εντολή του Αγίου, το λάδι πήρε φωτιά τη στιγμή που ρίχτηκε στην θάλασσα και άρχισε να στροβιλίζεται.
Από την πόλη των Μύρων, τα λείψανα του Αγίου μεταφέρθηκαν από τους σταυροφόρους της πρώτης Σταυροφορίας στο Μπάρι της Ιταλίας το 1087 μ.Χ. Στην πόλη αυτή βρίσκονται και τιμούνται έως σήμερα. Ο Άγιος Νικόλαος είναι ένας από τους Αγίους που αναγνωρίζει και η Καθολική Εκκλησία. Οι Ρώσοι τον θεωρούν προστάτη της γεωργίας ενώ, όπως αναφέραμε πιο πάνω, οι Έλληνες τον θεωρούν προστάτη των ναυτικών. Την μνήμη του Αγίου Νικολάου τιμούμε στις 6 Δεκεμβρίου.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
Ο Άγιος Νικόλαος εγεννήθη στα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. στην πόλη Πάταρα της Λυκίας. Οι γονείς του, πιστοί χριστιανοί, ήταν για πολλά χρόνια άτεκνοι. Θαυμαστό ήταν το γεγονός ότι βρέφος ακόμα ο Άγιος αρνούνταν να θηλάσει, καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας, τις Τετάρτες και τις Παρασκευές. Από μικρό παιδί έδειξε την αρετή του και τον ζήλο του για κάθε τι που είχε σχέση με την Χριστιανική θρησκεία.
Σε σχετικά μικρή ηλικία εχειροτονήθη Πρεσβύτερος από τον θείο του και Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο. Ο βίος του ήταν αφιερωμένος στην προσευχή, στην νηστεία και την αγρυπνία. Η μεγάλη αγάπη για το ποίμνιό του εφανερώθη όταν μετά τον θάνατο των γονέων του εμοίρασε όλη του την περιουσία στους πτωχούς. Η ελεημοσύνη και η συμπαράσταση σε κάθε αναξιοπαθούντα ήταν για τον Άγιο Νικόλαο τρόπος ζωής και ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Πάντα στεκόταν αρωγός όσων τον είχαν ανάγκη, προσπαθώντας ταυτόχρονα οι πράξεις του αυτές να μην γίνονται γνωστές. Ένα από τα παραδείγματα των πράξεών του αυτών είναι όταν βοήθησε τρία νεαρά κορίτσια να παντρευτούν και έτσι να γλυτώσουν από την πορνεία στην οποία προσπαθούσε να τα ωθήσει ο πατέρας τους, πράξη την οποία έκανε έχοντας φτάσει σε απόγνωση και μη διαθέτων τα αναγκαία προς το ζην.
Εκτός από καλές και θεάρεστες πράξεις, ο Άγιος με την χάρη του Θεού πραγματοποιούσε, εν ζωή ακόμα, πολλά θαύματα. Όταν κάποια στιγμή είχε πάει στους Αγίους Τόπους για να προσκυνήσει, με θαυμαστό τρόπο γαλήνεψε την φουρτουνιασμένη θάλασσα γλυτώνοντας έτσι το πλοίο στο οποίο επέβαινε από βέβαιο καταποντισμό, και την ζωή των συνεπιβατών του. Όταν ο Άγιος επέστρεψε στα Πάταρα, εξελέγη Επίσκοπος μετά από Θεία παρέμβαση όταν Άγγελος Κυρίου εστάλη στην σύνοδο των Επισκόπων. Έτσι ο Άγιος έγινε Επίσκοπός της γειτονικής πόλεως των Μύρων.
Κατά την διάρκεια των μεγάλων διωγμών επί Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, ο Άγιος εφυλακίσθη χωρίς ούτε λεπτό να σταματήσει να κηρύττει τον λόγο του Θεού. Στο θρόνο της Βασιλεύουσας ανέβηκε ο Μέγας Κωνσταντίνος και έτσι ο Άγιος ανέλαβε ξανά καθήκοντα Επισκόπου. Ανάμεσα στις δραστηριότητές του ήταν πλέον και ο αγώνας κατά του Αρειανισμού. Στην ιστορία έμεινε το ράπισμα που έδωσε στον Άρειο κατά την διάρκεια της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, πράξη που τον οδήγησε για μία ακόμη φορά στην φυλακή σιδηροδέσμιο. Το πρώτο βράδυ αυτής της φυλάκισής του, εμφανίστηκαν θαυματουργικώς στο κελί του ο Χριστός και η Παναγία και του έδωσαν ένα Ευαγγέλιο και ένα ωμοφόριο (αρχιερατικό άμφιο). Το πρωί όταν οι φύλακες πήγαν να του δώσουν φαγητό, τον βρήκαν να φορά το ωμοφόριο και να διαβάζει το Ευαγγέλιο. Το γεγονός αυτό έγινε γνωστό στον αυτοκράτορα ο οποίος και αποφυλάκισε τον Άγιο ζητώντας του συγγνώμη.
Μερικά από τα θαύματα που έκανε εν ζωή ο Άγιος είναι τα εξής: Έσωσε από την πείνα την πόλη των Μύρων εμφανιζόμενος θαυματουργικά στον καπετάνιο ενός πλοίου που μετέφερε σιτάρι, πείθοντας τον να φέρει το σιτάρι στους κατοίκους της πεινασμένης πόλης. Ένα άλλο θαύμα ήταν όταν παρουσιάστηκε στον ύπνο του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου και του εφανέρωσε ότι ήταν αθώοι οι τρεις αξιωματικοί που κατηγορούνταν για συνωμοσία. Με αυτόν τον τρόπο γλύτωσε την ζωή των τριών αυτών ανδρών οι οποίοι έγιναν στην συνέχεια μοναχοί. Πολλές φορές γλύτωσε θαυματουργικώς πλοία που κινδύνευαν από την φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται προστάτης των ναυτικών μας. Χαρακτηριστικό είναι ότι θαυματουργικώς μεταφέρθηκε σε ένα πλοίο που κινδύνευε από τρικυμία και το οδήγησε, ο ίδιος κρατώντας το τιμόνι, σε ασφαλές λιμάνι. Ένα άλλο θαύμα του είναι όταν ένας ταξιδιώτης έπεσε στην θάλασσα από ένα πλοίο και είπε «Άγιε Νικόλαε βοήθει μοι», ο Άγιος τον μετέφερε θαυματουργικώς στο σπίτι του. Όλα αυτά τα χρόνια ο Άγιος δεν υπήρχε δυστυχία που να μην συμπονέσει, αδικία που να μην επανορθώσει, διχόνοια που να μην ειρηνεύσει.
Το πότε ακριβώς εκοιμήθη ο Άγιος Νικόλαος δεν είναι γνωστό. Σίγουρο είναι ότι τα λείψανα του Αγίου μετά τον θάνατό του εφυλάσσονταν στην πόλη των Μύρων σε Ναό που είχε ανεγερθεί προς τιμήν του. Κατά την παράδοση, ο διάβολος μεταμορφωμένος σε γριά γυναίκα έστειλε με ένα καράβι λάδι για τις ακοίμητες κανδήλες του τάφου του Αγίου. Με αυτό το μαγεμένο λάδι είχε σκοπό να κάψει τον Ναό και τα λείψανα του Αγίου, μην αντέχοντας την δόξα του Αγίου Νικολάου και την τιμή που του απέδιδαν οι πιστοί. Ο Άγιος εμφανίστηκε στον καπετάνιο του πλοίου που μετέφερε αυτό το λάδι και του είπε να το πετάξει στην θάλασσα. Όταν ο καπετάνιος ακολούθησε την εντολή του Αγίου, το λάδι πήρε φωτιά τη στιγμή που ρίχτηκε στην θάλασσα και άρχισε να στροβιλίζεται.
Από την πόλη των Μύρων, τα λείψανα του Αγίου μεταφέρθηκαν από τους σταυροφόρους της πρώτης Σταυροφορίας στο Μπάρι της Ιταλίας το 1087 μ.Χ. Στην πόλη αυτή βρίσκονται και τιμούνται έως σήμερα. Ο Άγιος Νικόλαος είναι ένας από τους Αγίους που αναγνωρίζει και η Καθολική Εκκλησία. Οι Ρώσοι τον θεωρούν προστάτη της γεωργίας ενώ, όπως αναφέραμε πιο πάνω, οι Έλληνες τον θεωρούν προστάτη των ναυτικών. Την μνήμη του Αγίου Νικολάου τιμούμε στις 6 Δεκεμβρίου.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού, στο χωριό Πάπαρι Αρκαδίας.
Στην Ακολουθία του Εσπερινού προεξήρχε για μια ακόμη φορά ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, οποίος ομίλησε σχετικά με την Εορτή και τον Άγιο, κάνοντας αναφορά στα περασμένα χρόνια του Χωριού, μιας και τυγχάνει να είναι και ο τόπος καταγωγής του.
Ο Σύλλογος των Απανταχού Παπαραίων προσέφερε και φέτος Αρτοκλασία, υπέρ υγείας και βοηθείας πάντων των όπου γης Παπαραίων.
Μετά δε το πέρας της Ακολουθίας του Εσπερινού, προσφέρθηκαν γλυκίσματα από το Σύλλογο Νέων Πάπαρι « Το Ορεσθάσιον »
Ευχαριστούμε τον Σεβ. Μητροπολίτην μας, για το άγρυπνο ενδιαφέρον που δείχνει για την Μητρόπολή μας, καθώς και για την παρουσία του στην Ενορία του χωριού Πάπαρι, τους ιεροψάλτες που απέδωσαν άριστα τους ύμνους, όπως και πάντας τους ενορίτας, δωρητάς και προσκυνητάς της Πανηγύρεως.
