Μέσα στις δύο θορυβώδεις προεκλογικές περιόδους δεν συζητήθηκε μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση της Νέας Δημοκρατίας. Κατά την επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος να προστεθεί διάταξη, με την οποία θα προστατεύονται η ελληνική γλώσσα και η εθνική μας ταυτότητα. Πιστεύω ότι τώρα πρέπει το θέμα να προωθηθεί περισσότερο, δεδομένου ότι και οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι του Αντώνη Σαμαρά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης, χειρίζονται άριστα την ελληνική και αναμένεται να δείξουν ευαισθησία ως προς την προστασία του Έλληνος λόγου.
Η πρώτη προσπάθεια για συνταγματική κατοχύρωση της γλώσσας μας μαζί με την Ορθόδοξη Εκκλησία, που αποτελούν τα δύο θεμελιώδη συστατικά της εθνικής ταυτότητος, έγινε κατά τον πρώτο χρόνο του Αγώνος του 1821 από την Βουλή της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδος, σε ένα κείμενο με τον τίτλο «Νομική Διάταξη της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος». Στο κείμενο αυτό θεμελιώδης διάταξη ήταν η ακόλουθη, που καταδεικνύει την ευαισθησία των Αγωνιστών όχι μόνο για την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά και για τη θρησκευτική ελευθερία όσων δεν ακολουθούν την Ορθόδοξη Εκκλησία: «Αν και όλας τας θρησκείας και γλώσσας δέχεται η Ελλάς, και τας τελετάς και την χρήσιν αυτών κατ’ ουδένα τρόπον δεν εμποδίζη, την ανατολικήν όμως του Χριστού Εκκλησίαν και την σημερινήν γλώσσαν μόνας αναγνωρίζει ως επικρατούσας θρησκείαν και γλώσσαν της Ελλάδος». (Τμήμα Α΄, Κεφ. Πρώτον, άρθρον ΚΣτ΄).
Τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας δείχνουν κάθε χρόνο ότι υπάρχει ανάγκη να προσέξουμε περισσότερο τη γλωσσική αγωγή των νέων. Η γλώσσα φτωχαίνει, τα ΜΜΕ δεν βοηθούν όσο πρέπει ιδίως λόγω των λαθών που κάνουν ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί παρουσιαστές, η εισβολή της αγγλικής μέσω του Διαδικτύου και της νεανικής μουσικής μειώνει τις γλωσσικές άμυνες και γενικότερα παρατηρούμε μία διολίσθηση προς τη γλωσσική αφασία και τη λεξιλογική πενία των Νεοελλήνων. Τα GREEKLISH, που αντικατέστησαν τα ..... φραγκοχιώτικα, είναι η νέα γλώσσα επικοινωνίας των παιδιών μας μέσω των κινητών τηλεφώνων και αποτελούνται από ελληνικές λέξεις με λατινικούς χαρακτήρες. Άραγε ο νέος και η νέα που καταφεύγουν σε αυτή τη λύση από ευκολία ή από δήθεν μοντερνισμό γνωρίζουν ότι στη γλώσσα των Ελλήνων έχουν γραφεί κορυφαία αριστουργήματα της Χριστιανικής Πίστης και της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας; Γνωρίζουν τα παιδιά μας ότι η γλώσσα του Ομήρου, των αρχαίων τραγικών, του Ευαγγελίου, του Μ. Βασιλείου και του Ακαθίστου Ύμνου λίγες μόνο διαφορές έχει από τη γλώσσα του Σολωμού, του Παλαμά, του Σεφέρη και του Ελύτη; Έχουν άραγε συνειδητοποιήσει διδάσκοντες και διδασκόμενοι ότι ένας λαός με τέτοια γλωσσική κληρονομιά δεν επιτρέπεται να καταφεύγει σε γλωσσική ξενομανία και σε αδικαιολόγητες απλουστεύσεις;
Η γλώσσα είναι θεμέλιο της εθνικής ταυτότητας. Μέσα στη χοάνη των ευρωπαϊκών λαών όπου αποφασίσαμε συνειδητά να ενταχθούμε και σε μία εποχή ανεξέλεγκτης και παγκοσμιοποιήσεως καλούμαστε να διαφυλάξουμε την εθνική γλωσσική μας κληρονομιά , να την μάθουμε καλά και να τη μεταλαμπαδεύσουμε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Προσφάτως φίλος που βρέθηκε στην Ιταλία μού έστειλε το δύσκολο άγνωστο κείμενο από τον Αριστοτέλη, στο οποίο εξετάσθηκαν οι Ιταλοί μαθητές κλασικής κατευθύνσεως για να εισαχθούν στα ΑΕΙ. Όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες λειτουργούν πολυάριθμα κλασικά λύκεια για τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Στις Ορθόδοξες Θεολογικές Σχολές της Σερβίας, της Βουλγαρίας και άλλων λαών της Ανατολικής Ευρώπης και της Μ. Ανατολής οι Ορθόδοξοι φοιτητές μαθαίνουν υποχρεωτικά Αρχαία Ελληνικά για να κατανοήσουν την Καινή Διαθήκη από το πρωτότυπο. Στη δε Αυστραλία τα Αρχαία Ελληνικά διδάσκονται παιδιά του Δημοτικού τα οποία έχουν προβλήματα δυσλεξίας.
Για τους άλλος λαούς τα Αρχαία Ελληνικά είναι μέσον για τη μελέτη της Αρχαίας Ελλάδος, της Ορθοδοξίας και για τη βελτίωση των νοητικών και μαθησιακών λειτουργιών., Στη χώρα μας είναι επιπλέον και απαραίτητο στοιχείο εθνικής ταυτότητος και απόδειξη της γλωσσικής και πολιτιστικής μας συνέχειας. Η διδασκαλία των Αρχαίων από το πρωτότυπο πρέπει να ενισχυθεί, να ενταθεί και να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές, όχι μόνο στους υποψηφίους της Θεωρητικής Κατευθύνσεως. Επίσης είναι χρήσιμο να εφαρμοσθεί ο νόμος που περιέπεσε σε αχρησία για την υποχρεωτική χρήση της ελληνικής σε όλες τις πινακίδες καταστημάτων ακόμη και σε τουριστικές περιοχές. Πρώτα τα ελληνικά και μετά αν θέλει ο καταστηματάρχης, ας χρησιμοποιήσει και την ξενική επιγραφή.
Στη Γαλλία η Ακαδημία και η Πολιτεία είναι πολύ ευαίσθητες ως προς την προστασία της γαλλικής γλώσσας από την εισβολή ξένων όρων. Αντί να πουν computer τον υπολογιστή τον λένε ordinateur, αντί να φωνάζουν οι φίλαθλοι και οι αθλητικογράφοι «γκολ», χρησιμοποιούν τη λέξη but, κ.λπ. Δεν προτείνω να κλειστούμε στο καβούκι μας, αυτό είναι αδύνατον αλλά και αντίθετο προς την οικουμενικότητα του ελληνικού πολιτισμού. Απλώς εκφράζω ανησυχία για την γλωσσική παρακμή που παρατηρείται και θυμίζω τί κάνουν άλλοι λαοί για την προστασία της δικής τους γλωσσικής κληρονομιάς.
Η Εκκλησία και η ποίηση διασώζουν την συνέχεια της ενιαίας ελληνικής γλώσσας εδώ και πολλούς αιώνες. Ο Ελύτης παρατήρησε ότι επί 25 αιώνες δεν υπήρξε ούτε ένας αιώνας που να μην εγράφη ποίηση στα ελληνικά. Αυτήν την κληρονομιά αξίζει να την προστατεύσουμε!
Κ.Χ. 1.7.2012
Η πρώτη προσπάθεια για συνταγματική κατοχύρωση της γλώσσας μας μαζί με την Ορθόδοξη Εκκλησία, που αποτελούν τα δύο θεμελιώδη συστατικά της εθνικής ταυτότητος, έγινε κατά τον πρώτο χρόνο του Αγώνος του 1821 από την Βουλή της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδος, σε ένα κείμενο με τον τίτλο «Νομική Διάταξη της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος». Στο κείμενο αυτό θεμελιώδης διάταξη ήταν η ακόλουθη, που καταδεικνύει την ευαισθησία των Αγωνιστών όχι μόνο για την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά και για τη θρησκευτική ελευθερία όσων δεν ακολουθούν την Ορθόδοξη Εκκλησία: «Αν και όλας τας θρησκείας και γλώσσας δέχεται η Ελλάς, και τας τελετάς και την χρήσιν αυτών κατ’ ουδένα τρόπον δεν εμποδίζη, την ανατολικήν όμως του Χριστού Εκκλησίαν και την σημερινήν γλώσσαν μόνας αναγνωρίζει ως επικρατούσας θρησκείαν και γλώσσαν της Ελλάδος». (Τμήμα Α΄, Κεφ. Πρώτον, άρθρον ΚΣτ΄).
Τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας δείχνουν κάθε χρόνο ότι υπάρχει ανάγκη να προσέξουμε περισσότερο τη γλωσσική αγωγή των νέων. Η γλώσσα φτωχαίνει, τα ΜΜΕ δεν βοηθούν όσο πρέπει ιδίως λόγω των λαθών που κάνουν ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί παρουσιαστές, η εισβολή της αγγλικής μέσω του Διαδικτύου και της νεανικής μουσικής μειώνει τις γλωσσικές άμυνες και γενικότερα παρατηρούμε μία διολίσθηση προς τη γλωσσική αφασία και τη λεξιλογική πενία των Νεοελλήνων. Τα GREEKLISH, που αντικατέστησαν τα ..... φραγκοχιώτικα, είναι η νέα γλώσσα επικοινωνίας των παιδιών μας μέσω των κινητών τηλεφώνων και αποτελούνται από ελληνικές λέξεις με λατινικούς χαρακτήρες. Άραγε ο νέος και η νέα που καταφεύγουν σε αυτή τη λύση από ευκολία ή από δήθεν μοντερνισμό γνωρίζουν ότι στη γλώσσα των Ελλήνων έχουν γραφεί κορυφαία αριστουργήματα της Χριστιανικής Πίστης και της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας; Γνωρίζουν τα παιδιά μας ότι η γλώσσα του Ομήρου, των αρχαίων τραγικών, του Ευαγγελίου, του Μ. Βασιλείου και του Ακαθίστου Ύμνου λίγες μόνο διαφορές έχει από τη γλώσσα του Σολωμού, του Παλαμά, του Σεφέρη και του Ελύτη; Έχουν άραγε συνειδητοποιήσει διδάσκοντες και διδασκόμενοι ότι ένας λαός με τέτοια γλωσσική κληρονομιά δεν επιτρέπεται να καταφεύγει σε γλωσσική ξενομανία και σε αδικαιολόγητες απλουστεύσεις;
Η γλώσσα είναι θεμέλιο της εθνικής ταυτότητας. Μέσα στη χοάνη των ευρωπαϊκών λαών όπου αποφασίσαμε συνειδητά να ενταχθούμε και σε μία εποχή ανεξέλεγκτης και παγκοσμιοποιήσεως καλούμαστε να διαφυλάξουμε την εθνική γλωσσική μας κληρονομιά , να την μάθουμε καλά και να τη μεταλαμπαδεύσουμε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Προσφάτως φίλος που βρέθηκε στην Ιταλία μού έστειλε το δύσκολο άγνωστο κείμενο από τον Αριστοτέλη, στο οποίο εξετάσθηκαν οι Ιταλοί μαθητές κλασικής κατευθύνσεως για να εισαχθούν στα ΑΕΙ. Όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες λειτουργούν πολυάριθμα κλασικά λύκεια για τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Στις Ορθόδοξες Θεολογικές Σχολές της Σερβίας, της Βουλγαρίας και άλλων λαών της Ανατολικής Ευρώπης και της Μ. Ανατολής οι Ορθόδοξοι φοιτητές μαθαίνουν υποχρεωτικά Αρχαία Ελληνικά για να κατανοήσουν την Καινή Διαθήκη από το πρωτότυπο. Στη δε Αυστραλία τα Αρχαία Ελληνικά διδάσκονται παιδιά του Δημοτικού τα οποία έχουν προβλήματα δυσλεξίας.
Για τους άλλος λαούς τα Αρχαία Ελληνικά είναι μέσον για τη μελέτη της Αρχαίας Ελλάδος, της Ορθοδοξίας και για τη βελτίωση των νοητικών και μαθησιακών λειτουργιών., Στη χώρα μας είναι επιπλέον και απαραίτητο στοιχείο εθνικής ταυτότητος και απόδειξη της γλωσσικής και πολιτιστικής μας συνέχειας. Η διδασκαλία των Αρχαίων από το πρωτότυπο πρέπει να ενισχυθεί, να ενταθεί και να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές, όχι μόνο στους υποψηφίους της Θεωρητικής Κατευθύνσεως. Επίσης είναι χρήσιμο να εφαρμοσθεί ο νόμος που περιέπεσε σε αχρησία για την υποχρεωτική χρήση της ελληνικής σε όλες τις πινακίδες καταστημάτων ακόμη και σε τουριστικές περιοχές. Πρώτα τα ελληνικά και μετά αν θέλει ο καταστηματάρχης, ας χρησιμοποιήσει και την ξενική επιγραφή.
Στη Γαλλία η Ακαδημία και η Πολιτεία είναι πολύ ευαίσθητες ως προς την προστασία της γαλλικής γλώσσας από την εισβολή ξένων όρων. Αντί να πουν computer τον υπολογιστή τον λένε ordinateur, αντί να φωνάζουν οι φίλαθλοι και οι αθλητικογράφοι «γκολ», χρησιμοποιούν τη λέξη but, κ.λπ. Δεν προτείνω να κλειστούμε στο καβούκι μας, αυτό είναι αδύνατον αλλά και αντίθετο προς την οικουμενικότητα του ελληνικού πολιτισμού. Απλώς εκφράζω ανησυχία για την γλωσσική παρακμή που παρατηρείται και θυμίζω τί κάνουν άλλοι λαοί για την προστασία της δικής τους γλωσσικής κληρονομιάς.
Η Εκκλησία και η ποίηση διασώζουν την συνέχεια της ενιαίας ελληνικής γλώσσας εδώ και πολλούς αιώνες. Ο Ελύτης παρατήρησε ότι επί 25 αιώνες δεν υπήρξε ούτε ένας αιώνας που να μην εγράφη ποίηση στα ελληνικά. Αυτήν την κληρονομιά αξίζει να την προστατεύσουμε!
Κ.Χ. 1.7.2012
