Κατ΄ αρχήν η καμπάνα σχεδιάζεται στο γραφείο και στη συνέχεια, με βάση το σχέδιο οι κατασκευαστές παράγουν τα πρότυπα και καλούπια.
Τα συστατικά μέρη είναι από πριν καθορισμένα, έτσι ώστε το διάστημα μεταξύ τους είναι ακριβώς το ίδιο με το πάχος του τελικού προϊόντος, και αυτό ακριβώς είναι ζωτικής σημασίας για την αναπαραγωγή ήχου.
Το μεγαλοπρεπές θέαμα έρχεται σε αντίθεση με την πολύ και επίπονη εργασία που απαιτείται. Το αποτέλεσμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: ο υπολογισμός των συστατικών μερών, η θερμοκρασία, και ο προβλεπόμενος χρόνος για κάθε στάδιο.
Η θερμοκρασία στον κλίβανο φθάνει κοντά στους 1200° C. Ένας εργάτης ανακατεύει κατά διαστήματα το “παρασκεύασμα” με ένα μακρύ κορμό. Ο κορμός απανθρακώνεται μπροστά στα μάτια του.
Το υγρό μέταλλο ρέει φλεγόμενο προς του άνοιγμα του μαύρου καλουπιού.
Όταν η καμπάνα ψύχεται, τότε ξεκινά το τρίψιμο και η λείανση, μια διαδικασία που μερικές φορές διαρκεί για εβδομάδες.
Η πραγματική χύτευση διαρκεί περίπου 10 λεπτά, αλλά το προπαρασκευαστικό στάδιο μπορεί να διαρκέσει και μερικούς μήνες, ανάλογα με την πολυπλοκότητα της εργασίας που απαιτείται.
Η χάλκινη καμπάνα αποτελείται από 80% χαλκό και 20% κασσίτερο. Μόνο οι πιο καθαρές ουσίες καταλήγουν στον κλίβανο, αλλιώς ο ήχος απλά δεν θα ήταν ο ίδιος.
Αν και δεν είναι αιώνιες, οι καμπάνες έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής, περίπου 500-600 χρόνια. Αυτό είναι καλούπι καμπάνας 5 τόνων, σ΄ένα εργοστάσιο στο Βορονέζ, η οποία προορίζεται για το καμπαναριό του καθεδρικού ναού του Αγίου Ισαάκ.
