Σεβασμιὠτατε Μητροπολίτα, Αγιε Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ.Κοσμά,
Αδελφοί συμπρεσβύτεροι , πενθηφόρε ομήγυρις ,
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ, όταν πληροφορήθηκε την εκδημία του πρωθιερέως. Γεωργίου Καλακανίδα, μου ανέθεσε να τον εκπροσωπήσω, δίδοντας μου ευλογία να παραστώ στην εξόδιο ακολουθία, και να μεταφέρω εις την οικογένεια του αοιδίμου πατρός τις ολόθυμες συλλυπητήριες προσρήσεις και ευχές του καθώς και τις θεοπειθείς προσευχές του υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του εν τη αγήρω μακαριότητι , καθότι, ο μεταστάς συμπρεσβύτερος αδελφός υπηρέτησε σθεναρώς και φιλοτίμως στην Μητροπολιτική του περιφέρεια για μια δεκαπενταετία και έχαιρε βαθείας εκτιμήσεως και συναντιλήψεως εκ μέρους του Μητροπολίτου Πειραιώς.
Θα μου επιτρέψετε όμως Σεβασμιώτατε ,να μεταφέρω σ ολους σας τα προσωπικά μου βιώματα απ την πενταετή συνδιακονία μας, πριν 20 ακριβώς χρόνια, μετά του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πειραιώς.
Απευθυνόμενος σε κείνον που αυτή τη στιγμή κεῖται άπνους ενώπιον μας, να του πώ, ενα μεγάλο ευχαριστώ διότι υπήρξες πολυσέβαστε π. . Γεώργιε, για μας τους νεωτέρους «Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ» όχι μόνο διότι περάσαμε απ τις αίθουσες της διδασκαλίας σου αλλά ως πνευματικό καθοδηγητή και διδάσκαλο στη θεολογική και εκκλησιαστική ζωή και πραγματικότητα και στην ποιμαντική δράση και ευθύνη και απ την εν γένει συναναστροφή και συνδιακονία μαζι σου. Υπήρξες πολυσέβαστε πάτερ επιμελής, άοκνος, φιλόπονος, και συνεπής αγωνιστής της παρατάξεως του Κυρίου. Πολλαπλασίασες τα δοθέντα τάλαντά σου και προσέφερες πνευματικούς καρπούς ανεκτιμήτου αξίας στην Εκκλησία του Χριστού που την υπηρέτησες φιλοτίμως για 48 και πλέον έτη!
Κατείχες την θύραθεν και τη θεολογική παιδεία και ο λόγος σου ήταν πάντοτε Λόγος Χριστού ορθόδοξος και θεολογικώτατος, πλήρης χάριτος, αγάπης, συμπόνοιας, ευθύτητας ,στοργής και ενίοτε λόγος καυστικός , ελεγχτικός και παραπονιάρικος
Δοκιμάστηκες ως χρυσός εν χωνευτηρίω, με το πρόωρο χωρισμό του Κωνσταντίνου αλλά και με την θυσία των άλλων παλικαριών, των θυμάτων του μοιραίου αεροσκάφους τουC 130, που έφυγαν για την αιωνιότητα πάνω στα πρώτα φτερουγίσματα της ζωής τους. Μάταια περίμενες τόσα χρόνια να πάρεις απαντήσεις σε, κάποια ερωτήματα, που δεν έχουν απαντηθεί ακόμη, ως αναφορά των καταμερισμό των ευθυνών και αν τελικά υπήρξε άλλο αεροσκάφος που κατέρριψε το μοιραίο C 130.
Η δοκιμασία οξυνόταν όταν αντιμετώπισες την απονιά, την περιφρόνηση, και την αδικία των ανθρώπων που απαγγέλλονται την αγάπη, τη δικαιοσύνη και την συναντίληψη. Σου ανταπέδωσαν αντί του μάνα χολή, αντί της αγάπης τον κατατρεγμό, και όμως κατόρθωσες αυτά τα δύσκολα και σοβαρά πνευματικά προβλήματα, που κλόνισαν εν τέλει και την υγείαν σου, να τα αντιμετωπίσεις με περισσή καρτερία, με ιώβειο υπομονή, με χριστομίμητη ταπείνωση και με εξαιρετική σύνεση.
Η πενταετής παραμονή σου στην ενορία μας, εχει μείνει ανεξίτηλη, για μας τους συμπρεσβυτέρους αδελφούς, που γνωρίσαμε το φιλικό, τον συνετό, τον ειρηνοποιό τον ταπεινό αδελφό και εν ταυτώ τον βαθυνούστατο δάσκαλο, αλλά και για τους ενορίτες και πρώην μαθητές σου, διότι, εκτός των άλλων, το όνομά σου συνδέθηκε άμεσα με την σχεδίαση εκ θεμελίων , το χτίσιμο, την οργάνωση και την άψογη λειτουργία του 8ου Γυμνασίου Πειραιώς, που κατέστη κατόπιν τούτων πρότυπο σχολείο, στο οποίο υπηρέτησες, ως την συνταξιοδότηση σου , Διευθυντής αυτού. Εις ένδειξιν της προσφοράς σου προς την Παιδεία τιμήθηκες με δύο πλακέτες από φορείς της πόλεως του Πειραιά και αφιέρωσαν το όνομά σου στην αίθουσα διδασκαλίας των θρησκευτικών.
Πολυσέβαστε π. Γεώργιε όπως μέχρι τώρα μας ένωνε η προσευχή εν τω θυσιαστηρίω έτσι και από τώρα, όσα χρόνια θα επιτρέπει η Αγαθότης και η Παντοδυναμία Του να Τον υπηρετούμε, θα σε μνημονεύουμε στην προσκομιδή για να αναπαύεται η ψυχή σου εν τη αγήρω μακαριότητι, και να εύροι έλεος εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως, δεόμενοι και προσευχόμενοι Χριστός σε αναπαύσοι εν χώρα ζώντων, και πύλας παραδείσου ανοίξοι σοι, και βασιλείας δείξοι πολίτην και άφεσιν σοι δώη ων ήμαρτες εν βίω, φιλοχριστε!
Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε π. Γεώργιε!
Αδελφοί συμπρεσβύτεροι , πενθηφόρε ομήγυρις ,
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ, όταν πληροφορήθηκε την εκδημία του πρωθιερέως. Γεωργίου Καλακανίδα, μου ανέθεσε να τον εκπροσωπήσω, δίδοντας μου ευλογία να παραστώ στην εξόδιο ακολουθία, και να μεταφέρω εις την οικογένεια του αοιδίμου πατρός τις ολόθυμες συλλυπητήριες προσρήσεις και ευχές του καθώς και τις θεοπειθείς προσευχές του υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του εν τη αγήρω μακαριότητι , καθότι, ο μεταστάς συμπρεσβύτερος αδελφός υπηρέτησε σθεναρώς και φιλοτίμως στην Μητροπολιτική του περιφέρεια για μια δεκαπενταετία και έχαιρε βαθείας εκτιμήσεως και συναντιλήψεως εκ μέρους του Μητροπολίτου Πειραιώς.
Θα μου επιτρέψετε όμως Σεβασμιώτατε ,να μεταφέρω σ ολους σας τα προσωπικά μου βιώματα απ την πενταετή συνδιακονία μας, πριν 20 ακριβώς χρόνια, μετά του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πειραιώς.
Απευθυνόμενος σε κείνον που αυτή τη στιγμή κεῖται άπνους ενώπιον μας, να του πώ, ενα μεγάλο ευχαριστώ διότι υπήρξες πολυσέβαστε π. . Γεώργιε, για μας τους νεωτέρους «Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ» όχι μόνο διότι περάσαμε απ τις αίθουσες της διδασκαλίας σου αλλά ως πνευματικό καθοδηγητή και διδάσκαλο στη θεολογική και εκκλησιαστική ζωή και πραγματικότητα και στην ποιμαντική δράση και ευθύνη και απ την εν γένει συναναστροφή και συνδιακονία μαζι σου. Υπήρξες πολυσέβαστε πάτερ επιμελής, άοκνος, φιλόπονος, και συνεπής αγωνιστής της παρατάξεως του Κυρίου. Πολλαπλασίασες τα δοθέντα τάλαντά σου και προσέφερες πνευματικούς καρπούς ανεκτιμήτου αξίας στην Εκκλησία του Χριστού που την υπηρέτησες φιλοτίμως για 48 και πλέον έτη!
Κατείχες την θύραθεν και τη θεολογική παιδεία και ο λόγος σου ήταν πάντοτε Λόγος Χριστού ορθόδοξος και θεολογικώτατος, πλήρης χάριτος, αγάπης, συμπόνοιας, ευθύτητας ,στοργής και ενίοτε λόγος καυστικός , ελεγχτικός και παραπονιάρικος
Δοκιμάστηκες ως χρυσός εν χωνευτηρίω, με το πρόωρο χωρισμό του Κωνσταντίνου αλλά και με την θυσία των άλλων παλικαριών, των θυμάτων του μοιραίου αεροσκάφους τουC 130, που έφυγαν για την αιωνιότητα πάνω στα πρώτα φτερουγίσματα της ζωής τους. Μάταια περίμενες τόσα χρόνια να πάρεις απαντήσεις σε, κάποια ερωτήματα, που δεν έχουν απαντηθεί ακόμη, ως αναφορά των καταμερισμό των ευθυνών και αν τελικά υπήρξε άλλο αεροσκάφος που κατέρριψε το μοιραίο C 130.
Η δοκιμασία οξυνόταν όταν αντιμετώπισες την απονιά, την περιφρόνηση, και την αδικία των ανθρώπων που απαγγέλλονται την αγάπη, τη δικαιοσύνη και την συναντίληψη. Σου ανταπέδωσαν αντί του μάνα χολή, αντί της αγάπης τον κατατρεγμό, και όμως κατόρθωσες αυτά τα δύσκολα και σοβαρά πνευματικά προβλήματα, που κλόνισαν εν τέλει και την υγείαν σου, να τα αντιμετωπίσεις με περισσή καρτερία, με ιώβειο υπομονή, με χριστομίμητη ταπείνωση και με εξαιρετική σύνεση.
Η πενταετής παραμονή σου στην ενορία μας, εχει μείνει ανεξίτηλη, για μας τους συμπρεσβυτέρους αδελφούς, που γνωρίσαμε το φιλικό, τον συνετό, τον ειρηνοποιό τον ταπεινό αδελφό και εν ταυτώ τον βαθυνούστατο δάσκαλο, αλλά και για τους ενορίτες και πρώην μαθητές σου, διότι, εκτός των άλλων, το όνομά σου συνδέθηκε άμεσα με την σχεδίαση εκ θεμελίων , το χτίσιμο, την οργάνωση και την άψογη λειτουργία του 8ου Γυμνασίου Πειραιώς, που κατέστη κατόπιν τούτων πρότυπο σχολείο, στο οποίο υπηρέτησες, ως την συνταξιοδότηση σου , Διευθυντής αυτού. Εις ένδειξιν της προσφοράς σου προς την Παιδεία τιμήθηκες με δύο πλακέτες από φορείς της πόλεως του Πειραιά και αφιέρωσαν το όνομά σου στην αίθουσα διδασκαλίας των θρησκευτικών.
Πολυσέβαστε π. Γεώργιε όπως μέχρι τώρα μας ένωνε η προσευχή εν τω θυσιαστηρίω έτσι και από τώρα, όσα χρόνια θα επιτρέπει η Αγαθότης και η Παντοδυναμία Του να Τον υπηρετούμε, θα σε μνημονεύουμε στην προσκομιδή για να αναπαύεται η ψυχή σου εν τη αγήρω μακαριότητι, και να εύροι έλεος εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως, δεόμενοι και προσευχόμενοι Χριστός σε αναπαύσοι εν χώρα ζώντων, και πύλας παραδείσου ανοίξοι σοι, και βασιλείας δείξοι πολίτην και άφεσιν σοι δώη ων ήμαρτες εν βίω, φιλοχριστε!
Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε π. Γεώργιε!
