Το απόγευμα της Τετάρτης 31 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε στον ιερό ναό οσίου Αντωνίου του νέου, πολιούχου Βεροίας, ο πανηγυρικός εσπερινός της θερινής πανηγύρεως.
Χοροστάτησε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.
Νωρίτερα ο σεβασμιώτατος, ο ιερός κλήρος και οι πιστοί υποδέχθηκαν τον Τίμιο Σταυρό από την Παναγία Σουμελά, που όπως κάθε χρόνο συμπανηγυρίζει με τον πολιούχο της Βέροιας, λόγω της αυριανής τελετής της προόδου του Τιμίου Σταυρού.
Μετά το πέρας του εσπερινού έγινε λιτανεία στους δρόμους της πόλεως. Αύριο το πρωί ο σεβασμιώτατος θα τελέσει αρχιερατική θεία λειτουργία ενώ απόψε το βράδυ θα τελεστεί αγρυπνία
Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:««Οἱ τοῦ βίου τοῖς κύμασι θαλαττεύοντες ἄνθρωποι, παθημάτων ζάλῃ τε κυμαινόμενοι, ὡς εἰς ὁλκάδα σωτήριον, τό ξύλον τό τίμιον, καταφύγομεν πιστῶς καί σιγήσει τά κύματα», ἔψαλλε ἀπόψε ἡ Ἐκκλησία μας ἐπί τῇ αὐριανῇ ἑορτῇ τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ, τῆς τιμητικῆς ἐξόδου του δηλαδή ἀπό τό Σκευοφυλάκειο τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας καί τῆς περιφορᾶς του στήν Κωνσταντινούπολη εἰς ἀνάμνηση τῆς σωτηρίας τῆς Πόλεως ἀπό τόν βαρβαρικό κίνδυνο.
Ἡ προστασία ὅμως τῶν κατοίκων τῆς Κωνσταντινουπόλεως διά τῆς χάριτος τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ δέν εἶναι, ἀδελφοί μου, ἕνα μεμονωμένο περιστατικό στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος καί τῆς Ἐκκλησίας μας. Γιατί ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό ἀκατανίκητο ὅπλο ὅλων τῶν χριστιανῶν, εἶναι τό φυγαδευτήριο τῶν δαιμόνων, εἶναι ἡ σκέπη καί ἡ προστασία ὅλων τῶν εὐσεβῶν, εἶναι, ὅπως λέγει σήμερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἡ σωτήριος ὁλκάς μέσα στήν ὁποία μποροῦν νά καταφύγουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πού διαπλέουν τό τρικυμισμένο πέλαγος τῆς ζωῆς καί νά ἀναπαυθοῦν ἀπό τή φουρτούνα, νά συνέλθουν ἀπό τήν ταραχή, νά γαληνεύσουν ἀπό τόν κλύδωνα καί νά καταλήξουν ἐν τέλει στή σωτηρία.
Ἄν ἀναζητήσουμε παραδείγματα γιά νά διαπιστώσουμε τήν ἀλήθεια τοῦ πράγματος, θά βροῦμε, ἀδελφοί μου, ἀναρίθμητα μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί στή ζωή τῶν ἁγίων μας, μέ πρώτη τή ζωή τοῦ πολιούχου μας ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ νέου τοῦ Βεροιέως, τόν ὁποῖο τιμοῦμε αὔριο μαζί μέ τόν τίμιο Σταυρό καί τούς ἁγίους Μακκαβαίους.
Ὁ Χριστός δέν μᾶς ἔδωσε μόνο ἐντολή νά σηκώσουμε τόν σταυρό μας, ἐάν θέλουμε νά τόν ἀκολουθήσουμε, ἀλλά μᾶς ἔδωσε καί τόν δικό του Σταυρό. Ὄχι γιά νά μᾶς προσθέτει βάρος, ἀλλά γιά νά μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τόν κλύδωνα τῶν παθῶν καί τῶν πειρασμῶν, γιά νά εἶναι τό καταφύγιο καί ἡ προστασία μας, γιά νά εἶναι ἡ δύναμή μας καί ἡ ἐλπίδα μας.
Μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ κατόρθωσε ὁ ὅσιος Ἀντώνιος νά ἀντιπαλαίσει τούς δαίμονες πού μέ διάφορες μορφές ἐμφανιζόταν ἐνώπιόν του στίς ὧρες τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀσκήσεως στή Σκήτη τῆς Βεροίας καί προσπαθοῦσαν ἄλλοτε νά τοῦ ἀποσπάσουν τήν προσοχή, ἄλλοτε νά τοῦ ταράξουν τήν ἠρεμία καί νά τόν τρομοκρατήσουν, ἄλλοτε νά τόν ἐξαναγκάσουν νά ἐγκαταλείψει τήν ἡσυχία καί τή μόνωση τοῦ ἐρημητηρίου του.
Ὁ ὅσιος Ἀντώνιος ἐπικαλεῖτο ὅμως τή δύναμη καί τήν προστασία τοῦ τιμίου Σταυροῦ καί μέ αὐτήν κατόρθωνε νά ἐκδιώκει τά πονηρά πνεύματα καί νά προάγεται στήν ἀρετή καί τήν ἁγιότητα· κατόρθωνε νά παραμένει σῶος ἀπό τίς πολυποίκιλες τρικυμίες τοῦ ἀσκητικοῦ του βίου καί νά φθάσει ἐν τέλει στό γαλήνιο λιμάνι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως, ἀδελφοί μου, ὅπως ὁ ὅσιος Ἀντώνιος κατόρθωσε νά διαπεράσει τό μέγα καί τρικυμιῶδες πέλαγο τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς μέ τή βοήθεια τοῦ τιμίου Σταυροῦ χωρίς νά ναυαγήσει, μποροῦμε καί ἐμεῖς νά τό ἐπιχειρήσουμε.
Γιατί ποιός ἀπό ἐμᾶς δέν αἰσθάνεται στήν καθημερινή του ζωή, τήν προσωπική καί τήν οἰκογενειακή, τήν πνευματική καί τήν ἐπαγγελματική νά τόν περικυκλώνουν τά κύματα τῶν πειρασμῶν, τῶν προβλημάτων καί τῶν δυσκολιῶν; Ποιός ἀπό ἐμᾶς δέν νιώθει συχνά νά κλυδωνίζεται τό σκάφος τῆς ὑπάρξεώς του ἀπό ὅσα ἀντιμετωπίζει καί νά ζαλίζεται ἐνώπιον τοῦ ὄγκου τῶν θεμάτων πού ἔχει νά ἀντιμετωπίσει; Ὅλοι ζοῦμε αὐτή τή ζάλη καί ὅλοι αἰσθανόμαστε, ἄλλοι σέ μικρότερο καί ἄλλοι σέ μεγαλύτερο βαθμό τήν τρικυμία μέσα στό πέλαγος τῆς ζωῆς μας, καί φοβόμαστε γιά τίς ἐξελίξεις, καί ἀγωνιοῦμε γιά τή ζωή μας. Ὅμως, ἀδελφοί μου, δέν εἴμαστε μόνοι, δέν εἴμαστε ἀβοήθητοι σ᾽ αὐτό τό ταξίδι. Ἔχουμε τήν ἰσχυρή καί ἀκαταίσχυντη προστασία τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ἔχουμε τή σωτήριο ὁλκάδα του, ἐντός τῆς ὁποίας μποροῦμε νά ἐπιβιβασθοῦμε γιά νά μήν ναυαγήσουμε. Ἔχουμε τή χάρη καί τή μεσιτεία τοῦ συμπολίτου καί πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου, τόν ὁποῖο τιμοῦμε αὔριο, ἀλλά καί τῆς ἁγίας Σολομωνῆς καί τῶν ἑπτά Μακκαβαίων παίδων πού ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε μαζί μέ τόν πολιοῦχο μας. Ἄς ἐπικαλούμεθα, λοιπόν, τόν τίμιο Σταυρό καί τούς ἁγίους μας, γιά νά μᾶς στηρίξουν στό μεγάλο καί δύσκολο ταξίδι τῆς ζωῆς μας καί νά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τή ζάλη τῶν παθῶν καί τῶν πειρασμῶν, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά φθάσουμε στό ποθητό τέρμα, στήν αἰώνια μακαριότητα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν».
Χοροστάτησε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.
Νωρίτερα ο σεβασμιώτατος, ο ιερός κλήρος και οι πιστοί υποδέχθηκαν τον Τίμιο Σταυρό από την Παναγία Σουμελά, που όπως κάθε χρόνο συμπανηγυρίζει με τον πολιούχο της Βέροιας, λόγω της αυριανής τελετής της προόδου του Τιμίου Σταυρού.
Μετά το πέρας του εσπερινού έγινε λιτανεία στους δρόμους της πόλεως. Αύριο το πρωί ο σεβασμιώτατος θα τελέσει αρχιερατική θεία λειτουργία ενώ απόψε το βράδυ θα τελεστεί αγρυπνία
Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:««Οἱ τοῦ βίου τοῖς κύμασι θαλαττεύοντες ἄνθρωποι, παθημάτων ζάλῃ τε κυμαινόμενοι, ὡς εἰς ὁλκάδα σωτήριον, τό ξύλον τό τίμιον, καταφύγομεν πιστῶς καί σιγήσει τά κύματα», ἔψαλλε ἀπόψε ἡ Ἐκκλησία μας ἐπί τῇ αὐριανῇ ἑορτῇ τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ, τῆς τιμητικῆς ἐξόδου του δηλαδή ἀπό τό Σκευοφυλάκειο τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας καί τῆς περιφορᾶς του στήν Κωνσταντινούπολη εἰς ἀνάμνηση τῆς σωτηρίας τῆς Πόλεως ἀπό τόν βαρβαρικό κίνδυνο.
Ἡ προστασία ὅμως τῶν κατοίκων τῆς Κωνσταντινουπόλεως διά τῆς χάριτος τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ δέν εἶναι, ἀδελφοί μου, ἕνα μεμονωμένο περιστατικό στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος καί τῆς Ἐκκλησίας μας. Γιατί ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό ἀκατανίκητο ὅπλο ὅλων τῶν χριστιανῶν, εἶναι τό φυγαδευτήριο τῶν δαιμόνων, εἶναι ἡ σκέπη καί ἡ προστασία ὅλων τῶν εὐσεβῶν, εἶναι, ὅπως λέγει σήμερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἡ σωτήριος ὁλκάς μέσα στήν ὁποία μποροῦν νά καταφύγουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πού διαπλέουν τό τρικυμισμένο πέλαγος τῆς ζωῆς καί νά ἀναπαυθοῦν ἀπό τή φουρτούνα, νά συνέλθουν ἀπό τήν ταραχή, νά γαληνεύσουν ἀπό τόν κλύδωνα καί νά καταλήξουν ἐν τέλει στή σωτηρία.
Ἄν ἀναζητήσουμε παραδείγματα γιά νά διαπιστώσουμε τήν ἀλήθεια τοῦ πράγματος, θά βροῦμε, ἀδελφοί μου, ἀναρίθμητα μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί στή ζωή τῶν ἁγίων μας, μέ πρώτη τή ζωή τοῦ πολιούχου μας ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ νέου τοῦ Βεροιέως, τόν ὁποῖο τιμοῦμε αὔριο μαζί μέ τόν τίμιο Σταυρό καί τούς ἁγίους Μακκαβαίους.
Ὁ Χριστός δέν μᾶς ἔδωσε μόνο ἐντολή νά σηκώσουμε τόν σταυρό μας, ἐάν θέλουμε νά τόν ἀκολουθήσουμε, ἀλλά μᾶς ἔδωσε καί τόν δικό του Σταυρό. Ὄχι γιά νά μᾶς προσθέτει βάρος, ἀλλά γιά νά μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τόν κλύδωνα τῶν παθῶν καί τῶν πειρασμῶν, γιά νά εἶναι τό καταφύγιο καί ἡ προστασία μας, γιά νά εἶναι ἡ δύναμή μας καί ἡ ἐλπίδα μας.
Μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ κατόρθωσε ὁ ὅσιος Ἀντώνιος νά ἀντιπαλαίσει τούς δαίμονες πού μέ διάφορες μορφές ἐμφανιζόταν ἐνώπιόν του στίς ὧρες τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀσκήσεως στή Σκήτη τῆς Βεροίας καί προσπαθοῦσαν ἄλλοτε νά τοῦ ἀποσπάσουν τήν προσοχή, ἄλλοτε νά τοῦ ταράξουν τήν ἠρεμία καί νά τόν τρομοκρατήσουν, ἄλλοτε νά τόν ἐξαναγκάσουν νά ἐγκαταλείψει τήν ἡσυχία καί τή μόνωση τοῦ ἐρημητηρίου του.
Ὁ ὅσιος Ἀντώνιος ἐπικαλεῖτο ὅμως τή δύναμη καί τήν προστασία τοῦ τιμίου Σταυροῦ καί μέ αὐτήν κατόρθωνε νά ἐκδιώκει τά πονηρά πνεύματα καί νά προάγεται στήν ἀρετή καί τήν ἁγιότητα· κατόρθωνε νά παραμένει σῶος ἀπό τίς πολυποίκιλες τρικυμίες τοῦ ἀσκητικοῦ του βίου καί νά φθάσει ἐν τέλει στό γαλήνιο λιμάνι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως, ἀδελφοί μου, ὅπως ὁ ὅσιος Ἀντώνιος κατόρθωσε νά διαπεράσει τό μέγα καί τρικυμιῶδες πέλαγο τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς μέ τή βοήθεια τοῦ τιμίου Σταυροῦ χωρίς νά ναυαγήσει, μποροῦμε καί ἐμεῖς νά τό ἐπιχειρήσουμε.
Γιατί ποιός ἀπό ἐμᾶς δέν αἰσθάνεται στήν καθημερινή του ζωή, τήν προσωπική καί τήν οἰκογενειακή, τήν πνευματική καί τήν ἐπαγγελματική νά τόν περικυκλώνουν τά κύματα τῶν πειρασμῶν, τῶν προβλημάτων καί τῶν δυσκολιῶν; Ποιός ἀπό ἐμᾶς δέν νιώθει συχνά νά κλυδωνίζεται τό σκάφος τῆς ὑπάρξεώς του ἀπό ὅσα ἀντιμετωπίζει καί νά ζαλίζεται ἐνώπιον τοῦ ὄγκου τῶν θεμάτων πού ἔχει νά ἀντιμετωπίσει; Ὅλοι ζοῦμε αὐτή τή ζάλη καί ὅλοι αἰσθανόμαστε, ἄλλοι σέ μικρότερο καί ἄλλοι σέ μεγαλύτερο βαθμό τήν τρικυμία μέσα στό πέλαγος τῆς ζωῆς μας, καί φοβόμαστε γιά τίς ἐξελίξεις, καί ἀγωνιοῦμε γιά τή ζωή μας. Ὅμως, ἀδελφοί μου, δέν εἴμαστε μόνοι, δέν εἴμαστε ἀβοήθητοι σ᾽ αὐτό τό ταξίδι. Ἔχουμε τήν ἰσχυρή καί ἀκαταίσχυντη προστασία τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ἔχουμε τή σωτήριο ὁλκάδα του, ἐντός τῆς ὁποίας μποροῦμε νά ἐπιβιβασθοῦμε γιά νά μήν ναυαγήσουμε. Ἔχουμε τή χάρη καί τή μεσιτεία τοῦ συμπολίτου καί πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου, τόν ὁποῖο τιμοῦμε αὔριο, ἀλλά καί τῆς ἁγίας Σολομωνῆς καί τῶν ἑπτά Μακκαβαίων παίδων πού ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε μαζί μέ τόν πολιοῦχο μας. Ἄς ἐπικαλούμεθα, λοιπόν, τόν τίμιο Σταυρό καί τούς ἁγίους μας, γιά νά μᾶς στηρίξουν στό μεγάλο καί δύσκολο ταξίδι τῆς ζωῆς μας καί νά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τή ζάλη τῶν παθῶν καί τῶν πειρασμῶν, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά φθάσουμε στό ποθητό τέρμα, στήν αἰώνια μακαριότητα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν».