Υλική συμπαράσταση αλλά και πνευματική υποστήριξη προσέφερε για άλλη μια φορά στους κρατούμενους του Καταστήματος Κράτησης Διαβατών Θεσσαλονίκης η Ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Γιαννιτσών.
Εκφράζοντας την εμπειρία αυτή η Ενορία έδωσε στη δημοσιότητα το παρακάτω κείμενο:
"Εν φυλακή ήμην και ουκ ήλθατε προς με" (Μθ. 25,43)
Η Ευαγγελική διήγηση της Κυριακής της κρίσεως μας αναφέρει, ότι η Βασιλεία του Θεού κερδίζεται με απλές καθημερινές πράξεις όπως:
Η προσφορά φαγητού στον πεινασμένο
Ένα ποτήρι νερό στον διψασμένο
Ενδύματα στον γυμνό
Ενδιαφέρον για τον περιπλανώμενο πρόσφυγα
Μια επίσκεψη στον άρρωστο, αλλά και Στον φυλακισμένο.
Όλες αυτές οι πράξεις αγάπης που προσφέρονται στον ελάχιστο αδελφό, ο Χριστός μας είπε, ότι είναι σαν να προσφέρονται σ’ Αυτόν τον ίδιο, «εμοί εποιήσατε».
Η Ενορία μας κατανοώντας τα λόγια αυτά του Χριστού αποφάσισε για τρίτη συνεχή χρονιά να πραγματοποιήσει μια ποιμαντική επίσκεψη στο σωφρονιστικό κατάστημα των φυλακών στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, προκειμένου να γνωρίσει μέσα από το πρόσωπο κάθε φυλακισμένου αδελφού μια άλλη μορφή του προσώπου του Χριστού κατά το: «εν φυλακή ήμην και ουκ ήλθετε προς με».
Η επίσκεψη μας πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013 και συνοδεύτηκε από την ανάλογη συμβολική αγάπη μας προς αυτούς. Οι ενορίτες και συμπολίτες απ΄ όλα τα Γιαννιτσά και τα περίχωρα, η «Μικρασιατική Εστία Πέλλας» η Εθελοντική Ομάδα «Το Όραμα των Αμπελιών» ιδιώτες από την Έδεσσα και τη Θεσσαλονίκη κ.α. προσέφεραν χρηματικό ποσό και μεγάλη ποσότητα διαφόρων ειδών πρώτης ανάγκης κατόπιν προτροπής και παρακλήσεως των Ιερέων και του Εκκλησιαστικού συμβουλίου του Ιερού Ναού, για να προσφερθούν στους απόρους τροφίμους είδη ατομικής καθαριότητας, για εξακόσια και πλέον περίπου άτομα, άνδρες και γυναίκες.
Ο Διευθυντής των Φυλακών κ. Σταυρόπουλος Θεοχάρης ο αρχιφύλακας κ. Αποστολάκης Δημήτριος και η κοινωνική λειτουργός κ. Χ΄΄Μελετίου Σοφία αφού μας δέχθηκαν με πολλή χαρά μας ενημέρωσαν για το τραχύ και δύσκολο έργο που επιτελούν και μας εξέφρασαν ποικιλότροπα τις ευχαριστίες τους, για την ωραία ατμόσφαιρα αγάπης και ανθρωπιάς και την προσφορά της ενοριακής – Εκκλησιαστικής αγάπης μας προς τους «ελαχίστους» αδελφούς μας, την οποία παρέδωσε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ναού Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Γιαννιτσών.
Η επίσκεψη στις φυλακές μας υπενθύμισε, εκτός των άλλων, ότι η ταπείνωση του Χριστού δεν έχει όρια, αφού καταδέχεται να ταυτίζεται με το πρόσωπο ακόμη και κάθε φυλακισμένου. Σημείο αισιοδοξίας για όσους νοιώθουν δυσκολία να προσεγγίσουν το μυστήριο της σωτηρίας που προσφέρει ο Θεός αδιακρίτως σε όλους.
Εκφράζοντας την εμπειρία αυτή η Ενορία έδωσε στη δημοσιότητα το παρακάτω κείμενο:
"Εν φυλακή ήμην και ουκ ήλθατε προς με" (Μθ. 25,43)
Η Ευαγγελική διήγηση της Κυριακής της κρίσεως μας αναφέρει, ότι η Βασιλεία του Θεού κερδίζεται με απλές καθημερινές πράξεις όπως:
Η προσφορά φαγητού στον πεινασμένο
Ένα ποτήρι νερό στον διψασμένο
Ενδύματα στον γυμνό
Ενδιαφέρον για τον περιπλανώμενο πρόσφυγα
Μια επίσκεψη στον άρρωστο, αλλά και Στον φυλακισμένο.
Όλες αυτές οι πράξεις αγάπης που προσφέρονται στον ελάχιστο αδελφό, ο Χριστός μας είπε, ότι είναι σαν να προσφέρονται σ’ Αυτόν τον ίδιο, «εμοί εποιήσατε».
Η Ενορία μας κατανοώντας τα λόγια αυτά του Χριστού αποφάσισε για τρίτη συνεχή χρονιά να πραγματοποιήσει μια ποιμαντική επίσκεψη στο σωφρονιστικό κατάστημα των φυλακών στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, προκειμένου να γνωρίσει μέσα από το πρόσωπο κάθε φυλακισμένου αδελφού μια άλλη μορφή του προσώπου του Χριστού κατά το: «εν φυλακή ήμην και ουκ ήλθετε προς με».
Ο Διευθυντής των Φυλακών κ. Σταυρόπουλος Θεοχάρης ο αρχιφύλακας κ. Αποστολάκης Δημήτριος και η κοινωνική λειτουργός κ. Χ΄΄Μελετίου Σοφία αφού μας δέχθηκαν με πολλή χαρά μας ενημέρωσαν για το τραχύ και δύσκολο έργο που επιτελούν και μας εξέφρασαν ποικιλότροπα τις ευχαριστίες τους, για την ωραία ατμόσφαιρα αγάπης και ανθρωπιάς και την προσφορά της ενοριακής – Εκκλησιαστικής αγάπης μας προς τους «ελαχίστους» αδελφούς μας, την οποία παρέδωσε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ναού Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Γιαννιτσών.
Η επίσκεψη στις φυλακές μας υπενθύμισε, εκτός των άλλων, ότι η ταπείνωση του Χριστού δεν έχει όρια, αφού καταδέχεται να ταυτίζεται με το πρόσωπο ακόμη και κάθε φυλακισμένου. Σημείο αισιοδοξίας για όσους νοιώθουν δυσκολία να προσεγγίσουν το μυστήριο της σωτηρίας που προσφέρει ο Θεός αδιακρίτως σε όλους.