Ὁ κόσμος συνήθως βδελύσσεται τήν πτωχεία καί τή θεωρεῖ μεγάλη ντροπή. Καί παρασύρονται συχνά οἱ ἄνθρωποι, ἀκόμη καί ἄν εἶναι πτωχοί, νά ὑποκρίνονται φαινομενικά, ὅτι εἶναι πλούσιοι. Ὁ Νεογέννητος Ἰησοῦς Χριστός δέ ντρέπεται γιά τήν πτωχεία Του. Καλεῖ μάλιστα, ἀπό τόν Οὐρανό τούς Ἀγγέλους καί ἀπό τούς ἀγρούς τούς Ποιμένες, νά Τόν προσκυνήσουν σέ ἐκείνη τήν τόσο πτωχική κατάσταση, σέ ἐκεῖνο τό θρόνο μιᾶς εὐτελεστάτης Φάτνης, σέ ἐκεῖνο τό περιβάλλον ἑνός πενιχροτάτου Σπηλαίου.
Ποῦ εἶναι τό ἀρχοντικό τῆς Γέννησης; Ποῦ οἱ προετοιμασίες; Ποῦ οἱ μαῖες; Ποῦ τό στρῶμα τό ἁπαλό; Ποῦ τό θερμό λουτρό; Ποῦ οἱ ὑπηρέτες; Ποῦ ἡ θαλπωρή; Ποῦ ἡ συμπαράσταση τῶν συγγενῶν καί φίλων; Γεννᾶται σέ ἕνα χῶρο σχεδόν ὑπαίθριο, μέσα στή νύχτα, μόνος μέ μόνη τήν Παναγία Μητέρα Του καί τόν νομιζόμενο πατέρα Του, τόν Ἰωσήφ, χωρίς σκεπάσματα, χωρίς ζεστά φαγητά. Οἱ συμπατριῶτες Του, οἱ ὁποῖοι ἀνέβηκαν στή Βηθλεέμ γιά νά ἀπογραφοῦν, εἶχαν προμήθειες, ἀνάπαυση καί φιλοξενία σέ σπίτια. Γιά τόν Ἰησοῦ «οὐκ ἦν τόπος ἐν τῷ καταλύματι» (Λουκ. β΄,7). Ὤ πτωχεία ὑπέρπλουτος! Ὤ συγκατάβασις ὑπερύψιστος!
Ἀδελφοί μου, ὁ κόσμος μᾶς παρακινεῖ νά ζητᾶμε ἐν πρώτοις τά ἐπίγεια ἀγαθά καί νά τά θεωροῦμε ὡς σπουδαῖα. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός μᾶς συμβουλεύει, νά ζητᾶμε πρωτίστως «τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τή δικαιοσύνη Του» (Ματθ. στ΄,33) καί νά θεωροῦμε τά ἐπίγεια ἀγαθά ὡς ὑποδεέστερα. Ἄς ἀντικρύσουμε τή Φάτνη τοῦ Κυρίου μας καί δέ θά μᾶς φοβίζει ἡ ἔλλειψη τῶν ὑλικῶν ἀνέσεων. Ἄς γίνουμε ἄνθρωποι ἐλεήμονες πρός τούς ἐνδεεῖς. Ἄς γίνουμε «ὡς πτωχοί, πολλούς δέ πλουτίζοντες» (Β΄ Κορ. στ΄,10).
Μήν παρασυρθοῦμε ποτέ σέ παράβαση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, γιά τά πλούτη καί τά χρήματα. Ἡ καρδιά μας, νά μήν εἶναι προσκολλημένη σέ αὐτά. Καί ὄταν ὑπάρχουν, νά μήν τά μεταχειριζόμαστε σέ μάταιες καί περιττές ἰκανοποιήσεις μόνο τοῦ ἑαυτοῦ μας. Διότι, «παρέρχεται τό σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου» (Α΄ Κορ. ζ΄,31). Ὅλα τά ἐπίγεια, εἶναι πρόσκαιρα.
Ἐν μετανοίᾳ, ἄς ζητήσουμε συγχώρηση ἀπό τό Πανάγιο Βρέφος, ἄν τυχόν, προκειμένου νά ἀποκτήσουμε ὑλικά ἀγαθά, διεπράξαμε κάποιο κακό ἤ ἄν ἴσως τά μεταχειριστήκαμε μέ ἀτομιστικό τρόπο. Ἄς παρακαλέσουμε, νά μᾶς δώσει τή Χάρη Του. Καί ὅπως «ἐπτώχευσε γιά ἐμᾶς, ἐνῶ ἦταν πλούσιος, γιά νά πλουτίσουμε ἐμεῖς μέ τήν δική Του πτωχεία» (Β΄ Κορ. η΄,9), ἔτσι καί ἐμεῖς, νά μήν καταφρονήσουμε τήν ὑλική πτωχεία, ὥστε νά πλουτίσουμε ἀπό τή δική Του Θεότητα.
Ἀδελφοί μου, «εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην» (Λουκ. β΄,10). Ὁ Κύριός μας γεννήθηκε πτωχός, ἀνάμεσα σέ πτωχούς, γιά χάρη τῶν πτωχῶν καί ποτέ δέν ἀπαρνήθηκε τούς πτωχούς, ἀλλά τούς προσφέρει πάντοτε ἀστείρευτη ἀφθονία Θείας Στοργῆς. Ἀλλά, ἡ καρδιά τοῦ Θείου Βρέφους ἀποζητάει πάντα καί ἐκείνους, πού ἐνῶ δέν ἦταν πτωχοί, εἶναι πρόθυμοι γιά τήν ἀγάπη Του, νά στερηθοῦν ἐπίγεια ἀγαθά καί ἀνέσεις, προκειμένου νά πλουτίσουν ἄλλους. Ἄς ἀγαπήσουμε τόν Νεογέννητο Ἰησοῦ καί ἄς Τόν μιμηθοῦμε. Μόνο ἔτσι, θά ἔλθει καί θά σκηνώσει μονίμως ἡ «μεγάλη χαρά» τῶν Χριστουγέννων στίς ψυχές μας καί στήν κοινωνία μας.
Διάπυρος πρός Χριστόν Νηπιάσαντα εὐχέτης Σας
Ὁ Μητροπολίτης
+ ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος
