Του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Με την προσέλευση πολλού Λαού στον Εσπερινό και στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία (22 και 23-1-2014) πραγματοποιήθηκε η ιερά πανήγυρις
του Ιερού Ενοριακού
Ναού Αγίου Διονυσίου Βελβεντού (της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης) στη μνήμη του Οσίου Διονυσίου εν Ολύμπω.
Προεξάρχων της πανηγύρεως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, ο οποίος τέλεσε, περιστοιχιζόμενος από τον ιερό Κλήρο της ευρύτερης περιοχής, την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, κήρυξε το θείο λόγο στο πυκνό εκκλησίασμα, ευλόγησε την πίτα του Αγίου, το κέρασμα και την τράπεζα (φαγητού) στο Αρχονταρίκι.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Παύλος μίλησε για τη διαχρονική παρουσία του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω, που στοίχισε τον εαυτό του πίσω από το λόγο του Κυρίου και που γίνεται οδοδείκτης και για τη δική μας πορεία, αναφέρθηκε στον προορισμό μας που είναι να γίνουμε θεοί κατά χάρη και τόνισε το ρόλο της θέλησης που αναιρεί την αδυναμία της στασιμότητας - ‘’δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω’’, είπε χαρακτηριστικά – ερμήνευσε τη λέξη άνθρωπος και επισήμανε ένα από τα βασικότερα ζητήματα στην εποχή μας, λέγοντας: το πρόβλημά μας σήμερα είναι ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι κι έκανε αναφορά στον αρχαίο Διογένη και στον παραλυτικό της Προβατικής κολυμβήθρας για την αναζήτηση του ανθρώπου. Αυτή η απουσία έφερε ως καρπό έναν τέτοιο πολιτισμό, όπου η δυσοσμία του, είπε, κοντεύει να φτάσει στο Θεό. Η εποχή μας, τόνισε, έχει ανάγκη από Αγίους, έχει ανάγκη από ανθρώπους με ανθρωπιά. Διέκρινε με ελπίδα ανθρώπους με ανθρωπιά σε όλους τους χώρους, που δεν θα εξαφανιστούν, είπε, όπως οι όγκοι των πετρωμάτων δεν μπορούν να καταχώσουν τα ευγενή μέταλλα. Εξήγησε τη σημασία των λέξεων ‘’όχλος’’ και ‘’λαός’’ και τελείωσε την ομιλία του με την παράκληση προς τον Άγιο Διονύσιο να πρεσβεύει ώστε η χώρα μας να βρει το δρόμο της αρετής, της ευγένειας, της προκοπής και της αγιότητας.
Από τις γειτονικές (και από τις μακρινότερες) Ενορίες προσήλθαν στην ιερά πανήγυρη οι πατέρες: Οικονόμος π. Λουκάς Κουρκούτας (Πλατανόρεμα), π. Αλέξανδρος Γεωργανάκης (Λάβα), π. Νικόλαος Τσιπλακάκης (Βαθύλακκος), π. Αθανάσιος Παπαϊωάννου (Ίμερα), π. Νικόλαος Κανταρτζής (Μεσιανή), π. Αθανάσιος Παπαϊωάννου (Βατερό), π. Λάζαρος Βασδέκης (Λεύκαρα), π. Αθανάσιος Γεωργιάδης (Κοίμηση Θεοτόκου Βελβεντού) και οι Διάκονοι: π. Μάξιμος Γεωργακόπουλος και π. Νεκτάριος Μπίσκας.
Στη γιορτή της πανηγύρεως προσκλήθηκαν από τον Ι. Ναό και ευγενικά ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση οι Αρχές του Τόπου και του Τρόπου μας, εκπροσωπούμενες από τον Αντιπεριφερειάρχη της Π. Ε. Κοζάνης κ. Γιάννη Σόκουτη (ο οποίος απήγγειλε το ‘’Πιστεύω’’) και από το Δήμαρχο Σερβίων-Βελβεντού κ. Βασίλη Κωνσταντόπουλο (ο οποίος απήγγειλε το ‘’Πάτερ ημών’’) στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Η σημείωση γίνεται για να καταδειχτεί, εκτός από τη σοβαρότητα της προσωπικής μετοχής στο γεγονός της Θείας Ευχαριστίας, κυρίως (κι αυτό έχει σημειολογικά τη σημασία του στην πολιτικοκοινωνική έκφραση των θεσμών) ο αγιασμός (και) της πολιτικής εξουσίας. Η επεξεργασία του αιτήματος ‘’γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης’’ αποτελεί το βασικό άξονα της πολιτικής εξουσίας στο ρόλο της για την εφαρμογή της κοινωνικής δικαιοσύνης και (της από αυτήν απορρέουσας) ειρήνης, στους λαούς και στα έθνη. Στην ιερά πανήγυρη προσήλθαν ο Αντιδήμαρχος κ. Αναστάσιος Αλεξόπουλος και ο αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολίτευσης του Δήμου κ. Μενέλαος Μακρυγιάννης.
Τα Αναλόγια του Ναού λάμπρυναν με το ανέβασμά τους σε αυτά και με την τέχνη της ψαλτικής, ο έμπειρος Καθηγητής της Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής Μουσικής και Πρωτοψάλτης του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Κοζάνης κ. Αναστάσιος Καγκαράς, μέλη του Συλλόγου Βυζαντινής και παραδοσιακής μουσικής νομού Κοζάνης ‘’οι Τρεις Ιεράρχαι’’ και ο ψαλτικός χορός του Αγίου Διονυσίου Βελβεντού.
Αισθητή ήταν στην εορταστική Λειτουργία η συμμετοχή των Σχολείων του Βελβεντού, του Παιδικού Σταθμού, του 2ου και 1ου Νηπιαγωγείων, του Δημοτικού Σχολείου, του Γυμνασίου και Λυκείου με την παρουσία μαθητών, νηπιαγωγών, δασκάλων και καθηγητών. Πάντα (και στην εποχή μας) η Παιδεία αναζητά το φως το αληθινό, για να είναι η ίδια φως για τους μαθητές, που να διαλύει τα πυκνά σκοτάδια της αμάθειας, του διχασμού, της (κενής) υψηλοφροσύνης και της εμπάθειας.
Το κέρασμα και η τράπεζα (φαγητού) στο Αρχονταρίκι του Ναού ήταν για όλους και ήταν πλούσια και σε παροχή εδεσμάτων και φαγητού και σε παροχή φιλοξενίας και ανοιχτής αγάπης από τις Γυναίκες της Κουζίνας, που παρασκεύασαν τα φαγητά (κέικ, μπομπότα, πίτες διάφορες, τυριά, ξυνοτύρια, κουλουράκια, ελιές, κρασί, τσίπουρο, πατάτες, κρέας, αυγά, σαρμαδάκια, κεφτεδάκια και ό,τι άλλο) όλα μια καλοσυνάτη προσφορά από το περίσσευμα της καρδιάς οικογενειών όχι μόνο από το Βελβεντό μα και από τις γειτονικές Κοινότητες, που καταδεικνύουν το (υπαρκτό) πνεύμα συναδέλφωσης, αυτό που παραμένει (παρά την κατασυκοφάντησή του) το μοναδικό (και κινδυνευόμενο) όπλο, που ως ποτάμι ελευθερίας και συν-δημιουργίας μπορεί να ανατάξει και να αναθαρρήσει τις τοπικές μας κοινωνίες και το λαό μας στο σύνολό του.
Το απόγευμα (23 Ιαν.) έγινε στον Ιερό Ναό η Παράκληση προς τον Όσιο Διονύσιο τον εν Ολύμπω και το καθιερωμένο κτιτορικό Μνημόσυνο.
Απολυτίκιον Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω Ήχος α . Της ερήμου πολίτης.
Του Ολύμπου οικήτωρ, Πιερίας αγλάϊσμα, και της επωνύμου Μονής σου ιερόν περιτείχισμα, εδείχθης Διονύσιε σοφέ, βιώσας ώσπερ Άγγελος εν γη, και παρέχεις την ταχείάν σου αρωγήν, τοις ευλαβώς κραυγάζουσιν. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
Μεγαλυνάριο.Πάσης Πιερίας Καθηγητά, Βελβεντού Κοζάνης, εκουσίως συνοικιστά, ημών των αναξίων, πρεσβείαις Θεοτόκου, τας αμαρτίας λύσον, ω Διονύσιε. (Ι.Π.)
του Ιερού Ενοριακού
Ναού Αγίου Διονυσίου Βελβεντού (της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης) στη μνήμη του Οσίου Διονυσίου εν Ολύμπω.
Προεξάρχων της πανηγύρεως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, ο οποίος τέλεσε, περιστοιχιζόμενος από τον ιερό Κλήρο της ευρύτερης περιοχής, την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, κήρυξε το θείο λόγο στο πυκνό εκκλησίασμα, ευλόγησε την πίτα του Αγίου, το κέρασμα και την τράπεζα (φαγητού) στο Αρχονταρίκι.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Παύλος μίλησε για τη διαχρονική παρουσία του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω, που στοίχισε τον εαυτό του πίσω από το λόγο του Κυρίου και που γίνεται οδοδείκτης και για τη δική μας πορεία, αναφέρθηκε στον προορισμό μας που είναι να γίνουμε θεοί κατά χάρη και τόνισε το ρόλο της θέλησης που αναιρεί την αδυναμία της στασιμότητας - ‘’δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω’’, είπε χαρακτηριστικά – ερμήνευσε τη λέξη άνθρωπος και επισήμανε ένα από τα βασικότερα ζητήματα στην εποχή μας, λέγοντας: το πρόβλημά μας σήμερα είναι ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι κι έκανε αναφορά στον αρχαίο Διογένη και στον παραλυτικό της Προβατικής κολυμβήθρας για την αναζήτηση του ανθρώπου. Αυτή η απουσία έφερε ως καρπό έναν τέτοιο πολιτισμό, όπου η δυσοσμία του, είπε, κοντεύει να φτάσει στο Θεό. Η εποχή μας, τόνισε, έχει ανάγκη από Αγίους, έχει ανάγκη από ανθρώπους με ανθρωπιά. Διέκρινε με ελπίδα ανθρώπους με ανθρωπιά σε όλους τους χώρους, που δεν θα εξαφανιστούν, είπε, όπως οι όγκοι των πετρωμάτων δεν μπορούν να καταχώσουν τα ευγενή μέταλλα. Εξήγησε τη σημασία των λέξεων ‘’όχλος’’ και ‘’λαός’’ και τελείωσε την ομιλία του με την παράκληση προς τον Άγιο Διονύσιο να πρεσβεύει ώστε η χώρα μας να βρει το δρόμο της αρετής, της ευγένειας, της προκοπής και της αγιότητας.
Από τις γειτονικές (και από τις μακρινότερες) Ενορίες προσήλθαν στην ιερά πανήγυρη οι πατέρες: Οικονόμος π. Λουκάς Κουρκούτας (Πλατανόρεμα), π. Αλέξανδρος Γεωργανάκης (Λάβα), π. Νικόλαος Τσιπλακάκης (Βαθύλακκος), π. Αθανάσιος Παπαϊωάννου (Ίμερα), π. Νικόλαος Κανταρτζής (Μεσιανή), π. Αθανάσιος Παπαϊωάννου (Βατερό), π. Λάζαρος Βασδέκης (Λεύκαρα), π. Αθανάσιος Γεωργιάδης (Κοίμηση Θεοτόκου Βελβεντού) και οι Διάκονοι: π. Μάξιμος Γεωργακόπουλος και π. Νεκτάριος Μπίσκας.
Στη γιορτή της πανηγύρεως προσκλήθηκαν από τον Ι. Ναό και ευγενικά ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση οι Αρχές του Τόπου και του Τρόπου μας, εκπροσωπούμενες από τον Αντιπεριφερειάρχη της Π. Ε. Κοζάνης κ. Γιάννη Σόκουτη (ο οποίος απήγγειλε το ‘’Πιστεύω’’) και από το Δήμαρχο Σερβίων-Βελβεντού κ. Βασίλη Κωνσταντόπουλο (ο οποίος απήγγειλε το ‘’Πάτερ ημών’’) στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Η σημείωση γίνεται για να καταδειχτεί, εκτός από τη σοβαρότητα της προσωπικής μετοχής στο γεγονός της Θείας Ευχαριστίας, κυρίως (κι αυτό έχει σημειολογικά τη σημασία του στην πολιτικοκοινωνική έκφραση των θεσμών) ο αγιασμός (και) της πολιτικής εξουσίας. Η επεξεργασία του αιτήματος ‘’γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης’’ αποτελεί το βασικό άξονα της πολιτικής εξουσίας στο ρόλο της για την εφαρμογή της κοινωνικής δικαιοσύνης και (της από αυτήν απορρέουσας) ειρήνης, στους λαούς και στα έθνη. Στην ιερά πανήγυρη προσήλθαν ο Αντιδήμαρχος κ. Αναστάσιος Αλεξόπουλος και ο αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολίτευσης του Δήμου κ. Μενέλαος Μακρυγιάννης.
Τα Αναλόγια του Ναού λάμπρυναν με το ανέβασμά τους σε αυτά και με την τέχνη της ψαλτικής, ο έμπειρος Καθηγητής της Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής Μουσικής και Πρωτοψάλτης του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Κοζάνης κ. Αναστάσιος Καγκαράς, μέλη του Συλλόγου Βυζαντινής και παραδοσιακής μουσικής νομού Κοζάνης ‘’οι Τρεις Ιεράρχαι’’ και ο ψαλτικός χορός του Αγίου Διονυσίου Βελβεντού.
Αισθητή ήταν στην εορταστική Λειτουργία η συμμετοχή των Σχολείων του Βελβεντού, του Παιδικού Σταθμού, του 2ου και 1ου Νηπιαγωγείων, του Δημοτικού Σχολείου, του Γυμνασίου και Λυκείου με την παρουσία μαθητών, νηπιαγωγών, δασκάλων και καθηγητών. Πάντα (και στην εποχή μας) η Παιδεία αναζητά το φως το αληθινό, για να είναι η ίδια φως για τους μαθητές, που να διαλύει τα πυκνά σκοτάδια της αμάθειας, του διχασμού, της (κενής) υψηλοφροσύνης και της εμπάθειας.
Το κέρασμα και η τράπεζα (φαγητού) στο Αρχονταρίκι του Ναού ήταν για όλους και ήταν πλούσια και σε παροχή εδεσμάτων και φαγητού και σε παροχή φιλοξενίας και ανοιχτής αγάπης από τις Γυναίκες της Κουζίνας, που παρασκεύασαν τα φαγητά (κέικ, μπομπότα, πίτες διάφορες, τυριά, ξυνοτύρια, κουλουράκια, ελιές, κρασί, τσίπουρο, πατάτες, κρέας, αυγά, σαρμαδάκια, κεφτεδάκια και ό,τι άλλο) όλα μια καλοσυνάτη προσφορά από το περίσσευμα της καρδιάς οικογενειών όχι μόνο από το Βελβεντό μα και από τις γειτονικές Κοινότητες, που καταδεικνύουν το (υπαρκτό) πνεύμα συναδέλφωσης, αυτό που παραμένει (παρά την κατασυκοφάντησή του) το μοναδικό (και κινδυνευόμενο) όπλο, που ως ποτάμι ελευθερίας και συν-δημιουργίας μπορεί να ανατάξει και να αναθαρρήσει τις τοπικές μας κοινωνίες και το λαό μας στο σύνολό του.
Το απόγευμα (23 Ιαν.) έγινε στον Ιερό Ναό η Παράκληση προς τον Όσιο Διονύσιο τον εν Ολύμπω και το καθιερωμένο κτιτορικό Μνημόσυνο.
Απολυτίκιον Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω Ήχος α . Της ερήμου πολίτης.
Του Ολύμπου οικήτωρ, Πιερίας αγλάϊσμα, και της επωνύμου Μονής σου ιερόν περιτείχισμα, εδείχθης Διονύσιε σοφέ, βιώσας ώσπερ Άγγελος εν γη, και παρέχεις την ταχείάν σου αρωγήν, τοις ευλαβώς κραυγάζουσιν. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
Μεγαλυνάριο.Πάσης Πιερίας Καθηγητά, Βελβεντού Κοζάνης, εκουσίως συνοικιστά, ημών των αναξίων, πρεσβείαις Θεοτόκου, τας αμαρτίας λύσον, ω Διονύσιε. (Ι.Π.)
