Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν το Σάββατο 5 Ιουλίου 2014 στο Άλσος Αγνοουμένων της Κυπριακής τραγωδίας, στη Βεργίνα Ημαθίας.
Την διοργάνωση της συγκεκριμένης εκδήλωσης είχαν το Σωματείο Κυπρίων Νομού Ημαθίας «Ο Ευαγόρας», ο Δήμος Βεροίας και η Ομοσπονδία Κυπριαακών Οργανώσεων Ελλάδας και το Γενικό Προξενείο της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη.
Ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου κ. Κ. Καδής ανέπτυξε στην ομιλία του με τρόπο εξαιρετικό την παράλληλη πορεία που βιώνουν δια μέσου των αιώνων τόσο η Μακεδονία όσο και η Κύπρος, λέγοντας χαρακτηριστικά:
Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση βρίσκομαι απόψε μαζί σας – ως Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου – εδώ, στην ιερή γη της Μακεδονίας, στην πατρίδα του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
…Από το 1976, που ο Μανώλης Ανδρόνικος με τις ανασκαφές του ταύτισε τις αρχαίες Αιγές με τον χώρο της Βεργίνας και απέδειξε πως ο λαμπρότερος των ανακαλυφθέντων τάφων ανήκει στον βασιλιά Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας, η Ελλάδα απέκτησε ένα από τα ισχυρότερα όπλα της εναντίον όσων επιβουλεύονται την ελληνικότητα της ιερής τούτης γης και παραχαράσσουν την ιστορία για ιδιοτελείς σκοπούς.
… Η λαμπρή συμβολή της Μακεδονίας στην ελληνική ιστορία συνεχίζεται αδιάλειπτη μέχρι και τα νεότερα χρόνια. Ο Παύλος Μελάς και τα άλλα ηρωικά παλληκάρια του Μακεδονικού αγώνα έδωσαν τη ζωή τους για την απαλλαγή από τον τουρκικό ζυγό και τη βουλγαρική καταπίεση, και δικαιώθηκαν το 1912, όταν η Θεσσαλονίκη και όλη η Μακεδονία απελευθερώθηκαν και απετέλεσαν πλέον μέρος του Ελληνικού κράτους.
Η Κύπρος, με τρόπο παράλληλο, βαδίζει από την αρχαιότητα την ιστορική της διαδρομή μέσα από κατακτητές, θυσίες και αγώνες, με κορυφαίο τον απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-59.
… Το μαύρο καλοκαίρι του 1974, σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της με το άφρον πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και συνεργατών της στην Κύπρο εναντίον του εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, αφού έδωσε άλλοθι στην Τουρκία να εφαρμόσει τα διχοτομικά της σχέδια εις βάρος της Κύπρου. Οι νεκροί, οι αγνοούμενοι, οι ηρωικοί μας εγκλωβισμένοι, οι χιλιάδες συμπατριώτες μας που έγιναν πρόσφυγες στη δική τους πατρίδα και η συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή του 37% των πατρογονικών εδαφών μας, ο εποικισμός και η λεηλασία της κατεχόμενης γης μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, συνθέτουν με δραματικό τρόπο τα πικρό σκηνικό του κυπριακού προβλήματος.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες μνημονεύουμε και αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους – έλληνες κύπριους και ελλαδίτες αδελφούς - αγωνίστηκαν και έπεσαν για την ελευθερία και την Κυπριακή Δημοκρατία. Υποκλινόμαστε ευλαβικά και με δέος στη θυσία τους, στη θυσία όλων όσοι προσέφεραν διαχρονικά τη ζωή τους στους αγώνες του έθνους, και τονίζουμε το δικό μας χρέος να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να διαπαιδαγωγούμε τις νέες γενιές, ώστε να συνεχίσουν με σθένος τον αγώνα για ελευθερία, δημοκρατία και αξιοπρέπεια.
Με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών που περνά ο τόπος μας οφείλουμε να πάρουμε σήμερα ιστορικές αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της πατρίδας μας. Να χαλυβδώσουμε την πίστη στο δίκαιο του αγώνα μας και να γαλουχήσουμε τα παιδιά μας με τις αιώνιες αξίες και τα ιδανικά της φυλής μας. Να διαφυλάξουμε την ιστορική μας ταυτότητα, την ελληνική μας παιδεία και την ελληνική μας γλώσσα, την ορθόδοξη μας πίστη, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό μας. Οφείλουμε να πορευθούμε με συλλογικότητα, σύμπνοια και συναίνεση, ώστε να πετύχουμε την επανένωση του τόπου μας. Ας έχουμε για οδηγό μας τη μνήμη όλων όσοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος και αποπνέουν αρετή, γενναιότητα, ήθος και ψυχική λεβεντιά.
… Οφείλουμε σήμερα, οι Έλληνες της Μακεδονίας και ολόκληρης της Ελλάδας και οι Έλληνες της Κύπρου, να συνεχίσουμε ενωμένοι τον αγώνα μας με τρόπο έντιμο και πολιτικά ορθό, ώστε να μην επαναληφθούν καταστάσεις σαν αυτές που οδήγησαν στα τραγικά γεγονότα του 1974.
Το στοίχημά μας σήμερα είναι η συνέχιση των ειρηνικών προσπαθειών μας για απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών και για επανένωση της Κύπρου μας.
… Η Μακεδονία, η Κύπρος και ολόκληρος ο Ελληνισμός δικαιούνται να ζήσουν και θα ζήσουν καλύτερες μέρες.
Την Κυριακή 6/7/2014 το πρωΐ, στο μνημόσυνο που τελέστηκε στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Γ´ Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη για τους πεσόντες κατά το Πραξικόπημα και την Τουρκική εισβολή του 1974, ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου κ. Κ. Καδής μεταξύ άλλων ανέφερε:
Ιερό καθήκον, ανεξίτηλη μνήμη και πατριωτική ευθύνη μάς οδήγησαν σήμερα εδώ – στην Ιερή γη της Μακεδονίας και στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη – στο Ετήσιο Μνημόσυνο αυτών που πλήρωσαν με τη ζωή τους την προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου. Οι κοινοί αγώνες της Μακεδονίας και της Κύπρου για ελευθερία και αξιοπρέπεια, και για διασφάλιση της εθνικής ταυτότητας και της πίστης μας, ενδυναμώνουν συνεχώς τις σχέσεις του βορρά και του νότου του Ελληνισμού και προδιαγράφουν ακόμα πιο ευοίωνο το μέλλον τους.
…Παρά τις τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια ελληνικής ιστορίας και τις πολλές μάχες που έδωσε με κατακτητές, ο κυπριακός λαός δεν πέτυχε τη δικαίωση των αγώνων του, αφού ο απελευθερωτικός αγώνας του 1955-59 δεν εκπλήρωσε τον προαιώνιο πόθο της Ένωσης της Κύπρου με τη Μητέρα Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία, που αγωνίστηκε να ανδρωθεί, και σε λίγα χρόνια πέτυχε το θαύμα μιας ευημερούσας Κύπρου.
… Τα πάντα διακόπηκαν με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 που διέπραξε η Χούντα των Αθηνών. Οι Συνταγματάρχες εφάρμοσαν τα ειδεχθή σχέδια τους ενάντια στην έννομη τάξη της Κύπρου και στον εκλελεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Η δημοκρατία κατέρρευσε, η τάξη καταλύθηκε και στο νησί επικράτησε το χάος. Τις μέρες που ακολούθησαν η Τουρκία ολοκλήρωσε τη στρατιωτική προετοιμασία που από καιρό έκανε εις βάρος της Κύπρου, εκμεταλλεύτηκε διπλωματικά το πραξικόπημα, και στις 20 Ιουλίου, στο όνομα δήθεν της «αποκατάστασης της ειρήνης», εισέβαλε απροκάλυπτα και απρόσκοπτα εναντίον του νησιού.
Τα διχοτομικά σχέδια της Τουρκίας έφεραν θάνατο και προσφυγιά, βομβαρδισμούς, καταστροφές, λεηλασίες, βιασμούς.
... Όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκία παραμένει αδιάλλακτη στην πορεία για ολοκλήρωση των διχοτομικών σχεδίων της για την Κύπρο. Περιφρονεί τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών και επιδεικνύει παντελή έλλειψη βούλησης για οποιαδήποτε συνεργασία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία χρέος έχει να συνεχίσει με επιμονή και συνέπεια τον αγώνα για τη λύση του Κυπριακού, απελευθέρωση και επιστροφή των προσφύγων στην πατρώα γη.
…Εκ μέρους της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας σας διαβεβαιώνω πως δεν θα συμβιβαστούμε με το απεχθές στάτους κβο της κατοχής και της μοιρασμένης πατρίδας, ούτε με την παθητική ροή του χρόνου που το εδραιώνει.
…Ο αγώνας που διεξήγαγαν οι ηρωικοί πεσόντες στο πραξικόπημα και την εισβολή δεν επιτρέπει ούτε τον εφησυχασμό ούτε το ξεπούλημα της γης μας.
…Σαράντα χρόνια μετά την τραγωδία του 1974 η ύπαρξη των συρματοπλεγμάτων στην καρδιά της μοιρασμένης Λευκωσίας εξακολουθεί να προκαλεί οδύνη, αλλά και ντροπή σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Χρέος όλων των Ελλήνων, από τη Μακεδονία μέχρι και την Κύπρο, είναι η αποτροπή καταστάσεων όπως αυτές που οδήγησαν στην τραγωδία, και η διατράνωση της απόφασης πως ο Ελληνισμός, παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες του, ξέρει να υπερασπίζεται τα δίκαιά του με εγρήγορση και αποφασιστικότητα. Το μνημόσυνο των πεσόντων στην τραγωδία του 1974 ας είναι παράδειγμα για αποφυγή λαθών, πηγή δύναμης και εφαλτήριο διεκδίκησης της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Αιωνία τους η μνήμη.
Στο Γ´ Σώμα Στρατού ο Υπουργός κ. Καδής κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο Ηρώων.
Τέλος την Κυριακή 6 Ιουλίου 2014 το βράδυ στην Πλατεία Προσφυγικού Ελληνισμού στην Καλαμαριά μετά τους χαιρετισμούς των επισήμων ο Υπουργός κ. Κ. Καδής μεταξύ άλλων είπε:
Η παρουσία μας απόψε στην Πλατεία Προσφυγικού Ελληνισμού στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, όχι μόνο δεν είναι τυχαία, αλλά αποτελεί την απτή απόδειξη της κοινής πορείας των Ελλήνων. Η καταγωγή των Καλαμαριωτών από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο παραπέμπει στην πανάρχαια γη της Ιωνίας, την κοιτίδα του Ελληνισμού. Εκεί όπου αφυπνίστηκε η ανθρώπινη σκέψη, γεννήθηκε η επιστήμη, πρωτοαναπτύχθηκαν τα γράμματα. Το λίκνο του Χριστιανισμού και το κέντρο του Βυζαντίου. Το 1922 ο Ελληνισμός υπέστη στη Σμύρνη μεγάλη καταστροφή και είδε την πατρίδα 3000 χρόνων να χάνεται.
...Τον πόνο και την προσφυγιά γνωρίζουν από το 1974 και οι Έλληνες της Κύπρου, και δίνουν τον δικό τους αγώνα για διάσωση της εθνικής τους φυσιογνωμίας και της κρατικής τους υπόστασης.
...Ο κυπριακός ελληνισμός γνώρισε μερικές από τις χειρότερες στιγμές της πολυκύμαντης ιστορίας του. Οι ορδές του Αττίλα κατέστρεψαν, σκότωσαν, βίασαν, αιχμαλώτισαν, λεηλάτησαν, προσφυγοποίησαν.
...Παρά τον πόνο και την καταστροφή όμως, το ελληνικό φιλότιμο και η αναζωογονητική δύναμη των ανθρώπων συνέτειναν, ώστε σύντομα στην Κύπρο να επιτευχθεί το θαύμα. Οι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά, ξαναδημιουργήθηκαν από τις στάχτες τους και ορθοπόδησαν οικονομικά. Κράτησαν αλώβητη την ελληνική τους γλώσσα, την ελληνική τους συνείδηση, την ορθόδοξη τους πίστη, την εθνική φυσιογνωμία και τον πολιτισμό τους.
...Σήμερα τα προβλήματα εξακολουθούν να είναι πολλά. Η οικονομική κρίση έχει πλήξει και την Κύπρο, ενώ η Τουρκία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο, και αλλοιώνει συστηματικά τη δημογραφική σύνθεση του νησιού.
...Μακεδονία και Κύπρος έχουν επανειλημμένα δεχθεί ανίερες επιθέσεις κατακτητών κι έχουν γίνει θύματα προσπαθειών παραχάραξης της ιστορίας τους. Το έθνος των Ελλήνων, όμως, παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες, πετύχαινε πάντοτε το ακατόρθωτο, με το αδούλωτο φρόνημα και τη λεβεντιά του.
...Πριν από δύο χρόνια, ενενήντα σχεδόν χρόνια από τον μεγάλο ξεριζωμό του 1922, οι καμπάνες ήχησαν και πάλι στο Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο, κάνοντας τους όπου γης πρόσφυγες να αναρριγούν και να ελπίζουν. Ευχή και προσδοκία όλων, να ηχήσουν σύντομα οι καμπάνες και στον Απόστολο Ανδρέα, και να απολαύσουμε και πάλι παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας, σε μια ελεύθερη κι επανενωμένη Κύπρο.
Η βραδιά έκλεισε με τους παραδοσιακούς χορούς από τα χορευτικά συγκροτήματα της Ένωσης Κυπρίων Βόρειας Ελλάδας, του Μορφωτικού-Πολιτιστικού Συλλόγου «Καλλίστη» καθώς και της Ένωσης Ποντίων Καλαμαριάς και της Αδελφότητας Κρωμναίων Καλαμαριάς.
Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση βρίσκομαι απόψε μαζί σας – ως Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου – εδώ, στην ιερή γη της Μακεδονίας, στην πατρίδα του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
…Από το 1976, που ο Μανώλης Ανδρόνικος με τις ανασκαφές του ταύτισε τις αρχαίες Αιγές με τον χώρο της Βεργίνας και απέδειξε πως ο λαμπρότερος των ανακαλυφθέντων τάφων ανήκει στον βασιλιά Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας, η Ελλάδα απέκτησε ένα από τα ισχυρότερα όπλα της εναντίον όσων επιβουλεύονται την ελληνικότητα της ιερής τούτης γης και παραχαράσσουν την ιστορία για ιδιοτελείς σκοπούς.
… Η λαμπρή συμβολή της Μακεδονίας στην ελληνική ιστορία συνεχίζεται αδιάλειπτη μέχρι και τα νεότερα χρόνια. Ο Παύλος Μελάς και τα άλλα ηρωικά παλληκάρια του Μακεδονικού αγώνα έδωσαν τη ζωή τους για την απαλλαγή από τον τουρκικό ζυγό και τη βουλγαρική καταπίεση, και δικαιώθηκαν το 1912, όταν η Θεσσαλονίκη και όλη η Μακεδονία απελευθερώθηκαν και απετέλεσαν πλέον μέρος του Ελληνικού κράτους.
Η Κύπρος, με τρόπο παράλληλο, βαδίζει από την αρχαιότητα την ιστορική της διαδρομή μέσα από κατακτητές, θυσίες και αγώνες, με κορυφαίο τον απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-59.
… Το μαύρο καλοκαίρι του 1974, σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της με το άφρον πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και συνεργατών της στην Κύπρο εναντίον του εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, αφού έδωσε άλλοθι στην Τουρκία να εφαρμόσει τα διχοτομικά της σχέδια εις βάρος της Κύπρου. Οι νεκροί, οι αγνοούμενοι, οι ηρωικοί μας εγκλωβισμένοι, οι χιλιάδες συμπατριώτες μας που έγιναν πρόσφυγες στη δική τους πατρίδα και η συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή του 37% των πατρογονικών εδαφών μας, ο εποικισμός και η λεηλασία της κατεχόμενης γης μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, συνθέτουν με δραματικό τρόπο τα πικρό σκηνικό του κυπριακού προβλήματος.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες μνημονεύουμε και αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους – έλληνες κύπριους και ελλαδίτες αδελφούς - αγωνίστηκαν και έπεσαν για την ελευθερία και την Κυπριακή Δημοκρατία. Υποκλινόμαστε ευλαβικά και με δέος στη θυσία τους, στη θυσία όλων όσοι προσέφεραν διαχρονικά τη ζωή τους στους αγώνες του έθνους, και τονίζουμε το δικό μας χρέος να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να διαπαιδαγωγούμε τις νέες γενιές, ώστε να συνεχίσουν με σθένος τον αγώνα για ελευθερία, δημοκρατία και αξιοπρέπεια.
Με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών που περνά ο τόπος μας οφείλουμε να πάρουμε σήμερα ιστορικές αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της πατρίδας μας. Να χαλυβδώσουμε την πίστη στο δίκαιο του αγώνα μας και να γαλουχήσουμε τα παιδιά μας με τις αιώνιες αξίες και τα ιδανικά της φυλής μας. Να διαφυλάξουμε την ιστορική μας ταυτότητα, την ελληνική μας παιδεία και την ελληνική μας γλώσσα, την ορθόδοξη μας πίστη, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό μας. Οφείλουμε να πορευθούμε με συλλογικότητα, σύμπνοια και συναίνεση, ώστε να πετύχουμε την επανένωση του τόπου μας. Ας έχουμε για οδηγό μας τη μνήμη όλων όσοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος και αποπνέουν αρετή, γενναιότητα, ήθος και ψυχική λεβεντιά.
… Οφείλουμε σήμερα, οι Έλληνες της Μακεδονίας και ολόκληρης της Ελλάδας και οι Έλληνες της Κύπρου, να συνεχίσουμε ενωμένοι τον αγώνα μας με τρόπο έντιμο και πολιτικά ορθό, ώστε να μην επαναληφθούν καταστάσεις σαν αυτές που οδήγησαν στα τραγικά γεγονότα του 1974.
Το στοίχημά μας σήμερα είναι η συνέχιση των ειρηνικών προσπαθειών μας για απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών και για επανένωση της Κύπρου μας.
… Η Μακεδονία, η Κύπρος και ολόκληρος ο Ελληνισμός δικαιούνται να ζήσουν και θα ζήσουν καλύτερες μέρες.
Την Κυριακή 6/7/2014 το πρωΐ, στο μνημόσυνο που τελέστηκε στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Γ´ Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη για τους πεσόντες κατά το Πραξικόπημα και την Τουρκική εισβολή του 1974, ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου κ. Κ. Καδής μεταξύ άλλων ανέφερε:
Ιερό καθήκον, ανεξίτηλη μνήμη και πατριωτική ευθύνη μάς οδήγησαν σήμερα εδώ – στην Ιερή γη της Μακεδονίας και στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη – στο Ετήσιο Μνημόσυνο αυτών που πλήρωσαν με τη ζωή τους την προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου. Οι κοινοί αγώνες της Μακεδονίας και της Κύπρου για ελευθερία και αξιοπρέπεια, και για διασφάλιση της εθνικής ταυτότητας και της πίστης μας, ενδυναμώνουν συνεχώς τις σχέσεις του βορρά και του νότου του Ελληνισμού και προδιαγράφουν ακόμα πιο ευοίωνο το μέλλον τους.
…Παρά τις τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια ελληνικής ιστορίας και τις πολλές μάχες που έδωσε με κατακτητές, ο κυπριακός λαός δεν πέτυχε τη δικαίωση των αγώνων του, αφού ο απελευθερωτικός αγώνας του 1955-59 δεν εκπλήρωσε τον προαιώνιο πόθο της Ένωσης της Κύπρου με τη Μητέρα Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία, που αγωνίστηκε να ανδρωθεί, και σε λίγα χρόνια πέτυχε το θαύμα μιας ευημερούσας Κύπρου.
… Τα πάντα διακόπηκαν με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 που διέπραξε η Χούντα των Αθηνών. Οι Συνταγματάρχες εφάρμοσαν τα ειδεχθή σχέδια τους ενάντια στην έννομη τάξη της Κύπρου και στον εκλελεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Η δημοκρατία κατέρρευσε, η τάξη καταλύθηκε και στο νησί επικράτησε το χάος. Τις μέρες που ακολούθησαν η Τουρκία ολοκλήρωσε τη στρατιωτική προετοιμασία που από καιρό έκανε εις βάρος της Κύπρου, εκμεταλλεύτηκε διπλωματικά το πραξικόπημα, και στις 20 Ιουλίου, στο όνομα δήθεν της «αποκατάστασης της ειρήνης», εισέβαλε απροκάλυπτα και απρόσκοπτα εναντίον του νησιού.
Τα διχοτομικά σχέδια της Τουρκίας έφεραν θάνατο και προσφυγιά, βομβαρδισμούς, καταστροφές, λεηλασίες, βιασμούς.
... Όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκία παραμένει αδιάλλακτη στην πορεία για ολοκλήρωση των διχοτομικών σχεδίων της για την Κύπρο. Περιφρονεί τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών και επιδεικνύει παντελή έλλειψη βούλησης για οποιαδήποτε συνεργασία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία χρέος έχει να συνεχίσει με επιμονή και συνέπεια τον αγώνα για τη λύση του Κυπριακού, απελευθέρωση και επιστροφή των προσφύγων στην πατρώα γη.
…Εκ μέρους της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας σας διαβεβαιώνω πως δεν θα συμβιβαστούμε με το απεχθές στάτους κβο της κατοχής και της μοιρασμένης πατρίδας, ούτε με την παθητική ροή του χρόνου που το εδραιώνει.
…Ο αγώνας που διεξήγαγαν οι ηρωικοί πεσόντες στο πραξικόπημα και την εισβολή δεν επιτρέπει ούτε τον εφησυχασμό ούτε το ξεπούλημα της γης μας.
…Σαράντα χρόνια μετά την τραγωδία του 1974 η ύπαρξη των συρματοπλεγμάτων στην καρδιά της μοιρασμένης Λευκωσίας εξακολουθεί να προκαλεί οδύνη, αλλά και ντροπή σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Χρέος όλων των Ελλήνων, από τη Μακεδονία μέχρι και την Κύπρο, είναι η αποτροπή καταστάσεων όπως αυτές που οδήγησαν στην τραγωδία, και η διατράνωση της απόφασης πως ο Ελληνισμός, παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες του, ξέρει να υπερασπίζεται τα δίκαιά του με εγρήγορση και αποφασιστικότητα. Το μνημόσυνο των πεσόντων στην τραγωδία του 1974 ας είναι παράδειγμα για αποφυγή λαθών, πηγή δύναμης και εφαλτήριο διεκδίκησης της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Αιωνία τους η μνήμη.
Στο Γ´ Σώμα Στρατού ο Υπουργός κ. Καδής κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο Ηρώων.
Τέλος την Κυριακή 6 Ιουλίου 2014 το βράδυ στην Πλατεία Προσφυγικού Ελληνισμού στην Καλαμαριά μετά τους χαιρετισμούς των επισήμων ο Υπουργός κ. Κ. Καδής μεταξύ άλλων είπε:
Η παρουσία μας απόψε στην Πλατεία Προσφυγικού Ελληνισμού στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, όχι μόνο δεν είναι τυχαία, αλλά αποτελεί την απτή απόδειξη της κοινής πορείας των Ελλήνων. Η καταγωγή των Καλαμαριωτών από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο παραπέμπει στην πανάρχαια γη της Ιωνίας, την κοιτίδα του Ελληνισμού. Εκεί όπου αφυπνίστηκε η ανθρώπινη σκέψη, γεννήθηκε η επιστήμη, πρωτοαναπτύχθηκαν τα γράμματα. Το λίκνο του Χριστιανισμού και το κέντρο του Βυζαντίου. Το 1922 ο Ελληνισμός υπέστη στη Σμύρνη μεγάλη καταστροφή και είδε την πατρίδα 3000 χρόνων να χάνεται.
...Τον πόνο και την προσφυγιά γνωρίζουν από το 1974 και οι Έλληνες της Κύπρου, και δίνουν τον δικό τους αγώνα για διάσωση της εθνικής τους φυσιογνωμίας και της κρατικής τους υπόστασης.
...Ο κυπριακός ελληνισμός γνώρισε μερικές από τις χειρότερες στιγμές της πολυκύμαντης ιστορίας του. Οι ορδές του Αττίλα κατέστρεψαν, σκότωσαν, βίασαν, αιχμαλώτισαν, λεηλάτησαν, προσφυγοποίησαν.
...Παρά τον πόνο και την καταστροφή όμως, το ελληνικό φιλότιμο και η αναζωογονητική δύναμη των ανθρώπων συνέτειναν, ώστε σύντομα στην Κύπρο να επιτευχθεί το θαύμα. Οι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά, ξαναδημιουργήθηκαν από τις στάχτες τους και ορθοπόδησαν οικονομικά. Κράτησαν αλώβητη την ελληνική τους γλώσσα, την ελληνική τους συνείδηση, την ορθόδοξη τους πίστη, την εθνική φυσιογνωμία και τον πολιτισμό τους.
...Σήμερα τα προβλήματα εξακολουθούν να είναι πολλά. Η οικονομική κρίση έχει πλήξει και την Κύπρο, ενώ η Τουρκία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο, και αλλοιώνει συστηματικά τη δημογραφική σύνθεση του νησιού.
...Μακεδονία και Κύπρος έχουν επανειλημμένα δεχθεί ανίερες επιθέσεις κατακτητών κι έχουν γίνει θύματα προσπαθειών παραχάραξης της ιστορίας τους. Το έθνος των Ελλήνων, όμως, παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες, πετύχαινε πάντοτε το ακατόρθωτο, με το αδούλωτο φρόνημα και τη λεβεντιά του.
...Πριν από δύο χρόνια, ενενήντα σχεδόν χρόνια από τον μεγάλο ξεριζωμό του 1922, οι καμπάνες ήχησαν και πάλι στο Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο, κάνοντας τους όπου γης πρόσφυγες να αναρριγούν και να ελπίζουν. Ευχή και προσδοκία όλων, να ηχήσουν σύντομα οι καμπάνες και στον Απόστολο Ανδρέα, και να απολαύσουμε και πάλι παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας, σε μια ελεύθερη κι επανενωμένη Κύπρο.
Η βραδιά έκλεισε με τους παραδοσιακούς χορούς από τα χορευτικά συγκροτήματα της Ένωσης Κυπρίων Βόρειας Ελλάδας, του Μορφωτικού-Πολιτιστικού Συλλόγου «Καλλίστη» καθώς και της Ένωσης Ποντίων Καλαμαριάς και της Αδελφότητας Κρωμναίων Καλαμαριάς.
