Σύμφωνα με την ανακοίνωση, από το 2011 θα αρχίσει μια σειρά σεμιναρίων, τα οποία στοχεύουν να καλύψουν διαχρονικά, αλλά συνοπτικά, την ιστορία του ελληνικού έθνους από την αρχαιότητα μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα, καθώς και πτυχές του ελληνικού πολιτισμού. Επιπρόσθετα, η συρρίκνωση τα τελευταία χρόνια των Προγραμμάτων Ελληνικών Σπουδών, που προσφέρονται από πανεπιστήμια της Μελβούρνης, έχει ως αποτέλεσμα την περιορισμένη πρόσβαση στα προγράμματα αυτά από νέους ελληνικής καταγωγής.
H συντριπτική πλειονότητα των νέων δεν είχε τα τελευταία χρόνια, και εξακολουθεί να μην έχει, την ευκαιρία να εξοικειωθεί με την ελληνική ιστορία και τις σημαντικές πτυχές του ελληνικού έθνους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως μεταξύ των νέων αυτών υπάρχουν πολλοί που νιώθουν την ανάγκη, για την δική τους αυτογνωσία, να καλύψουν αυτό το κενό, ανιχνεύοντας τις ιστορικές και τις πολιτισμικές τους ρίζες.
Ο Κυριάκος Αμανατίδης, ο οποίος έχει αναλάβει το σχεδιασμό των σεμιναρίων, σε άρθρο του αναφέρει τα οφέλη που, κατά τη γνώμη του, προκύπτουν από τη διδασκαλία της ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού:
* Μελετώντας τις διάφορες πτυχές της ελληνικής ιστορίας, οι μαθητές, είτε παιδιά σχολικής ηλικίας είναι είτε ενήλικες, έρχονται σε επαφή με τους πόθους και τα όνειρα του ελληνικού λαού, τους ψυχικούς δεσμούς του, με τον τόπο του και τον πολιτισμό του, και τις διαθέσεις και τις στάσεις του απέναντι στους γειτονικούς λαούς, με τους οποίους κατά καιρούς ήρθε σε επαφή.
* Μελετώντας την ελληνική ιστορία διαχρονικά, οι μαθητές κατανοούν καλύτερα τα σύγχρονα πολιτικά, πολιτιστικά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα που διαμορφώνουν τον σύγχρονο Ελληνισμό.
* Οι μαθητές ενημερώνονται για τη γένεση εκείνων των πολιτικών, καλλιτεχνικών, πνευματικών και φιλοσοφικών επιτευγμάτων του ελληνικού έθνους, που σταδιακά έγιναν ο θεμέλιος λίθος του Δυτικού πολιτισμού.
* Οι μαθητές αντιλαμβάνονται το μέγεθος και την οικουμενικότητα του Ελληνισμού της Διασποράς, και νιώθουν πως αποτελούν αναπόσπαστο μόριό του.
* Και το μάθημα της γεωγραφίας της Ελλάδας και της Κύπρου θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των Ελληνικών Σπουδών, γιατί γίνεται ο συνδετικός κρίκος των επί μέρους θεματικών ενοτήτων, και δίνει το πλαίσιο μέσα στο οποίο τοποθετούμε τα διάφορα γεγονότα που καθόρισαν το χαρακτήρα του ελληνικού πολιτισμού.
