Το Σωματείο "Κοντεμένος-Επιστροφή" τέλεσε την Κυριακή, 12 Ιουνίου 2011, στον ιερό του Αγίου Μάμα Λακατάμειας, Εθνικό Μνημόσυνο των οκτώ σφαγιασθέντων, από τους Τούρκους στο Κιόνελι το 1958.
Του Μνημοσύνου προέστη ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος συμπαραστατούμενος από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Χύτρων κ. Λεόντιο και Μεσαορίας κ. Γρηγόριο.
Στη συνέχεια τελέσθηκε τρισάγιο από το Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο και ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια μνημείου πεσόντων της κοινότητας Κοντεμένου (1958 και 1974), για τους αγώνες υπέρ της ελευθερίας και προάσπισης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα αποκαλυπτήρια τέλεσθηκαν από την Α.Μ. τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομο και τον Έντιμο Υπουργό Άμυνας κ. Κώστα Παπακώστα.
ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΩΝ
ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΟΝΤΕΜΕΝΟΥ
12 Ιουνίου 2011
κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΩΝ
ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΟΝΤΕΜΕΝΟΥ
12 Ιουνίου 2011
Αγαπητοί μας,
Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης τελούμε σήμερα τα αποκαλυπτήρια του απέριττου και σεμνού τούτου Μνημείου Πεσόντων και Αγνοουμένων της κατεχόμενης κοινότητας Κοντεμένου.
Αναμφίβολα, η απονομή τιμής σ’ αυτούς, που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας και την εθνικοθρησκευτική επιβίωση του λαού μας στη γη των πατέρων του, αποτελεί ιερό χρέος και επιτακτικό καθήκον όλων μας, και γενικότερα της κοινωνίας μας. Οι αθάνατες μορφές τους θα παραμείνουν πάντοτε στην Ιστορία ως φωτεινοί φάροι, που θα εμπνέουν και θα καθοδηγούν τις νέες γενιές στην εκπλήρωση του υπέρτατου προς την πατρίδα καθήκοντος. Η θυσία τους δεν θα παύσει, ακόμη, να γονιμοποιεί μέσα στις ψυχές του λαού μας το σπέρμα της ιστορικής καταξίωσης και της ηθικής ανάτασης. Η μεγαλοσύνη τους, τέλος, μέσα στην κρισιμότητα των καιρών, που διέρχεται το εθνικό μας πρόβλημα, θα γιγαντώνει την πίστη στη δικαίωση, αλλά και θα συντηρεί στις καρδιές τον πόθο για επιστροφή στον αγαπημένο μας Κοντεμένο, όπως και σε όλες τις άλλες κατεχόμενες περιοχές μας, σε μια ελεύθερη και ενωμένη Κύπρο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, θερμά συγχαίρουμε το Σωματείο «Κοντεμένος-Επιστροφή», για την ωραία και αξιέπαινη αυτήν πρωτοβουλία του να ανυψώσει το Μνημείο τούτο των Πεσόντων και Αγνοουμένων της κοινότητας στο νοητό βάθρο της αιώνιας ευγνωμοσύνης και της αγάπης μας.
Τιμούμε σήμερα τους οκτώ πεσόντες του Κοντεμένου Χριστόδουλο Σταύρου, Πέτρο Σταύρου, Ιωάννη Σταύρου, Γεώργιο Σταύρου, Χαράλαμπο Σταύρου, Ευριπίδη Κυριάκου, Κώστα Μουρρή και Σωτήρη Χατζηβασίλη, που κατακρεουργήθηκαν άγρια από τον φανατισμένο όχλο των Τουρκοκυπρίων του Κιόνελι, στις 12 Ιουνίου 1958. Όλοι τους έπεσαν θύματα της δολιότητας των Άγγλων αποικιοκρατών και της βουλιμίας της Τουρκίας, που στοχευμένα συγκρότησε την τρομοκρατική Οργάνωση ΤΜΤ, με επικεφαλής Τούρκους αξιωματικούς. Η προσπάθεια της Βρετανοτουρκικής αυτής συμπαιγνίας ήταν να μετατραπεί η ουσία του αγώνα του 1955-59 από αγώνα εθνικοαπελευθερωτικό σε διακοινοτικό πρόβλημα Ελληνοκυπρίων-Τουρκοκυπρίων, αδιάφορο αν η ΕΟΚΑ δεν στρεφόταν –και ουδέποτε στράφηκε- ενάντια στους Τουρκοκυπρίους.
Τιμούμε, ακόμη, σήμερα και δυο άλλα παλληκάρια του Κοντεμένου, τον πεσόντα στις μάχες της Κερύνειας-Καρμίου-Τέμπλους, τον Ιούλιο του 1974, Αριστοφάνη Ανδρέου, και τον πεσόντα υπέρ της Δημοκρατίας, κατά το προδοτικό πραξικόπημα, Νικόλαο Φλουρέντζου. Η θυσία και τούτων αποτελεί πηγή έμπνευσης, θάρρους, δύναμης και πίστης για τα υπερχρόνια ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Τιμούμε, τέλος, με το Μνημείο τούτο και δυο άλλους λεβεντονιούς της κοινότητας, που για τριανταεπτά τώρα χρόνια βρίσκονται στον κατάλογο των Αγνοουμένων της βάρβαρης τουρκικής εισβολής στη νήσο μας. Αναφερόμαστε με συγκίνηση στον Νικόλαο Παπαχριστοδούλου, υποδεκανέα της 33ης Μοίρας Καταδρομών, και στον Ανδρέα Κωνσταντίνου, στρατιώτη του 281 Τάγματος Πεζικού. Και οι δυο πολέμησαν γενναία και ηρωικά κατά του εισβολέα στην Κερύνεια και στη Λάπηθο-Καραβά, αντίστοιχα.
Όλοι τους, με τη ζωή, τα έργα και τη θυσία τους κληροδότησαν σε μας κιβωτό πατριωτικού χρέους και διαθήκη ιστορικού καθήκοντος. Διέγραψαν με το αίμα τους τη μαρτυρική πορεία του λαού μας, αφήνοντάς μας φωτεινό παράδειγμα ηρωισμού και αυτοθυσίας. Απέραντη θα είναι πάντοτε η ευγνωμοσύνη μας προς αυτούς, αλλά και αιώνια θα παραμείνει στις σκέψεις μας η μακαρία μνήμη τους.
Κατά την ιερή τούτη ώρα των αποκαλυπτηρίων του κοινού τους Μνημείου, αντλούμε δύναμη και ενίσχυση από τη θυσία τους. Ταυτόχρονα, διατρανώνουμε τη θέλησή μας να κρατήσουμε αναπεπταμένη τη σημαία μέχρι τέλους του αγώνα. Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι αθάνατοι ήρωές μας θυσίασαν τη ζωή τους στο όραμα και στο ιδανικό μιας ελεύθερης Κύπρου.
Τονίζουμε ότι το Μνημείο τούτο θα αποτελεί πάντοτε όχι μόνο ευλαβή εκδήλωση ευγνωμοσύνης και σεβασμού του λαού μας προς τους αθάνατους ήρωες του Κοντεμένου, αλλά και διαρκή υπόμνηση του δικού μας χρέους προς την Πατρίδα. Γιατί ασφαλώς, δεν είναι αρκετό να τιμούμε με Μνημεία και πανηγυρικούς λόγους τη μνήμη των ηρώων και των αγωνιστών μας, αλλά και με έργα να αποδεικνύουμε ότι είμαστε αντάξιοί τους. Και εφόσον η τουρκική εισβολή συνεχίζεται στη νήσο μας, τότε δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Αντλώντας δύναμη από την Ιστορία μας και από το παράδειγμα των ηρώων μας, έχουμε χρέος να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την άγια ημέρα της απελευθέρωσης και της δικαίωσης.
Υπογραμμίζουμε ότι στόχος μας είναι η εξεύρεση μιας ορθής και δίκαιης λύσης, χωρίς στρατεύματα εισβολής και εποίκους, χωρίς εκ περιτροπής προεδρία. Κάθε άνθρωπος και μια ψήφος, ελεύθερα, τίμια και δημοκρατικά. Μιας λύσης, που θα διασφαλίζει εις το διηνεκές την ελευθερία και την εθνικοθρησκευτική επιβίωση του λαού μας. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το πρόβλημά μας είναι καθαρά πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Γι’ αυτό και, για να φτάσουμε στη δίκαιη λύση του, θα πρέπει να αποχωρήσουν από την Κύπρο όλα τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής και οι έποικοι και όλοι οι πρόσφυγες να επιστρέψουν στα χωριά και στις πόλεις τους. Αυτό επιβάλλει το ορθό, το έντιμο και το δίκαιο.
Ξεκαθαρίζουμε για μια ακόμη φορά ότι δεν στρεφόμαστε εναντίον των Τουρκοκυπρίων. Αντίθετα, επιθυμία μας είναι να ζήσουμε μαζί τους, όπως και παλαιότερα, ελεύθερα και ειρηνικά. Στρεφόμαστε, όμως, ενάντια στην τουρκική κατοχή και στη διαίρεση της νήσου μας. Πόθος μας είναι η όσο γίνεται πιο σύντομα απελευθέρωση. Και θα φτάσουμε στην απελευθέρωση, αν όλοι –Ηγεσία και λαός- παραμείνουμε ενωμένοι και αμετακίνητοι στα δίκαια του αγώνα μας. Θα είναι τότε η στιγμή που και οι ψυχές των ηρώων μας θα ηρεμήσουν.
Με αυτές τις σκέψεις αποκαλύπτουμε το Μνημείο των αθάνατων ηρώων μας, με την ευχή όπως αυτοί εμπνέουν και φρονηματίζουν πάντοτε το λαό μας στη πορεία του προς τα μεγάλα και υψηλά, που καταξιώνουν την ανθρώπινη τιμή και υπόληψη.
