Ἔχουσα συμπληρώσει ἐν πλήρῃ μακαριότητι ὄντως ζωήν ἕξ μηνῶν, ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἡ ἀείμνηστος πρεσβυτέρα Ἀνθῆ καί ἤδη συνδιάγουσα Ἀγγελικόν βίον μετά τοῦ Σημειοφόρου συζύγου της καί τῆς προώρως ἀποδημησάσης ἐν οὐρανοῖς θυγατρός της Σοφίας, ἡ ἀξιότιμος αὐτῆς οἰκογένεια ἐτέλεσεν -κατά τό ἀπαράβατον εἰωθός τῆς Μητρός ἁπάντων τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἐκκλησίας,- τό ταύτης ἱερόν Μνημόσυνον εἰς τόν καθηγιασμένον τόπον ἐξ αἵματος ἡρώων ἅμα τε καί ἐν καμάτῳ σώματος τε καί ψυχῆς ἀσκητῶν καί Ἁγίων.
Ἄλλωστε τό ἐδικαιοῦτο ἀπολύτως καθ’ ὅτι ἐκ Καλαβρύτων εἶλκε τήν καταγωγή της καί δή ἐξ ἐπιφανοῦς πατρώας ρίζης, -(ἐκ τῆς περιοχῆς Φλάμπουρα, ἐκ τῆς Ἀδαμαντίας Β. Μαγκαφᾶ, συζύγου τοῦ Γεωργίου Κατριμπούζα, καί ὡς ἐπί τό γνωστότερον Γερογιώργη, ὅστις ἦτο υἱός τοῦ Δημητρίου Παλαιολόγου).
Προμήτωρ δέ, τῆς πρεσβυτέρας Ἀνθῆς ἦτο ἡ Παναγιώτα Κατσιγιάννη (ἐκ τοῦ Μεγάλου Μποντιᾶ καί σύζυγος τοῦ Ἀλεξίου Πανταζόπουλου), -εἰς τόν τόπον ὅπου ἀκόμα τις εὐαίσθητος πιστός καί ὄντως Χριστιανός τε καί Ἕλλην, ἀκούει ἀφράστως τούς λόγους καί τά ρήματα ζωῆς τοῦ ἁγίου Μοναχοῦ, ἱεροκήρυκος καί τολμῶ ὡς Καλαβρυτινός νά εἴπω Ἐθναποστόλου Χριστοφόρου Παναγιωτοπούλου ἤ γνωστοτέρου ὡς Παπουλάκου, μάρτυρα ἐκ τοῦ τότε ἐν Ἑλλάδι ἐνδημοῦντος Βαυαρο-Ὀθωνικοῦ στέμματος μετά τῶν ἀπάτριδων καί θηριδῶς σκεπτομένων γηγενῶν ὀργάνων του.
Τήν ἀρτίαν τέλεσιν τοῦ Μνημοσύνου ἀνέλαβεν ὅλως αὐθορμήτως το καί ἑκουσίως τό εὐλογημένον Ἐκκλησιαστικόν Συμβούλιον τῆς ὡς ἄνω ἐνορίας, ἔχον ὡς ἐπικεφαλῆς τόν λαμπρόν κληρικόν πρωτοπρεσβύτερον Γεώργιον Δ. Τσελέπην, συνεπικουρούμενον καί ἐκ τῆς ἐχούσης παραδειγματικήν βιωτήν οἰκογενείας αὐτοῦ, ἥτις καί ἠξιώθη ἵν’ ἀπολαύση ὑπερβατικῶς, σημεῖα τῆς πανθομολογουμένης ἐν Ἀχαΐᾳ ἁγιότητος τοῦ ἱερέως Νικολάου Πέττα, παμμακαρίστου συζύγου τε καί συνοδοιπόρου ἐν τρίβοις Κυρίου, τῆς πρεσβυτέρας Ἀνθῆς.
Μεγίστη Εὐλογία διά τό συμπροσευχόμενον τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας πλήρωμα ὑπῆρξεν ἡ ἀνεπανάληπτος τουλάχιστον δι’ ἐμέ τόν ἀνύπαρκτον, Ἀρχιερατική Χοροστασία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πισιδίας κ.κ. Σωτηρίου Τράμπα. Ὅστις τῇ εὐαρεσκείᾳ τοῦ Ἁγίου Μητροπολίτου Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ.κ. Ἀμβρσίου πλαισιοῦτο ἐκ τῶν Ἀρχιδιακόνων τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Καλαβρύτων π. Δημήτριόν τε καί π. Ἀριστείδην (υἱόν καί γαμβρόν τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Τσελέπη, καί ἀληθῶς γράφω, ἐθαύμασα τήν ἄρρητον εὐλογίαν ἥντινα παρά Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔτυχεν θαυμαστῶς ὁ εὐλογημένος ὄντως οὗτος λαμπρός ἱερεύς π. Γεώργιος Τσελέπης). Ὠσαύτως, εἰς τήν ὑπέροχον ταύτην Ἀρχιερατικήν Θείαν Λειτουργίαν καί τήν Ἀρχιερατικήν Ἐπιμνημόσυνον δέησιν συμμετεῖχε πλειάς Κληρικῶν ἐκ Καλαβρύτων καί Πατρῶν, μ’ ἐπικεφαλῆς τόν Πανοσιολογιώτατον Καθηγούμενον τῆς Ἱστορικῆς Ι. Μονῆς τῆς Ἁγίας Λαύρας Ἀρχιμανδρίτην π. Εὐσέβειον Σπανόν, ἐκπρόσωπον τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ.κ. Ἀμβροσίου, ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν π. Παῦλος Ἀμανατιάδης, τῇ Εὐλογίᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ υἱός τῆς πρεσβυτέρας Ἀνθῆς Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Πέττας τῇ Εὐλογίᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γόρτυνος κ.κ. Ἱερεμίου καί ἕτεροι πλεῖστοι ἱερεῖς. Το Ἀναλόγιον ἐκόσμησεν λαμπροτάτως ἡ χοραρχία τοῦ Γέροντος τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Μανεσίου π. Γερμανοῦ Μανούκα μέ τήν Ἀγγελικήν φωνήν, πλαισιουμένου ἐξ ἑτέρων κατηξιωμένων νεαρῶν ἱεροψαλτῶν ἐκ Καλαβρύτων, Πατρῶν καί Κορίνθου. Ἡ πληθύς τῶν πιστῶν ἤτις ὡς σμῆνος ἐλλόγων μελισσῶν ἐγέμισεν τόν Ι. Ναόν τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀσανίου, ὡς καί τόν περιβάλλοντα αὐτοῦ χῶρον, συγκίνησαν τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πισιδίας καί Σεπτόν Ἱεράρχην τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Πατριαρχείου κ.κ. Σωτήριον.
Οὗτος δέν ἐφείσθη κόπου καί χρόνου, ἐρχόμενος ἐξ ἑτέρας Ἠπείρου, ἐκ τῆς μακρυνῆς Κορέας, διά νά τιμήσῃ διά τῆς Αὐτοῦ Ἀρχιερατικῆς Παρουσίας, τό ἐκλεκτόν τῆς Ἁγίας του Κυρίου μας ποίμνης, λευιτικόν ζεῦγος, τό ὁποῖον προέβαλλε μάλιστα ὡς διαχρονικόν πρότυπον Ἑλληνορθόξου οἰκογενείας καί δή ἱερατικῆς, ὑπερθεματίζων σημειολογικῶς τήν ἁγίαν τοῦ πατρός Νικολάου βιοτήν προβάλλοντάς την ὡς παράδειγμα διά τήν ζωήν καί ἡμῶν τῶν ἀγωνιζομένων κληρικῶν, ὄτε δέ ἐγνώρισεν τό πάλαι ἱερατικόν της νιότης τοῦ ηὐλογημένον ἐπιτραχήλιον μετά τῆς ζώνης καί τῶν ἐπιμανικίων, ἅτινα ἐν ἀνυπόπτῳ χρόνω, καί ἐκ χειρῶν τοῦ Σημειοφόρου π. Νικολάου Πέττα εἶχον περιέλθει εἰς τήν ἡμετέραν μηδαμινότητα, μ’ ηὐλόγισεν εὐλογίαν πνευματικήν. Ἡ συγκίνησις δέ Αὐτοῦ ἦταν μεγάλη, ὅτε κατά τήν πνευματικήν καί λίαν οἰκοδομητικήν Ἀρχιερατικήν Αὐτοῦ ὁμιλίαν, εἰς κάποιον σημεῖον ἀνέφερεν τό ὄνομα τῆς ἀειμνήστου Αὐτοῦ ἀδελφῆς Θεοδώρας, ἥτις ἐκ τῆς ἀλαργινῆς Ἄρτης μετοικήσασα, εἶχε ζήσει εἰς τό χωρίον τοῦτο, καί μᾶλλον ἐφαίνετο νά ἠσθάνετο τήν αὔρα αὐτῆς εἰς τόν Ναόν, εἰς τόν ὁποῖον Ἐκκλησιάζετο πρίν ἀναχωρήσει διά τάς αἰωνίους του Κυρίου Αὐλάς.…. Ἀναχωρήσαντος τοῦ Σεπτοῦ Ἱεράρχου μετά τῆς Συνοδείας Αὐτοῦ, καί τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Λαύρας, παρεχωρήθη γεῦμα ὑπό τῆς οἰκογενείας τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Τσελέπη, ὅστις μετά τῆς ἀξιοτίμου αὐτοῦ πρεσβυτέρας ἦσαν πνευματικά τοῦ π. Νικολάου τέκνα, ἔχοντας ἀπολαύσει παρ’ αὐτῶ ἐπουρανίους πνευματικάς προγεύσεις ὄντως ζωῆς.
Κατά δέ τήν ὥρα τῆς τραπέζης ὡμίλησε καί ὁ σεβάσμιος Γέροντας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Μάνεσι π. Γερμανός Μανούκας, ὅστις εἶπε μεταξύ ἄλλων εἰς τόν θεόπνευστον αὐτοῦ λόγον, καί διά τά πνευματικά κέρδη ἅτινα ἀπεκόμισεν, ὡς γνωρίζων ἐκ νεότητός του, τό ηὐλογημένον καί ἠγιασμένον ζεῦγος Πέττα, προβάλλοντάς το, ὡς φωτεινόν παράδειγμα πνευματικότητος καί ὑγιειοῦς ἀγῶνος διά τήν ἀνθρωπίνην θέωσιν. Εἰσέτι ἐτόνισεν χαρακτηριστικῶς ὅτι αἱ ἀρεταί αὐτῶν ἦσαν πάμπολλαι μέ προεξάρχουσας, τάς ἐν κρυπτῷ διδομένας, ἀγαθοεργίας αὐτῶν.
Ὑπερθεμάτισεν ὅτι μεγάλη ἀπόδειξις τῆς Χριστοφόρου πορείας τῶν ἐπί τῆς γῆς, εἶναι καί οἱ εὐλογημένοι καρποί τῆς συζυγίας αὐτῶν, οἵτινες ὡς νεόφυτα ἐλαιῶν κοσμοῦν τήν κοινωνίαν, δηλαδή τά αὐτῶν τέκνα πού τήν σήμερον τά θαυμάζομεν διά τό ἦθος των καί τήν προκοπή των, τά ὁποῖα διά τῆς παρουσίας των ἐνταῦθα μαρτυροῦν ἔργον ἀγαθόν καί εὐάρευστον τοῖς ἑαυτῶν γονεῦσιν καί σαφῶς τῷ Κυρίῳ.
Ἐντυπωσίασεν δ’ ἅπαντας ὁ Γέροντας, ὅταν ἐξήγησεν, σαφέστατα καί εἰς τό ἔπακρον κατανοητῶς, τήν ὑψίστην Εὐλογίαν καί ἀδαπάνητον θησαυρόν ὅν ἔτυχεν ἡ ἐνορία διά τῆς ἀτιμήτου προσφορᾶς τῆς οἰκογενείας Πέττα, ἤτοι τήν πολύτιμον Λειψανοθήκην τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς, ἥτις ἐτοποθετήθη εἰς ὑπέροχον τῆς Ὁσιομάρτυρος Εἰκόνα…. Ὄντως καί μετά θάνατον μᾶς οἰκοδομεῖ ὁ π. Νικόλαος, καθ’ ὅτι ἅπαντες μ’ ἐμέ πρῶτον εἴχομεν τήν εὐκαιρίαν νά γνωρίσωμεν τοιαύτην μεγίστην τελετήν, διά τοῦ «ΘΡΟΝΙΑΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ», ἤτοι ἀπηλαύσαμεν σπανίαν Λιτάνευσιν τῆς Εἰκόνος καί ἀκηκόαμεν ἀκοήν ἀνεκλάλητον τάς Ἀρχιερατικάς εἰδικάς εὐχάς, ἅτινας ἀνέγνωσεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου Ἱεράρχης κ.κ. Σωτήριος καί εἴδομεν κατά τό ἀνθρωπίνως δυνατόν, τάς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος Δωρεάς, αἵτινες ἐν Ἁγίῳ Μύρῳ τε καί Σεπτοῖς χερσίν Ἱεράρχου πληροῦν οἶκον Θεοῦ καί ἀνθρωπίνην ὕπαρξιν. Εὐλογεῖτε ἐς ἀεί ἡμᾶς Σεβασμιώτατε. Αἰωνία Σας ἡ μνήμη π. Νικόλαε, πρεσβυτέρα Ἀνθῆ, εὐλογημένον αὐτῶν τέκνον Σοφία.……………..
Χάριτι Κυρίου ἅμα τε καί Εὐλογίᾳ τοῦ Δεσπότου καί Πατρός μου κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ ἐφημέριος Φράγκα, Σπανεΐκων καί Τσακώνικων Παπαχαράλαμπος Ντελής- Πανουτσακόπουλος.
Ἄλλωστε τό ἐδικαιοῦτο ἀπολύτως καθ’ ὅτι ἐκ Καλαβρύτων εἶλκε τήν καταγωγή της καί δή ἐξ ἐπιφανοῦς πατρώας ρίζης, -(ἐκ τῆς περιοχῆς Φλάμπουρα, ἐκ τῆς Ἀδαμαντίας Β. Μαγκαφᾶ, συζύγου τοῦ Γεωργίου Κατριμπούζα, καί ὡς ἐπί τό γνωστότερον Γερογιώργη, ὅστις ἦτο υἱός τοῦ Δημητρίου Παλαιολόγου).
Τήν ἀρτίαν τέλεσιν τοῦ Μνημοσύνου ἀνέλαβεν ὅλως αὐθορμήτως το καί ἑκουσίως τό εὐλογημένον Ἐκκλησιαστικόν Συμβούλιον τῆς ὡς ἄνω ἐνορίας, ἔχον ὡς ἐπικεφαλῆς τόν λαμπρόν κληρικόν πρωτοπρεσβύτερον Γεώργιον Δ. Τσελέπην, συνεπικουρούμενον καί ἐκ τῆς ἐχούσης παραδειγματικήν βιωτήν οἰκογενείας αὐτοῦ, ἥτις καί ἠξιώθη ἵν’ ἀπολαύση ὑπερβατικῶς, σημεῖα τῆς πανθομολογουμένης ἐν Ἀχαΐᾳ ἁγιότητος τοῦ ἱερέως Νικολάου Πέττα, παμμακαρίστου συζύγου τε καί συνοδοιπόρου ἐν τρίβοις Κυρίου, τῆς πρεσβυτέρας Ἀνθῆς.
Μεγίστη Εὐλογία διά τό συμπροσευχόμενον τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας πλήρωμα ὑπῆρξεν ἡ ἀνεπανάληπτος τουλάχιστον δι’ ἐμέ τόν ἀνύπαρκτον, Ἀρχιερατική Χοροστασία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πισιδίας κ.κ. Σωτηρίου Τράμπα. Ὅστις τῇ εὐαρεσκείᾳ τοῦ Ἁγίου Μητροπολίτου Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ.κ. Ἀμβρσίου πλαισιοῦτο ἐκ τῶν Ἀρχιδιακόνων τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Καλαβρύτων π. Δημήτριόν τε καί π. Ἀριστείδην (υἱόν καί γαμβρόν τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Τσελέπη, καί ἀληθῶς γράφω, ἐθαύμασα τήν ἄρρητον εὐλογίαν ἥντινα παρά Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔτυχεν θαυμαστῶς ὁ εὐλογημένος ὄντως οὗτος λαμπρός ἱερεύς π. Γεώργιος Τσελέπης). Ὠσαύτως, εἰς τήν ὑπέροχον ταύτην Ἀρχιερατικήν Θείαν Λειτουργίαν καί τήν Ἀρχιερατικήν Ἐπιμνημόσυνον δέησιν συμμετεῖχε πλειάς Κληρικῶν ἐκ Καλαβρύτων καί Πατρῶν, μ’ ἐπικεφαλῆς τόν Πανοσιολογιώτατον Καθηγούμενον τῆς Ἱστορικῆς Ι. Μονῆς τῆς Ἁγίας Λαύρας Ἀρχιμανδρίτην π. Εὐσέβειον Σπανόν, ἐκπρόσωπον τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ.κ. Ἀμβροσίου, ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν π. Παῦλος Ἀμανατιάδης, τῇ Εὐλογίᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ υἱός τῆς πρεσβυτέρας Ἀνθῆς Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Πέττας τῇ Εὐλογίᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γόρτυνος κ.κ. Ἱερεμίου καί ἕτεροι πλεῖστοι ἱερεῖς. Το Ἀναλόγιον ἐκόσμησεν λαμπροτάτως ἡ χοραρχία τοῦ Γέροντος τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Μανεσίου π. Γερμανοῦ Μανούκα μέ τήν Ἀγγελικήν φωνήν, πλαισιουμένου ἐξ ἑτέρων κατηξιωμένων νεαρῶν ἱεροψαλτῶν ἐκ Καλαβρύτων, Πατρῶν καί Κορίνθου. Ἡ πληθύς τῶν πιστῶν ἤτις ὡς σμῆνος ἐλλόγων μελισσῶν ἐγέμισεν τόν Ι. Ναόν τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀσανίου, ὡς καί τόν περιβάλλοντα αὐτοῦ χῶρον, συγκίνησαν τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πισιδίας καί Σεπτόν Ἱεράρχην τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Πατριαρχείου κ.κ. Σωτήριον.
Οὗτος δέν ἐφείσθη κόπου καί χρόνου, ἐρχόμενος ἐξ ἑτέρας Ἠπείρου, ἐκ τῆς μακρυνῆς Κορέας, διά νά τιμήσῃ διά τῆς Αὐτοῦ Ἀρχιερατικῆς Παρουσίας, τό ἐκλεκτόν τῆς Ἁγίας του Κυρίου μας ποίμνης, λευιτικόν ζεῦγος, τό ὁποῖον προέβαλλε μάλιστα ὡς διαχρονικόν πρότυπον Ἑλληνορθόξου οἰκογενείας καί δή ἱερατικῆς, ὑπερθεματίζων σημειολογικῶς τήν ἁγίαν τοῦ πατρός Νικολάου βιοτήν προβάλλοντάς την ὡς παράδειγμα διά τήν ζωήν καί ἡμῶν τῶν ἀγωνιζομένων κληρικῶν, ὄτε δέ ἐγνώρισεν τό πάλαι ἱερατικόν της νιότης τοῦ ηὐλογημένον ἐπιτραχήλιον μετά τῆς ζώνης καί τῶν ἐπιμανικίων, ἅτινα ἐν ἀνυπόπτῳ χρόνω, καί ἐκ χειρῶν τοῦ Σημειοφόρου π. Νικολάου Πέττα εἶχον περιέλθει εἰς τήν ἡμετέραν μηδαμινότητα, μ’ ηὐλόγισεν εὐλογίαν πνευματικήν. Ἡ συγκίνησις δέ Αὐτοῦ ἦταν μεγάλη, ὅτε κατά τήν πνευματικήν καί λίαν οἰκοδομητικήν Ἀρχιερατικήν Αὐτοῦ ὁμιλίαν, εἰς κάποιον σημεῖον ἀνέφερεν τό ὄνομα τῆς ἀειμνήστου Αὐτοῦ ἀδελφῆς Θεοδώρας, ἥτις ἐκ τῆς ἀλαργινῆς Ἄρτης μετοικήσασα, εἶχε ζήσει εἰς τό χωρίον τοῦτο, καί μᾶλλον ἐφαίνετο νά ἠσθάνετο τήν αὔρα αὐτῆς εἰς τόν Ναόν, εἰς τόν ὁποῖον Ἐκκλησιάζετο πρίν ἀναχωρήσει διά τάς αἰωνίους του Κυρίου Αὐλάς.…. Ἀναχωρήσαντος τοῦ Σεπτοῦ Ἱεράρχου μετά τῆς Συνοδείας Αὐτοῦ, καί τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Λαύρας, παρεχωρήθη γεῦμα ὑπό τῆς οἰκογενείας τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Τσελέπη, ὅστις μετά τῆς ἀξιοτίμου αὐτοῦ πρεσβυτέρας ἦσαν πνευματικά τοῦ π. Νικολάου τέκνα, ἔχοντας ἀπολαύσει παρ’ αὐτῶ ἐπουρανίους πνευματικάς προγεύσεις ὄντως ζωῆς.
Κατά δέ τήν ὥρα τῆς τραπέζης ὡμίλησε καί ὁ σεβάσμιος Γέροντας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Μάνεσι π. Γερμανός Μανούκας, ὅστις εἶπε μεταξύ ἄλλων εἰς τόν θεόπνευστον αὐτοῦ λόγον, καί διά τά πνευματικά κέρδη ἅτινα ἀπεκόμισεν, ὡς γνωρίζων ἐκ νεότητός του, τό ηὐλογημένον καί ἠγιασμένον ζεῦγος Πέττα, προβάλλοντάς το, ὡς φωτεινόν παράδειγμα πνευματικότητος καί ὑγιειοῦς ἀγῶνος διά τήν ἀνθρωπίνην θέωσιν. Εἰσέτι ἐτόνισεν χαρακτηριστικῶς ὅτι αἱ ἀρεταί αὐτῶν ἦσαν πάμπολλαι μέ προεξάρχουσας, τάς ἐν κρυπτῷ διδομένας, ἀγαθοεργίας αὐτῶν.
Ὑπερθεμάτισεν ὅτι μεγάλη ἀπόδειξις τῆς Χριστοφόρου πορείας τῶν ἐπί τῆς γῆς, εἶναι καί οἱ εὐλογημένοι καρποί τῆς συζυγίας αὐτῶν, οἵτινες ὡς νεόφυτα ἐλαιῶν κοσμοῦν τήν κοινωνίαν, δηλαδή τά αὐτῶν τέκνα πού τήν σήμερον τά θαυμάζομεν διά τό ἦθος των καί τήν προκοπή των, τά ὁποῖα διά τῆς παρουσίας των ἐνταῦθα μαρτυροῦν ἔργον ἀγαθόν καί εὐάρευστον τοῖς ἑαυτῶν γονεῦσιν καί σαφῶς τῷ Κυρίῳ.
Ἐντυπωσίασεν δ’ ἅπαντας ὁ Γέροντας, ὅταν ἐξήγησεν, σαφέστατα καί εἰς τό ἔπακρον κατανοητῶς, τήν ὑψίστην Εὐλογίαν καί ἀδαπάνητον θησαυρόν ὅν ἔτυχεν ἡ ἐνορία διά τῆς ἀτιμήτου προσφορᾶς τῆς οἰκογενείας Πέττα, ἤτοι τήν πολύτιμον Λειψανοθήκην τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς, ἥτις ἐτοποθετήθη εἰς ὑπέροχον τῆς Ὁσιομάρτυρος Εἰκόνα…. Ὄντως καί μετά θάνατον μᾶς οἰκοδομεῖ ὁ π. Νικόλαος, καθ’ ὅτι ἅπαντες μ’ ἐμέ πρῶτον εἴχομεν τήν εὐκαιρίαν νά γνωρίσωμεν τοιαύτην μεγίστην τελετήν, διά τοῦ «ΘΡΟΝΙΑΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ», ἤτοι ἀπηλαύσαμεν σπανίαν Λιτάνευσιν τῆς Εἰκόνος καί ἀκηκόαμεν ἀκοήν ἀνεκλάλητον τάς Ἀρχιερατικάς εἰδικάς εὐχάς, ἅτινας ἀνέγνωσεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου Ἱεράρχης κ.κ. Σωτήριος καί εἴδομεν κατά τό ἀνθρωπίνως δυνατόν, τάς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος Δωρεάς, αἵτινες ἐν Ἁγίῳ Μύρῳ τε καί Σεπτοῖς χερσίν Ἱεράρχου πληροῦν οἶκον Θεοῦ καί ἀνθρωπίνην ὕπαρξιν. Εὐλογεῖτε ἐς ἀεί ἡμᾶς Σεβασμιώτατε. Αἰωνία Σας ἡ μνήμη π. Νικόλαε, πρεσβυτέρα Ἀνθῆ, εὐλογημένον αὐτῶν τέκνον Σοφία.……………..
Χάριτι Κυρίου ἅμα τε καί Εὐλογίᾳ τοῦ Δεσπότου καί Πατρός μου κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ ἐφημέριος Φράγκα, Σπανεΐκων καί Τσακώνικων Παπαχαράλαμπος Ντελής- Πανουτσακόπουλος.