Στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό Ἁγίας Ὄλγας, παρεκκλήσιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας Πειραιῶς χοροστάτησε κατά τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, παρουσία πλήθους εὐλαβοῦς λαοῦ.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος μεταξύ τῶν ἄλλων ἀνέφερε: «Σήμερα ἑορτάζομεν καί πανηγυρίζομεν τήν μνήμην τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Bασιλίσσης καί Φωτιστρίας τῶν Ρώσων, τῆς νέας Ἑλένης ὅπως ὀνομάστη κατά τήν βάπτισή της στήν Βασιλεύουσα Πόλη τῶν ὀνείρων μας, τήν χιλιόχρονη Κων/πολη.
Ἡ ἁγία Ὄλγα ὑπῆρξε ἡ μεγάλη μητέρα καί εἶναι ἡ μεγάλη μητέρα τοῦ Ρωσικοῦ ὁμοδόξου ἔθνους.
...Ἡ Ἁγία Ὄλγα ἄλλαξε τήν πορεία τῆς ὑπάρξεώς της καί ὁλόκληρη τήν βιοθεωρία της, ὅταν γνώρισε τόν Χριστόν καί ὅταν ἀνεδέχθη ὁ Κύριος τῆς Ἐκκλησίας τήν καρδία καί τό σῶμα της καί τήν ψυχή της στήν κολυμβήθρα τοῦ βαπτίσματος.
Γράφουν λοιπόν οἱ ἱεροί συναξαριστές ὅτι ἡ πρώην δυναμική ἡγεμών τῆς Ρωσίας, ἡ μεγάλη Βασίλισσα, ἔγινε ἡ Ὁσία, ἡ θεραπενής τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ μητέρα τῆς ἀγάπης, ἐκείνη πού συγχωροῦσε τούς ἐχθρούς της, ἐκείνη πού ἀναγεννοῦσε πνευματικά ὅλους ὅσους τήν πλησίαζαν. Καί ἔγινε αἰτία νά ἐνσταλαχθῆ στήν ψυχή τοῦ ἁγίου ἐγγονοῦ της, τοῦ μεταταύτα Ἁγίου Βλαδιμήρου τοῦ νέου Κων/νου τῶν Ρώσων ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ καί ἔτσι στόν ποταμό Δνίπερο πού ἔγινε ὁ νέος Ἰορδάνης τοῦ Ρωσικοῦ ἔθνους νά ἀναγεννηθεῖ ἕνας ὁλόκληρος λαός καί ἐκ τοῦ ὁποίου προέκυψαν τά ἑκατομμύρια τῶν νέων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας.
…Τιμᾶμε λοιπόν σήμερα σ’ αὐτόν τόν ἱερό χῶρο πού πύργωσε ἡ ποιμαντική ἀγάπη καί τό ἐκκλησιαστικό ἦθος τοῦ ἀειδήμου ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ ἡμῶν καί φίλου πολλῶν καί πνευματικοῦ πατρός πολλῶν ἐξ ὑμῶν τοῦ μακαριστοῦ ἐν οὐρανῶ αὐλιζομένου π. Μαρίνου Γεωργακοπούλου, ἀλλά καί ἡ θυσιαστική προσφορά τῶν αὐταδέλφων Νικολάου καί Ἰωάννας Τζώρτζη.
… Ὁ κόσμος δέν θά ἀλλάξει ὅταν βλέπομε τό κακό στούς ἄλλους καί τό κρίνομε, ἀλλά ὅταν βλέπομε τό κακό στόν ἑαυτό μας καί ἀγωνιζόμεθα νά μεταβάλομε τήν ὕπαρξή μας καί νά τήν ἐντροχιάσομε στόν νόμο καί στό λόγο τοῦ Κυρίου μας.
… Ἡ Ἁγία λοιπόν Ὄλγα εἶναι σήμερα ἕνα πρότυπο καί ἕνας ὁδοδείκτης πού μᾶς δείχνει ἀκριβῶς πώς ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος, πώς ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ κάμνει αὐτό τό μεγάλο, τό ἀπέραντο, τό αἰώνιο θαῦμα νά παίρνει ἕναν ἄνθρωπο σκληρόκαρδο, βάναυσο, ἕναν ἄνθρωπο μέ ἡγεμονικές δυνατότητες, ἀλλά καί ἐξουσία κατά κόσμον καί νά τόν μεταπλάθη σέ μία προσωπικότητα ἔνθεη, ὅπως ἀκριβῶς τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μέ γλυκύτητα, μέ στοργή καί ἀγάπη.
… Ἡ Ἁγία λοιπόν Ὄλγα ἔρχεται σήμερα νά μᾶς κηρύξει μιά εἰρηνική ἐπανάσταση, τήν ἐπανάσταση τοῦ Εὐαγγελίου, πού εἶναι ἡ μόνη ἐπανάσταση πού μπορεῖ νά ἀλλάξει τόν κόσμο, νά ἀλλάξει τά δεδομένα τοῦ κόσμου, νά καταπατήσει τόν θάνατο καί τή φθορά, νά δώσει τό φῶς τῆς ἀνάστασης, τή χαρά τῆς ἀγάπης, τή δύναμη τῆς ἀγάπης καί ὄχι τήν ἀγάπη τῆς δυνάμεως πού ἐπιδιώκουν οἱ ἄνθρωποι μέ τό ψέμα καί τήν ἁμαρτία...
Κατόπιν στόν λόγο του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέφερε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει σήμερα καί τήν ἀνάμνηση τοῦ θαύματος τῆς Ἁγίας Εὐφημίας.
…Ἡ Ἅγία Εὐφημία, ἡ καλυπάρθενος νύμφη τοῦ Χριστοῦ, ἡ μάρτυς τοῦ 3ου αἰῶνος, τῆς ὁποίας τό σκήνωμα βρίσκεται στόν πανύερο Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἔκανε τό 451 τό θαῦμα πού πανηγυρίζει ἔκτοτε ἡ Ἐκκλησία μας.
…Ὅταν τελείωσε ἡ ἁγία 4η Οἰκουμενική Σύνοδος ἡ ὁποία ἐδογμάτισε ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, μέ δύο φύσεις, τέλειες φύσεις, τήν ἀνθρώπινη καί τή θεία, ἑνωμένες στό ένα καί μοναδικό του Πρόσωπο στή μία ὑπόστασή του, ἀσύγχητα, ἀναλλοίωτα, ὅταν λοιπόν ἐδογμάτισε αὐτήν τήν ἀλήθεια οἱ κακόδοξοι μονοφυσίτες ἀντήλλαξαν καί μέ θρασύτητα προσπάθησαν νά εἴπουν ὅτι τό Δόγμα αὐτό δέν ἐπικυρώνεται ἀπό τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καί τότε οἱ Πατέρες τῆς Δ´ Οικουουμενικῆς Συνόδου πρότειναν νά συμβεῖ αὐτό πού ἔγινε, νά θέσουν δηλαδή τούς δύο τόμους τῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν μονοφυσιτών στά χέρια τῆς ἁγίας πανεφύμου μάρτυρος Εὐφημίας, νά κλειδώσουν τήν λάρνακά της καί τήν ἑπομένη μέρα νά ἀνοίξουν τήν λάρνακα προσευχόμενοι νά δείξει ἡ Ἁγία ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια τήν ὁποία ὁ Θεός θέλει καί κηρύσση καί διδάσκη διά τοῦ Παναγίου Πνεύματος πού κυβερνᾶ καί διοικεῖ τήν Ἐκκλησία. Καί τότε ὅταν ἄνοιξαν τήν λάρνακα, εἶδαν αὐτό πού γιορτάζομε ἀπόψε, νά κρατᾶ στά χέρια της, τόν τόμο τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού ἐδογμάτισε τίς δύο φύσεις, τίς δύο θελήσεις, τίς δύο ἐνέργειες τοῦ ἑνός προσώπου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά πατά μέ τούς παναχράντου πόδας της, τόν τόμο τῶν αἰρετικῶν».
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος μεταξύ τῶν ἄλλων ἀνέφερε: «Σήμερα ἑορτάζομεν καί πανηγυρίζομεν τήν μνήμην τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Bασιλίσσης καί Φωτιστρίας τῶν Ρώσων, τῆς νέας Ἑλένης ὅπως ὀνομάστη κατά τήν βάπτισή της στήν Βασιλεύουσα Πόλη τῶν ὀνείρων μας, τήν χιλιόχρονη Κων/πολη.
Ἡ ἁγία Ὄλγα ὑπῆρξε ἡ μεγάλη μητέρα καί εἶναι ἡ μεγάλη μητέρα τοῦ Ρωσικοῦ ὁμοδόξου ἔθνους.
...Ἡ Ἁγία Ὄλγα ἄλλαξε τήν πορεία τῆς ὑπάρξεώς της καί ὁλόκληρη τήν βιοθεωρία της, ὅταν γνώρισε τόν Χριστόν καί ὅταν ἀνεδέχθη ὁ Κύριος τῆς Ἐκκλησίας τήν καρδία καί τό σῶμα της καί τήν ψυχή της στήν κολυμβήθρα τοῦ βαπτίσματος.
Γράφουν λοιπόν οἱ ἱεροί συναξαριστές ὅτι ἡ πρώην δυναμική ἡγεμών τῆς Ρωσίας, ἡ μεγάλη Βασίλισσα, ἔγινε ἡ Ὁσία, ἡ θεραπενής τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ μητέρα τῆς ἀγάπης, ἐκείνη πού συγχωροῦσε τούς ἐχθρούς της, ἐκείνη πού ἀναγεννοῦσε πνευματικά ὅλους ὅσους τήν πλησίαζαν. Καί ἔγινε αἰτία νά ἐνσταλαχθῆ στήν ψυχή τοῦ ἁγίου ἐγγονοῦ της, τοῦ μεταταύτα Ἁγίου Βλαδιμήρου τοῦ νέου Κων/νου τῶν Ρώσων ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ καί ἔτσι στόν ποταμό Δνίπερο πού ἔγινε ὁ νέος Ἰορδάνης τοῦ Ρωσικοῦ ἔθνους νά ἀναγεννηθεῖ ἕνας ὁλόκληρος λαός καί ἐκ τοῦ ὁποίου προέκυψαν τά ἑκατομμύρια τῶν νέων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας.
…Τιμᾶμε λοιπόν σήμερα σ’ αὐτόν τόν ἱερό χῶρο πού πύργωσε ἡ ποιμαντική ἀγάπη καί τό ἐκκλησιαστικό ἦθος τοῦ ἀειδήμου ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ ἡμῶν καί φίλου πολλῶν καί πνευματικοῦ πατρός πολλῶν ἐξ ὑμῶν τοῦ μακαριστοῦ ἐν οὐρανῶ αὐλιζομένου π. Μαρίνου Γεωργακοπούλου, ἀλλά καί ἡ θυσιαστική προσφορά τῶν αὐταδέλφων Νικολάου καί Ἰωάννας Τζώρτζη.
… Ὁ κόσμος δέν θά ἀλλάξει ὅταν βλέπομε τό κακό στούς ἄλλους καί τό κρίνομε, ἀλλά ὅταν βλέπομε τό κακό στόν ἑαυτό μας καί ἀγωνιζόμεθα νά μεταβάλομε τήν ὕπαρξή μας καί νά τήν ἐντροχιάσομε στόν νόμο καί στό λόγο τοῦ Κυρίου μας.
… Ἡ Ἁγία λοιπόν Ὄλγα εἶναι σήμερα ἕνα πρότυπο καί ἕνας ὁδοδείκτης πού μᾶς δείχνει ἀκριβῶς πώς ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος, πώς ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ κάμνει αὐτό τό μεγάλο, τό ἀπέραντο, τό αἰώνιο θαῦμα νά παίρνει ἕναν ἄνθρωπο σκληρόκαρδο, βάναυσο, ἕναν ἄνθρωπο μέ ἡγεμονικές δυνατότητες, ἀλλά καί ἐξουσία κατά κόσμον καί νά τόν μεταπλάθη σέ μία προσωπικότητα ἔνθεη, ὅπως ἀκριβῶς τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μέ γλυκύτητα, μέ στοργή καί ἀγάπη.
… Ἡ Ἁγία λοιπόν Ὄλγα ἔρχεται σήμερα νά μᾶς κηρύξει μιά εἰρηνική ἐπανάσταση, τήν ἐπανάσταση τοῦ Εὐαγγελίου, πού εἶναι ἡ μόνη ἐπανάσταση πού μπορεῖ νά ἀλλάξει τόν κόσμο, νά ἀλλάξει τά δεδομένα τοῦ κόσμου, νά καταπατήσει τόν θάνατο καί τή φθορά, νά δώσει τό φῶς τῆς ἀνάστασης, τή χαρά τῆς ἀγάπης, τή δύναμη τῆς ἀγάπης καί ὄχι τήν ἀγάπη τῆς δυνάμεως πού ἐπιδιώκουν οἱ ἄνθρωποι μέ τό ψέμα καί τήν ἁμαρτία...
Κατόπιν στόν λόγο του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέφερε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει σήμερα καί τήν ἀνάμνηση τοῦ θαύματος τῆς Ἁγίας Εὐφημίας.
…Ἡ Ἅγία Εὐφημία, ἡ καλυπάρθενος νύμφη τοῦ Χριστοῦ, ἡ μάρτυς τοῦ 3ου αἰῶνος, τῆς ὁποίας τό σκήνωμα βρίσκεται στόν πανύερο Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἔκανε τό 451 τό θαῦμα πού πανηγυρίζει ἔκτοτε ἡ Ἐκκλησία μας.
…Ὅταν τελείωσε ἡ ἁγία 4η Οἰκουμενική Σύνοδος ἡ ὁποία ἐδογμάτισε ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, μέ δύο φύσεις, τέλειες φύσεις, τήν ἀνθρώπινη καί τή θεία, ἑνωμένες στό ένα καί μοναδικό του Πρόσωπο στή μία ὑπόστασή του, ἀσύγχητα, ἀναλλοίωτα, ὅταν λοιπόν ἐδογμάτισε αὐτήν τήν ἀλήθεια οἱ κακόδοξοι μονοφυσίτες ἀντήλλαξαν καί μέ θρασύτητα προσπάθησαν νά εἴπουν ὅτι τό Δόγμα αὐτό δέν ἐπικυρώνεται ἀπό τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καί τότε οἱ Πατέρες τῆς Δ´ Οικουουμενικῆς Συνόδου πρότειναν νά συμβεῖ αὐτό πού ἔγινε, νά θέσουν δηλαδή τούς δύο τόμους τῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν μονοφυσιτών στά χέρια τῆς ἁγίας πανεφύμου μάρτυρος Εὐφημίας, νά κλειδώσουν τήν λάρνακά της καί τήν ἑπομένη μέρα νά ἀνοίξουν τήν λάρνακα προσευχόμενοι νά δείξει ἡ Ἁγία ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια τήν ὁποία ὁ Θεός θέλει καί κηρύσση καί διδάσκη διά τοῦ Παναγίου Πνεύματος πού κυβερνᾶ καί διοικεῖ τήν Ἐκκλησία. Καί τότε ὅταν ἄνοιξαν τήν λάρνακα, εἶδαν αὐτό πού γιορτάζομε ἀπόψε, νά κρατᾶ στά χέρια της, τόν τόμο τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού ἐδογμάτισε τίς δύο φύσεις, τίς δύο θελήσεις, τίς δύο ἐνέργειες τοῦ ἑνός προσώπου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά πατά μέ τούς παναχράντου πόδας της, τόν τόμο τῶν αἰρετικῶν».
