«ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει 2020»: Βαγγέλης Παππάς «Η πραγματική ιστορία του Ναού ...

Ο λόγος για τον οποίο οικοδομήθηκε, είναι για να λειτουργεί κατά το ορθόδοξον. Τίποτε άλλο δεν θα της έδινε την απαράμιλλη αίγλη και την διάσταση ενός θείου χώρου, απαλλαγμένου από τον κόσμο των φαινομένων. Διάλεξη με τίτλο «Η πραγματική ιστορία του Ναού της Αγίας του Θεού Σοφίας», πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…». Ο Βαγγέλης Παππάς, Εικαστικός και Συγγραφέας, παρουσίασε με τρόπο απλό το πνευματικό βάθος της Αγίας Σοφίας μέσα από την ιστορία της, αλλά και την απαράμιλλη αξία των αρχιτεκτονικών της επιτευγμάτων. Ένα ταξίδι συγκινήσεων και κατάνυξης από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του Ιουστινιανού έως την Άλωση της Πόλεως και τις μέρες μας. Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε χωρίς την συμμετοχή του κοινού και μεταδόθηκε ζωντανά από το διαδίκτυο, μέσα από το κανάλι του «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» στο YouTube. Η περίπτωση της Αγίας Σοφίας συγκεντρώνει όχι μονάχα τον θαυμασμό αλλά και το δέος των ερευνητών ανά τους αιώνες. Ο Ναός της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, ονομάστηκε έτσι για να τιμήσει τον Λόγο, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, που είναι η σοφία του Θεού Πατρός. Στη συνέχεια ο κ. Παππάς εξήγησε και ανέλυσε ποια ήταν τα βαθύτερα αίτια για να δημιουργηθεί ένα από τα σημαντικότερα αριστουργήματα όλων των εποχών. Όπως εξήγησε, ο τρόπος λατρείας από τον αρχαίο κόσμο έχει αλλάξει. Στον αρχαίο κόσμο η έννοια του ναού είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, από αυτόν που έχουμε σήμερα ως επίγνωση. Ο ναός τότε ήταν ένα γλυπτικό γεγονός και κάθε είδους λατρευτική τελετουργία λάμβανε χώρα έξω από το ναό. Ο μόνος που κατοικούσε εντός του ναού, ήταν ο τιμώμενος θεός και το άγαλμά του. Αυτό αντιπροσώπευε μια αντίληψη του αρχαίου κόσμου, ότι οι πιστοί που ανήκουν στον αισθητό κόσμο και ήταν ένσαρκοι, ήταν αδύνατον να εισέλθουν μέσα στον χώρο του υπέρ – αισθητού. Στον αντίποδα αυτών, ο χριστιανισμός θεωρεί το ναό χώρο όπου στεγάζεται η Εκκλησία, δηλαδή το σύνολο των πιστών. Δημιουργείται έτσι η αίσθηση, όχι μίας απαραβίαστης οικίας του Θεού, αλλά μιας θαλπερής οικίας, όπου εκεί συντελείται το δείπνο της ουράνιας βασιλείας. Κατά τον 4ο και 5ο αιώνα μΧ ο τύπος του ναού που επικράτησε, ήταν αυτός της βασιλικής, ένας επιμήκης χώρος, όπου εξυπηρέτησε πάρα πολύ τις ανάγκες της λατρευτικής εμπειρίας. «Και η λογική που επιλέχθηκε αυτός ο τύπος, έχει να κάνει με το γεγονός πως όταν μπαίνει από το δυτικά ο πιστός στον χριστιανικό ναό, έχει μια διαρκή κίνηση από τον εαυτό του, βγαίνει από τον εαυτό του, μετέχει μιας κοινοτικότητας και κινείται προς το γεγονός, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Η συνέχεια εδώ: https://enoriaendrasei.gr/2020/10/03/...