Η ANΥΨΩΣH
Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ό απόστολος Παύλος μέσα σε λίγες γραμμές μάς παρουσιάζει το θαυμαστό σχέδιο της θείας οικονομίας. Μάς περιγράφει δηλαδή τι έκανε ό Θεός για μάς τους αμαρτωλούς και αποστάτες ανθρώπους, σε ποιό ύψος ανέβασε εμάς πού ήμασταν νεκροί πνευματικώς. Ό Θεός, λέει, πού είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας της πολλής του αγάπης με την όποια μάς αγάπησε, κι όταν ακόμη ήμασταν πνευματικά νεκροί εξαιτίας των παραβάσεων μας, μάς ζωοποίησε πνευματικά μαζί με τον Χριστό. Έχουμε σωθεί με τη Χάρη του Θεού και όχι με τα δικά μας κατορθώμα τα. Διότι ό Θεός μάς ανέστησε μαζί με τον Χριστό και μάς έβαλε να καθίσουμε μαζί του στα επουράνια. Και ή ανάσταση και η ανύψωση μας αυτή έγινε με την ένωση μας με τον Ιησού Χριστό.
Μέσα σε τρείς λέξεις μάς εξηγεί ό θείος Απόστολος πόσο μάς αγάπησε ό Θεός. «Συνεζωοποίησε τω Χριστώ... και συνήγειρε και συνεκάθισεν έν τοις έπουρανίοις». Ό Θεός μάς ζωοποίησε, μάς ανέστησε, μάς ενθρόνισε. Τί όμως σημαίνουν αυτές οί τρεις λέξεις;
Οι άνθρωποι ήμασταν όλοι νεκροί με την αποστασία μας και την εξαχρείωση της θεϊκής μας εικόνος. Ό Θεός λοιπόν δεν μάς εγκατέλειψε στην καταστροφική μας πορεία. Αλλά μάς ζωοποίησε. Μάς έσωσε από τον θάνατο της αμαρτίας με τον θάνατο του Υιού του. Και φύτεψε μέσα μας τα σπέρματα νέας και ουράνιας πνευματικής ζωής. Με τον θάνατο του Κυ ρίου νέκρωσε μέσα μας την αμαρτία, φώτισε το νου μας, ζωοποίησε τις νεκρωμένες πνευματικές μας αισθήσεις. Και με τη δική του Ανάσταση ανέστησε και όλους εμάς σε μια νέα ζωή. Όταν οι πιστοί είμαστε ενωμένοι με τον αναστημένο Κύριο, μόνο τότε ζούμε κι εμείς πραγματικά, δι ότι ή ζωή μας προέρχεται από τον Χριστό. Επειδή Εκείνος ζει, και εμείς ζούμε. Και επειδή ό Κύριος με την Ανάληψη του ανήλθε στον ουράνιο θρόνο και έκάθισε και ως άνθρωπος εκ δεξιών του Πατρός, μας έδωσε ήδη τη δυνατότητα με τη δική του ενθρόνιση να γίνουμε και εμείς σύνθρονοί του, να συνδοξασθούμε μαζί του και να γίνουμε πρίγκιπες του ουρανού.
Σ' αυτήν ακριβώς την κατάσταση έχουν ήδη εισέλθει οι Άγιοι τής Εκκλησίας μας. Αυτοί με τη Χάρη του Θεού ήδη από την επίγεια ζωή τους ανυψώθηκαν από τον αισθητό κόσμο και αναστρέφονταν με τον ουράνιο. Ζούσαν με τη σταθερή προσδοκία του ουρανού. Γι' αυτό έχουν συνανυψωθεί και συμβασιλεύουν μαζί του. Κάθονται μαζί του στο θρόνο του. Και περιμένουν όλους εμάς να αναγεν νηθούμε, να αναστηθούμε και να ένθρονισθούμε κι εμείς μαζί τους στον θρόνο του Θεού. Μπορούμε άραγε να τα αντι ληφθούμε όλα αυτά, μπορούμε να κατα νοήσουμε τί έχει ετοιμάσει ό Θεός για όλους όσους Τον αγαπούν;
Η ΣΩTHPΙA MAΣ
Στη συνέχεια ό απόστολος Παύλος μάς εξηγεί ότι ή σωτηρία μας δεν είναι δικό μας κατόρθωμα αλλά δώρο ουράνιο. Λέει λοιπόν: Μάς ευεργέτησε τόσο πολύ ό Θεός, για να δείξει ατούς ατελεύτητους αιώνες της αίωνιότητος τον υπερβολικό πλούτο της Χάριτος του. Διότι «τη χάριτι εστέ σεσωσμένοι», με τη Χάρη του έχου με σωθεί. Και ή σωτηρία μας αυτή δεν προήλθε από μας΄ δώρο Θεού είναι αυτό. Δεν σωθήκαμε με τα δικό μας έργα, για να μην έχει κανείς το δικαίωμα να καυχηθεί. Διότι δικό του δημιούργημα είμαστε, για να μένουμε ενωμένοι με τον Ιησού Χριστό και να κάνουμε καλά έργα, για τα όποια μάς προετοίμασε ό Θεός, ώστε μ' αυτά να πορευθούμε στην υπόλοιπη ζωή μας.
Αυτό λοιπόν πού τονίζει ιδιαιτέρως ό απόστολος Παύλος είναι ότι οι πιστοί δεν σωθήκαμε με τη δική μας προσπάθεια. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να το κατορθώσουμε αυτά μόνοι μας, διότι ήμασταν νεκροί. Τη σωτηρία μάς τη χάρισε ό ίδιος ό Κύριος, Μάς προκαλεί όμως εντύπωση ότι ό απόστολος Παύλος παρουσιάζει τη σωτηρία μας αυτή ως τετελεσμένη, ενώ εμείς είμαστε ακόμη στη γη και παλεύουμε. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι ή σω τηρία μας ως δυνατότητα είναι ήδη μία πραγματικότητα. Ό Χριστός έκανε όλα όσα χρειαζόμασταν εμείς για να σωθούμε. Έτσι ή δυνατότητα της σωτηρίας μας είναι βέβαιη και δεδομένη. Όμως ό καθένας μας ξεχωριστά θα πρέπει να αγωνισθεί για να κατακτήσει τη σωτηρία της ψυχής του. ΟΊ ιεροί ερμηνευτές πα ρουσιάζουν τη μεγάλη αυτή αλήθεια με μία εικόνα. Λένε ότι ό Χριστός μας έσωσε από το ναυάγιο, όμως εμείς δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο λιμάνι. Είμαστε σωσμένοι, αλλά ή τρικυμία εξακολουθεί και το πλοίο μας ακόμη κλυδωνίζεται, Π' αυτό λοιπόν θα πρέπει να παλέψουμε σκληρά με τα κύματα, να αγωνιστούμε πολύ, να προσφέρουμε τον κόπο μας και τη διά θεση μας. Και να αξιοποιήσουμε όλα τα μέσα πού μάς προσφέρει ό Χριστός για να φτάσουμε στο ουράνιο λιμάνι. Μέσα στη Χάρη των ιερών Μυστηρίων να πορευόμαστε, έχοντας διαρκώς στραμμένο το νου και την καρδιά μας στην ουράνια πατρίδα μας. 'Εκεί μάς περιμένει ό Κύριος για να μάς δώσει το στεφάνι της νίκης και να μάς καταστήσει μετόχους της Βα σιλείας του.
«Ο ΣΩΤΗΡ» 15-10-2010
aktines.blogspot.com
