Η εξόδιος Ακολουθία του μεταστάντος Ιερομονάχου τελέσθηκε στην Ενορία του, την παραμονή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, Τρίτη 13-9-2011 στις 11:00 το πρωί.
Από νωρίς το πρωί κατέφθαναν αναρίθμητοι πιστοί από την Ενορία του και από τις άλλες Ενορίες της Λαρίσης, προκειμένου να ασπασθούν τη δεξιά του μακαριστού Ιερέως και να συμμετάσχουν στη Θεία Λειτουργία που τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος, ενώπιον του ιερού λειψάνου του μεταστάντος.
Στην εξόδιο Ακολουθία προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Βασίλειος και συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Αυλώνος κ. Χριστόδουλος και Λαρίσης κ. Ιγνάτιος, καθώς και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ρεντίνης κ. Σεραφείμ.
Στην Ακολουθία έλαβαν μέρος πάνω από 100 κληρικοί, αδελφοί και φίλοι του αειμνήστου Αρχιμανδρίτου, που ήλθαν για να τον αποχαιρετήσουν από εγγύς και μακράν.
Παρόντες ήταν και οι εντιμότατοι ’ρχοντες της περιοχής, όπως ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός, ο Δήμαρχος Λαρισαίων κ. Κωνσταντίνος Τζανακούλης και πολλοί άλλοι.
Επικηδείους λόγους εξεφώνησαν με βαθύτατη συγκίνηση ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος και εκ μέρους του Ιερού Κλήρου ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμανδρίτης π. Αχίλλιος Τσούτσουρας.
Ακολούθησε ο ενταφιασμός του μακαριστού Ιερομονάχου πίσω απ’ τον Ιερό Ναό της Αναστάσεως του Λαζάρου, εν μέσω εκατοντάδων πιστών Χριστιανών, που τον συνόδευσαν έως της τελευταίας του κατοικίας.
Αιωνία η μνήμη του αειμνήστου Αρχιμανδρίτου π. Τιμοθέου Λέτσιου.
Καλό Παράδεισο.
(1980-2011)
του Αρχιμανδρίτου Αχιλλίου Τσούτσουρα,
Ι.Ν.Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης,
12-9-2011
« Ζητώ συγνώμη από όλους, σας αγαπώ όλους, να είσθε όλοι καλά! »
Αυτοί ήταν οι τελευταίοι σου λόγοι, πολύκλαυστε, πολυφίλητε και πολυαγαπημένε μας αδελφέ, π.Τιμόθεε, λίγες ώρες προτού κλείσεις τους οφθαλμούς σου επί της γης, για να ανοίξεις αυτούς στην ατελεύτητη χαρά της βασιλείας των Ουρανών.
Αλλά είμαι πεπεισμένος πως « ουδέ γαρ αποθανών ηττήθης, αλλά τότε δη και τελεώτατα ενίκησας, άχρι τέλους άτρεπτον φυλάξας την αλήθειαν σεαυτώ και την υπέρ της αληθείας παρρησίαν αμετακίνητον σχων» και είμαι βέβαιος πως απόλυτα ταιριάζουν σε σένα καλέ μου αδελφέ αυτοί οι λόγοι, τους οποίους με συγκίνηση απηύθυνε ο Μ.Βασίλειος σε κεκοιμημένο αδελφό του κληρικό. Φεύγεις του λέει χωρίς να σε αποστερούμαι, γιατί από τον θάνατο οδεύεις προς την ζωήν και από τον παρόντα κόσμο των θλίψεων και των κολάσεων οδηγείσαι στις αιώνιες αναπαύσεις των αγγέλων!
Ως μοναχό της Εκκλησίας μας η γη σε πολίτην ουκ απεδέξατο, αλλ’ ουρανός υποδέξεται.Δεν ηττήθηκες αλλά ενίκησες το σκότος του αιώνος τούτου.
Έτσι και συ δεν ηττήθηκες από τον θάνατο πολυτίμητε αδελφέ μας Τιμόθεε, αλλά ενίκησες άχρι τέλους, σηκώνοντας εντελώς αγόγγυστα τον σταυρό της ασθενείας, χωρίς διαμαρτυρία, χωρίς ερωτηματικά και συγχρόνως μας εδίδαξες όλους με τον γενναίο και σπουδαίο λόγο σου: «Δοξασμένο το όνομα του Θεού, όπως όλοι οι άνθρωποι ασθενούν, έτσι και εγώ! »
Τόσο σύντομος ήταν ο βίος, Σεβασμιώτατοι ’γιοι αρχιερείς, περίλυποι αδελφοί και συλλειτουργοί, και πενθηφόρε ομήγυρις, και συντομώτερη ακόμη η ιερατική διακονία του αειμνήστου Αρχιμανδρίτου Τιμοθέου Λέτσιου, που αναχωρεί σήμερα από τον μάταιο τούτο κόσμο, μόλις τριάκοντα και ενός ετών, οδεύοντας προς την αιώνιον ζωή!
Με τις ευχές των Σεβασμιωτάτων αγίων αρχιερέων και εκ μέρους του ιερού κλήρου της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, θα ήθελα ταπεινώς να εκφράσω την ευγνωμοσύνη της τοπικής Εκκλησίας, προς τον προκείμενο νεκρό, για όσα εκ της αγαθής καρδίας του προσέφερε έως σήμερα στην τοπική αλλά και την καθόλου Εκκλησία.
Ο αγαπητός και περιπόθητος ιερέας των μυστηρίων του Θεού, Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος (κατά κόσμον Γεώργιος) Λέτσιος, του Ευαγγέλου και της ’ννης γεννήθηκε στις 8-12-1980 στη Λάρισα, όπου έλαβε την Εγκύκλιο μόρφωση. Φιλοπρόοδος και φιλομαθής εσπούδασε τα Ιερά Γράμματα και κατέστη πτυχιούχος της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης και της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Αναγνώστης και παιδί του ιερού βήματος του Ιερού τούτου Ναού, κατηχητής και δραστήριο μέλος της ενορίας και της νεανικής κίνησης της τοπικής μας Εκκλησίας, ώριμος, πολυτάλαντος και φέρελπις νέος, αποφασίζει χάριτι θεία και κλήση του Παναγίου Πνεύματος, έχοντας και την σύμφωνη γνώμη των εναρέτων γονέων του, οι οποίοι τον ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, να αφιερώσει την ζωή του στον Χριστό και την αγία Του Εκκλησία
Ετσι λοιπόν στις 8.2.2001 κείρεται μικρόσχημος μοναχός, από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιο και εντάσσεται στην δύναμη της μοναστικής αδελφότητος της νεοιδρυθείσης Ιεράς Μονής των Αγίων ενδόξων νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης Πυργετού, ενώ δύο μέρες αργότερα, στις 10.2.2001, ανήμερα της εορτής του Αγίου Χαραλάμπους χειροτονείται Διάκονος του Θεού του Υψίστου και κατά τη διάρκεια της διακονίας του επιδεικνύει ιδιαίτερο ζήλο και αγάπη για το λειτούργημά του, διακριθείς ως Αρχιδιάκονος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου για τη προθυμία του και την ιδιαίτερη αγάπη του προς τη Θεία Λατρεία της Εκκλησίας μας.
Νέος ακόμη, λαμβάνει από τα χέρια του Σεβασμιωτάτου Γέροντός του την ιερά παρακαταθήκη και ανέρχεται στο δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης στις 2.3.2003 στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Αχιλλίου ανήμερα της εορτής του Αγίου Νικολάου του Πλανά και καθίσταται Πρεσβύτερος και εν συνεχεία Αρχιμανδρίτης της Εκκλησίας του Χριστού, διορισθείς συγχρόνως Εφημέριος και Προϊστάμενος της μεγαλώνυμης Ενορίας του Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης.
Εδώ στην ενορία του δίδει όλες του τις δυνάμεις, καθημερινά μέρα και νύχτα εργάζεται για την ανασυγκρότηση της ενορίας, επιτυγχάνει με τον σοβαρό και υπεύθυνο χαρακτήρα του και συγχρόνως με την αγάπη του προς όλους και την μεθοδικότητά του να οργανωθούν με τρόπο θαυμαστό όλες οι επιτροπές του Ιερού Ναού και όλοι μαζί να συμβάλλουν τα μέγιστα στην αποπεράτωση του μεγαλοπρεπούς τούτου ιερού Ναού.
Παράλληλα αναπτύσει μεγάλη κατηχητική δραστηριότητα, και μέσω των κατηχητικών σχολείων ενισχύονται πνευματικά οι πολυπληθείς νέοι και οι νέες της ενορίας, δημιουργείται ισχυρός πυρήνας εθελοντριών γυναικών που καθημερινά συμμετέχουν με την παρότρυνση και την προσωπική επίβλεψη του μεταστάντος, τόσο στα συσσίτια της Ιεράς Μητροπόλεως μας και στην διακονία του Κρικείου Εκκλησιαστικού Ορφανοτροφείου Θηλέων της τοπικής μας Εκκλησίας, όσο και στα υπόλοιπα ευαγή ιδρύματα, φυλακές, νοσοκομεία, γηροκομείο της Παναγίας της Αρμενιώτισσας, και σε πολλές θεραπευτικές κοινότητες.
Οι πιστοί ζουν και χαίρονται το λειτουργικό μεγαλείο στην ενορία του Αγίου Χαραλάμπους, όπου ο καλλικέλαδος πατήρ και δεινός κήρυκας του θείου λόγου, μαζί με τους καλούς και ευλογημένους συνεφημερίους του και τους αρίστους ιεροψάλτες του Ιερού Ναού, ανεβάζουν τις ψυχές των εκκλησιαζομένων πιστών εις αέρας υψοποιούς.
Ενθυμούμαι τούτην την ώρα τους λόγους του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.Ιγνατίου κατά την εις πρεσβύτερον χειροτονίαν του μακαριστού αδελφού: «Τέκνον μου Τιμόθεε, νήφε εν πάσι, μηδείς σου της νεότητος καταφρονείτω, εργάζου συνεχώς, αγάπα τον συνάνθρωπό σου, που είναι η εικόνα του Θεού…, διέκρινα κατά τους χρόνους της διακονίας σου την προκοπή σου, την φιλομάθειά σου, τα πολλά σου χαρίσματα, τις δεξιότητές σου, το πνεύμα αυτοθυσίας σου.
Σε παρακαλώ αγωνίζου διαρκώς!... »
Και αγωνίστηκε μέσα σ’αυτά τα δέκα χρόνια όχι μόνο μέσα στην ενορία του, αλλά και σε ότι του ανέθεσε η Εκκλησία, με προθυμία, ζήλο ένθεο και αποτελεσματικότητα.
Ο αλήστου μνήμης αδελφός και συλλειτουργός μας, διετέλεσε για έξι χρόνια αντιπρόεδρος της Λογίας, Φιλαδελφείας και Αλληλεγγύης, όπου με την καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου ανέπτυξε μεγάλη φιλανθρωπική δραστηριότητα, Αντιπρόεδρος του «Κρίκκειου» Εκκλησιαστικού Ορφανοτροφείου Θηλέων της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης, υπεύθυνος των μεγάλων εορτών της Νεότητος, Ηγουμενοσύμβουλος της Ιεράς Μονής των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης Πυργετού, ενεργό μέλος, εκφωνητής και τακτικός συνεργάτης της εκκλησιαστικής μας ραδιοφωνίας.
Αγαπητός σε όλους τους ενορίτες, ο π.Τιμόθεος και κυρίως στις ενορίτισσες του, που έζησαν μαζί του τον Γολγοθά της ασθενείας, απέρχεται των ενθάθε τόσο γρήγορα!
Και ιδού σήμερα, όλοι συνηγμένοι επί το αυτό, προσευχόμαστε για την μακαρία ψυχή του, περικυκλούντες το ιερό του λείψανο, οι Σεβασμιώτατοι ’γιοι αρχιερείς, που σίγουρα χαίρεται ο μεταστάς με την παρουσία τους, αφού ιδιαιτέρως τους αγαπούσε,
οι αδελφοί και συλλειτουργοί του, που ήλθαν από εγγύς και μακράν και με τους οποίους είχε στενούς πνευματικούς δεσμούς, και ήθελε συνεχώς να ευρίσκονται μαζί στα σπίτια τους, στις ενορίες τους, στις οικογένειές τους και να χαίρει ο ένας με την παρουσία του άλλου,
οι συνεφημέριοί του, οι ιεροψάλτες, οι δραστήριοι επίτροποι του Ιερού Ναού, που όλοι μαζί του συμπαραστάθηκαν στην μεγάλη δοκιμασία του, οι κατηχητές και οι κατηχήτριες του Ιερού Ναού, οι συνεργάτες του όλοι στο ενοριακό έργο,
οι ενορίτες και οι ενορίτισσες του Αγίου Χαραλάμπους, που τον καμάρωναν και έλεγαν παντού πως έχουμε τον καλύτερο ιερέα και ακόμη οι συνεργάτες του από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης του Αλκαζάρ, που μαζί κατόρθωσαν σε τόσο δύσκολους καιρούς την ανοικοδόμηση του υπογείου Ναού της και πάντοτε είχε την αγωνία αυτή της ανεγέρσεως του Ναού Της ακόμη κι όταν ασθένησε .
Εδώ βρίσκονται σήμερα και οι συμμαθητές του από την Σχολή και το Πανεπιστήμιο, τους οποίους ποτέ δεν λησμονούσε,
Εδώ οι φίλοι του και οι πνευματικοί του αδελφοί με πρώτο τον επιστήθιο φίλο του, π.Χριστόδουλο, με τον οποίο δεν αποχωρισθήκανε, ούτε μία ημέρα,
Εδώ και τα παιδιά του ιερού βήματος, που τα ενθουσίαζε με τον λόγο του και την εργασία του.
Τον αποχαιρετούν σήμερα και οι καλοί γονείς του, που τον διηκόνησαν πιστά έως και εχθές το πρωί, που ο Κύριος τον εκάλεσε πλησίον του, τα αδέλφια του, τα αγαπημένα του ανήψια, οι συγγενείς του όλοι.
Τον αποχαιρετούμε περίλυποι μεν γιατί αποστερούμεθα αυτόν, χαρούμενοι δε, διότι έχουμε δι’ελπίδος ότι η ψυχή αυτού εν αγαθοίς ήδη αυλίζεται, πλησίον του Αρχιπόμενος Χριστού,
Πορεύου, αδελφέ Τιμόθεε, στην αληθινή μας πατρίδα,
στην άνω Ιερουσαλήμ, όπου μεγάλη απόκειται δόξα τοις δικαίοις, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο, πορεύου εκεί όπου η λειτουργία είναι ακατάπαυστη, εκεί όπου είναι η όντως ανάπαυσις, η παντοτινή χαρά, η ειρήνη και η ευφροσύνη, η λαμπρότητα και το Φως και εύχου και υπέρ ημών των αδελφών σου των ελ αχίστων. Αμήν
