Τα παπούτσια και η αχαριστία μου...

Αγαπητοί φίλοι του agioritikovima.gr,ειμαι 38 χρονών και όλα μου τα χρόνια τα έζησα μέσα στη χλιδή,χωρίς όμως να καταλαβαίνω... τα αγαθά που μου προσέφερε η ζωή΄.Ήθελα να φοράω μόνο επώνυμα ρούχα και παπούτσια. Στα δε παπούτσια έδινα μεγαλη σημασία,δεν ψώνισα παπούτσια φθηνά.Δεν είχα την πολυτέλεια των οικονομικών να το κάνω αλλα χρεωνόμουνε ακόμη και με πιστωτικές κάρτες και το εκπλήρωνα την επιθυμία μου.

Ότανεφτανε η ώρα και δεν είχα τη δυνατότητα να αγοράσω το παπούτσι που ήθελα μου εφταιγαν όλα και όλοι...Νευρα,ξεσπάσματα για τα πάντα.Ελεγα γιατί οι αλλοι φίλοι μου να μπορούν να αγοράσουν αυτο το παπούτσι...Ανικανοποίητος λοιπον με όλα.Ωσπου κάποια στιγμή έφτασε η ώρα να μην εχω πόδια για να φορέσω παπούτσια.Μετά απο τροχαίο που είχα με την μηχανή μου πέρυσι τον Μαρτιο στην Λεοφώρο Ποσειδώνος ύστερα απο διασκέδαση με ακρωτηρίασαν και τα δυο μου πόδια.

Φιλικά

Φίλιππος Κ.

Για το ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ