Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα
Τους μήνες έπειτα από τον χαμό ενός συντρόφου ή παιδιού, όσοι μένουν πίσω διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν σοβαρό καρδιακό επεισόδιο επειδή αυξάνονται οι καρδιακοί παλμοί τους και παρουσιάζουν συχνά αρρυθμίες, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.Ο κίνδυνος αυτός τείνει να υποχωρεί έπειτα από 6 μήνες, είπαν αυστραλοί επιστήμονες στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας, που διεξάγεται στο Σικάγο.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ παρακολούθησαν την καρδιολογική υγεία 78 εθελοντών, ηλικίας άνω των 33 ετών, οι οποίοι πρόσφατα είχαν χάσει τον σύντροφο ή το παιδί τους, καθώς και ισάριθμων, μη πενθούντων εθελοντών. Επιπλέον, κατέγραφαν το άγχος και την κατάθλιψη που ένιωθαν.
Όλοι οι πενθούντες είχαν χάσει τον σύντροφο ή το παιδί τους δύο εβδομάδες πριν συμφωνήσουν να συμμετάσχουν στη νέα μελέτη. Οι ερευνητές τους ζήτησαν να υποβληθούν σε 24ωρη καταγραφή της καρδιακής λειτουργίας τους με ειδικά μόνιτορ (λέγονται χόλτερ).
Όπως έδειξε η 24ωρη καταγραφή, η καρδιά των εθελοντών που πενθούσαν κτυπούσε λίγο πιο γρήγορα απ’ ό,τι των υπολοίπων - κατά μέσον όρο 75 φορές το λεπτό έναντι 70,7. Το ανησυχητικό όμως ήταν πως οι εθελοντές που πενθούσαν παρουσίαζαν με διπλάσια συχνότητα ταχυκαρδία, δηλαδή επιτάχυνση της καρδιακής λειτουργίας τους σε παθολογικά επίπεδα.
Η ταχυκαρδία από μόνη της δεν προκαλεί σοβαρό πρόβλημα σε έναν υγιή άνθρωπο – ει μη τι άλλο, αποτελεί και φυσιολογική συνέπεια του έντονου στρες και άγχους που δεν οφείλεται στο πένθος. Σε ανθρώπους, όμως, που έχουν προϋπάρχοντα καρδιολογικά προβλήματα, μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα.
«Αν και όταν πενθούμε το μόνο που σκεφτόμαστε είναι ο άνθρωπος που χάσαμε, δεν πρέπει να αμελούμε τον εαυτό μας», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Τόμας Μπάκλυ, από τη Νοσηλευτική Σχολή του πανεπιστημίου.
«Ειδικά αν κάποιος πάσχει ήδη από καρδιαγγειακά προβλήματα, πρέπει να έχει το νου του, ώστε να ζητήσει αμέσως ιατρική βοήθεια εάν νιώσει κάποιο καρδιολογικό σύμπτωμα».
Τα καλά νέα είναι πως έπειτα από 6 μήνες, η καρδιολογική λειτουργία των πενθούντων είχε επιστρέψει στα φυσιολογικά όρια.
Όσον αφορά τα επίπεδα της κατάθλιψης, αυτά ήταν αρχικά τετραπλάσια στους εθελοντές που πενθούσαν και μολονότι μειώθηκαν λίγο με το πέρασμα του χρόνου, στους 6 μήνες εξακολουθούσαν να είναι πάρα πολλά – τριπλάσια απ’ ό,τι μεταξύ των εθελοντών που δεν πενθούσαν.
ygeia.tanea.gr
