Είναι κοινή διαπίστωση ότι ο κόσμος μας δεν έχει υπομονή. Ζητά «εδώ και τώρα» λύση των προβλημάτων του. «Εδώ και τώρα» απαντήσεις στα ερωτηματικά του. «Εδώ και τώρα»
χαρά, απόλαυση και ευτυχία. Απορρίπτει «εδώ και τώρα» όσους δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του και προσπερνά με αδιαφορία όσους δεν θέλουν να υποκύψουν στους πειρασμούς της ταχύτητας και της αμεσότητας. Και από την άλλη σπαταλά πολύ από τον χρόνο του σε μία παθητική παρακολούθηση της ζωής, όπως αυτή απεικονίζεται στις οθόνες των τηλεοράσεων και των ηλεκτρονικών υπολογιστών, παραδομένος στην έτοιμη πληροφορία, στην έτοιμη διασκέδαση, στην ανάγκη να ξεχαστεί για όσα δεν μπορεί να καταλάβει η να αποκτήσει.
Απέναντι σε μία τέτοια νοοτροπία ταχύτητας, ανυπομονησίας και αμεσότητας, η οποία αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες της μεγάλης κρίσεως την οποία βιώνουμε στην εποχή μας, η Εκκλησία αντιτάσσει μία διαφορετική θεώρηση του κόσμου και της ζωής. Χωρίς να απορρίπτει την πραγματικότητα και την ανάγκη προσαρμογής στους ρυθμούς της εποχής, η πίστη μας δείχνει έναν άλλο τρόπο διαχειρίσεως και νοήματος του χρόνου μας. Πιστεύουμε σ’ έναν Θεό ο Οποίος βαδίζει αργά στην Ιστορία του κόσμου, αλλά και του κάθε ανθρώπου. Δίδει στον καθένα μας, ακόμη και σε εκείνους που Τον απορρίπτουν, ευκαιρίες να προβληματιστούμε, να θέσουμε ερωτήματα, να κρίνουμε και να αποφασίσουμε. Περιμένει την μετάνοια του καθενός. Φανερώνει την αγάπη Του αναμένοντας πάντοτε «το πλήρωμα του χρόνου» (Γαλ. 4,4) για να γίνει ο καθένας μας δεκτικός σ’ αυτήν. Και αποκαλύπτεται εκεί που δεν φαίνεται να υπάρχουν οι «εδώ και τώρα» απαντήσεις.
Αυτόν τον Θεό και την σχέση μαζί Του προτείνει η Εκκλησία μας ως αφετηρία για ένα διαφορετικό νόημα στον χρόνο και τη ζωή μας. Αυτόν που μιλά την γλώσσα του Σώματος και του Αίματος. Την γλώσσα της προσευχής. Την γλώσσα της δυναμικής, αλλά και ταπεινής αγάπης. Αυτόν που ζητά να είμαστε αληθινά πρόσωπα και η ζωή μας να ξεκινά από την πνευματική ελευθερία και όχι από την κατανάλωση πληροφοριών, αγαθών και παθών. Και που θα ήθελε ο χρόνος μας να μην ξοδεύεται στα εύκολα και τα έτοιμα, αλλά να λειτουργεί στην προοπτική της υπομονής και της προσευχής, ακόμη και αν οι άλλοι δεν είναι πρόθυμοι να μας αποδεχτούν. Στην προοπτική της ασκήσεως που μας κάνει να μοιραζόμαστε με τους άλλους τα χαρίσματα και τις επιτυχίες μας. Στην προοπτική της αιωνιότητας, που κάνει κάθε στιγμή να είναι πολύτιμη για την σωτηρία από το κακό και τον θάνατο.
Καμία κρίση δεν θα μπορέσει να ξεπερασθεί εάν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, τόσο προσωπικά όσο και συλλογικά. Και αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να επιτευχθεί εάν δεν δούμε με πνευματικό ήθος τόσο τον χρόνο όσο και την ζωή μας, εάν δεν αφήσουμε τον Χριστό να δώσει με τον τρόπο και το θέλημά Του τις απαντήσεις που αναζητούμε, εάν δεν εμπιστευθούμε το έλεός Του το οποίο μας καταδιώκει «πάσας τας ημέρας της ζωής ημών» (Ψαλμ. 33).
Αυτή η αλλαγή ας είναι και η ευχή για όλους! Καλή κι ευλογημένη χρονιά!
Μετά πατρικών ευχών και θερμής εν Κυρίω αγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+Ο ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας
