Η πρώτη κλήση που του απηύθυνε ο Χριστός ήταν να πιστεύσει σ' αυτόν. Και ο άγιος Ελευθέριος την αποδέχθηκε, παρότι γνώριζε ότι το να είσαι χριστιανός, δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Η δέυτερη ήτνα να γίνει διακονος του κι οικονόμος των μυστηρίων του, ποιμένας των λογικών προβάτων και κήρυκας του ευαγγελίου του. και την αποδέχθηκε και αυτήν, παρότι γνώριζε ότι είναι βαρύ το φορτίο που αναλάμβανε και στενή η οδός την οποία θα βάδιζε.
Η τρίτη κλήση ήταν αυτή του μαρτυρίου, που σήμαινε την ολοκληρωτική θυσία του εαυτού του χάριν της πίστεως στον Χριστό και της ομολογίας της. Κι αυτήν όμως ακόμη την αποδέχθηκε, συγκακοπαθώντας κατά την προτροπή του αποστόλου Παύλου, όχι μόνο «μέχρι δεσμών και φυλακής», αλλά και μέχρι θανάτου, χάριν «του σώσαντος ημάς και καλέσαντος κλήσει αγία». Γι αυτό και αναδείχθηκε ο άγιος Ελευθέριος εκλεκτός του Θεού και απολαμβάνει όχι μόνο τον μισθό των πιστών οικονόμων του Κυρίου αλλά και τον στέφανο των μαρτύρων και των ομιλογητών του και ευφραίνεται εν ουρανοίς μετά πάντων των αγίων.
Είναι όμως ταυτόχρονα μια κλήση όχι ανέσεως αλλά κακοπαθείας και σταυρώσεως και μαρτυρίου. Διότι η ζωή και η διακονία του ιερέως δεν υπήρξς ποτέ εύκολη, δεν υπήρξε ποτέ άνετη, δεν υπήρξε χωρίς κόπο και χωρίς δυσκολία. Η διακονία του ιερέως είναι διακονία υψηλή και μεγάλη, γιατί ξεπερνά τα μέτρα της γης και φθάνει μέχρι τον ουρανό, καθώς άγγελοι παρίστανται καά την ώρα που τελεσιουργεί τα μυστήρια. Είναι όμως και επίπονη, διότι απαιτεί την επαγρύπνηση του ποιμένος για την σωτηρία των προβάτων του αλλά και την προσέλκυση όσων ευρίσκονται μακράν, εις την μάνδραν της Εκκλησίας. Απαιτεί την αγωνία του σπορέως, που ανησυχεί για την τύχη του ευαγγελικού σπόρου που έσπειρε στις ψυχές των ανθρώπων. Απαιτεί τον κόπο του εργάτου του αμπελώνος για την έκβαση της προσπαθείας του. Απαιτεί την φροντίδα του δούλου που έλαβε το τάλαντο για να το πολλαπλασιάσει όχι προς ίδιον όφελος αλλά προς όφελος του Κυρίου που του το εμπιστεύθηκε.
Στον κόπο και την αγωνία και τη φροντίδα του ιερέως για την καθημερινή ανταπόκρισή του στην κλήση του Θεού και στην υψηλή αποστολή της ιερωσύνης προστίθενται συχνά και τα εμπόδια και οι πειρασμοί που προέρχονται από τον αντικείμενο, ο οποίος επιδιώκει δια του τρόπου αυτού να τον αποθαρρύνει και να παρεμποδίσει τη σωτηρία των ανθρώπων.
Έτσι ο ιερέας βρίσκεται συχνά στη θέση του αποστόλου Παύλου και συγκακοπαθεί μαζί του για το ευαγγέλιο, δίνοντας τον δικό του αγώνα και τη δική του ομολογία.
Οι δυσκολίες αυτές, που είναι αναπόφευκτες, δεν πρέπει να σε πτοούν, όπως δεν πτόησαν ούτε τον απόστολο Παύλο ούτε τον εορταζόμενο σήμερα άγιο Ελευθέριο.
Εσύ θα πρέπει να εργάζεσαι πάντοτε με ζήλο και αγάπη προς τον Θεό και την Εκκλησία, με ταπείνωση και αυταπάρνηση, με διάθεση προσφοράς και θυσίας, ώστε να σπείρεται ο λόγος του Θεού στις ψυχές των ανθρώπων και να παράγει καρπόν πολύ και αγαθό.
Θα αναλάβεις από σήμερα μία ενορία με ανθρώπους ευσεβείς και πιστούς, που είμαι βέβαιος ότι θα ακούν της φωνής σου, ως της φωνής του καλού ποιμένος, και θα σου συμπαρασταθούν στο έργο της ενορίας, ωστε να προάγεται καθημερινά προς δόξαν Θεού και σωτηρία των ανθρώπων.
Αυτή είνι η κλήση που σου απευθύνει σήμερα ο Θεός, καλώντας σε στον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης. Βάδιζε «αξίως της κλήσεως ής εκλήθης», για να αξιωθείς και του μισθού των φρονίμων και πιστών οικονόμων κατά την ημέρα της επιφανείας του Κυρίου μετά του εορταζομένου σήμερα αγίου ιερομάρτυρος Ελευθερίου και πάντων των αγίων».
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας το αντίδωρο μοίρασε ο νεοχειροτονηθείς ο οποίος δέχθηκε τις ευχές των ενοριτών του τους οποίους ευλόγησε. Ακολούθησε δεξίωση στην αίθουσα του ναού.
imverias.gr