Συντάκτης: Δ.ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010
ΜΕΡΟΣ Α
Είναι αλήθεια ότι η τόλμη και το θάρρος του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ να λέει τα πράγματα με το όνομά τους έχει θορυβήσει τους κρατούντες την εξουσία. Ο καταγγελτικός λόγος του ταράσσει τα λιμνάζοντα ύδατα της ανυπαρξίας και φανερώνει πως η ανοχή της Εκκλησίας έναντι στη συντονισμένη προσπάθεια αλλοίωσης της αληθείας, της εθνικής υπονόμευσης και της προβολής της ανηθικότητας έλαβε τέλος. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ ζήτησε επισήμως το σφράγισμα των μασωνικών ναών του Εωσφόρου, διατύπωσε δημοσίως τη θέση της Εκκλησίας για την ανωμαλία η όπως είθισται να λέγεται ομοφυλοφιλία. Κατήγγειλε το υπουργείο για τις μεθοδεύσεις του που στόχο έχουν την υποβάθμιση του μαθήματος των θρησκευτικών. Κατονόμασε τη λέσχη της ανομίας Μπίλντεμπερκ και την προσπάθεια αυτής να επιβάλλει μία παγκόσμια διακυβέρνηση. Η συμμετοχή του στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο συνέβαλε ούτως ώστε να του απευθύνουμε καίρια ερωτήματα που απασχολούν τον πιστό Χριστιανό. Ταυτόχρονα του ζητήσαμε να απαντήσει στις κατευθυνόμενες εκ των γνωστών κέντρων της ανομίας κατηγορίες πως οι θέσεις και ο λόγος του εμπεριέχει σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες.
Κάποιοι προτιμούν τους Ιεράρχες και την Ορθόδοξη Εκκλησία Σεβασμιώτατε στο περιθώριο. Προτιμούν τη σιωπή, την οποία έχει αποδειχθεί πως εκλαμβάνουν ως συνηγορία στις αποφάσεις και τις πράξεις τους. Γνωρίζουμε ότι είστε από τους λίγους που δημοσίως διατυπώνουν λόγο αληθείας. Και φυσικό επακόλουθο αυτής της στάσης σας είναι να δέχεσθε τα πυρά εκατέρωθεν. Τελικά ο Επίσκοπος οφείλει να μιλά η να σιωπά;
Η μακραίωνη ιστορία της Εκκλησίας μας έρχεται να απαντήση στο ερώτημά σας μέσα από γνωστά περιστατικά. Ποτέ ο εκκλησιαστικός λόγος δεν απέστη της αληθείας έναντι οιουδήποτε τιμήματος, αρχής γενομένης από τον άγιο Πρωτομάρτυρα Στέφανο, τον πρώτο Κληρικό που θυσιάστηκε στο βωμό της μαρτυρίας της αληθείας. Έκτοτε η χρυσή αυτή άλυσος των μαρτύρων της αληθείας πλουτίστηκε, μέχρι και τις ημέρες μας ακόμη, με χιλιάδες Κληρικούς και ασύλληπτα από την ανθρώπινη σκέψη μαρτύρια με συχνότερη κατάληξη τον θάνατο. Συνεπώς η παρουσία του Ορθοδόξου Κληρικού βρίσκεται σε άρρηκτη ενότητα με την έννοια της μαρτυρίας της αληθείας και του μαρτυρίου υπέρ της αληθείας. Ο ποιμήν έχει καθήκον να αγρυπνά και να ειδοποιεί και να καταβάλη κάθε προσπάθεια υπερασπίσεως του ποιμνίου του από τους ποικιλωνύμους λύκους. Ακόμη και σε περιόδους χειμαζομένης Εκκλησίας συνυφαίνεται η φιγούρα του εκκλησιαστικού ποιμένος με αυτήν του φρουρού και προασπιστού του ποιμνίου αυτού. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο τρόπος αντιδράσεως ενός εκάστου έχει σχέσι και συνάφεια με τον χαρακτήρα αυτού. Δυναμικωτάτη αντίδρασις συμφώνως προς την διδασκαλίαν της Εκκλησίας μας είναι και η προσευχή, η οποία «κραυγαίς αλαλήτοις» έχει την δυνατότητα να ελκύση το Θείον έλεος και να αποτρέψη κινδύνους και προβλήματα επαπειλούντα την λογική ποίμνη. Αυταπατώμεθα εάν θεωρήσωμε ότι μόνο τα αναφερόμενα εις τα Μέσα Ενημερώσεως είναι υπαρκτά και μόνον μέσω αυτών δύναται να αρθωθή αντίδρασις η μαρτυρία της αληθείας. Συνεπώς δεν δυνάμεθα να καταλογίσωμε ατολμία η αφωνία η αποστασιοποίησι εις ουδένα των ποιμένων της Εκκλησίας μας, μειζόνων η ελασσόνων, αγνούντες την εμφανή η αφανή δράσι ενός εκάστου εξ αυτών.
Η δημόσια στηλίτευση της ανομίας εκ μέρους σας, όπως λ.χ. το αίτημα προς το υπουργείο Οικονομικών σφραγίσματος των μασωνικών ναών η στοών του Εωσφόρου έχει υποκινήσει στο παρασκήνιο, όπου δρουν οι κύκλοι της ανομίας μία πρωτοβουλία αναδείξεως της προσωπικότητάς σας ως γραφική. Μέσα στο πλαίσιο αυτό ερμηνεύοντας ορισμένοι τις πράξεις σας επιστρατεύουν ως δικαιολογία αυτής μύχιες ιδιοτελείς σκοπιμότητες και ανοικτά μάλιστα μιλούν πως αποσκοπείτε σε μελλοντική αναρρίχησή σας στον Αρχιεπισκοπικό θώκο. Τι τους απαντάτε;
Δια πάντα εχέφρονα άνθρωπο η προσπάθεια οιουδήποτε φιλοδοξούντος να ανέλθη σε Αρχιεπισκοπικό θώκο στηλιτεύων τις μασονικές στοές και τον διεθνιστικό παράγοντα ως εγκόσμιες δαιμονικές δυνάμεις θεωρείται τουλάχιστον ως αφέλεια και ως εκ των προτέρων βεβαία αποτυχία. Ως γνωστόν πας τις ορεγόμενος προαγωγής τάσσεται υπέρ της έναντι οιουδήποτε τιμήματος καταλλαγής και συμμαχίας με τας εγκοσμίους δυνάμεις εξουσίας. Δια να αποδείξωμε τα ανωτέρω επικαλούμεθα την δήλωσι του σημερινού Υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος κληθείς να σχολιάση την ατζέντα της εφετεινής συνελεύσεως της υπερστοάς Μπίλντεμπεργκ στην Ισπανία, όπου συμμετείχε δήλωσε ότι η τυχόν γνωστοποίησις των διαμειφθέντων θα τον υποχρέωναν να δολοφονήση τους συζητητάς του. Επομένως τυγχάνει προδήλως ανεπέρειστο και έωλο να καταλογίσωμε ιδιοτέλεια στον άνθρωπο εκείνο που διακινδυνεύει ακόμη και την ζωή του αντιπαλαίων το ποικιλώνυμο σκότος από όπου και αν εκπορεύεται. Όσον αφορά στην «καραμέλα» της γραφικότητος που επικαλούνται ευκαίρως ακαίρως οι διατάκτες και υπεργολάβοι των σκοτεινών δυνάμεων για κάθε υπερασπιζόμενο τις αξίες του ανθρωπίνου προσώπου και ιδιαίτερα την θεόσδοτη ελευθερία του νομίζουμε ότι αποδεικνύεται από την αναστροφή του προσώπου και την όλη στάση ζωής του το πόσο προσχηματική είναι.
Εκ των ανακοινωθέντων της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, στην οποία εφέτος είστε μέλος διαπιστώνεται ότι οι συνεδριάσεις σας κατά κύριο λόγο περιστρέφονται σε εκθέσεις πεπραγμένων και επισκέψεων και σε μία σειρά τακτοποίησης διοικητικών θεμάτων. Μάλιστα όταν κάποιος Ιεράρχης θέσει ένα σοβαρό θέμα προς συζήτηση στην ημερησία διάταξη είθισται δια της πλαγίας οδού να μετατίθεται στην Ιεραρχία και εκεί να χάνεται μέσα στην πληθώρα των διαφορετικών απόψεων που κατατίθενται. Είναι τόσο δύσκολο λ. χ. ως ΔΙΣ να ενημερώσετε τον πιστό λαό για τη θέση της Εκκλησίας στο γάμο των ομοφυλοφίλων;
Δεν συμφωνώ με την τοποθέτησι του πρώτου μέρους του ερωτήματός Σας. Εκ της φύσεως της ΔΙΣ ο χαρακτήρ αυτής είναι πρωτίστως αποφασιστικός δια την επίλυση των τρεχούσης φύσεως υπηρεσιακών θεμάτων της Εκκλησίας. Αποφασίζει κατ’ εξουσιοδότησι της ΙΣΙ για τα ελάσσονα θέματα ώστε απροσκόπτως η Ιεραρχία να εξετάζη τα μείζονα. Η μέθοδος της προωθήσεως φλεγόντων θεμάτων σε επιτροπές για την λήθη αυτών δεν προσιδιάζει στον χώρο της Εκκλησίας και ειλικρινώς καταθέτω ότι το παράδειγμα που επικαλείσθε είναι αυτονοήτως απορριπτικό για την Εκκλησία διότι αντίκειται στην ανθρώπινη οντολογία και τον Θείο Νόμο. Το ζήτημα δεν έχει επισήμως τεθεί από την Κρατική εξουσία και ακραδάντως θεωρώ ότι εάν παρ’ ελπίδα τεθεί, η αντίδρασις της Ιεράς Συνόδου θα είναι δεδομένη, ισχυρά και αυτονόητος.
Η αυξανόμενη ανησυχία των πιστών για την λεγόμενη «Κάρτα του Πολίτη» έχει απασχολήσει την Ιερά Σύνοδο. Ωστόσο, ορισμένες κινήσεις του προέδρου αυτής Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου υποδηλούν μία πρόθεση ουδετερότητας από μέρους του. Κατ’ άλλους εκδηλώνουν ένα φόβο από μία πιθανή εναντίωση στην Πολιτεία. Η κυβέρνηση με διάφορα πολιτικά τεχνάσματα είναι αλήθεια ότι επιχειρεί να διαπιστώσει πριν την έκδοση της κάρτας του πολίτη τις πηγές αντίδρασης... Ποιά είναι η θέση σας;
Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι ο Πρόεδρος της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ επιχειρεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο να απομειώση την διαδικασία ελέγχου υπό της Εκκλησίας της λεγομένης «Κάρτας του Πολίτη». Αντιθέτως απεδέχθη ευμενέστατα ημετέρα ταπεινή εισήγηση δια την πρόσκλησι ειδημόνων Καθηγητών της Δογματικής, της Πληροφορικής και του Συνταγματικού Δικαίου και την μελέτη υπό της Συνοδικής Επιτροπής Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του πολυσημάντου αυτού θέματος. Αναμένεται η κατάθεσις του Νομοθετικού πλαισίου για την οριστική θέσι της Εκκλησίας ήδη όμως η Ιερά Σύνοδος έχει επισήμως δηλώσει ότι το όλο εγχείρημα χαρακτηρίζεται από ασάφεια, σύγχυσι και απογύμνωσι
της προσωπικότητος.
Η χαλαρότητα της πίστης και η ταυτόχρονη ανάδειξη του κοινωνικού προσώπου της Εκκλησίας δείχνουν περίτρανα την παθογένεια που επικρατεί στον ορθό κατηχητικό ουσιαστικό λόγο. Δυστυχώς πέρα από τις όποιες διακηρύξεις και θεωρητικές διατυπώσεις η κατήχηση παραμένει υποβαθμισμένη και η Εκκλησία φαίνεται πως δεν δύναται να βρει διεξόδους. Το μάθημα των θρησκευτικών υποβαθμίζεται συστηματικά, οι θεολογικές Σχολές δέχονται πυρά ακόμη και από το υπουργείο και γενικά μία σειρά παρομοίων γεγονότων δείχνουν μία πολεμική στην οποία η επίσημη Εκκλησία επί του παρόντος δεν φαίνεται να έχει απάντηση. Κατά τη γνώμη σας τι χρειάζεται;
Ασφαλώς χρειάζεται η μετάνοια, η επίκληση του θείου ελέους και ο προσωπικός αγιασμός και βέβαια η πράξις να είναι αληθινά «θεωρίας επίβασις». Ο ομολογιακός χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι αδιαπραγμάτευτος αρχή στο σημερινό συνταγματικό status και η απόπειρα του Υπουργείου Παιδείας να απομειώση ουσία την αυτοτέλεια της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών έλαβε σαφεστάτη απάντησι από την Ι. Σύνοδο με βαρυσήμαντο επιστολή προς την αρμοδία Υπουργό.
Η ανέγερση τεμένους στον Ελαιώνα αποτελεί βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης από ότι διαπιστώνεται. Σ’ αυτήν συνηγορούν φυσικά και κάποιες μεθοδευμένες δυναμικές εμφανίσεις με δημόσιες προσευχές μουσουλμάνων στην πλ. Βάθης και τα Προπύλαια. Είναι αλήθεια ότι η επιχειρούμενη πολυπολιτισμικότητα από τις λέσχες και τις στοές του σκότους επιθυμεί σε πρώτη φάση τον θρησκευτικό αχταρμά. Πιστεύετε ότι οι πρωτοβουλίες αυτές υποκινούνται από τα γνωστά παγκόσμια κέντρα, τα οποία με γραπτή δήλωση καταγγείλατε στην Ιεραρχία τον Οκτώβριο;
Ο σατανοκίνητος διεθνιστικός παράγων γνωρίζει καλώς ότι για τους δολίους σχεδιασμούς του απαραίτητη προϋπόθεσι είναι η απομείωσι και περιθωριοποίησι του πρωταρχικού κυττάρου της κοινωνίας, δηλ. της οικογενείας και η υποκατάστασί του από τεχνικής υφής κατασκευές όπως οι μονογονεϊκές η των λεγομένων ομοφύλων δήθεν ζευγαριών καθώς και η καταστροφή του ομοιογενούς χαρακτήρος των εθνικών κρατών ούτως ώστε οι παγκόσμιες αρχές του Ησιόδου «όμαιμον, ομόθρησκον, ομότροπον και ομόγλωσσον» να καταστρατηγηθούν για να επιβληθούν ευχερέστερα η παγκόσμια διακυβέρνηση και η δι’ αυτής τυραννία.
Στο β’ Μέρος της συνέντευξης ο Μητροπολίτης Πειραιώς μιλά για τον Οικουμενισμό, τον Θεολογικό Διάλογο και τον Πάπα, τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, απαντά στους επικριτές του και καταγράφει το έργο της τοπικής Εκκλησίας.
Είναι αλήθεια ότι η τόλμη και το θάρρος του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ να λέει τα πράγματα με το όνομά τους έχει θορυβήσει τους κρατούντες την εξουσία. Ο καταγγελτικός λόγος του ταράσσει τα λιμνάζοντα ύδατα της ανυπαρξίας και φανερώνει πως η ανοχή της Εκκλησίας έναντι στη συντονισμένη προσπάθεια αλλοίωσης της αληθείας, της εθνικής υπονόμευσης και της προβολής της ανηθικότητας έλαβε τέλος. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ ζήτησε επισήμως το σφράγισμα των μασωνικών ναών του Εωσφόρου, διατύπωσε δημοσίως τη θέση της Εκκλησίας για την ανωμαλία η όπως είθισται να λέγεται ομοφυλοφιλία. Κατήγγειλε το υπουργείο για τις μεθοδεύσεις του που στόχο έχουν την υποβάθμιση του μαθήματος των θρησκευτικών. Κατονόμασε τη λέσχη της ανομίας Μπίλντεμπερκ και την προσπάθεια αυτής να επιβάλλει μία παγκόσμια διακυβέρνηση. Η συμμετοχή του στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο συνέβαλε ούτως ώστε να του απευθύνουμε καίρια ερωτήματα που απασχολούν τον πιστό Χριστιανό. Ταυτόχρονα του ζητήσαμε να απαντήσει στις κατευθυνόμενες εκ των γνωστών κέντρων της ανομίας κατηγορίες πως οι θέσεις και ο λόγος του εμπεριέχει σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες.
Κάποιοι προτιμούν τους Ιεράρχες και την Ορθόδοξη Εκκλησία Σεβασμιώτατε στο περιθώριο. Προτιμούν τη σιωπή, την οποία έχει αποδειχθεί πως εκλαμβάνουν ως συνηγορία στις αποφάσεις και τις πράξεις τους. Γνωρίζουμε ότι είστε από τους λίγους που δημοσίως διατυπώνουν λόγο αληθείας. Και φυσικό επακόλουθο αυτής της στάσης σας είναι να δέχεσθε τα πυρά εκατέρωθεν. Τελικά ο Επίσκοπος οφείλει να μιλά η να σιωπά;
Η μακραίωνη ιστορία της Εκκλησίας μας έρχεται να απαντήση στο ερώτημά σας μέσα από γνωστά περιστατικά. Ποτέ ο εκκλησιαστικός λόγος δεν απέστη της αληθείας έναντι οιουδήποτε τιμήματος, αρχής γενομένης από τον άγιο Πρωτομάρτυρα Στέφανο, τον πρώτο Κληρικό που θυσιάστηκε στο βωμό της μαρτυρίας της αληθείας. Έκτοτε η χρυσή αυτή άλυσος των μαρτύρων της αληθείας πλουτίστηκε, μέχρι και τις ημέρες μας ακόμη, με χιλιάδες Κληρικούς και ασύλληπτα από την ανθρώπινη σκέψη μαρτύρια με συχνότερη κατάληξη τον θάνατο. Συνεπώς η παρουσία του Ορθοδόξου Κληρικού βρίσκεται σε άρρηκτη ενότητα με την έννοια της μαρτυρίας της αληθείας και του μαρτυρίου υπέρ της αληθείας. Ο ποιμήν έχει καθήκον να αγρυπνά και να ειδοποιεί και να καταβάλη κάθε προσπάθεια υπερασπίσεως του ποιμνίου του από τους ποικιλωνύμους λύκους. Ακόμη και σε περιόδους χειμαζομένης Εκκλησίας συνυφαίνεται η φιγούρα του εκκλησιαστικού ποιμένος με αυτήν του φρουρού και προασπιστού του ποιμνίου αυτού. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο τρόπος αντιδράσεως ενός εκάστου έχει σχέσι και συνάφεια με τον χαρακτήρα αυτού. Δυναμικωτάτη αντίδρασις συμφώνως προς την διδασκαλίαν της Εκκλησίας μας είναι και η προσευχή, η οποία «κραυγαίς αλαλήτοις» έχει την δυνατότητα να ελκύση το Θείον έλεος και να αποτρέψη κινδύνους και προβλήματα επαπειλούντα την λογική ποίμνη. Αυταπατώμεθα εάν θεωρήσωμε ότι μόνο τα αναφερόμενα εις τα Μέσα Ενημερώσεως είναι υπαρκτά και μόνον μέσω αυτών δύναται να αρθωθή αντίδρασις η μαρτυρία της αληθείας. Συνεπώς δεν δυνάμεθα να καταλογίσωμε ατολμία η αφωνία η αποστασιοποίησι εις ουδένα των ποιμένων της Εκκλησίας μας, μειζόνων η ελασσόνων, αγνούντες την εμφανή η αφανή δράσι ενός εκάστου εξ αυτών.
Η δημόσια στηλίτευση της ανομίας εκ μέρους σας, όπως λ.χ. το αίτημα προς το υπουργείο Οικονομικών σφραγίσματος των μασωνικών ναών η στοών του Εωσφόρου έχει υποκινήσει στο παρασκήνιο, όπου δρουν οι κύκλοι της ανομίας μία πρωτοβουλία αναδείξεως της προσωπικότητάς σας ως γραφική. Μέσα στο πλαίσιο αυτό ερμηνεύοντας ορισμένοι τις πράξεις σας επιστρατεύουν ως δικαιολογία αυτής μύχιες ιδιοτελείς σκοπιμότητες και ανοικτά μάλιστα μιλούν πως αποσκοπείτε σε μελλοντική αναρρίχησή σας στον Αρχιεπισκοπικό θώκο. Τι τους απαντάτε;
Δια πάντα εχέφρονα άνθρωπο η προσπάθεια οιουδήποτε φιλοδοξούντος να ανέλθη σε Αρχιεπισκοπικό θώκο στηλιτεύων τις μασονικές στοές και τον διεθνιστικό παράγοντα ως εγκόσμιες δαιμονικές δυνάμεις θεωρείται τουλάχιστον ως αφέλεια και ως εκ των προτέρων βεβαία αποτυχία. Ως γνωστόν πας τις ορεγόμενος προαγωγής τάσσεται υπέρ της έναντι οιουδήποτε τιμήματος καταλλαγής και συμμαχίας με τας εγκοσμίους δυνάμεις εξουσίας. Δια να αποδείξωμε τα ανωτέρω επικαλούμεθα την δήλωσι του σημερινού Υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος κληθείς να σχολιάση την ατζέντα της εφετεινής συνελεύσεως της υπερστοάς Μπίλντεμπεργκ στην Ισπανία, όπου συμμετείχε δήλωσε ότι η τυχόν γνωστοποίησις των διαμειφθέντων θα τον υποχρέωναν να δολοφονήση τους συζητητάς του. Επομένως τυγχάνει προδήλως ανεπέρειστο και έωλο να καταλογίσωμε ιδιοτέλεια στον άνθρωπο εκείνο που διακινδυνεύει ακόμη και την ζωή του αντιπαλαίων το ποικιλώνυμο σκότος από όπου και αν εκπορεύεται. Όσον αφορά στην «καραμέλα» της γραφικότητος που επικαλούνται ευκαίρως ακαίρως οι διατάκτες και υπεργολάβοι των σκοτεινών δυνάμεων για κάθε υπερασπιζόμενο τις αξίες του ανθρωπίνου προσώπου και ιδιαίτερα την θεόσδοτη ελευθερία του νομίζουμε ότι αποδεικνύεται από την αναστροφή του προσώπου και την όλη στάση ζωής του το πόσο προσχηματική είναι.
Εκ των ανακοινωθέντων της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, στην οποία εφέτος είστε μέλος διαπιστώνεται ότι οι συνεδριάσεις σας κατά κύριο λόγο περιστρέφονται σε εκθέσεις πεπραγμένων και επισκέψεων και σε μία σειρά τακτοποίησης διοικητικών θεμάτων. Μάλιστα όταν κάποιος Ιεράρχης θέσει ένα σοβαρό θέμα προς συζήτηση στην ημερησία διάταξη είθισται δια της πλαγίας οδού να μετατίθεται στην Ιεραρχία και εκεί να χάνεται μέσα στην πληθώρα των διαφορετικών απόψεων που κατατίθενται. Είναι τόσο δύσκολο λ. χ. ως ΔΙΣ να ενημερώσετε τον πιστό λαό για τη θέση της Εκκλησίας στο γάμο των ομοφυλοφίλων;
Δεν συμφωνώ με την τοποθέτησι του πρώτου μέρους του ερωτήματός Σας. Εκ της φύσεως της ΔΙΣ ο χαρακτήρ αυτής είναι πρωτίστως αποφασιστικός δια την επίλυση των τρεχούσης φύσεως υπηρεσιακών θεμάτων της Εκκλησίας. Αποφασίζει κατ’ εξουσιοδότησι της ΙΣΙ για τα ελάσσονα θέματα ώστε απροσκόπτως η Ιεραρχία να εξετάζη τα μείζονα. Η μέθοδος της προωθήσεως φλεγόντων θεμάτων σε επιτροπές για την λήθη αυτών δεν προσιδιάζει στον χώρο της Εκκλησίας και ειλικρινώς καταθέτω ότι το παράδειγμα που επικαλείσθε είναι αυτονοήτως απορριπτικό για την Εκκλησία διότι αντίκειται στην ανθρώπινη οντολογία και τον Θείο Νόμο. Το ζήτημα δεν έχει επισήμως τεθεί από την Κρατική εξουσία και ακραδάντως θεωρώ ότι εάν παρ’ ελπίδα τεθεί, η αντίδρασις της Ιεράς Συνόδου θα είναι δεδομένη, ισχυρά και αυτονόητος.
Η αυξανόμενη ανησυχία των πιστών για την λεγόμενη «Κάρτα του Πολίτη» έχει απασχολήσει την Ιερά Σύνοδο. Ωστόσο, ορισμένες κινήσεις του προέδρου αυτής Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου υποδηλούν μία πρόθεση ουδετερότητας από μέρους του. Κατ’ άλλους εκδηλώνουν ένα φόβο από μία πιθανή εναντίωση στην Πολιτεία. Η κυβέρνηση με διάφορα πολιτικά τεχνάσματα είναι αλήθεια ότι επιχειρεί να διαπιστώσει πριν την έκδοση της κάρτας του πολίτη τις πηγές αντίδρασης... Ποιά είναι η θέση σας;
Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι ο Πρόεδρος της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ επιχειρεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο να απομειώση την διαδικασία ελέγχου υπό της Εκκλησίας της λεγομένης «Κάρτας του Πολίτη». Αντιθέτως απεδέχθη ευμενέστατα ημετέρα ταπεινή εισήγηση δια την πρόσκλησι ειδημόνων Καθηγητών της Δογματικής, της Πληροφορικής και του Συνταγματικού Δικαίου και την μελέτη υπό της Συνοδικής Επιτροπής Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του πολυσημάντου αυτού θέματος. Αναμένεται η κατάθεσις του Νομοθετικού πλαισίου για την οριστική θέσι της Εκκλησίας ήδη όμως η Ιερά Σύνοδος έχει επισήμως δηλώσει ότι το όλο εγχείρημα χαρακτηρίζεται από ασάφεια, σύγχυσι και απογύμνωσι
της προσωπικότητος.
Η χαλαρότητα της πίστης και η ταυτόχρονη ανάδειξη του κοινωνικού προσώπου της Εκκλησίας δείχνουν περίτρανα την παθογένεια που επικρατεί στον ορθό κατηχητικό ουσιαστικό λόγο. Δυστυχώς πέρα από τις όποιες διακηρύξεις και θεωρητικές διατυπώσεις η κατήχηση παραμένει υποβαθμισμένη και η Εκκλησία φαίνεται πως δεν δύναται να βρει διεξόδους. Το μάθημα των θρησκευτικών υποβαθμίζεται συστηματικά, οι θεολογικές Σχολές δέχονται πυρά ακόμη και από το υπουργείο και γενικά μία σειρά παρομοίων γεγονότων δείχνουν μία πολεμική στην οποία η επίσημη Εκκλησία επί του παρόντος δεν φαίνεται να έχει απάντηση. Κατά τη γνώμη σας τι χρειάζεται;
Ασφαλώς χρειάζεται η μετάνοια, η επίκληση του θείου ελέους και ο προσωπικός αγιασμός και βέβαια η πράξις να είναι αληθινά «θεωρίας επίβασις». Ο ομολογιακός χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι αδιαπραγμάτευτος αρχή στο σημερινό συνταγματικό status και η απόπειρα του Υπουργείου Παιδείας να απομειώση ουσία την αυτοτέλεια της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών έλαβε σαφεστάτη απάντησι από την Ι. Σύνοδο με βαρυσήμαντο επιστολή προς την αρμοδία Υπουργό.
Η ανέγερση τεμένους στον Ελαιώνα αποτελεί βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης από ότι διαπιστώνεται. Σ’ αυτήν συνηγορούν φυσικά και κάποιες μεθοδευμένες δυναμικές εμφανίσεις με δημόσιες προσευχές μουσουλμάνων στην πλ. Βάθης και τα Προπύλαια. Είναι αλήθεια ότι η επιχειρούμενη πολυπολιτισμικότητα από τις λέσχες και τις στοές του σκότους επιθυμεί σε πρώτη φάση τον θρησκευτικό αχταρμά. Πιστεύετε ότι οι πρωτοβουλίες αυτές υποκινούνται από τα γνωστά παγκόσμια κέντρα, τα οποία με γραπτή δήλωση καταγγείλατε στην Ιεραρχία τον Οκτώβριο;
Ο σατανοκίνητος διεθνιστικός παράγων γνωρίζει καλώς ότι για τους δολίους σχεδιασμούς του απαραίτητη προϋπόθεσι είναι η απομείωσι και περιθωριοποίησι του πρωταρχικού κυττάρου της κοινωνίας, δηλ. της οικογενείας και η υποκατάστασί του από τεχνικής υφής κατασκευές όπως οι μονογονεϊκές η των λεγομένων ομοφύλων δήθεν ζευγαριών καθώς και η καταστροφή του ομοιογενούς χαρακτήρος των εθνικών κρατών ούτως ώστε οι παγκόσμιες αρχές του Ησιόδου «όμαιμον, ομόθρησκον, ομότροπον και ομόγλωσσον» να καταστρατηγηθούν για να επιβληθούν ευχερέστερα η παγκόσμια διακυβέρνηση και η δι’ αυτής τυραννία.
Στο β’ Μέρος της συνέντευξης ο Μητροπολίτης Πειραιώς μιλά για τον Οικουμενισμό, τον Θεολογικό Διάλογο και τον Πάπα, τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, απαντά στους επικριτές του και καταγράφει το έργο της τοπικής Εκκλησίας.
