Εμεις οι χριστιανοί πιστεύουμε και το μαρτυρούμε και ομολογούμε ότι στην Εκκλησία ο χώρος και ο χρόνος βρήκαν το νόημα τους. Στην Εκκλησία, ο χωροχρόνος μας είναι ένα πρόσωπο. Ειναι ο Χριστός ως Θεάνθρωπος, ο Χριστός εν τη Εκκλησία και ως Εκκλησία.
Οι αρχαίοι Ελληνες ασχολήθηκαν πολύ με τον τόπο , τον χώρο, ενώ οι Εβραίοι ασχολήθηκαν περισσότερο με τον χρόνο. Και στον χριστιανισμό ενώθηκαν τα δυο αυτά ενδιαφέροντα, διότι και τα δυο είναι δημιουργήματα του Θεού, και επίσης διότι ο Κύριος ως Θεάνθρωπος ηλθε και φανερώθηκε εν τόπω και χρόνω. Και ετσι η Ορθόδοξη Εκκλησία με την εμπειρία της δίνει την μαρτυρία ότι και ο χώρος και ο χρόνος είναι για τον ανθρωπο όχι απλώς αναγκαίες φυσικές προυποθέσεις υπάρξεως και ζωής, αλλά εχουν το νόημα και το πλήρωμα τους στον Χριστό, ο οποίος ως ο δημιουργός Θεός ολου του κόσμου μπήκε στον χώρο και τον χρόνο. Ο Χριστός με την Ενσάρκωση και Ενανθρώπησή Του εισήλθε κα εχωρήθη στον χωροχρόνο μας.
(Ο ανθρωπος και ο χωροχρόνος στο βιβλίο "Χριστός η χώρα των ζώντων", σελ. 52)
nikopoulos.blogspot.com
