Χειροτονία Πρεσβυτέρου στην Ιερά Μητρόπολη Νέας Σμύρνης

Μέ μεγάλη ἱεροπρέπεια καί ἐκκλησιαστική λαμπρότητα, ἀλλά καί μέ στιγμές λατρευτικῆς κατάνυξης καί συγκίνησης, τελέσθηκε τήν Κυριακή 2 Ἰανουαρίου ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών ἡ εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ Ἱερολογιωτάτου Διακόνου π. Λαζάρου Δημητρόπουλου στόν ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Παλαιοῦ Φαλήρου.Στή χειροτονία καί τήν εὐχαριστιακή σύναξη περιέβαλαν τόν Σεβασμιώτατο οἱ ἑξῆς κληρικοί τῶν ἄλλων ἐνοριῶν: ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Δημοσθένης Παπακωστόπουλος, Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Ἱ. Μητρ. Νέας Σμύρνης, ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀγαθάγγελος Κόχλας, Ἱεροκήρυκας τῆς Ἱ. Μητρ. Ἰλίου καί πνευματικός πατήρ τοῦ χειροτονούμενου· οἱ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτες π. Χριστοφόρος Νάνος, π. Βασίλειος Γιαννάκας, π. Καλλίνικος Μαρούλης· ὁ Πανοσιολ. Ἱερομόναχος π. Δαμασκηνός Μούρτζης· Αἰδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτεροι καί Πρεσβύτεροι π. Ἀνδρέας Γεωργιλές, π. Νικόλαος Κουτρομάνος, π. Ἰωάννης Ἀνδριόπουλος, π. Ἰωάννης Ἀλατέλης, π. Δημήτριος Λακαφώσης, π. Βασίλειος Αὐγουστίνος, π. Ἀναστάσιος Λιακόσταυρος, π. Διονύσιος Θεοδόσης, π. Ἰωάννης Χωραΐτης, π. Ἰωάννης Διαμαντόπουλος καί π. Κων/νος Βλάχος (ἐκ τῆς Ἱ. Μητρ. Φωκίδος)· καί οἱ Ἱερολογιώτατοι Διάκονοι π. Ἰωάννης Μπούτσης, π. Ἱερόθεος Λουμουσιώτης καί π. Κων/νος Κούβας.

Παρόντες βέβαια ἦταν καί οἱ ὑπηρετοῦντες Ἐφημέριοι τοῦ ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου: Πρωτ. π. Θεόδωρος Σταθακόπουλος, Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, Ἀρχιμ. π. Γεώργιος Ρουσάκης, Ἀρχιμ. π. Ἀριστόβουλος Πολίτης καί ὁ Πρωτ. π. Ἀθανάσιος Καλογήρου. Ἐπίσης, στόν κατάμεστο ἀπό πιστούς Ναό παραβρέθησαν οἱ ὁμότιμοι Καθηγητές τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ.κ. Νίκος Ζίας καί Γεράσιμος Χρυσάφης, ὁ πρ. Δήμαρχος Παλαιοῦ Φαλήρου κ. Δημήτριος Καψάνης κ.ἄ.

Μετά τή Μεγάλη Εἴσοδο τῆς θείας Λειτουργίας, ξεκίνησε ἡ χειροτονία, ὅπου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών στάθηκε στό σολέα τοῦ ἱεροῦ Βήματος ἔχοντας γύρω του ἅπαντες τούς συμμετέχοντες κληρικούς. Πρῶτος ἔλαβε τό λόγο ὁ Ἱερολογιώτατος Διάκονος π. Λάζαρος, ὁ ὁποῖος προσεφώνησε τόν Σεβασμιώτατο καί ἀνάμεσα στά ἄλλα εἶπε:

«Αὐτή τήν ὥρα νιώθω γυμνός ἀπό τήν ἐπιφανειακή τιμή καί λαμπρότητα τῶν φαινομένων, ξένος ἀπό τήν χαρά καί τήν ἀτμόσφαιρα τῆς πανηγύρεως. Ἀντικρίζω μόνο τή βαρύτητα τῆς ἀποφάσεώς Σας νά μοῦ παραδώσετε τόν δεύτερο βαθμό τῆς ἱερωσύνης. Ἀναλογίζομαι τό μέγεθος τῶν προσδοκιῶν τῆς Ἐκκλησίας, τήν ἀδυναμία μου νά ἀξιολογήσω τό γεγονός, ἀλλά καί τήν ὑποχρέωσή μου νά ἐμβαθύνω στήν ἄγνωστη σέ μένα, ἀλλά ἱερά βούληση τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό ἐπιτρέψτε μου, ἐνώπιον τῆς σημερινῆς Σας ἱερᾶς παρουσίας νά μήν ἐκθέσω σκέψεις καί ὅράματα, ἀλλά νά ἐκφράσω τό βάθος τῶν ἐσωτερικῶν διλημμάτων μου καί νά καταθέσω τήν εἰλικρινῆ ἐξομολόγησή μου. (...)

Ἀρχῆς γενομένης ἀπό ἐσᾶς Σεβασμιώτατε, πού υἱοθετήσατε τήν ἀδύναμη κλήση μου καί τώρα μέ ὁδηγεῖτε στά κράσπεδα τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργήματος τῆς ἱερωσύνης. Ἔτσι θά ὁλοκληρωθεῖ ἐντός ὀλίγου, μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Παναγίου Πνεύματος, πού συνεργεῖ κατά ἄκρα παραχώρηση στίς πράξεις μας, συμπληρώνοντας καί θεραπεύοντάς τά ἐλλείποντα. Προσευχές λοιπόν, καί ἐλπίδες πολλῶν μέ ἔφεραν μέχρι ἐδῶ μπροστά σας. Τώρα πιά ἐπαφίεμαι στίς εὐχές τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου».

Ἐν συνεχείᾳ ὁμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών, ἀναφέροντας μεταξύ ἄλλων καί τά ἑξῆς:

«Ἀγαπητέ μου διάκονε π. Λάζαρε, ἐπέστη μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ ἡμέρα τῆς εἰς Πρεσβύτερον χειροτονίας σου, μετά ἀπό μία μακρά χρονικά περίοδο, κατά τήν ὁποία μέ ζῆλο, προθυμία καί αἴσθημα εὐθύνης –παρά τή νεαρή ἡλικία σου – ὑπηρέτησες τήν Ἐκκλησία μας ὡς διάκονος. (...)

Κατά τήν εὔσημη καί κορυφαία αὐτή ἡμέρα τῆς εἰς Πρεσβύτερον χειροτονίας σου, ὁ Ἐπίσκοπός σου δέν θά μποροῦσε νά ἀνεύρει καλυτέρους καί πλέον καταλλήλους λόγους γιά νά σοῦ ἀπευθύνει, ἀπό τούς λόγους πού ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα νά ἀπευθύνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν μαθητή του Τιμόθεο: «Τέκνον Τιμόθεε, νῆφε ἐν πᾶσιν, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τήν διακονίαν σου πληροφόρησον». Δηλαδή: «Παιδί μου Τιμόθεε, νά εἶσαι ἄγρυπνος πάντοτε σέ ὅλα. Νά κακοπαθήσεις. Νά ἐργαστεῖς γιά τή διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. Νά ἐπληρώσεις τό καθῆκον σου στήν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ».

Ἡ ἱερωσύνη, ἀδελφοί μου, εἶναι κορυφαῖο χάρισμα τοῦ Χριστοῦ μας. Ἐκεῖνος διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χορηγεῖ στήν Ἐκκλησία Του –μαζί καί μέ ὅλα τά χαρίσματά Του– καί τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης. (...) Εἶναι λειτούργημα προσφορᾶς καί θυσίας καί ὄχι ἐπάγγελμα καί μάλιστα προσοδοφόρο μέ τό ὁποῖο βολευόμαστε καί κερδίζουμε χρήματα· εὔκολα χρήματα, πολλά χρήματα! (...)

Εὐχόμαστε ἀπό καρδιᾶς, ἀγαπητέ π. Λάζαρε, ὅλοι μας, ὁ Ἐπίσποπός σου, οἱ συλλειτουργοί μας, οἱ οἰκεῖοι σου καί ὅλος ὁ πιστός λαός αὐτῆς τῆς Ἐνορίας, στήν ὁποία ὑπηρέτησες μέχρι σήμερα ὡς διάκονος, νά σέ ἐπισκιάσει πλούσια ἡ Χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί νά σέ ἀναδείξει ἄξιο λειτουργό τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ, ἐργάτη ἀνεπαίσχυντο στόν ἱερό ἀμπελώνα τῆς Ἐκκλησίας του. Ἀμήν».

Κατόπιν εἰσῆλθαν στό ἱερό Βῆμα ὅπου καί ἐτελέσθη ἡ χειροτονία τοῦ π. Λαζάρου σέ Πρεσβύτερο μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἀπό τόν Σεβασμιώτατο. Ὅλοι οἱ πιστοί ἀνεφώνησαν τό «ΑΞΙΟΣ» ὅταν ὁ Σεβασμιώτατος ἔδινε τά ἄμφια τοῦ Ἱερέα στόν ἐμφανῶς συγκινημένο π. Λάζαρο γιά νά ἐνδυθεῖ. Καί ὁ Πρεσβύτερος π. Λάζαρος ἔκανε στά Πληρωτικά τήν πρώτη δοξολογική ἐκφώνηση: «Διά τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ΄ οὗ εὐλογητός εἶ, σύν τῷ παναγίῳ καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας, καί πρίν ὁ νεοχειροτονηθείς Πρεσβύτερος π. Λάζαρος Δημητρόπουλος διανείμει τό Ἀντίδωρο, μαζί μέ τήν εἰκονίτσα –ἐνθύμιο τῆς χειρονονίας– τοῦ ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, καί τά γλυκίσματα, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Συμεών εὐχήθηκε πρός ὅλους:

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ.
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΡΠΟΦΟΡΑ Η ΝΕΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ.