Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Γιατί ο πόνος;

Νικ. ΜπερδιάγιεφΠοιος είναι λοιπόν υπεύθυνος για το γεγονός, ότι η ζωή κυριαρχείται από το κακό; Μήπως ο χριστιανισμός, η Εκκλησία, ο Χριστός;
Ο Χριστός δεν δίδαξε ποτέ αυτό που καταδικάζει και απορρίπτουμε στον χριστιανισμό. Εάν οι άνθρωποι ακολουθούσαν τα παραγγέλματα και τις εντολές του Θεού, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να στραφεί κανείς εναντίον της Εκκλησίας.
Ο Βέλλς αναφέρει ένα διάλογο μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Οι άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν στο Θεό γιατί η ζωή ήταν τόσο πολύ γεμάτη από πόνους και θλίψεις, πολέμους, ακρότητες κ.α. που κατάντησε ανυπόφορη, και ο Θεός απάντησε στους ανθρώπους: «εάν αυτό δεν σας αρέσει, μην το κάνετε».
Ο διάλογος αυτός, αξιόλογος για την απλότητα του, είναι πολύ διδακτικός. Ο χριστιανισμός έχει περικυκλωθεί στον κόσμο αυτό από την αντίσταση των δυνάμεων του κακού. Ενεργεί μέσα σ’ ένα σκοτεινό περιβάλλον. Όχι μόνον το ανθρώπινο κακό αλλά και το εξωανθρώπινο κακό αντιστέκεται στον χριστιανισμό. Οι δυνάμεις του Άδη υψώνονται εναντίον του Χριστού και της Εκκλησίας Του. Αυτές οι δυνάμεις ενεργούν όχι μόνον εντός της Εκκλησίας και του χριστιανισμού, αλλά και εντός με σκοπό να διαφθείρουν την μεν και να εκφυλίσουν τους δε.
Η βεβήλωση που γεννά την λεηλασία βασιλεύει μέσα στους ιερούς χώρους, αλλά δεν μειώνεται η αγιότητα γι’ αυτό το λόγο, αντίθετα ακτινοβολεί περισσότερο. Εάν οι άνθρωποι είχαν μια πνευματική ενόραση, θα διαπίστωναν χωρίς αμφιβολία, ότι εκφυλίζοντας τον χριστιανισμό, κατηγορώντας τον για το κακό για το οποίο δεν ευθύνεται, είναι σαν να ξανασταυρώνουν τον Χριστό. Ο Χριστός χύνει το αίμα Του αιωνίως για τις αμαρτίες του κόσμου, τις αμαρτίες εκείνων που Τον αρνούνται και Τον σταυρώνουν.
π.Γ.Στ.

agiabarbarapatras.blogspot.com
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...