Σε εκδήλωση που έγινε στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Χρονίως Πασχόντων «Η Πλατυτέρα», το απόγευμα της Κυριακής 30 Ιανουαρίου 2011, τόσο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, όσο και οι εκπαιδευτικές αρχές του τόπου, επεσήμαναν ότι είναι καιρός για μια ουσιαστική αναμόρφωση της παιδείας, η οποία θα πρέπει να πάψει να έχει ως κύριο προσανατολισμό της την σύνδεση με την οικονομία και την τεχνοκρατία και να πορευθεί προς την προσφορά αρχών, αξιών και ήθους προς τους μαθητές, εάν δεν θέλουμε συλλογικά να καταπέσουμε περισσότερο.
Σε χαιρετισμό του προς τους εκπαιδευτικούς ο Μητροπολίτης Κερκύρας τόνισε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«Η εορτή των Τριών Ιεραρχών μάς δείχνει ποια αντισώματα, τα οποία θα θέλαμε και η εκπαίδευση να καλλιεργήσει στη νεολαία μας. Πρόκειται για τις αξίες της παραδόσεώς μας που δεν είναι λόγοι μόνο, αλλά και έργα μέσα από τη ζωή των Αγίων μας. Είναι η αγάπη για τον άνθρωπο που περνά μέσα από την προσωπική εργασία, την θυσία και την προσφορά ως υπέρτατη στάση ζωής. Είναι η ασκητικότητα του βίου, η μετατροπή της εξουσίας σε διακονία της κοινωνίας και των πολλών, και όχι η χρήση της ως μέσου προσωπικού πλουτισμού. Είναι η ευαισθησία για την καλλιέργεια νοήματος ζωής, που περνά από τη σχέση με τον Θεό, τον πλησίον και τον κόσμο. Είναι, τέλος, το ανυποχώρητο ήθος μπροστά στο ψεύτικο, η βίωση και προβολή της αλήθειας, που δεν προχωρά σε συμβιβασμούς μόνο και μόνο για την πρόσκαιρη απόλαυση.
Αυτά είναι τα μηνύματα που περνούν οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, αλλά και ο κάθε Άγιος. Αυτά τα μηνύματα μπορούν να γίνουν κτήματα των παιδιών μας, εφόσον εμείς οι μεγαλύτεροι, οι κληρικοί στη ζωή της Εκκλησίας, οι εκπαιδευτικοί στη ζωή του σχολείου, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι στη ζωή της κοινωνίας κάνουμε το μεγάλο βήμα να υπερβούμε τον εαυτό μας, να ενδιαφερθούμε να εκπληρώσουμε την αποστολή μας, που είναι να είμαστε πρότυπα για όλους και να διδάξουμε με τον λόγο, την σιωπή, την αγάπη, τα έργα μας τους νεώτερους ότι μόνο με συλλογική εργασία μπορούμε να διορθωθούμε, μόνο με σχέσεις που υπερβαίνουν το πρόσκαιρο, όπως είναι η σχέση με τον Θεό, μπορούμε να χτίσουμε ήθος, μόνο με την αγάπη μπορούμε να ξεπεράσουμε τα οικονομικά μας προβλήματα».
Σε μήνυμά της η βουλευτής Κέρκυρας κ. Άντζελα Γκερέκου, χαιρετίζοντας την εκδήλωση, έκανε αυτοκριτική για την πολιτική του κράτους έναντι της εκπαίδευσης επισημαίνοντας ότι χρειάζεται αληθινή μεταρρύθμιση, που να υπερβαίνει τις κομματικές γραμμές και τα χρώματα, τονίζοντας χαρακτηριστικά:
«Η Παιδεία σήμερα δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στην Οικονομία. Πρωτίστως είναι θέμα συλλογικής συνείδησης αλλά και θέμα συλλογικής προτεραιότητας. Εάν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Παιδεία στη χώρα μας, είναι μια μεγάλη, μια τεράστια εκκρεμότητα και ένα ζητούμενο, το οποίο ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να επιτύχουμε με ένα τρόπο ικανοποιητικό για όλους. Όταν η Παιδεία συνδέεται άμεσα, αποκλειστικά και μόνο με την «επαγγελματική αγορά εργασίας», τότε υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλος κίνδυνος να οδηγούμαστε ασυναίσθητα στην απαξίωση και τον ευτελισμό της πραγματικής της ουσίας και σημασίας για τον Άνθρωπο. Κανείς φυσικά δεν αρνείται ότι η ανεργία και ειδικά η ανεργία των πτυχιούχων νέων, είναι ένα μικρής σημασίας θέμα. Κάθε άλλο μάλιστα – είναι ένα κεντρικό πρόβλημα της σύγχρονης δομής του κράτους μας, που οφείλουμε να το λύσουμε και μάλιστα άμεσα. Τούτο όμως δεν σημαίνει αυτόματα, ότι η Παιδεία είναι κάτι το «άχρηστο». Η σημασία και η χρησιμότητα της Παιδείας, αφορά πρωτίστως τον Άνθρωπο ως «ύπαρξη» και δευτερευόντως τον Άνθρωπο ως «επαγγελματία» ή «εργαζόμενο».
«Η εορτή των Τριών Ιεραρχών μάς δείχνει ποια αντισώματα, τα οποία θα θέλαμε και η εκπαίδευση να καλλιεργήσει στη νεολαία μας. Πρόκειται για τις αξίες της παραδόσεώς μας που δεν είναι λόγοι μόνο, αλλά και έργα μέσα από τη ζωή των Αγίων μας. Είναι η αγάπη για τον άνθρωπο που περνά μέσα από την προσωπική εργασία, την θυσία και την προσφορά ως υπέρτατη στάση ζωής. Είναι η ασκητικότητα του βίου, η μετατροπή της εξουσίας σε διακονία της κοινωνίας και των πολλών, και όχι η χρήση της ως μέσου προσωπικού πλουτισμού. Είναι η ευαισθησία για την καλλιέργεια νοήματος ζωής, που περνά από τη σχέση με τον Θεό, τον πλησίον και τον κόσμο. Είναι, τέλος, το ανυποχώρητο ήθος μπροστά στο ψεύτικο, η βίωση και προβολή της αλήθειας, που δεν προχωρά σε συμβιβασμούς μόνο και μόνο για την πρόσκαιρη απόλαυση.
Αυτά είναι τα μηνύματα που περνούν οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, αλλά και ο κάθε Άγιος. Αυτά τα μηνύματα μπορούν να γίνουν κτήματα των παιδιών μας, εφόσον εμείς οι μεγαλύτεροι, οι κληρικοί στη ζωή της Εκκλησίας, οι εκπαιδευτικοί στη ζωή του σχολείου, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι στη ζωή της κοινωνίας κάνουμε το μεγάλο βήμα να υπερβούμε τον εαυτό μας, να ενδιαφερθούμε να εκπληρώσουμε την αποστολή μας, που είναι να είμαστε πρότυπα για όλους και να διδάξουμε με τον λόγο, την σιωπή, την αγάπη, τα έργα μας τους νεώτερους ότι μόνο με συλλογική εργασία μπορούμε να διορθωθούμε, μόνο με σχέσεις που υπερβαίνουν το πρόσκαιρο, όπως είναι η σχέση με τον Θεό, μπορούμε να χτίσουμε ήθος, μόνο με την αγάπη μπορούμε να ξεπεράσουμε τα οικονομικά μας προβλήματα».
Σε μήνυμά της η βουλευτής Κέρκυρας κ. Άντζελα Γκερέκου, χαιρετίζοντας την εκδήλωση, έκανε αυτοκριτική για την πολιτική του κράτους έναντι της εκπαίδευσης επισημαίνοντας ότι χρειάζεται αληθινή μεταρρύθμιση, που να υπερβαίνει τις κομματικές γραμμές και τα χρώματα, τονίζοντας χαρακτηριστικά:
«Η Παιδεία σήμερα δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στην Οικονομία. Πρωτίστως είναι θέμα συλλογικής συνείδησης αλλά και θέμα συλλογικής προτεραιότητας. Εάν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Παιδεία στη χώρα μας, είναι μια μεγάλη, μια τεράστια εκκρεμότητα και ένα ζητούμενο, το οποίο ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να επιτύχουμε με ένα τρόπο ικανοποιητικό για όλους. Όταν η Παιδεία συνδέεται άμεσα, αποκλειστικά και μόνο με την «επαγγελματική αγορά εργασίας», τότε υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλος κίνδυνος να οδηγούμαστε ασυναίσθητα στην απαξίωση και τον ευτελισμό της πραγματικής της ουσίας και σημασίας για τον Άνθρωπο. Κανείς φυσικά δεν αρνείται ότι η ανεργία και ειδικά η ανεργία των πτυχιούχων νέων, είναι ένα μικρής σημασίας θέμα. Κάθε άλλο μάλιστα – είναι ένα κεντρικό πρόβλημα της σύγχρονης δομής του κράτους μας, που οφείλουμε να το λύσουμε και μάλιστα άμεσα. Τούτο όμως δεν σημαίνει αυτόματα, ότι η Παιδεία είναι κάτι το «άχρηστο». Η σημασία και η χρησιμότητα της Παιδείας, αφορά πρωτίστως τον Άνθρωπο ως «ύπαρξη» και δευτερευόντως τον Άνθρωπο ως «επαγγελματία» ή «εργαζόμενο».
Κύριος ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σαγματά, λόγιος και συγγραφέας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Μία πρόταση παιδείας μέσα από τη ζωή των Αγίων μας».
Ο ομιλητής, αφού επεσήμανε στοιχεία του ήθους των τριών Ιεραρχών, τα οποία υπερβαίνουν την συνήθη θεώρηση της σύνδεσής τους με την παιδεία, η οποία περιορίζεται στο να κάνει αναφορά στην προσφορά τους στα ελληνοχριστιανικά γράμματα και στην εγκαθίδρυση πολιτισμού, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι οι Τρεις μεγάλοι αυτοί Άγιοι δίδαξαν στους ανθρώπους τι σημαίνει σχέση με το Θεό και πώς αυτή μεταμορφώνει τον άνθρωπο στην καθημερινότητά του. Δεν ήταν θεωρητικοί εκφραστές της αλήθειας της πίστης. Αγάπησαν τον άνθρωπο στην πράξη, μιλώντας του, προσφέροντάς του αλήθεια, αλλά και ευσπλαχνία, θυσία, ήθος. Όταν ο Μέγας Βασίλειος, ως ιατρός, περιποιούνταν προσωπικά ο ίδιος τους λεπρούς στην Βασιλειάδα, όταν ο Άγιος Γρηγόριος δεν έμενε στην προσέγγιση του κόσμου μέσα από τα μάτια του ποιητή και διανοουμένου, όπως ήταν ο ίδιος, αλλά προχωρούσε στην κοινωνική κριτική ζητώντας από τους πλουσίους εκούσια ανακατανομή του πλούτου και κοινωνική δικαιοσύνη, όταν ο Χρυσόστομος άκουγε και τον πιο ταπεινό άνθρωπο, σιτίζοντας καθημερινά χιλιάδες φτωχούς ανθρώπους στην Κωνσταντινούπολη και δίδοντάς τους ρούχα και ό,τι άλλο είχαν ανάγκη, η αγάπη δεν είναι ιδέα, αλλά στάση ζωής.
«Η εκπαίδευση, όπως και όλη η κοινωνία μας, σήμερα έχουν ανάγκη αγάπη να διδάξουν και η αγάπη να είναι ο κύριος προσανατολισμός της όποιας μεταρρύθμισης. Κάποτε υπήρχε η ευχή: Μάθε γράμματα, για να είσαι χρήσιμος στην κοινωνία. Σήμερα, η παιδεία δεν διδάσκει ούτε αυτό, αλλά μόνο το να είμαστε χρήσιμοι στον εαυτό μας, στο «εγώ» μας. Οι όποιες γνώσεις δεν μας κάνουν να ανοιγόμαστε στους άλλους, αλλά να νοιαζόμαστε μόνο για την δική μας επιτυχία. Ας μην απορούμε για την κρίση λοιπόν και για τα αδιέξοδα», είπε χαρακτηριστικά ο ομιλητής.
Ο π. Νεκτάριος έκλεισε την ομιλία του αναφερόμενος στον σύγχρονο Άγιο Λουκά, Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως στην Κριμαία της Ουκρανίας, τον ιατρό, ο οποίος, όντας ίσως ο μεγαλύτερος χειρούργος του 20ου αιώνα στη Ρωσία, δεν έμεινε στο Πανεπιστήμιο, όπου οι ικανότητές του ήταν βέβαιο ότι θα του εξασφάλιζαν μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα, αλλά έγινε δημογιατρός, ασχολήθηκε με τον άνθρωπο το τελευταίο χωριό της Ρωσίας, αγωνιζόμενος για την θεραπεία του. Έβλεπε τους ασθενείς όχι ως «περιπτώσεις», αλλά ως «πρόσωπα», και ακόμη και στις εξορίες του αγωνιζόταν να βοηθήσει κάθε άνθρωπο που είχε ανάγκη, κάνοντας αμέτρητες εγχειρήσεις, χωρίς να ασχολείται με τα χρήματα, εμπνέοντας μαθητές του να τον ακολουθήσουν σ’ αυτόν τον δρόμο, και παράλληλα, αγωνιζόμενος ως Επίσκοπος της Εκκλησίας να θεραπεύει και πνευματικά τους ασθενείς του.
«Έξοδος από τον εαυτό μας στην αγάπη είναι το μήνυμα της παιδείας των αγίων μας. Έξοδος από τον ατομισμό μας στο ήθος της προσφοράς, αυτό είναι το μήνυμα της παιδείας που θέλει η Εκκλησία και εδώ έγκειται η ευθύνη όλων, ιδίως των εκπαιδευτικών στα σχολεία», ήταν η πρόταση παιδείας του ομιλητή.
Ο ομιλητής, αφού επεσήμανε στοιχεία του ήθους των τριών Ιεραρχών, τα οποία υπερβαίνουν την συνήθη θεώρηση της σύνδεσής τους με την παιδεία, η οποία περιορίζεται στο να κάνει αναφορά στην προσφορά τους στα ελληνοχριστιανικά γράμματα και στην εγκαθίδρυση πολιτισμού, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι οι Τρεις μεγάλοι αυτοί Άγιοι δίδαξαν στους ανθρώπους τι σημαίνει σχέση με το Θεό και πώς αυτή μεταμορφώνει τον άνθρωπο στην καθημερινότητά του. Δεν ήταν θεωρητικοί εκφραστές της αλήθειας της πίστης. Αγάπησαν τον άνθρωπο στην πράξη, μιλώντας του, προσφέροντάς του αλήθεια, αλλά και ευσπλαχνία, θυσία, ήθος. Όταν ο Μέγας Βασίλειος, ως ιατρός, περιποιούνταν προσωπικά ο ίδιος τους λεπρούς στην Βασιλειάδα, όταν ο Άγιος Γρηγόριος δεν έμενε στην προσέγγιση του κόσμου μέσα από τα μάτια του ποιητή και διανοουμένου, όπως ήταν ο ίδιος, αλλά προχωρούσε στην κοινωνική κριτική ζητώντας από τους πλουσίους εκούσια ανακατανομή του πλούτου και κοινωνική δικαιοσύνη, όταν ο Χρυσόστομος άκουγε και τον πιο ταπεινό άνθρωπο, σιτίζοντας καθημερινά χιλιάδες φτωχούς ανθρώπους στην Κωνσταντινούπολη και δίδοντάς τους ρούχα και ό,τι άλλο είχαν ανάγκη, η αγάπη δεν είναι ιδέα, αλλά στάση ζωής.
«Η εκπαίδευση, όπως και όλη η κοινωνία μας, σήμερα έχουν ανάγκη αγάπη να διδάξουν και η αγάπη να είναι ο κύριος προσανατολισμός της όποιας μεταρρύθμισης. Κάποτε υπήρχε η ευχή: Μάθε γράμματα, για να είσαι χρήσιμος στην κοινωνία. Σήμερα, η παιδεία δεν διδάσκει ούτε αυτό, αλλά μόνο το να είμαστε χρήσιμοι στον εαυτό μας, στο «εγώ» μας. Οι όποιες γνώσεις δεν μας κάνουν να ανοιγόμαστε στους άλλους, αλλά να νοιαζόμαστε μόνο για την δική μας επιτυχία. Ας μην απορούμε για την κρίση λοιπόν και για τα αδιέξοδα», είπε χαρακτηριστικά ο ομιλητής.
Ο π. Νεκτάριος έκλεισε την ομιλία του αναφερόμενος στον σύγχρονο Άγιο Λουκά, Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως στην Κριμαία της Ουκρανίας, τον ιατρό, ο οποίος, όντας ίσως ο μεγαλύτερος χειρούργος του 20ου αιώνα στη Ρωσία, δεν έμεινε στο Πανεπιστήμιο, όπου οι ικανότητές του ήταν βέβαιο ότι θα του εξασφάλιζαν μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα, αλλά έγινε δημογιατρός, ασχολήθηκε με τον άνθρωπο το τελευταίο χωριό της Ρωσίας, αγωνιζόμενος για την θεραπεία του. Έβλεπε τους ασθενείς όχι ως «περιπτώσεις», αλλά ως «πρόσωπα», και ακόμη και στις εξορίες του αγωνιζόταν να βοηθήσει κάθε άνθρωπο που είχε ανάγκη, κάνοντας αμέτρητες εγχειρήσεις, χωρίς να ασχολείται με τα χρήματα, εμπνέοντας μαθητές του να τον ακολουθήσουν σ’ αυτόν τον δρόμο, και παράλληλα, αγωνιζόμενος ως Επίσκοπος της Εκκλησίας να θεραπεύει και πνευματικά τους ασθενείς του.
«Έξοδος από τον εαυτό μας στην αγάπη είναι το μήνυμα της παιδείας των αγίων μας. Έξοδος από τον ατομισμό μας στο ήθος της προσφοράς, αυτό είναι το μήνυμα της παιδείας που θέλει η Εκκλησία και εδώ έγκειται η ευθύνη όλων, ιδίως των εκπαιδευτικών στα σχολεία», ήταν η πρόταση παιδείας του ομιλητή.
Χαιρετισμούς απηύθυναν στην εκδήλωση η εκπρόσωπος του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Ιονίων Νήσων κ. Αναστασία Λίβερη-Καντερέ, ο προϊστάμενος του Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κωνσταντίνος Βλάσσης και η πρόεδρος της Ενώσεως Χριστιανών Επιστημόνων Ν. Κερκύρας κ. Ειρήνη Μαλαχά, εκπαιδευτικός. Και οι τρεις επεσήμαναν ότι μόνο η Εκκλησία έχει απομείνει που τιμά το έργο των εκπαιδευτικών και η εκδήλωση αυτή αποτελεί ευκαιρία η τοπική κοινωνία να μην λησμονεί το ρόλο των εκπαιδευτικών για τη ζωή των παιδιών.
Την εκδήλωση πλαισίωσε καλλιτεχνικά η νεανική μπάντα της Φιλαρμονικής ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, υπό τη διεύθυνση του κ. Χαράλαμπου Μακρή.
Τέλος, η τοπική Εκκλησία παρέθεσε κέρασμα προς τιμήν των εκπαιδευτικών.
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ
Τέλος, η τοπική Εκκλησία παρέθεσε κέρασμα προς τιμήν των εκπαιδευτικών.
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ
