Η επίσημη υποδοχή του Ιερού Λειψάνου έγινε στην είσοδο του Συνεδριακού Κέντρου από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, τον οποίο πλαισίωναν οι κληρικοί της τοπικής Εκκλησίας και μεταφέρθηκε στο Παρεκκλήσιο του Οσίου Χριστοδούλου, όπου τελέστηκε δέηση.
Αμέσως μετά ο π. Νεκτάριος Αντωνόπουλος μίλησε προς του κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως με θέμα «Τυπολογία εξομολογουμένων και δημιουργία εξομολογητικής συνείδησης». Ο π. Νεκτάριος διέκρινε οκτώ βασικές κατηγορίες εξομολογουμένων: 1) Οι μετανοούντες με ειλικρίνεια και συντριβή, 2) Οι τυπικώς προσερχόμενοι, 3) οι επιθυμούντες την συγχώρεση των αμαρτιών, αλλά αποφεύγοντες την αντιμετώπιση της ενοχής τους πρόσωπο προς πρόσωπο, 4) οι περιστατικώς προσερχόμενοι, 5) οι ενοχικοί άνθρωποι και οι πάσχοντες από μικρές ή μεγάλες ψυχικές διαταραχές, 6) ο υπερήφανος τελώνης, 7) οι σκεπτικιστές και ορθολογιστές και 8) οι κληρικοί. Ο ομιλητής ανέπτυξε τις ως άνω κατηγορίες και πρότεινε τρόπους ποιμαντικής – εξομολογητικής προσέγγισης.
Στη συνέχεια παρατήρησε ότι «η εξομολόγηση είναι, χωρίς αμφιβολία, η πλέον μαρτυρική πλευρά της ποιμαντικής αποστολής του κληρικού» και επεσήμανε την ανάγκη δημιουργίας εξομολογητικής συνείδησης από τους πιστούς, η οποία πρέπει να αποτελεί μέριμνα των Πνευματικών. Είπε ότι «ο κατηχούμενος πρέπει να μάθει τί είναι αμαρτία, τί είναι μετάνοια και ότι ή μετάνοια δεν είναι ένα παροδικό γεγονός, αλλά μόνιμο, ένας δρόμος ατελείωτος»
Ως προς τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ο πνευματικός σημείωσε ότι οφείλει «να διαθέτει το χάρισμα να ακούει, να δείχνει όλο του το σεβασμό σε ό,τι ακούει, να ακούει ασκανδάλιστος, να στέκεται με λεπτότητα, να κατέχει τη λεπτή τέχνη των ερωτήσεων και, τέλος, να ζητεί και να αναθέτει κάποια πράγματα, κάποια μικρά έστω αγωνίσματα, που θα μπορεί ο εξομολογούμενος να σηκώσει»
Τέλος, αναφέρθηκε στους λεγομένους «καταλόγους αμαρτιών», οι οποίοι κάνουν συχνά την εμφάνισή τους μεταξύ των πιστών και ζήτησε πολλή προσοχή στο σημείο αυτό. Τόνισε, μάλιστα, ότι «οι περισσότεροι «κατάλογοι» που κυκλοφορούν είναι επιεικώς απαράδεκτοι. Αντί να βοηθούν, αποπροσανατολίζουν και προκαλούν σύγχυση στις ψυχές. Χρειάζεται κάτι να γίνει, αλλά με πολύ διάκριση και προσοχή. Και πάντως, όχι από ερασιτέχνες του είδους, ανθρώπους που ναι μεν διαθέτουν ζήλο, αλλά παράλληλα, πολύ αφέλεια, δικανισμό και, θα έλεγα, λίγη ή πολλή ψυχοπαθολογία…»
Την σύναξη έκλεισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος ευχαρίστησε τον π. Νεκτάριο, για την παρουσία και την εμπεριστατωμένη εισήγηση, καθώς και την μετακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Λουκά, για τον αγιασμό του ιερού Κλήρου και της τοπικής Εκκλησίας. Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα του λειτουργήματος της πνευματικής πατρότητας και ζήτησε προσοχή και διάκριση από τους πνευματικούς, ούτως ώστε η εξομολόγηση να ωφελεί πραγματικά και να οδηγεί ψυχές στη σωτηρία.
Εκ του Γραφείου Τύπου
Αμέσως μετά ο π. Νεκτάριος Αντωνόπουλος μίλησε προς του κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως με θέμα «Τυπολογία εξομολογουμένων και δημιουργία εξομολογητικής συνείδησης». Ο π. Νεκτάριος διέκρινε οκτώ βασικές κατηγορίες εξομολογουμένων: 1) Οι μετανοούντες με ειλικρίνεια και συντριβή, 2) Οι τυπικώς προσερχόμενοι, 3) οι επιθυμούντες την συγχώρεση των αμαρτιών, αλλά αποφεύγοντες την αντιμετώπιση της ενοχής τους πρόσωπο προς πρόσωπο, 4) οι περιστατικώς προσερχόμενοι, 5) οι ενοχικοί άνθρωποι και οι πάσχοντες από μικρές ή μεγάλες ψυχικές διαταραχές, 6) ο υπερήφανος τελώνης, 7) οι σκεπτικιστές και ορθολογιστές και 8) οι κληρικοί. Ο ομιλητής ανέπτυξε τις ως άνω κατηγορίες και πρότεινε τρόπους ποιμαντικής – εξομολογητικής προσέγγισης.
Στη συνέχεια παρατήρησε ότι «η εξομολόγηση είναι, χωρίς αμφιβολία, η πλέον μαρτυρική πλευρά της ποιμαντικής αποστολής του κληρικού» και επεσήμανε την ανάγκη δημιουργίας εξομολογητικής συνείδησης από τους πιστούς, η οποία πρέπει να αποτελεί μέριμνα των Πνευματικών. Είπε ότι «ο κατηχούμενος πρέπει να μάθει τί είναι αμαρτία, τί είναι μετάνοια και ότι ή μετάνοια δεν είναι ένα παροδικό γεγονός, αλλά μόνιμο, ένας δρόμος ατελείωτος»
Ως προς τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ο πνευματικός σημείωσε ότι οφείλει «να διαθέτει το χάρισμα να ακούει, να δείχνει όλο του το σεβασμό σε ό,τι ακούει, να ακούει ασκανδάλιστος, να στέκεται με λεπτότητα, να κατέχει τη λεπτή τέχνη των ερωτήσεων και, τέλος, να ζητεί και να αναθέτει κάποια πράγματα, κάποια μικρά έστω αγωνίσματα, που θα μπορεί ο εξομολογούμενος να σηκώσει»
Τέλος, αναφέρθηκε στους λεγομένους «καταλόγους αμαρτιών», οι οποίοι κάνουν συχνά την εμφάνισή τους μεταξύ των πιστών και ζήτησε πολλή προσοχή στο σημείο αυτό. Τόνισε, μάλιστα, ότι «οι περισσότεροι «κατάλογοι» που κυκλοφορούν είναι επιεικώς απαράδεκτοι. Αντί να βοηθούν, αποπροσανατολίζουν και προκαλούν σύγχυση στις ψυχές. Χρειάζεται κάτι να γίνει, αλλά με πολύ διάκριση και προσοχή. Και πάντως, όχι από ερασιτέχνες του είδους, ανθρώπους που ναι μεν διαθέτουν ζήλο, αλλά παράλληλα, πολύ αφέλεια, δικανισμό και, θα έλεγα, λίγη ή πολλή ψυχοπαθολογία…»
Την σύναξη έκλεισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος ευχαρίστησε τον π. Νεκτάριο, για την παρουσία και την εμπεριστατωμένη εισήγηση, καθώς και την μετακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Λουκά, για τον αγιασμό του ιερού Κλήρου και της τοπικής Εκκλησίας. Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα του λειτουργήματος της πνευματικής πατρότητας και ζήτησε προσοχή και διάκριση από τους πνευματικούς, ούτως ώστε η εξομολόγηση να ωφελεί πραγματικά και να οδηγεί ψυχές στη σωτηρία.
Εκ του Γραφείου Τύπου
