Τούτη τή μοναδική νύκτα, κατά χιλιάδες, συναθροιζόμαστε στίς Ἐκκλησιές, ἔχοντας στήν καρδιά μας ἀσίγαστο πόθο, ν’ ἀκούσουμε τό χαρμόσυνο «Χριστός Ἀνέστη», πού διαψεύδει ὅσους μελαγχολικά διακηρύττουν ὅτι ὁ θάνατος εἶναι ἀθάνατος καί ὁ μόνος πού δέν γερνᾶ.
Προηγουμένως, βρεθήκαμε μέσα στήν Ἐκκλησιά, βυθισμένοι γιά λίγο στό σκοτάδι, συμβολικό τῆς σκιᾶς τοῦ θανάτου. Ἐξῆλθε, ὅμως, ἀπό τῆς πύλης, τῆς δικῆς Του, τῆς βλεπούσης κατά ἀνατολάς, τῆς ὡραίας, στό πρόσωπο τοῦ λειτουργοῦ, Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος εἶναι τό ἀνέσπερο καί ἀπρόσιτο Φῶς· καί μᾶς κάλεσε νά λάβουμε, διά τῶν Ἱερατικῶν χειρῶν, τό φῶς, δηλαδή Αὐτόν τόν Ἴδιο τόν Χριστό, πού εἶπε· «Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου»
[1].Πλημμύρισε ἡ Ἐκκλησία ἀπ’ αὐτήν τήν οὐράνια φωτοχυσία. Ἡ Ζωή ἐνίκησε καί ἐπάτησε τό θάνατο. Τώρα πιά δέν κυριεύει αὐτός τό γένος τῶν ἀνθρώπων. Τό κράτος του συνετρίβη ἀπό τόν ἀναστάντα Κύριο, πού ἠγέρθη ἐκ τοῦ τάφου ὡραῖος καί προσεφώνησε· «Χαίρετε»
[2]!Αὐτός ὁ ζωοδότης εἶχε πεῖ γιά τόν ἑαυτό Του «Ἐγώ εἰμί ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή»
[3]καί εἶχε περιγράψει τόν σκοπό τῆς ἐπί γῆς παρουσίας Του μέ τούς λόγους· «Ἐγώ ἦλθον ἵνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσι»[4].Γι’ αὐτό καί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ ὅλους σέ μιά προσωπική σχέση μαζί Του. Καί, ὅπως πάντα, μέ γλῶσσα στοργική καί ἀληθινή, μᾶς προτρέπει: Καθαρίσατε, παιδιά μου, τίς σωματικές καί πνευματικές αἰσθήσεις σας, ἀπό κάθε μολυσμό καί πάθος. Ἄν καθαρίσετε τήν ὅρασή σας ἀπό κάθε αἰσχρή καί πονηρή θεωρία καί φυλάξετε τούς νοερούς ὀφθαλμούς σας καθαρούς, τότε θά ἀξιωθῇτε νά δῇτε, ὅσον εἶναι δυνατόν γιά τόν ἄνθρωπο, τό ἀπρόσιτο φῶς τῆς Ἀναστάσεως!
Ὁμοίως, ἐάν καθαρίσετε καί τήν ψυχοσωματική σας ἀκοή ἀπ’ ὅλα τά βλαπτικά καί ἀντίχριστα μηνύματα, ὁλοκάθαρα καί δυνατά θά ἀκούσετε τόν ἐξαστράπτοντα Χριστό νά λέει καί σέ σᾶς· «Χαίρετε»
[5] καί «μή φοβεῖσθε»[6]! Αὐτό τό σωτήριο μήνυμα τῆς Ἐκκλησίας ὀφείλουμε, συμφέρον μας εἶναι, νά τό ἐνστερνισθοῦμε.Πολύς λόγος γίνεται σήμερα ἀπό πολλούς, σχεδόν ἀπ’ ὅλους, γιά τήν κάθαρση καί τήν ἀνάγκη καθάρσεως.
Παρά ταῦτα, ἐνῶ τή συζητοῦμε καί τήν ἀκούουμε, δέν τή βλέπουμε. Γιατί; Ἁπλούστατα γιατί δέν τήν ἐννοοῦμε. Τήν ζητοῦμε γιά τούς ἄλλους καί ἐκ μέρους τῶν ἄλλων καί μάλιστα μόνο γιά θέματα ὑλικά, κι’ ἄς μᾶς πνίγει ἡ δυσωδία τῆς σαρκολατρείας.
Ἡ Ἐκκλησία, ὅμως, μέ κρυστάλλινη καθαρότητα καί λόγους ἀληθινούς καί ἴσιους, δείχνει πρός ἄλλη κατεύθυνση. Ἐντός καί ὄχι ἐκτός καί πέριξ ἡμῶν! Διότι, ὅπως ἐδίδαξε ὁ μόνος ἀναμάρτητος Κύριος, «ἐκ γάρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται τά κοινοῦντα (δηλαδή, τά μολύνοντα) τόν ἄνθρωπον· διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι...»
[7] καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης διαβεβαιώνει ὅτι «ὅποιος δέν βλέπει καί δέν ἀκούει καί δέν αἰσθάνεται πνευματικά, αὐτός εἶναι νεκρός»[8]καί ἄς ἔχει ὄνομα καί ἄς νομίζει ὅτι εἶναι ζωντανός. Μόνον οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ τόν Χριστόν ὄψονται[9], προειδοποίησε ἄλλωστε ὁ Χριστός.Τέκνα μου ἀγαπητά καί περιπόθητα,
Σ’ ἐκεῖνον, πού, διά τοῦ θανάτου Του, ἐπάτησε τόν θάνατο καί προσφέρεται διαρκῶς σ’ ὅλους μας, ὀφείλουμε παντοτεινή ἀγάπη καί εὐγνωμοσύνη καί δοξολογία.
Σέ λίγο, στή Θεία Λειτουργία, συνεορτάζοντες μέ τούς ἁγίους ἀγγέλους, θά Τοῦ ψάλλουμε, μέ στόμα γεμᾶτο χαρά, τόν ὕμνο τόν ἐπινίκιο. Μαζί Του θά ἑνωθοῦμε στή Θεία Εὐχαριστία, τρώγοντας τό σῶμα Του καί πίνοντας τό αἷμα Του, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν τήν αἰώνιον.
Κανείς μας νά μή φύγῃ, πρίν τήν ὥρα του, ἀπ’ αὐτή τή χαρά. Αὐτή ἡ εὐφρόσυνη νύκτα εἶναι δική μας. Δικαιούμεθα νά τήν ζήσουμε καί νά τήν χαροῦμε καί νά τήν τιμήσουμε.
Ἐκεῖνος, εἶναι ὁ μόνος πού, ἀποδεχόμενος καί τούς τελωνικούς στεναγμούς τῆς καρδιᾶς μας καί τούς ἐλάχιστους σταλαγμούς τῶν δακρύων μας, ἠμπορεῖ νά μᾶς καθαρίσῃ καί νά μᾶς λαμπρύνῃ καί νά μᾶς κάνῃ μετόχους τοῦ φωτός καί κοινωνούς τῆς θεότητός Του.
Προσέλθετε πρός Αὐτόν, ἐνθαρρύνει ἡ Ἐκκλησία. Θά φωτισθῇτε καί δέν θά ντροπιαστῇτε.
Αὐτό σᾶς εὔχομαι ὁλοκαρδίως, γιά νά ζήσετε καί νά διαλαλῇτε μέ ἀγαλλίαση, σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς σας, Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος, συναναστήσας ὡς Θεός τό γένος τῶν ἀνθρώπων.
Σᾶς ἀσπάζομαι ἐν φιλήματι ἁγίῳ.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ὁ Χαλκίδος Χρυσόστομος
[1] Ἰωάν. 8, 12.[2] Ματθ. 28, 9.[3] Ἰωάν. 11, 25[4] Ἰωάν. 10, 10.[5] Ματθ. 28, 9.[6] Ματθ. 14, 27.[7] Ματθ. 15, 19.[8] Κεφ. πζ΄.[9] Ματθ. 5, 8.
