Η παλαιά εθνική οδός Άργους - Τρίπολης, που χαράχτηκε με συνεχόμενες τριάντα και περισσότερες στροφές πάνω στους άγονους όγκους του Κτενιά ως το διάσελό του, τα Παλιάλωνα, είναι από τις πιο γνωστές αρτηρίες της Ελλάδας, η μοναδική επικοινωνία παλαιότερα με την κεντρική Πελοπόννησο, που περνούσε από τον Αχλαδόκαμπο για να καταλήξει στην Τρίπολη. Ο τρομερός «Κωλοσούρτης» μας δίνει στο ανέβασμά του μια από τις μαγευτικότερες απόψεις της Αργολίδας καθώς βλέπουμε από ψηλά προς τον Αργολικό κόλπο και το Ναύπλιο. Στα μισά της ανόδου μέσα στην ερημιά του τοπίου ψηλά στο διάσελο ένα έρημο γραφικό εξοχικό κέντρο και ένα γκρεμισμένο οχυρό της γερμανικής κατοχής.
Στα έντεκα χιλιόμετρα των στροφών ένα ξάνοιγμα προς την πεδιάδα του Αχλαδόκαμπου, μεταξύ Κτενιά και Παρθενίου, διαγράφεται νότια. Δεξιά ένας δρόμος 4 χλμ. ανάμεσα σε άγονες ορεινές περιοχές οδηγεί στη θέση Νερά, όπου υπήρχε το χωριό Παλιοσκαφιδάκι. Εκεί υπάρχουν πηγές και πλατάνια κι ένα παλιό εκκλησάκι ξαναχτισμένο από τους απόδημους. Μια μικρή δροσερή όαση, όπου γινόταν και το μεγάλο πανηγύρι του Αχλαδόκαμπου, της Αγίας Παρασκευής…
Στην περιοχή αυτή τοποθετούνται οι αρχαίες «Κεγχρεαί», δεξιά του «Τρόχου», της οδού που έφερνε από το Άργος προς την Τεγέα πάνω στα υψώματα του οροπεδίου των Υσιών. Ένα μονοπάτι πάνω από του Νταούλη το χάνι, λίγα μέτρα νοτιότερα από τη διακλάδωση προς τα Νερά, οδηγεί προς μερικά ίχνη των αρχαίων Κεγχρεών, πολυγωνικά τείχη και ερείπια διάφορα.Λίγα μέτρα από εκεί βρίσκεται ένα πνευματικό ορμητήριο προσευχής και κατάνυξης …Μια Αγιορείτικη Μονή χιλιόμετρα μακριά από τον Άθωνα …ένα μικρό περιβολάκι της Κυρίας Θεοτόκου ...
θησαυρός της Ιεράς Μονής η Εικόνα της Παναγίας "Ρόδον το Αμάραντον" ή "Παναγία του Ακάθιστου" ,19ου αιώνος ,εξ Ηπείρου προερχομένης και ευρισκομένης εις το Ιερό Ησυχαστήριο στην τοποθεσία "Νερά" Αχλαδοκάμπου, του οποίου είναι και η Προστάτις.
Χρόνια πριν μια Ελληνοαμερικανίδα που τα καλοκαίρια ερχόταν στον τόπο της και είχε στην ιδιοκτησία της όλη αυτήν την περιοχή που τώρα …. φωλιάζει το Μοναστηράκι …είδε έκπληκτη ένα πρωινό μια νεαρή γυναίκα να γκρεμίζει τον τοίχο ενός οικήματος που βρισκόταν εκεί ..-Τι κάνεις εκεί ; -Γκρεμίζω το τοίχο, της αποκρίθηκε, γιατί εδώ θα φτιάξω εγώ το σπίτι μου !!!! Η γυναίκα συγκλονίστηκε μιας και κατάλαβε ότι η νεαρή αυτή γυναίκα δεν ήταν άλλη από την Δέσποινα του Κόσμου …και δώρισε όλη την έκταση στην Μητρόπολη Αργολίδος και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Ιάκωβος στον Άγιο αυτό τόπο έκτισε ένα μοναστήρι που αφιερώθηκε στην Παναγία. Οι προσκυνητές της Μονής δροσίζονται οι ψυχές τους και γεύονται όλους τους χυμώδεις καρπούς της προσευχής και της γαλήνης που αναδύονται σε κάθε σπιθαμή αυτού του ευλογημένου τόπου … Το πανηγύρι της μονής κάθε χρόνο το Σάββατο μετά την Παρασκευή του Ακάθιστου Χαίρε προς την μείζονα Αγία των Αγίων συγκεντρώνει πολλές ευλαβικές ψυχές ,στις παρυφές της πιο Μεγάλης Εβδομάδας του πάθους και της Ανάστασης … Αλλά και κάθε Κυριακή πολλοί ξεκινούν τον πάντα ανηφορικό μα τόσο ωφέλιμο για την ψυχή δρόμο για να εκκλησιαστούν στα νερά …στην Παναγία …Ήταν επιθυμία του Μητροπολίτη Ιακώβου, εκεί να γίνει η ταφή του, εκεί που όποτε μπορούσε και του το επέτρεπαν τα Επισκοπικά του καθήκοντα πήγαινε για να ξεκουραστεί αλλά συγχρόνως να προσευχηθεί για το ποίμνιό του . Το μοναστήρι έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και αποτελεί ένα ακόμα φάρο της Ορθοδοξίας για την Αργολίδα. Δεν είναι τυχαίο ότι η περιοχή που είναι χτισμένη η μονή αποκαλείται Άγιο Όρος. Από την μονή έχουν περάσει πολλές εκκλησιαστικές μορφές. Τώρα στο ησυχαστήριο αυτό εκτός από την αδελφότητα που υπάρχει θα είναι και μόνιμα ο Ακάματος μακαριστός ποιμενάρχης της Αργολίδος κυρός Ιάκωβος ο Β και θα προσέχει από εκεί όλη την Αργολίδα….
Στα έντεκα χιλιόμετρα των στροφών ένα ξάνοιγμα προς την πεδιάδα του Αχλαδόκαμπου, μεταξύ Κτενιά και Παρθενίου, διαγράφεται νότια. Δεξιά ένας δρόμος 4 χλμ. ανάμεσα σε άγονες ορεινές περιοχές οδηγεί στη θέση Νερά, όπου υπήρχε το χωριό Παλιοσκαφιδάκι. Εκεί υπάρχουν πηγές και πλατάνια κι ένα παλιό εκκλησάκι ξαναχτισμένο από τους απόδημους. Μια μικρή δροσερή όαση, όπου γινόταν και το μεγάλο πανηγύρι του Αχλαδόκαμπου, της Αγίας Παρασκευής…
Στην περιοχή αυτή τοποθετούνται οι αρχαίες «Κεγχρεαί», δεξιά του «Τρόχου», της οδού που έφερνε από το Άργος προς την Τεγέα πάνω στα υψώματα του οροπεδίου των Υσιών. Ένα μονοπάτι πάνω από του Νταούλη το χάνι, λίγα μέτρα νοτιότερα από τη διακλάδωση προς τα Νερά, οδηγεί προς μερικά ίχνη των αρχαίων Κεγχρεών, πολυγωνικά τείχη και ερείπια διάφορα.Λίγα μέτρα από εκεί βρίσκεται ένα πνευματικό ορμητήριο προσευχής και κατάνυξης …Μια Αγιορείτικη Μονή χιλιόμετρα μακριά από τον Άθωνα …ένα μικρό περιβολάκι της Κυρίας Θεοτόκου ...
θησαυρός της Ιεράς Μονής η Εικόνα της Παναγίας "Ρόδον το Αμάραντον" ή "Παναγία του Ακάθιστου" ,19ου αιώνος ,εξ Ηπείρου προερχομένης και ευρισκομένης εις το Ιερό Ησυχαστήριο στην τοποθεσία "Νερά" Αχλαδοκάμπου, του οποίου είναι και η Προστάτις.
Χρόνια πριν μια Ελληνοαμερικανίδα που τα καλοκαίρια ερχόταν στον τόπο της και είχε στην ιδιοκτησία της όλη αυτήν την περιοχή που τώρα …. φωλιάζει το Μοναστηράκι …είδε έκπληκτη ένα πρωινό μια νεαρή γυναίκα να γκρεμίζει τον τοίχο ενός οικήματος που βρισκόταν εκεί ..-Τι κάνεις εκεί ; -Γκρεμίζω το τοίχο, της αποκρίθηκε, γιατί εδώ θα φτιάξω εγώ το σπίτι μου !!!! Η γυναίκα συγκλονίστηκε μιας και κατάλαβε ότι η νεαρή αυτή γυναίκα δεν ήταν άλλη από την Δέσποινα του Κόσμου …και δώρισε όλη την έκταση στην Μητρόπολη Αργολίδος και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Ιάκωβος στον Άγιο αυτό τόπο έκτισε ένα μοναστήρι που αφιερώθηκε στην Παναγία. Οι προσκυνητές της Μονής δροσίζονται οι ψυχές τους και γεύονται όλους τους χυμώδεις καρπούς της προσευχής και της γαλήνης που αναδύονται σε κάθε σπιθαμή αυτού του ευλογημένου τόπου … Το πανηγύρι της μονής κάθε χρόνο το Σάββατο μετά την Παρασκευή του Ακάθιστου Χαίρε προς την μείζονα Αγία των Αγίων συγκεντρώνει πολλές ευλαβικές ψυχές ,στις παρυφές της πιο Μεγάλης Εβδομάδας του πάθους και της Ανάστασης … Αλλά και κάθε Κυριακή πολλοί ξεκινούν τον πάντα ανηφορικό μα τόσο ωφέλιμο για την ψυχή δρόμο για να εκκλησιαστούν στα νερά …στην Παναγία …Ήταν επιθυμία του Μητροπολίτη Ιακώβου, εκεί να γίνει η ταφή του, εκεί που όποτε μπορούσε και του το επέτρεπαν τα Επισκοπικά του καθήκοντα πήγαινε για να ξεκουραστεί αλλά συγχρόνως να προσευχηθεί για το ποίμνιό του . Το μοναστήρι έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και αποτελεί ένα ακόμα φάρο της Ορθοδοξίας για την Αργολίδα. Δεν είναι τυχαίο ότι η περιοχή που είναι χτισμένη η μονή αποκαλείται Άγιο Όρος. Από την μονή έχουν περάσει πολλές εκκλησιαστικές μορφές. Τώρα στο ησυχαστήριο αυτό εκτός από την αδελφότητα που υπάρχει θα είναι και μόνιμα ο Ακάματος μακαριστός ποιμενάρχης της Αργολίδος κυρός Ιάκωβος ο Β και θα προσέχει από εκεί όλη την Αργολίδα….