Οι Έλληνες του Πόντου, ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές τους εστίες και παρ΄όλες τις αντιξοότητες, επούλωσαν τις πληγές τους ζώντας στη γη της μητέρας πατρίδας, συμβάλλοντας στην ανάπτυξή της, κρατώντας τις ρίζες και διατηρώντας τη μνήμη των “χαμένων πατρίδων”.
Η δική τους δημιουργικότητα, η ιδιαίτερη πολιτιστική τους ταυτότητα, και γλωσσική παράδοση, έδωσαν στην Ελλάδα τα εχέγγυα να στηρίξει σε στέρεες βάσεις το μέλλον της, να αναπτυχθεί οικονομικά, πολιτιστικά και κοινωνικά.
Η μεγάλη διασπορά του Ποντιακού Ελληνισμού, σήμερα αποτελεί ένα κεφάλαιο για τη σύγχρονη Ελλάδα. Έχοντος καταφέρει να αναδειχθεί σε ένα διεθνές και απαιτητικό περιβάλλον, περιφρουρώντας πάντα την πολύτιμη μνήμη, πέτυχε την διεθνοποίηση του ζητήματος της Γενοκτονίας, που αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Έχει επιτύχει να το καταστήσει ζήτημα κατάφωρης παραβίασης των δημοκρατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η νέα γενιά των Ποντίων Ελλήνων κεφαλαιοποιώντας στην μακραίωνη παράδοση των προγόνων, συνεχίζει δυναμικά την πορεία της στον χρόνο, ακουμπώντας στην ιστορική μνήμη, κρατώντας ζωντανή την μοναδικότητα της κληρονομιάς της.
Στο πλευρό των Ποντίων αδελφών μας στεκόμαστε όλοι εμείς, οι Απανταχού Έλληνες, ενωμένοι, αλληλέγγυοι, προκειμένου να επιτύχουμε την διεθνή αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Ζητούμε την διδασκαλία της Ιστορίας του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού στα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας, αλλά και την ίδρυση Πανεπιστημιακής έδρας Ποντιακού Ελληνισμού.
Η 92η επέτειος μνήμης της τραγωδίας που βίωσε ο Ποντιακός Ελληνισμός, βρίσκει την Ελλάδα σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, αντιμέτωπη με διλλήματα που την φέρνουν σε αντιπαράθεση με το παρελθόν της, αλλά και συνάμα της δίνουν την μεγάλη ευκαιρία να ανακαλύψει όλα όσα την καθιστούν μοναδική πολιτισμικά, ιστορικά, κοινωνικά. Η παρακαταθήκη της Ποντιακής κληρονομιάς είναι ένας πλούτος δύναμης για την Ελλάδα, τον οποίο όλοι μας πρέπει να κρατήσουμε ζωντανό.
Σήμερα, την 19η Μαΐου 2011, ανανεώνουμε την υπόσχεσή μας να συνεχίσουμε τον αγώνα για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, και της αποφυγής των ίδιων λαθών και στο μέλλον, καταδικάζοντας ταυτόχρονα όλες τις σύγχρονες γενοκτονίες, δικαιώνοντας τις ψυχές των χιλιάδων αθώων που χάθηκαν.
Αυτό είναι το χρέος μας στο μέλλον των παιδιών μας.
