Τη Δευτέρα 23 Μαΐου 2011 το απόγευμα στον ενοριακό Ιερό Ναό του Ελκομένου Χριστού Μονεμβασίας πραγματοποιήθηκε μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα η υποδοχή της Ιεράς Εικόνος της Σταυρώσεως του Κυρίου στο πλαίσιο της επιστροφής της από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Αθηνών, όπου φυλασσόταν από το 1980 μετά την κλοπή και την ανεύρεσή της.
Ακολούθως, έλαβε χώρα η ενθρόνισή της σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο εντός του παρεκκλησίου του Αγ. Ιωάννου, το οποίο ευρίσκεται στο εσωτερικό του Ι. Ναού του Ελκομένου, και εψάλη Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Ευσταθίου, συμπαραστατούμενου από το Θεοφιλέστατο Βοηθό Επίσκοπο Ανδρούσης κ Θεόκτιστο καί πολλούς κληρικούς. Την δε επομένη, 24 Μαΐου, ετελέσθη θεία λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Ποιμενάρχη μας.
Κατά την τελετή της παλλαϊκής υποδοχής ο Σεβασμιώτατος στον πηγαίο λόγο του αναφέρθηκε στον πόνο που προκαλούσε όλα αυτά τα χρόνια στις ψυχές των πιστών η αδικαιολόγητη απροθυμία των αρμοδίων φορέων να εκπληρώσουν το δίκαιο και πάνδημο αίτημα της επιστροφής της Ιεράς Εικόνος στη φυσική της θέση και την ανεκλάλητη χαρά που γεννά τώρα η αίσια έκβαση της πολύχρονης και εξαιρετικά δύσκολης προσπάθειας. Επιπρόσθετα, ευγνωμόνως ευχαρίστησε όλους εκείνους οι οποίοι συνέδραμαν πολυτρόπως στην ευόδωση του θεάρεστου αυτού αγώνα.
Πλήθος ευσεβών χριστιανών, Μονεμβασιτών και μη, πού είχαν κατακλύσει από νωρίς το χώρο, με ευλάβεια εξαιρετική, αγαλλίαση και ευφροσύνη, βιώνοντας αυτό το ανεπανάληπτο γεγονός της τοπικής εκκλησιαστικής μας ιστορίας, υποδέχθηκαν και ασπάσθηκαν την Ιερά Εικόνα του Εσταυρωμένου. Με τον τρόπο αυτό, εκπληρώθηκε, θεία συγκαταβάσει, ένα όνειρο τριών δεκαετιών, η επιστροφή της Εικόνας στον Ι. Ναό του Ελκομένου. Υλοποιήθηκε, μ΄ άλλα λόγια, ένα διάπυρο αίτημα ψυχής, που είχαν συμμεριστεί με την υπογραφή τους χιλιάδες χριστιανοί και αποτελούσε διαχρονικό κεντρικό σημείο αναφοράς της σκέψης και των λόγων τους. Επισφραγίστηκε, εν τέλει, αισίως ένας αγώνας πολυετής, τιτάνιος, ακανθώδης του οτρηρού προεστώτος της τοπικής εκκλησίας μας και πολλών άλλων καλοπροαίρετων χριστιανών, επωνύμων και ανωνύμων εντός και εκτός της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Στη θρησκευτική αυτή τελετή παρευρέθησαν οι βουλευτές του Νομού κ.κ. Αθανάσιος Δαβάκης και Γρηγόριος Αποστολάκος, η αντιπεριφερειάρχης Λακωνίας κ. Ντία Τζανετέα, ο Δήμαρχος Μονεμβασίας κ. Ηρακλής Τριχείλης, που στην προσλαλιά του ευχαρίστησε θερμά το Σεβασμιώτατο για τον επίπονο και μακροχρόνιο αγώνα που κατέβαλε, με σκοπό την επιστροφή της Εικόνος στον Ι. Ναό του Ελκομένου, καθώς και μέλη του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου.
ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΟΝ/ΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ
Κ.Κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Εν Μονεμβασία τη 23η Μαΐου 2011
Με αφορμή το ανεπανάληπτο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου, ο εμπνευσμένος υμνογράφος αναφωνεί με ενθουσιασμό και συγκίνηση «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί» και η Εκκλησία μας προσθέτει τους αγιοπνευματικούς στίχους που αναρίθμητες φορές ψάλλουμε και ακούμε: «αύτη ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή».
Τους ίδιους ενθουσιαστικούς και χαροποιούς ύμνους επαναλαμβάνω και εγώ αυτή τη στιγμή, την ιστορική, αφού ο Πανάγαθος Θεός επέτρεψε την επιστροφή στο φυσικό της τόπο της ιεράς Εικόνος του Εσταυρωμένου, την οποία στερηθήκαμε 32 ολόκληρα χρόνια.
Αυτή την ημέρα που ο Θεός δημιούργησε ας τη χαρούμε, ας την αξιοποιήσουμε. Αυτή την ημέρα ας τον δοξολογήσουμε πρεπόντως και ας εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, γιατί μας προσφέρει δώρο ανυπολόγιστης αξίας, θησαυρό που δε ζυγίζεται, ούτε συγκρίνεται με τους θησαυρούς της γης.
Τριάντα δυό χρόνια ο μοναδικός στον κόσμο Ναός του Ελκομένου Χριστού στερήθηκε το καλύτερό του στολίδι, δηλαδή την Εικόνα της Σταυρώσεως, την οποία βέβηλα χέρια έκλεψαν στις 11 Ιανουαρίου 1979. Τριάντα δύο χρόνια ο πόνος των ευγενών και φιλογενών Μονεμβασιωτών ήταν αβάσταχτος και η νοσταλγία της επιστροφής της ιεράς Εικόνος απερίγραπτη. Την Εικόνα έβλεπαν και στον ύπνο τους και στον ξύπνο τους. Όλοι ρωτούσαν όλους αν γνωρίζουν κάτι για την Εικόνα και την επιστροφή της.
Τριάντα δύο χρόνια η ιστορική εικόνα υπήρξε το σημείο της αναφοράς των ευσεβών χριστιανών μας και δεν έφυγε ούτε μία στιγμή από τη σκέψη τους η Εικόνα του Εσταυρωμένου και ο τόπος ο κενός του Ελκομένου.
Οι κατά καιρούς πολυπληθείς επισκέπτες της Μονεμβασίας με ενδιαφέρον ερωτούσαν πότε θα επιστρέψει η Εικόνα και ευχαρίστως υπέγραφαν το σχετικό αίτημα της τοπικής μας Εκκλησίας προς το υπουργείο Πολιτισμού, ώστε ένας εντυπωσιακός αριθμός 25.000 υπογραφών να συνηγορήσει για την επιστροφή της.
Δεν είναι ούτε της παρούσης στιγμής, ούτε του χαρακτήρα μου να παρουσιάσω στο διάστημα των 31 ετών που ευρίσκομαι πλησίον σας, τις δυσκολίες, τις παρακλήσεις, τις ικεσίες, τις παρεμβάσεις, τις περιφρονήσεις, τις ειρωνείες, τις ταπεινώσεις που έχουμε υποστεί από αρμόδιους και αναρμόδιους, από υπεύθυνους και ανεύθυνους, από ζώντες και προαπελθόντες, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος της επιστροφής της Εικόνος.
Χωρίς να είμαι υπερβολικός έβλεπα μια συμμαχία όλων, ώστε να διατυπώνεται από όλα σχεδόν τα υπεύθυνα γραφεία η άρνηση και από όλους τους χώρους να ακούγεται «Δεν είναι έτοιμη. Συντηρείται. Εδώ στην Αθήνα τη βλέπει περισσότερος κόσμος».
Μα η εικόνα δεν έγινε, για να τη βλέπει απλώς ο κόσμος και να θαυμάζει την τέχνη της και να υπολογίζει την εμπορική της αξία.
Η Εικόνα έγινε, για να προσεύχονται οι άνθρωποι έμπροσθέν της, για να την ασπάζονται ευλαβικά, για να αποθέτουν επάνω της τον ασπασμό της αγάπης μουσκεμένο με τα δάκρυα της ικεσίας και της ευγνωμοσύνης, για να διδάσκονται οι πιστοί από τα πρόσωπα τα εικονιζόμενα, αφού σύμφωνα με τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας η εικόνα είναι το βιβλίο των ολιγογράμματων.
Παρά ταύτα θα ήθελα να εκφράσω αυτή την ημέρα τις θερμές ευχαριστίες μου, οι οποίες είναι ζυμωμένες με την ισόβια ευγνωμοσύνη μου προς όλους εκείνους που παρεκάλεσαν γραπτά ή προφορικά, που δημοσίευσαν άρθρα για την επιστροφή, που έκαναν παραστάσεις σε πρόσωπα και υπηρεσίες, με σκοπό πάντα την επιστροφή της εικόνος.
Συγκεκριμένα:
Στον αείμνηστο π. Ιωάννη Δεσποινάκη.
Στον Αιδεσιμ. Πρωτ. π. Σταύρο Αγγελάκο.
Στον Αιδ. Ιερέα π. Κων/νο Κρυπωτό
Στα διατελέσαντα από το 1980 μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου της Ενορίας του Ελκομένου Χριστού.
Στους διατελέσαντες προέδρους της πρώην κοινότητας Μονεμβασίας και τα τότε κοινοτικά συμβούλια.
Στους προϋπηρετήσαντες δημάρχους του πρώην καποδιστριακού δήμου Μονεμβασίας κ.κ. Παντελή Γεώργα και Νεκτάριο Μαστορόπουλο και στα αντίστοιχα δημοτικά συμβούλια.
Στους δημοσιογράφους, τον αείμνηστο Ηλία Βουνελάκη και τον κ. Ελευθέριο Ανδρεσάκη.
Στο ευσεβές πλήρωμα της Εκκλησίας μας το οποίο στήριξε με την υπογραφή του το αίτημα και τους απανταχού Μονεμβασιώτες.
Επίσης, ευγνωμόνως μνημονεύω τα πρόσωπα που συνέβαλαν στην εκπόνηση και υλοποίηση της μελέτης για τη διαμόρφωση του Παρεκκλησίου του αγ. Ιωάννου σε μουσειακό χώρο, προκειμένου εκεί να ενθρονισθεί η ιερά Εικόνα, σύμφωνα με τις υψηλές προδιαγραφές που έθεσε το Υπουργείο Πολιτισμού.
Πιο συγκεκριμένα, θερμά ευχαριστώ:
Το μουσειολόγο και συντηρητή έργων τέχνης κ. Νικόλαο Σησαμάκη και την ομάδα του που συνέταξαν τη μουσειολογική μελέτη.
Τον πολιτικό μηχανικό κ. Παντελή Γεώργα, που πρόσφερε δωρεάν την αρχιτεκτονική μελέτη.
Τον αρχαιολόγο κ. Νεκτάριο Σκάγκο, που πρόσφερε δωρεάν την αρχαιολογική τεκμηρίωση του έργου.
Και τον ηλεκτρολόγο-μηχανολόγο κ. Ιωάννη Καστανιά, ο οποίος εκπόνησε την ηλεκτρολογική-μηχανολογική μελέτη.
Ακόμη πηγαίες ευχαριστίες απευθύνω:
Στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αντώνιο Σαμαρά, ο οποίος ως υπουργός Πολιτισμού το 2009 ενέκρινε την επιστροφή της Εικόνος.
Στον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο και τον υφυπουργό κ. Γεώργιο Νικητιάδη.
Στη Γενική Γραμματέα του εν λόγω υπουργείου κ. Λίνα Μενδώνη.
Στη Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς κ. Μαρία Βλαζάκη-Ανδρεαδάκη.
Στην Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων κ. Μαρία Λαγογιάννη.
Στον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Συντήρησης κ. Νικόλαο Μίνου.
Στην Προϊσταμένη της 5ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κ. Καλλιόπη Διαμαντή.
Στον πρώην Αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κ. Παναγιώτη Κρητικό.
Στους πρώην υφυπουργούς κ.κ. Παναγιώτη Σκανδαλάκη και Ιωάννη Σταθόπουλο.
Στον περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρο Τατούλη και την αντιπεριφερειάρχη Λακωνίας κ. Ντία Τζανετέα.
Και ιδιαιτέρως ευχαριστώ το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών και συμπατριώτη μας κ. Ιωάννη Καπελέρη του οποίου η συμβολή υπήρξε καθοριστική.
Από μέρους μας έγινε ο,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό. Έγινε προμήθεια μηχανημάτων, λεπτεπίλεπτων αξίας 200.000 ευρώ με νόμιμες διαδικασίες, με σκοπό τη διαφύλαξη της Εικόνος εντός του Παρεκκλησίου του αγ. Ιωάννου. Τα μέτρα ασφαλείας είναι εκπληκτικά και εντυπωσιακά ακόμη και για τους ειδικούς, αφού εξουδετερώνουν το θόρυβο του φλοίσβου της θάλασσας και το θόρυβο των διερχόμενων αεροπλάνων. Θα ελέγχουν αθόρυβα καθέναν που θα πλησιάζει την Εικόνα και θα δίδουν αμέσως τη φωτογραφία του σε ειδικά κρατικά γραφεία ασφαλείας και σ αὐτό το υπουργείο Πολιτισμού σε εικοσιτετράωρη βάση.
Ας χαρούμε και πάλι την ημέρα. Ο Κύριός μας τη δημιούργησε, για να τονώσει την απαραίτητη πίστη μας, για να τροφοδοτήσει την αναγκαία για την ύπαρξή μας αγάπη μας στην Εκκλησία, στις παραδόσεις και στα ιερά κειμήλιά της και να αναπτερώσει την ελπίδα μας, που στις μέρες μας τρεμοσβήνει, για ένα καλύτερο αύριο.
Την ημέρα αυτή, η οποία γράφεται στην τοπική εκκλησιαστική μας ιστορία, θα τη γιορτάζουμε και από σήμερα καθιερώνουμε να ψάλλουμε την Ακολουθία των Χαιρετισμών του Σταυρού και αρχιερατική θεία λειτουργία για τον αγιασμό μας, επικαλούμενοι για όλους σας την ευλογία του Εσταυρωμένου Κυρίου μας.
Πολλές φορές για Σένα, Κύριέ μου, έχω κηρύξει στους ανθρώπους. Έχω μιλήσει για την ανεξάντλητη αγάπη Σου, για την αξιοθαύμαστη πανσοφία Σου και την απερίγραπτη παντοδυναμία Σου.
Για την άκρα ταπείνωσή Σου, και για όλες τις ποικίλες ιδιότητες που έχεις στον απόλυτο βαθμό.
Έχω μιλήσει στους ανθρώπους, για τα θαυμαστά σημεία που έκανες κατά την επίγεια παρουσία Σου, για την ανυπέρβλητη και θελκτική διδασκαλία Σου, που γι’ αυτή αποκαλύπτονται και οι σοφοί όλων των αιώνων η που με αυτή οι δικοί Σου άνθρωποι κατανίκησαν τους κατά κόσμο σοφούς.
Όμως, θα επιχειρήσω να μιλήσω σήμερα όχι για Σένα, αλλά σε Σένα, για τους ανθρώπους στους οποίους τόσα χρόνια με χίλιους τρόπους μίλαγα.
Και ιδού, Εσταυρωμένε Κύριέ μου, ο Επίσκοπος που κατέστησες Συ, σε τούτη την Επαρχία σε ικετεύει και σε παρακαλεί για τα παιδιά του, για τους κληρικούς του πρώτα, που είναι δικοί Σου εργάτες, και ύστερα για τους μεγάλους και τους μικρούς, για τους άνδρες και τις γυναίκες, για τους εδώ και τους ομογενείς μας, για το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας Σου.
Κύριέ μου, με τον εκούσιο θάνατό Σου αποδυνάμωσες το θάνατο, άνοιξες τα μνημεία και ανέστησες μαζί με τον εαυτό Σου και τους νεκρούς.
Έπιασες με τα πληγωμένα από τα καρφιά χέρια Σου το χέρι του Αδάμ και της Εύας και τους έβγαλες από τα σκοτεινά του Άδου βασίλεια «και νεκρός ουδείς επί μνήματος».
Όμως, μνήματα πολλά βλέπουμε και σήμερα και μας τρομάζουν. Νεκροί πνευματικά αναρίθμητοι και είναι αυτοί συνάνθρωποί μας, συγγενείς, φίλοι, ομόδοξοί μας, ίσως και εμείς οι ίδιοι. Μυριάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από όλα τα κοινωνικά στρώματα και από τα δύο φύλα κείτονται πεσμένοι στους τάφους της αμαρτίας, της ραθυμίας, της αμέλειας, του ψεύδους, της απάτης, της υλιστικής ζωής και της αδικίας. Νέοι άνθρωποι, που θα έπρεπε στο πέρασμά τους όλα να χαμογελούν και να θεριεύουν τις ελπίδες της απελπισμένης κοινωνίας και να είναι «της καινούργιας ζωής οι αληθινοί της οικοδόμοι», ευρίσκονται πεσμένοι στα μνήματα της διαφθοράς, των ναρκωτικών, της απελπισίας και της αδιαφορίας. Άνοιξη με χειμωνιάτικη εικόνα. Εσταυρωμένε Κύριε, άνοιξε και τα σύγχρονα μνήματα και κάνε ν’ ανθίσει πάλι η ζωή. Ανάστησε όλους τους «πεσόντας τη αμαρτία» Συ που «νεοποιείς τους γηγενείς» και απεδείχθης διαχρονικός νεκρεγέρτης ψυχών και σωμάτων.
Κύριέ μου, μετά την Ανάστασή Σου «των Μυροφόρων τον θρήνον μετέβαλες», λέγοντάς τους τη γλυκόηχη λέξη «Χαίρετε». Πρόσφερε σε παρακαλώ στον κόσμο Σου αυτή τη χαρά, που τόσο τους λείπει. Φώτισε τον καθένα να καταλάβει ότι η πηγή της δεν είναι εκεί που, σαν ερασιτέχνης, άπειρος και επιπόλαιος βεργοσκόπος προσπαθεί ν’ ανακαλύψει. Μάθε στον καθένα ότι δεν υπάρχει η χαρά στα πλούτη, που έγιναν στις μέρες μας στόχος των περισσοτέρων, ούτε στην ομορφιά, που σαν λουλούδι σύντομα φυλλορροεί, ούτε στην κοσμική εξουσία, που «ως όναρ παρέρχεται», ούτε στη μυϊκή δύναμη, που απρόσμενα κάποτε χάνεται, ούτε στη μόρφωση, την οποία με άγχος αδικαιολόγητο προσπαθεί- ιδίως οι νέοι μας- να κατακτήσει. Μάθε μας, Εσταυρωμένε Κύριε, ότι αυτό το αγαθό της χαράς είναι καρπός της δικής σου παρουσίας στη ζωή μας. Είναι δώρο που το προσφέρεις για πρώτη φορά μετά την Ανάστασή Σου στους πονεμένους και κουρασμένους. Είναι καρπός γλυκύτατος της υπακοής στο θείο θέλημά Του, γιατί, όπως επιγαμματικά αναφέρει ο Μεγάλος Απόστολός Σου Παύλος, «χαρά και ειρήνη παντί τω εργαζομένω το αγαθόν».
Αυτή την αλήθεια μας την επιβεβαιώνει πεισματικά και ο χριστιανός ποιητής με τον εμπνευσμένο στίχο του «Ο Χριστός είναι που δίνει τη χαρά και την ειρήνη» και συμβουλεύει αδελφικά, γι’ αυτό «όσοι θέλουνε χαρά και ευτυχία στη ζωή τους πρέπει ν’ αγαπήσουνε το Χριστό με την ψυχή τους».
Κύριέ μου, γύρω μας, στην κοινωνία μας, στη γειτονιά μας, μέσα στα πόδια μας υπάρχουν και τα αναρίθμητα και τρομοφόρα μνήματα της αμετανοησίας. Άνθρωποι που κάποτε είχαν ολόλευκη σαν το χιόνι ψυχή, ιδίως τότε που βγήκαν από την κολυμβήθρα του βαπτίσματος, σήμερα είναι μία ολόκληρη πληγή και τους βλέπεις και τους λυπάσαι. Όχι μόνο η συνείδησή τους έπαυσε να τους καθοδηγεί σωστά, αλλά ούτε καν τώρα διαμαρτύρεται, κάποτε μάλιστα πωρωμένη όπως είναι τους κάνει να νοιώθουν και ευχαριστημένοι για την άτακτη ζωή τους.
Εσταυρωμένε Κύριέ μου, Συ που πέταξες τον ασήκωτο λίθο του μνημείου τον «μέγα σφόδρα», «Συ που ανέστησες τους απ΄ αιώνος νεκρούς» κάνε το θαύμα Σου, ώστε η αγάπη Σου σαν άλλο κεντρί να τους αφυπνίσει. Στείλε μία ακτίνα από αυτές που βγήκαν από τον ακτινοβόλο Τάφο Σου, για να τους φωτίσει και να σκορπίσει το πυκνό σκοτάδι που υπάρχει μέσα τους, ώστε να λαχταρήσουν το φως και να είναι «ως εν φωτί τα έργα αυτών», κατά την υπόλοιπη ζωή τους. Κάνε τους να συγκινηθούν από την εσταυρωμένη αγάπη Σου, να διώξουν το φόβο που προέρχεται από την ενοχή τους και ν’ ακούσουν του πιστού δούλου Σου το δυνατό μήνυμα ότι «συγγνώμη εκ του τάφου ανέτειλε».
Κύριε και Δεσπότα της ζωής μας «τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν και την αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν» και παρακαλούμε πάλιν και πολλάκις δώρησέ μας την αληθινή χαρά που έχει ποιότητα, μονιμότητα και συνέπεια. Δώρισέ μας τη συγγνώμη και την άφεση των πολλών παραπτωμάτων μας, διότι «πολλά πταίομεν άπαντες» και χάρισέ μας «ζωήν την αιώνιον», στην οποία όλοι μας, ως παιδιά Σου έχουμε κληρονομικά δικαιώματα και η οποία πρέπει ν’ αποτελεί το στόχο μας, την επιδίωξή μας και το σημείο αναφοράς μας. Αμήν.
Η αρχική γνωστοποίηση για την επιστροφή της εικόνας του Ελκομένου στη Μονεμβασία
Γνωστοποιοῦμε στούς εὐσεβεῖς χριστιανούς μας ὅτι τή Δευτέρα 23 Μαΐου 2011 καί ὥρα 5η ἀπογευματινή περίπου, στόν ἐνοριακό Ἱερό Ναό τοῦ Ἑλκομένου Χριστοῦ Μονεμβασίας θά πραγματοποιηθεῖ ἡ ὑποδοχή τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Σταυρώσεως τοῦ Κυρίου στό πλαίσιο τῆς ἐπιστροφῆς της ἀπό τό Βυζαντινό Μουσεῖο Ἀθηνῶν, ὅπου φυλασσόταν ἀπό τό 1980 μετά τήν κλοπή καί τήν ἀνεύρεσή της.
Ἀκολούθως, θά λάβει χώρα ἡ ἐνθρόνισή της σέ εἰδικά διαμορφωμένο χῶρο ἐντός τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου, τό ὁποῖο εὑρίσκεται στό ἐσωτερικό τοῦ Ἱ. Ναοῦ τοῦ Ἑλκομένου, καί θα ψαλεῖ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Εὐσταθίου. Τήν δέ ἑπομένη, 24 Μαΐου, θά τελεσθεῖ θεία λειτουργία ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχη μας.
