Στὸ ἀμφιθέατρο ἑνὸς ἀμερικανικοῦ πανεπιστημίου, κάνει διάλεξη ἕνας φιλόλογος σὲ ἀκροατήριο φοιτητῶν, καὶ μεταξὺ ἄλλων λέει τὰ ἑξῆς:
- Σὲ πολλὲς γλῶσσες, δύο ἀρνήσεις μᾶς κάνουν μία κατάφαση. Σὲ ἄλλες γλῶσσες, δύο ἀρνήσεις δίνουν ἄρνηση. Δὲν ὑπάρχει ὅμως σὲ καμιά, μὰ καμιὰ γλώσσα, ἡ περίπτωση ποὺ δύο καταφάσεις νὰ δίνουν ἄρνηση.
Ὁπότε ἀκούγεται ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο ἡ φωνὴ τοῦ Ἕλληνα φοιτητῆ:
- Ναί, καλά.
- Σὲ πολλὲς γλῶσσες, δύο ἀρνήσεις μᾶς κάνουν μία κατάφαση. Σὲ ἄλλες γλῶσσες, δύο ἀρνήσεις δίνουν ἄρνηση. Δὲν ὑπάρχει ὅμως σὲ καμιά, μὰ καμιὰ γλώσσα, ἡ περίπτωση ποὺ δύο καταφάσεις νὰ δίνουν ἄρνηση.
Ὁπότε ἀκούγεται ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο ἡ φωνὴ τοῦ Ἕλληνα φοιτητῆ:
- Ναί, καλά.
Ἅγνωστος συγγραφεύς