Καμία νύκτα του χρόνου δεν είναι όπως την ολόφωτη νύκτα του Πάσχα. Γιατί κανένα γεγονός στη ζωή μας δεν είναι τόσο τρομακτικό όπως ο θάνατος. Διακηρύσσοντας το «Χριστός Ανέστη», πάλιν και πολλάκις, από τη νύκτα του Πάσχα και μετά, διακηρύσσουμε πως νικήθηκε ο θάνατος, κι ο άνθρωπος δεν είναι πια δέσμιος της φθοράς,
του φόβου, της μοίρας του.
Ζώντας βέβαια σε ένα κόσμο που τονίζει τα αισθητά και αρνείται τα υπέρ αίσθησιν, που ξέρει τα ορατά κι αγνοεί τα αόρατα, που τονίζει την ύλη κι αμφισβητεί τα πνευματικά, μπαίνουμε στον πειρασμό να διερωτηθούμε αν «όντως ανέστη ο Κύριος;»
Η αμφιβολία, γνώρισμα της ανθρώπινης αναζήτησης, μπορεί να οδηγήσει, εκτός από την σύγχυση και την άρνηση, στην πραγματική πίστη και να γνωρίσει ο άνθρωπος τη χαρά της αληθινής γνώσης.
Τα εκατομμύρια των πιστών που έζησαν μέχρι σήμερα και ζουν, σηκώνοντας το σταυρό του πόνου, της δοκιμασίας, της απόρριψης, της θλίψης, του ψυχικού ή σωματικού μαρτυρίου, στηριγμένοι στο πρόσωπο του Χριστού, βεβαιώνει ότι η Ανάσταση είναι γεγονός που βιώνεται ως εμπειρία προσωπική, δυνατή και αναμφισβήτητη.
Η Ανάσταση του Κυρίου δεν αποδεικνύεται με λογικά επιχειρήματα, αλλά βιώνεται. Γι’ αυτό άλλοι τη δέχονται κι άλλοι την απορρίπτουν, ανάλογα με το βίωμα που έχουν στην καρδία τους.
Γιατί, αλήθεια, ποια εμπειρία μπορεί να μεταδοθεί και να διδαχτεί; Ποιο εσωτερικό βίωμα κατανοείται από όσους δεν το έχουν;
Τη νύκτα του Πάσχα γιορτάζουμε «την εορτή των εορτών» και πανηγυρίζουμε «τη πανήγυριν των πανηγύρεων». Όλοι οι χριστιανοί, όπου κι αν βρίσκονται στην οικουμένη, ό,τι και να είναι στην ηθική τους κατάσταση, όπως και να ζουν ως μέλη της Εκκλησίας, αυτή τη νύκτα διαπερνά την καρδιά τους το ανέσπερο φως της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού. Με την απλότητα της πίστης και την ταπείνωση της αγάπης, βεβαιώνουν, χωρίς ν’ αποδεικνύουν, ότι τον τελευταίο λόγο στη ζωή των ανθρώπων και του κόσμου δεν τον έχει ο θάνατος. Βεβαιώνουν πώς ο θάνατος δεν έχει πια δύναμη, γιατί γίνεται μετάβαση κι όχι εξαφάνιση της ύπαρξης.
Ωστόσο, η Ανάσταση του Κυρίου δεν αφορά μόνο τους Χριστιανούς, αλλά όλους τους όπου γης ανθρώπους. Αφού όλοι οι άνθρωποι αναζητούν, εν γνώσει ή εν αγνοία τους Ζωή χωρίς θάνατο και Αλήθεια αιώνια από Θεό αιώνιο. Έτσι, πέρα από τη βίωση της εμπειρίας, που η Εκκλησία μέσω των ακολουθιών και τη ζωής της μας προσφέρει ως δώρο για να ζήσουμε, υπάρχει ο Χριστός που ως Θεάνθρωπος γνωρίζει τα ανθρώπινα και μας προσκαλεί να ζήσουμε τη ζωή Του ως ζωή μας. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι το σώμα του Κυρίου Ιησού, η βίωση αυτή μπορεί να γίνει, για όσους θέλουν, χειροπιαστή και ουσιαστική, και να ζήσουν όντως ανάσταση και ζωή αιώνια.
Ευλογημένοι όσοι αγωνίζονται και ζουν από αυτή τη ζωή την ανάσταση του Χριστού, γιατί αυτοί νίκησαν το θάνατο.
Ευλογημένοι όσοι βίωσαν την εμπειρία της Ανάστασης του Κυρίου ως δική τους ανάσταση, γιατί αυτοί γνώρισαν Ζωή αιώνια.
Κι ευλογημένοι όσοι πιστεύουν το:
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ayioi-pantes.blogspot.com/
του φόβου, της μοίρας του.
Ζώντας βέβαια σε ένα κόσμο που τονίζει τα αισθητά και αρνείται τα υπέρ αίσθησιν, που ξέρει τα ορατά κι αγνοεί τα αόρατα, που τονίζει την ύλη κι αμφισβητεί τα πνευματικά, μπαίνουμε στον πειρασμό να διερωτηθούμε αν «όντως ανέστη ο Κύριος;»
Η αμφιβολία, γνώρισμα της ανθρώπινης αναζήτησης, μπορεί να οδηγήσει, εκτός από την σύγχυση και την άρνηση, στην πραγματική πίστη και να γνωρίσει ο άνθρωπος τη χαρά της αληθινής γνώσης.
Τα εκατομμύρια των πιστών που έζησαν μέχρι σήμερα και ζουν, σηκώνοντας το σταυρό του πόνου, της δοκιμασίας, της απόρριψης, της θλίψης, του ψυχικού ή σωματικού μαρτυρίου, στηριγμένοι στο πρόσωπο του Χριστού, βεβαιώνει ότι η Ανάσταση είναι γεγονός που βιώνεται ως εμπειρία προσωπική, δυνατή και αναμφισβήτητη.
Η Ανάσταση του Κυρίου δεν αποδεικνύεται με λογικά επιχειρήματα, αλλά βιώνεται. Γι’ αυτό άλλοι τη δέχονται κι άλλοι την απορρίπτουν, ανάλογα με το βίωμα που έχουν στην καρδία τους.
Γιατί, αλήθεια, ποια εμπειρία μπορεί να μεταδοθεί και να διδαχτεί; Ποιο εσωτερικό βίωμα κατανοείται από όσους δεν το έχουν;
Τη νύκτα του Πάσχα γιορτάζουμε «την εορτή των εορτών» και πανηγυρίζουμε «τη πανήγυριν των πανηγύρεων». Όλοι οι χριστιανοί, όπου κι αν βρίσκονται στην οικουμένη, ό,τι και να είναι στην ηθική τους κατάσταση, όπως και να ζουν ως μέλη της Εκκλησίας, αυτή τη νύκτα διαπερνά την καρδιά τους το ανέσπερο φως της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού. Με την απλότητα της πίστης και την ταπείνωση της αγάπης, βεβαιώνουν, χωρίς ν’ αποδεικνύουν, ότι τον τελευταίο λόγο στη ζωή των ανθρώπων και του κόσμου δεν τον έχει ο θάνατος. Βεβαιώνουν πώς ο θάνατος δεν έχει πια δύναμη, γιατί γίνεται μετάβαση κι όχι εξαφάνιση της ύπαρξης.
Ωστόσο, η Ανάσταση του Κυρίου δεν αφορά μόνο τους Χριστιανούς, αλλά όλους τους όπου γης ανθρώπους. Αφού όλοι οι άνθρωποι αναζητούν, εν γνώσει ή εν αγνοία τους Ζωή χωρίς θάνατο και Αλήθεια αιώνια από Θεό αιώνιο. Έτσι, πέρα από τη βίωση της εμπειρίας, που η Εκκλησία μέσω των ακολουθιών και τη ζωής της μας προσφέρει ως δώρο για να ζήσουμε, υπάρχει ο Χριστός που ως Θεάνθρωπος γνωρίζει τα ανθρώπινα και μας προσκαλεί να ζήσουμε τη ζωή Του ως ζωή μας. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι το σώμα του Κυρίου Ιησού, η βίωση αυτή μπορεί να γίνει, για όσους θέλουν, χειροπιαστή και ουσιαστική, και να ζήσουν όντως ανάσταση και ζωή αιώνια.
Ευλογημένοι όσοι αγωνίζονται και ζουν από αυτή τη ζωή την ανάσταση του Χριστού, γιατί αυτοί νίκησαν το θάνατο.
Ευλογημένοι όσοι βίωσαν την εμπειρία της Ανάστασης του Κυρίου ως δική τους ανάσταση, γιατί αυτοί γνώρισαν Ζωή αιώνια.
Κι ευλογημένοι όσοι πιστεύουν το:
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ayioi-pantes.blogspot.com/
