Η θλιβερή είδηση συντάραξε όχι μόνο τους κατοίκους της τέως επαρχίας Καλαβρύτων (νέου διευρυμένου Δήμου Καλαβρύτων), και όσους κατάγονται από αυτήν και διαμένουν στην χώρα μας ή στο εξωτερικό, αλλά και όσους από το Πανελλήνιο έχουν γνώση του Μοναστηριού, της ιστορικότητάς του και της προσωπικότητας του εκλιπόντος. Επειδή η επικοινωνία με την Αδελφότητα των Μοναχών της Μονής ή με τα γραφεία της Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας ήταν, λόγω της αναστάτωσης εκ του θλιβερού γεγονότος, δύσκολη, τα τηλέφωνα καί των μελών του Δ.Σ. της Παγκαλαβρυτινής Ένωσης κυριολεκτικά έσπασαν και όλοι, ιδιαίτερα οι απόδημοι συμπατριώτες μας, διετύπωναν ένα καταθλιπτικό ‘γιατί’ και ρωτούσαν για τις λεπτομέρειες της κηδείας.
Το Δ.Σ. της Παγκαλαβρυτινής Ένωσης (Π.Ε.) με το άγγελμα του αδόκητου θανάτου του Ηγουμένου συνήλθε έκτακτα την ίδια ημέρα, μετά από πρόσκληση του προέδρου, και εξέδωκε ψήφισμα, με το οποίο αποφάσισε ομόφωνα να εκφράσει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του θεματοφύλακα της Ι.Μ. Αγίας Λαύρας και του Ιστορικού Λαβάρου, που αποτελούν την Κιβωτό της Εθνικής μας υπόστασης και παρακαταθήκης, να απευθύνει τα θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια στην Αδελφότητα των Μοναχών της Μονής και στους γονείς και αδέλφια του, να παραστεί το Δ.Σ. στην κηδεία του, να επιδοθεί το ψήφισμα στην Αδελφότητα και στην πατρική οικογένεια του εκλιπόντος και να δημοσιευθεί στον Τύπο, να αναγνώσει το ψήφισμα ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Π.Ε. και να εκφωνήσει επικήδειο λόγο κατά τη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας.
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στο Καθολικό της Ιστορικής Μονής στις 12.00’ η ώρα της 1η Ιουλίου 2011, χοροστάτησαν ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος και ο Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, συλλειτούργησαν πολλοί Επίσκοποι και Ηγούμενοι Ιερών Μονών από όλη τη χώρα, συμμετείχαν στην τελετή όλοι οι Ιερείς της οικείας Μητροπόλεως και από άλλες Μητροπόλεις, παρέστησαν οι αρχές, πρόεδροι και εκπρόσωποι Φορέων, Συλλόγων, Σωματείων και Οργανώσεων και πάρα πολύς κόσμος και απηύθυναν επικήδειους λόγους οι Μητροπολίτες Πατρών και Καλαβρύτων, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων, ο πρόεδρος της Παγκαλαβρυτινής Ένωσης και ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Τριφυλλίας, απ’ όπου καταγόταν ο αείμνηστος π. Φιλάρετος.
Ο πρόεδρος της Παγκαλαβρυτινής Ένωσης Γεώργιος Κοσμάς εκφώνησε τον παρακάτω επικήδειο λόγο:
«- Σεβασμιότατε Άγιε Καλαβρύτων και Αιγιαλείας
- Σεβασμιότατοι Άγιοι Αρχιερείς
- Τίμιο Πρεσβυτέριο
- Εντιμότατοι Άρχοντες
- Πενθηφορούσα ομήγυρις
Ποιός περίμενε ότι θα ευρισκόμεθα, προ τοιούτου θεάματος.
Ποιός εφαντάζετο ότι ο πλήρης ζωής, σφρίγους και δραστηριότητας εξαιρετικής, Ηγούμενος, θα έπιπτε τόσο σύντομα και νεκρός σήμερ敭›杭晏㙁䑍䅮剏㙁䑍䅉呃㕁䑫共桏ειτο.
Ποιός κεραυνός έριψεν την υψίκομον του Φιλάρετου δρυν.
Ο ήρωας των μεγάλων έργων ηττήθη υπό του θανάτου και ο δημιουργός της τόσης πολυκλήτου δράσεως και εξόχου δραστηριότητος, εξέλιπεν.
Έπεσε ως ήρωας. Ο ήρωας της Ιστορικής Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας, Ηγούμενος Φιλάρετος. Της κιβωτού αυτής της Ορθοδοξίας και φύλακας του Ιστορικού Λαβάρου, κάτωθι του οποίου ορκίσθηκαν οι πρώτοι Αγωνιστές της Επανάστασης του 1821. Κτυπήθηκε από την επάρατη νόσο, νικήθηκε «ως σάρκα φορών». Δε νικήθηκε όμως ως Ηγούμενος, ως κληρικός ως πρώτος της ενδόξου Μονής.
Μέγα το κενόν, μεγάλη η απώλεια, το χάσμα φοβερό. Αλλά αγαπητοί «ως τω Κυρίω έδοξεν» εμείς πρέπει να υποταχθούμε εις την Θείαν Βουλήν.
Και επειδή είδε ο Κύριος, ότι πολλά τα έργα του εκλιπόντος, δια των οποίων δοξάσθηκε το όνομά του στους ανθρώπους, τον κάλεσε. Τον φώναξε βιαστικά και αιφνίδια, όπως βιαστικός και θυελλώδης, ήταν σε όλες τις ενέργειές του ο αείμνηστος Ηγούμενος.
Εδώ βεβαιώθηκε το λεχθέν δια του Πνεύματος: «Πορεύεται ίνα αναπαύσηται εκ των κόπων αυτού, τα δε έργα ακολουθεί αυτώ».
Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας Αρχιμανδρίτης Φιλάρετος Κωνσταντακόπουλος, γεννήθηκε στο Κρυονέρι Τριφυλλίας Μεσσηνίας στις 3 Ιανουαρίου 1956. Μετά τη βασική εκπαίδευση στο χωριό, φοίτησε στο εξατάξιο Γυμνάσιο Κοπανακίου. Στη συνέχεια φοίτησε στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο της Ριζαρείου Σχολής Αθηνών. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1975 εκάρη Μοναχός στην Αγία Λαύρα. Στις 27 Μαρτίου 1976 χειροτονήθηκε Διάκονος στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ελασσώνος. Υπηρέτησε στον παραπάνω ναό και στο ναό Αγίου Βασιλείου στο Πολύγωνο στην Αθήνα. Στις 10 Απριλίου 1983 χειροτονήθηκε στον ως άνω ναό πρεσβύτερος και προεχειρίσθη σε Αρχιμανδρίτη υπό του Μητροπολίτου Ελασσώνος Σεβαστιανού. Από τον ίδιο Μητροπολίτη διορίσθηκε ως πρωτοσυγγελεύων της Ιεράς Μητροπόλεως Ελασσώνος και υπηρέτησε ως εφημέριος στο Μητροπολιτικό ναό.
Στις 8 Ιανουαρίου 1985 μετατέθηκε ως εφημέριος στο Μετόχι της Αγίας Λαύρας, Άγιο Αλέξιο Πατρών. Στις 18 Οκτωβρίου 1993 εκλέχτηκε Ηγούμενος της Αγίας Λαύρας.
Τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους 1993 ενεθρονίσθη ως Ηγούμενος της Αγίας Λαύρας υπό του Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβροσίου και άλλων Μητροπολιτών, Ηγουμένων και Μοναχών άλλων Μονών, πολιτικών και άλλων Αρχών και πλήθους κόσμου.
Από τη στιγμή που ανέλαβε ως Ηγούμενος στην Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας, η Μονή αναζωογονήθηκε σε όλα τα επίπεδα. Στο πνευματικό, στο επίπεδο της λειτουργίας, στο πεδίο των υποχρεώσεων της Μονής, όπως εκδηλώσεις, επέτειοι, εορτές, αλλά το κυριότερο σε συνεργασία με τον τότε Δήμαρχο Καλαβρύτων αείμνηστο Πάνο Πόλκα και με άλλους Φορείς, επέτυχε μέσω της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών τη χρηματοδότηση με ένα τεράστιο χρηματικό ποσό για την ανακατασκευή τόσο ολόκληρης της Μονής, όσο και του Ιστορικού Ναού της ορκωμοσίας των Αγωνιστών του 1821. Αυτό το έκανε πράξη με καθημερινή προσπάθεια και παρακολούθηση στο συντονισμό, στην ποιότητα και γενικά στην υλοποίηση των εργασιών. Αποτέλεσμα των ενεργειών του είναι η Αγία Λαύρα του σήμερα, που είναι ξεχωριστή και καλύτερη απ’ ό,τι ήταν πριν από 18 χρόνια, που ανέλαβε ως Ηγούμενος. Πρωτοστάτησε επίσης και ενέκρινε τις προσπάθειες της Αδελφότητας των απανταχού Φιλιωτών και του Ομίλου Αποκατάστασης των Ζημιών της Ιεράς Μονής Αγίου Αθανασίου Φιλίων, που είναι μετόχι της Αγίας Λαύρας, με συνέπεια να αξιοποιηθεί και το Μοναστήρι αυτό και να αποφευχθεί η επαπειλούμενη κατάρρευσή του. Ο Ηγούμενος Φιλάρετος απετέλεσε μια ξεχωριστή προσωπικότητα στην κοινωνία ολόκληρης της πρώην επαρχίας Καλαβρύτων, καταξιώθηκε από αυτήν και ήταν πολύ αγαπητός από όλους.
Η Παγκαλαβρυτινή Ένωση λαβούσα υπόψιν όλα τα παραπάνω, αλλά και την έντονη και διαρκή προσπάθεια και συμπόρευσή του μαζί μας, για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, δεδομένου ότι διάφοροι ανιστόρητοι και ψευδεπίγραφοι καθηγητίσκοι της συμφοράς, τα τελευταία χρόνια προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν την ιστορική αλήθεια και να αμφισβητήσουν το αποδεδειγμένο γεγονός του πρωταρχικού ρόλου της Αγίας Λαύρας και της περιοχής των Καλαβρύτων στον Αγώνα της Παλιγγενεσίας, σε ένδειξη ελάχιστης τιμής και ευγνωμοσύνης τον τιμήσαμε στην Αθήνα κατά τον εορτασμό της Επετείου των 190 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης του 1821.
Σεβαστέ μας και αείμνηστε πλέον τετιμημένε Ηγούμενε,
Ευχόμαστε την εξ ύψους παρηγορία στους Αδελφούς Μοναχούς, με τους οποίους συμπορεύθηκες, αλλά και στους γονείς και αδέλφια σου. Καλούμεθα όλοι προ της Σεπτής Σωρού σου να σου απευθύνουμε το τελευταίο αντίο και να σου δώσουμε τον τελευταίο ασπασμό. Να λάβουμε την ευχή σου για τελευταία φορά και Εσύ δεν θα ξεχάσεις, πορευόμενος προς τον Ουράνιο Πατέρα να τον παρακαλέσεις να φωτίσει τη βαρυαλγούσα αδελφότητα να εκλέξει έναν άξιο συνεχιστή σου. Για να ανέβει στο θρόνο της Ιστορικής Μονής και να παραλάβει το πηδάλιο αυτής, έχοντας πάντα εσένα ως πυξίδα και οδηγό.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα του Κοιμητηρίου της Αγίας Λαύρας, που σε λίγο θα σε σκεπάσει. Αιωνία σου η μνήμη».
Αγία Λαύρα 1η Ιουλίου 2011
Γεώργιος Μιλτ. Κοσμάς
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
πρόεδρος της Παγκαλαβρυτινής Ένωσης
