Στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στο Βερίνο, που ανήκει στην ποιμαντική μας αρμοδιότητα προχθές συνέβη ένα συγκλονιστικό γεγονός. Ξημερώματα της Δευτέρας 27ης Ιουνίου αιφνιδίως και χωρίς καμμιά ενόχληση εκλήθη στα ουράνια Δώματα ο Πρεσβύτερος Ευέλθων Χαραλάμπους, ο οποίος -μαζί με την Πρεσβυτέρα του Ανδρούλα- είχε έλθει σαν προσκυνητής τό προηγούμενο βράδυ (26/06) στο Μοναστήρι. Γύρω στις πέντε η ώρα, στο ξημέρωμα, η Πρεσβυτέρα προσπαθώντας να τον ξυπνήσει, ανακάλυπτε ότι ήταν νεκρός!
Αντιλαμβάνεσθε τήν αναστάτωση στο Μοναστήρι. Η καλή Γερόντισσα Επιστήμη, η ιατρός 'Αδελφή Αικατερίνα, Δρ της ιατρικής, η ιατρός Αδελφή Αγάθη καί όλη η Αδελφότης είχαν ενώπιόν τους δύο μεγάλα προβλήματα: 1) να φροντίσουν καινα ετοιμάσουν τό νεκρό ιερέα καί όσα αυτή η φροντίδα συνεπάγεται καί 2) να ενισχύσουν τήν απαρηγόρητη Πρεσβυτέρα.
Στην αγωνιώδη αυτή προσπάθεια, ειδοποιηθείσα εγκαίρως, έλαβε μέρος καί η Ιερά Μητρόπολις. Οι Αιδεσιμολογιώτατοι Πρωτοπρεσβύτεροι π. Χρήστος Τσάκαλος, Αρχιερατικός Επίτροπος Αιγίου, καί π. Γεώργιος Λυμπέρης, Αρχιερατικός Επίτροπος Διακοπτού, έσπευσαν πάραυτα στη Μονή καί ανέλαβαν πρωτοβουλίες για την φροντίδα (δηλ. μεταφορά του σκηνώματος στην Πάτρα για νεκροψία κλπ), την ετοιμασία του νεκρού και τις πολύπλοκες διατυπώσεις μεταφοράς της σορού στην Κύπρο. Εν τω μεταξύ αφίχθησαν εσπευεμένως ο υιός του αποθανόντος Δημήτριος καί ο επί θυγατρί γαμβρός του Γεώργιος.
Απονέμω λοιπόν τόν δίκαιο έπαινο στους προαναφερθέντες ιερείς μου π. Χρήστο καί π. Γεώργιο για την επιμέλεια, που έδειξαν μέχρις αυτοθυσίας, όπως επίσης στην Γερόντισσα της Μονής και την Αδελφότητα για τήν μεγάλη αγάπη με την οποία περιέβαλαν την βαρυπενθούσα καί πονεμένη Πρεσβυτέρα. Από τη θέση αυτή θέλω να ευχαριστήσω και τον κ. Κώστα Παπασταύρου, που διατηρεί Γραφείο Τελετών στο Αίγιο, για την πολύτιμη συμβολή του στη διεκπεραίωση πολλών καί τόσο λεπτών χειρισμών, που απαιτούνται στις περιπτώσεις αυτές.
Δεν θα μπορούσα να κλείσω τό σημείωμα αυτό αν δεν απηύθυνα τα θερμά συλλυπητήριά μου στην καλή Πρσβυτέρα κα Ανδρούλα καί στα Παιδιά του αειμνήστου εν Χριστώ αδελφού μας ιερέως π. Ευέλθωνος.
Το σημείωμα αυτό δεν γράφεται για ιστορικούς μόνο λόγους. Σκοπός μας είναι να δώσουμε στη δημοσιότητα μια επιστολή, που έγινε γνωστή, μέσα απο το διαδίκτυο και τιτλοφορείται "Αποχαιρετιστήριος Επιστολή" του κοιμηθέντος ιερέως. Μέσα από τις γραμμές της μπορείτε να διαβάσετε πως σκέπτεται ένας άγιος άνθρωπος! Ο π. Ευέλθων με το κείμενο αυτό μας έδωσε ένα ζωντανό παράδειγμα αγιότητος. Να τι γράφει:
«Τά χρόνια πού επέτρεψε ο Θεός νά ζήσω στή γή ήταν αρκετά, ώστε νά πέσω σέ πολλά αμαρτήματα. Όσα θυμόμουνα καί όσα μπόρεσα τά έχω εξομολογηθεί σέ πνευματικούς Πατέρες. Γιά όσα λησμόνησα ή δέ μπόρεσα νά εξομολογηθώ, παρακαλώ τό Θεό νά γίνει ίλεως καί γιά μένα καί νά δείξει τό έλεός του σέ μένα τόν αμαρτωλό».
Αυτό, αγαπητοί μου, είναι το γνήσιον φρόνημα της Ορθοδοξίας. Μας υπενθυμίζει τους λόγους της Εκκλησίας, που ακούονται κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, στη δεύτερη γονυκλισία:
Ας είναι η ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΟΥ
Κύριε, «Σοί μόνω αμαρτάνομεν, αλλά και Σοί μόνω λατρεύομεν. Ουκ οίδαμεν προσκυνείν Θεώ αλλοτρίω, ουδέ διαπετάζειν πρός έτερον Θεόν τας εαυτών, Δέσποτα, χείρας».
Αίγιον, Τρίτη 5 Ιουνίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αντιλαμβάνεσθε τήν αναστάτωση στο Μοναστήρι. Η καλή Γερόντισσα Επιστήμη, η ιατρός 'Αδελφή Αικατερίνα, Δρ της ιατρικής, η ιατρός Αδελφή Αγάθη καί όλη η Αδελφότης είχαν ενώπιόν τους δύο μεγάλα προβλήματα: 1) να φροντίσουν καινα ετοιμάσουν τό νεκρό ιερέα καί όσα αυτή η φροντίδα συνεπάγεται καί 2) να ενισχύσουν τήν απαρηγόρητη Πρεσβυτέρα.
Στην αγωνιώδη αυτή προσπάθεια, ειδοποιηθείσα εγκαίρως, έλαβε μέρος καί η Ιερά Μητρόπολις. Οι Αιδεσιμολογιώτατοι Πρωτοπρεσβύτεροι π. Χρήστος Τσάκαλος, Αρχιερατικός Επίτροπος Αιγίου, καί π. Γεώργιος Λυμπέρης, Αρχιερατικός Επίτροπος Διακοπτού, έσπευσαν πάραυτα στη Μονή καί ανέλαβαν πρωτοβουλίες για την φροντίδα (δηλ. μεταφορά του σκηνώματος στην Πάτρα για νεκροψία κλπ), την ετοιμασία του νεκρού και τις πολύπλοκες διατυπώσεις μεταφοράς της σορού στην Κύπρο. Εν τω μεταξύ αφίχθησαν εσπευεμένως ο υιός του αποθανόντος Δημήτριος καί ο επί θυγατρί γαμβρός του Γεώργιος.
Απονέμω λοιπόν τόν δίκαιο έπαινο στους προαναφερθέντες ιερείς μου π. Χρήστο καί π. Γεώργιο για την επιμέλεια, που έδειξαν μέχρις αυτοθυσίας, όπως επίσης στην Γερόντισσα της Μονής και την Αδελφότητα για τήν μεγάλη αγάπη με την οποία περιέβαλαν την βαρυπενθούσα καί πονεμένη Πρεσβυτέρα. Από τη θέση αυτή θέλω να ευχαριστήσω και τον κ. Κώστα Παπασταύρου, που διατηρεί Γραφείο Τελετών στο Αίγιο, για την πολύτιμη συμβολή του στη διεκπεραίωση πολλών καί τόσο λεπτών χειρισμών, που απαιτούνται στις περιπτώσεις αυτές.
Δεν θα μπορούσα να κλείσω τό σημείωμα αυτό αν δεν απηύθυνα τα θερμά συλλυπητήριά μου στην καλή Πρσβυτέρα κα Ανδρούλα καί στα Παιδιά του αειμνήστου εν Χριστώ αδελφού μας ιερέως π. Ευέλθωνος.
Το σημείωμα αυτό δεν γράφεται για ιστορικούς μόνο λόγους. Σκοπός μας είναι να δώσουμε στη δημοσιότητα μια επιστολή, που έγινε γνωστή, μέσα απο το διαδίκτυο και τιτλοφορείται "Αποχαιρετιστήριος Επιστολή" του κοιμηθέντος ιερέως. Μέσα από τις γραμμές της μπορείτε να διαβάσετε πως σκέπτεται ένας άγιος άνθρωπος! Ο π. Ευέλθων με το κείμενο αυτό μας έδωσε ένα ζωντανό παράδειγμα αγιότητος. Να τι γράφει:
«Τά χρόνια πού επέτρεψε ο Θεός νά ζήσω στή γή ήταν αρκετά, ώστε νά πέσω σέ πολλά αμαρτήματα. Όσα θυμόμουνα καί όσα μπόρεσα τά έχω εξομολογηθεί σέ πνευματικούς Πατέρες. Γιά όσα λησμόνησα ή δέ μπόρεσα νά εξομολογηθώ, παρακαλώ τό Θεό νά γίνει ίλεως καί γιά μένα καί νά δείξει τό έλεός του σέ μένα τόν αμαρτωλό».
Αυτό, αγαπητοί μου, είναι το γνήσιον φρόνημα της Ορθοδοξίας. Μας υπενθυμίζει τους λόγους της Εκκλησίας, που ακούονται κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, στη δεύτερη γονυκλισία:
Ας είναι η ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΟΥ
Κύριε, «Σοί μόνω αμαρτάνομεν, αλλά και Σοί μόνω λατρεύομεν. Ουκ οίδαμεν προσκυνείν Θεώ αλλοτρίω, ουδέ διαπετάζειν πρός έτερον Θεόν τας εαυτών, Δέσποτα, χείρας».
Αίγιον, Τρίτη 5 Ιουνίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Πηγή: http://mkka.blogspot.com/2011/07/blog-post_05.html
