Ολόκληρη η επιστολή του Μακαριωτάτου έχει ως εξής:
Ἀγαπητοί μου,
Σέ ἐποχή κρίσεως, δοκιμασιῶν καὶ ἐθνικῶν περιπετειῶν, οἱ δυσκολίες, οἱ ταλαιπωρίες καὶ τὰ βάσανα τῶν ἀνθρώπων μεγενθύνονται καὶ φανερώνουν τὶς διαστάσεις τοῦ δράματος ποὺ διέρχεται ὁ τόπος.
Ὅμως στὶς δύσκολες περιστάσεις εἶναι ποὺ ἀναδεικνύονται μὲ λαμπρότητα ἀρετὲς ὅπως ἡ φιλοπατρία, ἡ γενναιοδωρία, ἡ αὐταπάρνηση καὶ ἡ μεγαλοθυμία.
Τὶς σελίδες τῆς νεότερης ἱστορίας μας κοσμοῦν εἰκόνες ἡρῴων, ἐθνομαρτύρων, μεγάλων πολιτικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν ἀλλὰ καὶ τῶν μεγάλων εὐεργετῶν ποὺ στήριξαν τὴν Πατρίδα σὲ δύσκολες ὧρες οἰκονομικά καὶ διὰ τῆς ἐπιρροῆς τους σὲ ἔθνη καὶ προσωπικότητες ἀνὰ τὴν οἰκουμένη. Δὲν πρέπει, ἐπίσης, νὰ λησμονοῦμε ὅτι μετὰ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ἡ Ἐκκλησία προσέφερε τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς περιουσίας της συμβάλλοντας οὐσιαστικὰ στὴν ἀνασύσταση καὶ τὴν ἐπιβίωση τῆς πατρίδας, ἀνεξαρτήτως ἂν κάποιοι σήμερα δὲν τὸ ἀναγνωρίζουν ἢ τεχνηέντως διαστρεβλώνουν τὴν Ἱστορία.
Σήμερα εἴμαστε καὶ πάλι πρόθυμοι γιὰ ὅλα, ἀρκεῖ ἡ Πολιτεία νὰ μᾶς τὸ ἐπιτρέψει σύμφωνα μὲ ὅσα ἤδη συζητοῦμε καὶ προτείνουμε πρὸς ὑλοποίηση.
Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα παίρνω τὸ θάρρος νὰ ἀπευθυνθῶ καὶ πρὸς Ἐσᾶς.
Στὶς μέρες μας, καλούμαστε καὶ πάλι, ὁ καθένας ἀπὸ τὴ θέση του καὶ ἀναλόγως τῶν δυνάμεών του, νὰ ἀποδείξουμε ἔμπρακτα τὴ φιλοπατρία καὶ τὴν εὐαισθησία στὸ κάλεσμα τῆς ἱστορικῆς εὐθύνης.
Ἐπιτρέψτε μου λοιπόν, ἀπὸ τὴ θέση μου ὡς Ἀρχιεπισκόπου, μὲ βαθειὰ ἀνησυχία γιὰ τὸ μέλλον τοῦ λαοῦ μας, νὰ ἀπευθυνθῶ στὴν ἀγάπη σας, στὴν εὐαισθησία σας καὶ στὸ ἐνδιαφέρον σας γιὰ τὸν τόπο μας.
Ἐπιτρέψτε μου νὰ σᾶς προσκαλέσω καὶ νὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ σταθεῖτε ἀρωγοὶ καὶ προστάτες στὴν ἀναζωογόνηση τῆς ἀσθμαίνουσας καὶ αἱμορραγούσης οἰκονομίας τῆς Πατρίδας μας.
Ἐσεῖς γνωρίζετε καλύτερα πῶς νὰ κινηθεῖτε καὶ τί πρέπει νὰ πράξετε. Ἐμεῖς, ἁπλῶς, παρατηροῦμε μὲ πόση ὀδύνη καὶ ἀγωνία ὁ λαός μας πληροφορεῖται ὅτι χρήματα καὶ καταθέσεις μετακινοῦνται στὸ ἐξωτερικό, ἐνῶ ἡ ἀνάγκη εἶναι νά βρίσκονται ἐδῶ ἤ ἀκόμα καί νά ἐπαναπατρισθοῦν. Ἐπιχειρήσεις κλείνουν, μεταφέρονται σὲ ἄλλες χῶρες καὶ οἱ ἐπενδύσεις καὶ τὰ ἔργα σταματοῦν, κάνοντας τὴν ἀνεργία νὰ καλπάζει, τοὺς νεότερους νὰ ξενιτεύονται καὶ τὴν ἀβεβαιότητα νὰ δηλητηριάζει τὴν ἐλπίδα καὶ τὸ κουράγιο τῶν Ἑλλήνων.
Πιστεύουμε ὅτι σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ τραγικὰ μπορεῖτε νὰ ἔχετε καίρια διορθωτικὴ παρέμβαση καὶ ἀνατρεπτικὴ συμβολή.
Θὰ ἤθελα νὰ σᾶς διαβεβαιώσω πὼς σὲ ὅ,τι καὶ ὅπου ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ βοηθήσει θὰ εἴμεθα πρόθυμοι καὶ παρόντες.
Εὔχομαι καὶ προσεύχομαι ἡ παράκλησή μου νὰ βρεῖ ὦτα εὐήκοα καὶ καρδιὲς ἀνοικτὲς καὶ εἶμαι βέβαιος ὄχι μόνο ὅτι ὁ Θεὸς θὰ σᾶς ἀνταμείψει ἀλλὰ καὶ ὅτι κάποιοι ἀπὸ ἐσᾶς θὰ προσθέσουν τὰ ὀνόματά τους στοὺς κρίκους τῆς χρυσῆς ἁλυσίδας τῶν μεγάλων ἐθνικῶν μας εὐεργετῶν.
Μὲ αἰσθήματα ἐλπίδας καὶ εὐγνωμοσύνης,
διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
