Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Νέο Φάληρο. Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 όντας μαθητής εντάχθηκα μαζί με τον αδελφό μου στην κατηχητική κίνηση της ενορίας μας, του Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου. Υπεύθυνος νεότητας, νέος ιερέας τότε, ήταν ο ιδιαίτερα αγαπητός μας π. Ιωάννης Λιακόσταυρος, ο οποίος υπό την πνευματική φροντίδα και καθοδήγηση του πολυσέβαστου Μητροπολίτου Πειραιώς και Φαλήρου κ. Καλλινίκου, αγωνιζόταν να δώσει χριστιανική πνοή και ζωντάνια στην ενορία μας.
Στην προσπάθειά του αυτή είχε συμπαραστάτη έναν χαρισματικό νέο, ο οποίος τότε, πριν ολοκληρώσει τη θεολογική σπουδή του στο Πανεπιστήμιο, ήταν φοιτητής στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, και με την αμεσότητα του χαρακτήρα του, την εκφραστικότητα του λόγου του, την απλότητα της καθημερινής βιωτής του και τη μεταδοτικότητα που διέθετε, προσήλκυε πλήθος παιδιών, τα οποία φρόντιζε με κάθε τρόπο, μεταδίδοντάς τους Χριστό και ενοριακή συνείδηση.
Στην προσπάθειά του αυτή είχε συμπαραστάτη έναν χαρισματικό νέο, ο οποίος τότε, πριν ολοκληρώσει τη θεολογική σπουδή του στο Πανεπιστήμιο, ήταν φοιτητής στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, και με την αμεσότητα του χαρακτήρα του, την εκφραστικότητα του λόγου του, την απλότητα της καθημερινής βιωτής του και τη μεταδοτικότητα που διέθετε, προσήλκυε πλήθος παιδιών, τα οποία φρόντιζε με κάθε τρόπο, μεταδίδοντάς τους Χριστό και ενοριακή συνείδηση.
Ο νέος αυτός κατά τη διακονία του στο Φάληρο και στον Πειραιά, εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβρόσιο στην ακριτική Κάρπαθο, όπου εργάστηκε πνευματικά, προσφέροντας πολυποίκιλο έργο για 24 χρόνια. Κατά την κουρά του πήρε το όνομα Ναθαναήλ, έλκοντας την πνευματική καταγωγή του από τον κυρό Μητροπολίτη Κώου Ναθαναήλ Δικαίο (1919-1979).
Το 2009 η αγάπη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και η τιμία ψήφος των Συνοδικών Αρχιερέων τον κατέστησε Ποιμένα της Μητροπόλεως Κώου και Νισύρου, όπου έκτοτε εργάζεται ακούραστος και ανύστακτος για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία του ποιμνίου του.
Η εις πρεσβύτερον χειροτονία του πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1986 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου. Παρών, μεταξύ άλλων, ήταν και ο τότε Σεβ. Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Διονύσιος, ο οποίος το εφετινό καλοκαίρι, 25 χρόνια μετά, εξεδήμησε προς Κύριον. Η χάρις του Θεού επέτρεψε η χειροτονία του διαδόχου του, π. Μάρκου, να γίνει στον ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου, καθώς η ενορία αυτή είναι ο τόπος κατοικίας του όταν βρίσκεται μακριά από το Βροντάδο της Χίου, την πατρίδα του.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος (Βασιλάκης), κατά τη δεκαετία του 80 φοιτητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ήταν και αυτός ένας από τους νέους που δραστηριοποιούνταν στην ενορία μας. Ικανότατος φιλόλογος, ευφυής συνομιλητής, αγαπητός φίλος, βοηθούσε και στήριζε, εμάς τους νεώτερους, ακόμη και στα μαθήματά μας.
Η χάρις του Θεού οδήγησε και αυτόν στο ιερό θυσιαστήριο, καθώς σύντομα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Η νέα διακονία απεκάλυψε άλλες πτυχές του χαρακτήρα του: ακατάβλητος εργάτης της Εκκλησίας, χαρισματικός ποιμένας ψυχών, εγκρατής γνώστης της βυζαντινής ιστορίας, άριστος χειριστής του λόγου και συναρπαστικός κήρυκας του ευαγγελίου.
Αργότερα φοίτησε και στη Θεολογική Σχολή και για πολλά χρόνια προσέφερε τις υπηρεσίες του στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, χωρίς ποτέ να αμελήσει τη διακονία του στη γενέθλια γη της Χίου, εκδαπανώμενος ανάμεσα στη Γραμματεία, αρχικά, και Αρχιγραμματεία, στη συνέχεια, της Ιεράς Συνόδου -τις καθημερινές- και στη Χίο - τα Σαββατοκύριακα, όπου ιερουργούσε σε απομακρυσμένα χωριά, ομιλούσε, έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές, κατηχητικά και πλήθος συνάξεων.
Παρακολουθώντας την πορεία των δύο αυτών κληρικών από τα νεανικά τους χρόνια, του Σεβασμιωτάτου Αγίου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκου δεν μπορεί παρά να σκεφτούμε το θαυμαστό τρόπο με τον οποίο επιλέγει ο Θεός τους διακόνους του και τους χαριτώνει με πλήθος χαρισμάτων, ώστε να ποιμάνουν το λαό Του.
Παρακολουθώντας την ανοδική πορεία αυτών των κληρικών από τη νεότητά τους προς την αρχιερωσύνη διαπιστώνουμε ότι αυτή ήταν «προδιαγεγραμμένη» ήδη από τα νεανικά πνευματικά τους βήματα, καθώς διέθεταν χαρίσματα που η Εκκλησία αναγνώρισε και αξιοποίησε θέτοντάς τους «επί την λυχνίαν.
Σε τέτοιες πρωτοχριστιανικής χάριτος στιγμές, όπως η χειροτονία ενός επισκόπου, αισθάνεται ο πιστός πόσο ζωντανή είναι και θα είναι για την Εκκλησία η αποστολική διαδοχή και το μυστικό τρόπο με τον οποίο επενεργεί η θεία χάρη, ώστε να αφορίζει εκ κοιλίας μητρός τους ποιμένες του λαού του Θεού.
Άξιος ο νέος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος.
Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου η χάρις του Αγίου Πνεύματος τον κατέστησε επίσκοπο στην ενορία όπου έζησε από τα φοιτητικά του χρόνια, στην οποία διακονούσε όταν είχε τη δυνατότητα και την οποία αγάπησε τόσο ώστε να ζητήσει στον ιερό Ναό της να δεχθεί τη χάρη της Αρχιερωσύνης.
Μακάριοι οι κάτοικοι του Νέου Φαλήρου, οι οποίοι προσευχόμενοι προσέφεραν έναν εξ αυτών στο υψηλότατο επισκοπικό διακόνημα.
Μακάριος και ο π. Ιωάννης Λιακόσταυρος, ο οποίος ευτύχησε να δει δύο από τους συνεργάτες του επισκόπους της Εκκλησίας μας.
Είθε η Παναγία η Βοήθεια, ο νεοφανής Άγιος Άνθιμος της Χίου, όλοι οι Άγιοι της γενέθλιας γης του και οι ευχές του παππού του λογίου ιερέως Μάρκου Αγ. Βασιλάκη να τον στηρίζουν στη νέα, αρχιερατική, πλέον, διακονία του.
Άξιος!
Το 2009 η αγάπη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και η τιμία ψήφος των Συνοδικών Αρχιερέων τον κατέστησε Ποιμένα της Μητροπόλεως Κώου και Νισύρου, όπου έκτοτε εργάζεται ακούραστος και ανύστακτος για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία του ποιμνίου του.
Η εις πρεσβύτερον χειροτονία του πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1986 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου. Παρών, μεταξύ άλλων, ήταν και ο τότε Σεβ. Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Διονύσιος, ο οποίος το εφετινό καλοκαίρι, 25 χρόνια μετά, εξεδήμησε προς Κύριον. Η χάρις του Θεού επέτρεψε η χειροτονία του διαδόχου του, π. Μάρκου, να γίνει στον ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου, καθώς η ενορία αυτή είναι ο τόπος κατοικίας του όταν βρίσκεται μακριά από το Βροντάδο της Χίου, την πατρίδα του.
Η χάρις του Θεού οδήγησε και αυτόν στο ιερό θυσιαστήριο, καθώς σύντομα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Η νέα διακονία απεκάλυψε άλλες πτυχές του χαρακτήρα του: ακατάβλητος εργάτης της Εκκλησίας, χαρισματικός ποιμένας ψυχών, εγκρατής γνώστης της βυζαντινής ιστορίας, άριστος χειριστής του λόγου και συναρπαστικός κήρυκας του ευαγγελίου.
Αργότερα φοίτησε και στη Θεολογική Σχολή και για πολλά χρόνια προσέφερε τις υπηρεσίες του στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, χωρίς ποτέ να αμελήσει τη διακονία του στη γενέθλια γη της Χίου, εκδαπανώμενος ανάμεσα στη Γραμματεία, αρχικά, και Αρχιγραμματεία, στη συνέχεια, της Ιεράς Συνόδου -τις καθημερινές- και στη Χίο - τα Σαββατοκύριακα, όπου ιερουργούσε σε απομακρυσμένα χωριά, ομιλούσε, έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές, κατηχητικά και πλήθος συνάξεων.
Παρακολουθώντας την πορεία των δύο αυτών κληρικών από τα νεανικά τους χρόνια, του Σεβασμιωτάτου Αγίου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκου δεν μπορεί παρά να σκεφτούμε το θαυμαστό τρόπο με τον οποίο επιλέγει ο Θεός τους διακόνους του και τους χαριτώνει με πλήθος χαρισμάτων, ώστε να ποιμάνουν το λαό Του.
Παρακολουθώντας την ανοδική πορεία αυτών των κληρικών από τη νεότητά τους προς την αρχιερωσύνη διαπιστώνουμε ότι αυτή ήταν «προδιαγεγραμμένη» ήδη από τα νεανικά πνευματικά τους βήματα, καθώς διέθεταν χαρίσματα που η Εκκλησία αναγνώρισε και αξιοποίησε θέτοντάς τους «επί την λυχνίαν.
Σε τέτοιες πρωτοχριστιανικής χάριτος στιγμές, όπως η χειροτονία ενός επισκόπου, αισθάνεται ο πιστός πόσο ζωντανή είναι και θα είναι για την Εκκλησία η αποστολική διαδοχή και το μυστικό τρόπο με τον οποίο επενεργεί η θεία χάρη, ώστε να αφορίζει εκ κοιλίας μητρός τους ποιμένες του λαού του Θεού.
Άξιος ο νέος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος.
Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου η χάρις του Αγίου Πνεύματος τον κατέστησε επίσκοπο στην ενορία όπου έζησε από τα φοιτητικά του χρόνια, στην οποία διακονούσε όταν είχε τη δυνατότητα και την οποία αγάπησε τόσο ώστε να ζητήσει στον ιερό Ναό της να δεχθεί τη χάρη της Αρχιερωσύνης.
Μακάριοι οι κάτοικοι του Νέου Φαλήρου, οι οποίοι προσευχόμενοι προσέφεραν έναν εξ αυτών στο υψηλότατο επισκοπικό διακόνημα.
Μακάριος και ο π. Ιωάννης Λιακόσταυρος, ο οποίος ευτύχησε να δει δύο από τους συνεργάτες του επισκόπους της Εκκλησίας μας.
Είθε η Παναγία η Βοήθεια, ο νεοφανής Άγιος Άνθιμος της Χίου, όλοι οι Άγιοι της γενέθλιας γης του και οι ευχές του παππού του λογίου ιερέως Μάρκου Αγ. Βασιλάκη να τον στηρίζουν στη νέα, αρχιερατική, πλέον, διακονία του.
Άξιος!
