«Σήμερον ὁ Χριστός ἐν Βηθλεέμ γεννᾶται ἐκ Παρθένου».
«Σήμερον». Αὐτόν τόν λιτό καί ταπεινό χρονικό προσδιο- ρισμό, ἐπέλεξαν οἱ Θεοφόροι Ὑμνῳδοί τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, προκειμένου νά εἰσέλθουν στό μυστήριο καί στό πανηγύρι Της.
Ὁ πολίτης ὅμως αὐτοῦ τοῦ τόπου, καί ἐν πολλοῖς ὁ κάτοικος αὐτοῦ τοῦ μικροῦ ἄστρου,
πού λέγεται «πλανήτης γῆ», εἶναι κουρασμένος, ἀπό τό ἐξοντωτικό «σήμερα» πού ζεῖ.
Ἡ οἰκονομική κρίση, ἡ ἐκμετάλλευση τῶν ἀδυνάτων, ἡ κατευθυνόμενη κατάρρευση τῶν ἀγορῶν, λόγῳ τῶν κερδοσκοπικῶν παιχνιδιῶν τῶν μαέστρων τοῦ καπιταλισμοῦ,nἡ φθορά καί ἡ ὑποταγή τοῦ ἐλεύθερου δημοκρατικοῦ λόγου, σέ συστήματα ἀπροσώπων «Μνημονίων», ἡ ὑπαρκτή καί ἐπαπειλούμενη ἀνεργία, κάνουν τό σήμερα τραγικό καί ὀδυνηρό. Πολλοί θά ἤθελαν νά ξεφύγουν ἀπό αὐτό τό σκοτεινό παρόν.
Καί ἀκριβῶς τώρα,
σ’ αὐτήν τήν καίρια στιγμή, πού ἡ κρίση κορυφώνεται,
ἔρχεται νά ἀναπαύσει τίς καρδιές μας,
μιά μελῳδία, πού ἀλλιῶς προσδιορίζει τόν τρέχοντα χρόνο:
«Σήμερον ὁ ἄναρχος ἄρχεται».
σ’ αὐτήν τήν καίρια στιγμή, πού ἡ κρίση κορυφώνεται,
ἔρχεται νά ἀναπαύσει τίς καρδιές μας,
μιά μελῳδία, πού ἀλλιῶς προσδιορίζει τόν τρέχοντα χρόνο:
«Σήμερον ὁ ἄναρχος ἄρχεται».
Τήν καίρια αὐτή στιγμή τῆς παγκόσμιας ἀναταραχῆς,
δέν χρειάζονται οἱ λαοί τῆς γῆς, νά ψάχνουν κάποιο «σωτήρα»,
ἀφοῦ « ἐπεσκέψατο ἡμᾶς, ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν»,
καί Αὐτός ὁ Σωτήρ εἶναι ἄναρχος,
εἶναι δηλαδή τοῦ χθές, τοῦ σήμερα καί τοῦ αὔριο.
«Τῆς γάρ αἰωνίου Σου Βασιλείας, τό ἄναρχον ἐκαινουργήθη»,
τονίζει ὁ ποιητής τοῦ Δοξαστικοῦ Τροπαρίου τοῦ Ὄρθρου,
καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπεξηγεῖ:
«Βασιλείαν ἀσάλευτον παραλαμβάνοντες ἔχωμεν χάριν» (Ἑβρ.12,28),
ἡ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀσάλευτη, ἀκλόνητη,
σέ ἀντιδιαστολή μέ τίς ταραγμένες καί ῥευστές κυβερνήσεις τοῦ κόσμου.
Ὁ δέ ὑμνῳδός τῶν ἑορταστικῶν Τροπαρίων θεολογεῖ μελῳδικῶς:
«Ἡ Βασιλεία Σου Χριστέ ὁ Θεός, Βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων».
Μετέχοντες στήν πανήγυρι αὐτῆς τῆς αἰώνιας γιορτῆς,
τήν ἴδια ἱστορική στιγμή, πού ὁ τόπος μας καί οἱ λαοί τῆς γῆς,
διέρχονται κοινωνικές καί οἰκονομικές ἀναταραχές,
ἀναδύεται μέσα ἀπό τίς καρδιές μας, ἡ ἀνάγκη νά σταθοῦμε
παρακλητικά καί πρακτικά μέσα στόν πόνο τῶν ἀδελφῶν μας.
Τονίζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος:
«Ἔχεις ἰατρείας κανόνα.
Χριστοῦ μαθητής εἶ, τοῦ πράου καί φιλανθρώπου
καί τάς ἀσθενείας ἡμῶν βαστάσαντος» ( ΕΠΕ 2,80).
Ἔχεις τρόπο θεραπείας,
εἶσαι μαθητής τοῦ Χριστοῦ, τοῦ πράου καί φιλανθρώπου,
ὁ Ὁποῖος ἐβάστασε τίς ἀσθένειές μας.
Ὅπως Ἐκεῖνος στάθηκε θεραπευτικά μέσα στήν ἱστορία τοῦ κόσμου,
ὁμοίως καί ἐμεῖς, οἱ μαθητές Του, ἕναν καί μόνο δρόμο ἔχουμε:
Νά σταθοῦμε θεραπευτικά,
μέσα στήν κρίση αὐτῆς τῆς ἱστορικῆς στιγμῆς
καί νά ἀναδείξουμε τό «σήμερα», ὡς ἡμέρα παρουσίας Χριστοῦ.
Κατά τήν ὥρα τῆς Γεννήσεώς Του,
ὁλόκληρη ἡ κτίση κάτι προσέφερε:
«Οἱ ἄγγελοι (προσέφεραν) τόν ὕμνον,
οἱ οὐρανοί (προσέφεραν) τόν ἀστέρα,
οἱ μάγοι (προσέφεραν) τά δῶρα,
οἱ ποιμένες (προσέφεραν) τό θαῦμα,
ἡ γῆ (προσέφερε) τό Σπήλαιον,
ἡ ἔρημος (προσέφερε) τήν Φάτνην
ἡμεῖς δέ (προσφέραμε) Μητέρα Παρθένον».
Ἐμεῖς δέ οἱ ἄνθρωποι προσφέραμε τήν Μητέρα Παρθένο,
δηλαδή, μέ τό πρόσωπο τῆς Παναγίας καταθέσαμε
τά τιμιώτερα, τά ἐνδοξότερα καί τά ὑψηλότερα,
πού ἔχει ὅλος ὁ κτιστός κόσμος,
τήν ἀνθρώπινη ἀγάπη, τήν συγκατάβαση καί τό συμπάσχειν.
Γράφει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Ἔλα λοιπόν κι ἐσύ, φέροντας δῶρα» (ΕΠΕ 35, 206),
αὐτά τά ἴδια δῶρα,
τήν ἀνθρώπινη ἀγάπη, τήν συγκατάβαση καί τό συμπάσχειν.
Ἄν θέλουμε ἡ γιορτή αὐτή νά λειτουργήσει «σήμερα»,
ὡς πράξη ἐφαρμοσμένης πανηγύρεως,
δέν μποροῦμε νά περιμένουμε, ἤ νά προσδοκοῦμε ἀφελῶς,
τήν λύση τοῦ δράματος τῆς σημερινῆς κρίσεως,
νά τήν βροῦν καί νά τήν προσφέρουν
κυβερνήσεις, πολιτικές παρατάξεις, διεθνεῖς δομές,
τριμερεῖς ἐπιτροπές καί παγκόσμια χρηματοπιστωτικά συστήματα.
Οἱ ἐγκληματίες συνήθως, δέν θεραπεύουν τά θύματά τους.
Τήν κατάσταση πρέπει νά τήν πάρει στά χέριά του
ὁ Χριστοφόρος λαός τοῦ Θεοῦ,
«Δεῦτε πιστοί ἐπαρθῶμεν ἐνθέως … καί νοῦν καθαρθέντες,
τῷ βίῳ προσενέγκωμεν ἀρετάς», τονίζει τό ἑόρτιο Τροπάριο.
Τήν κρίση τοῦ «σήμερα»,
μπορεῖ νά τήν λύσει ἡ φιλάνθρωπη στάση
τῶν χριστιανῶν τοῦ «σήμερα».
Ὁ Μέγας Βασίλειος διατυπώνοντας τόν βασικό ὅρο τοῦ Χριστιανισμοῦ λέγει:
«Οὗτος ὅρος Χριστιανισμοῦ,
μίμησις Χριστοῦ, ἐν τῷ μέτρῳ τῆς ἐνανθρωπήσεως» ( ΕΠΕ 8,370).
Ἐρωτᾷ δέ ὁ ἴδιος Θεοφόρος Πατήρ, γιά τό τί εἶναι τό ἰδιαίτερο τοῦ πιστοῦ:
«Τί ἴδιον Χριστιανοῦ;»,
δίνοντας ταὐτόχρονα καί τήν ἀπάντηση:
«Τό ἀγαπᾶν ἀλλήλους, καθώς καί ὁ Χριστός ἠγάπησεν ἡμᾶς» (P.G. 31,869).
Τήν κατάσταση αὐτή πρέπει νά τήν πάρει στά χέριά του,
ὁ Χριστοφόρος λαός τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Ὕμνος τῶν Ἀγγέλων «ἐπί γῆς εἰρήνη»,
μπορεῖ νά γίνει πράξη σήμερα,
ἄν ἐμεῖς, ὁ λαός τοῦ Θεοῦ,
θελήσουμε, νά πάρουμε τήν «κρίση» τοῦ σήμερα
καί νά τήν μεταμορφώσουμε,
σέ πρακτική φιλάνθρωπη συγκατάβαση,
λέγοντας στούς ἄρχοντες καί στούς Ἡρῷδες τοῦ κόσμου τούτου:
Ἡ κρίση τοῦ ἀπάνθρωπου κερδοσκοπικοῦ συστήματος,
εἶναι δικό σας δημιούργημα,
ἡ λύση ὅμως πού προσφέρει,
ὁ φιλανθρώπως ἐνανθρωπήσας Σωτήρ καί Λυτρωτής, Ἰησοῦς Χριστός,
εἶναι δική μας ὑπόθεση.
Ἀδελφοί μου,
«Σήμερον ὁ Χριστός ἐν Βηθλεέμ γεννᾶται ἐκ Παρθένου».
Εὔχομαι, σέ ὅλους σας, εὐφρόσυνον καί λαμπροφόρον τήν ἑορτήν,
«ἐν ἀληθείᾳ καί καθαρότητι καρδίας».
Ὁ Ἐπίσκοπός Σας καί Ποιμενάρχης Σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ και ΒΑΡΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ ὁ Α΄
