Εχω συναντήσει τον ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου κ. Εφραίμ δυο φορές, στο αεροπλάνο, επιστρέφοντας από τη Θεσσαλονίκη. Δυο κουβέντες ανταλλάξαμε και ήμουν μάλλον δυσάρεστη, αν όχι και αγενής.Το σημειώνω για να μην κάνει κανείς τη λαθεμένη σκέψη ότι έχω κάποιον ιδιαίτερο λόγο υπεράσπισης του κ. Εφραίμ.
Ωστόσο, ο πολίτης που παρακολουθεί τα της Δικαιοσύνης θα ένιωσε αγανάκτηση για το σκηνικό που στήθηκε παραμονές Χριστουγέννων, απέναντι σε έναν άνθρωπο που, ακόμη κι αν κατηγορείται για κακουργηματικές πράξεις, είναι βέβαιο ότι δεν θα ήθελε να καταντήσει φυγόδικος.
Πως είναι δυνατόν να αφήνεται ελεύθερος, με περιοριστικούς όρους, ο κ. Ψωμιάδης με τις συνεχείς δοσοληψίες με τη Δικαιοσύνη και να οδηγείται σε προφυλάκιση ένας ιερομόναχος και μάλιστα ηγούμενος Μονής, κόσμημα της Αθωνικής Πολιτείας;
Θέλω η Δικαιοσύνη να είναι τυφλή και να ακολουθεί την ισονομία αλλά όχι και να μη βλέπει την... τύφλα της. Πού θα πήγαινε να κρυφτεί ένας ηγούμενος, που τον γνωρίζει όλος ο κόσμος και που μόλις πριν από δεκαπέντε μέρες ήταν ομοτράπεζος του Ρώσου προέδρου στη Μόσχα με εκατομμύρια Μοσχοβίτες να του φιλούν το χέρι;
Πώς θα φυγοδικούσε ένας πνευματικός πατέρας, που δέχεται στο Μοναστήρι του και φιλοξενεί κάθε χρόνο 50.000 ανθρώπους από όλον τον κόσμο, ανάμεσά τους διαδόχους και βασιλιάδες;
Το τι καταμαρτυρούν στο Γέροντα Εφραίμ, δικαίως ή αδίκως, δεν είναι ζήτημα που με αφορά, γι' αυτό υπάρχουν οι δικαστές. Η απονομή της Δικαιοσύνης είναι το δικό τους έργο και ο καθένας δικαιούται να κρίνει το αποτέλεσμα. Θα μπορούσα και να παραβλέψω ότι βρίσκονται έξω από τη φυλακή εγκληματίες, απατεώνες, κλέφτες, περιμένοντας να δικαστούν, με όποιο τυπικό παράθυρο των νόμων.
Αλλά μου είναι αδιανόητο να μην μπορούν οι εκπρόσωποι της Δικαιοσύνης να επιδείξουν την ελάχιστη ευαισθησία που απαιτούν όχι μόνον οι άγιες μέρες των Χριστουγέννων αλλά και οι χριστιανοί αντικρίζοντας έναν εκπρόσωπο της Εκκλησίας, με το σχήμα του μοναχού, να αντιμετωπίζεται ως κοινός εγκληματίας. Είναι πρόκληση θρησκευτική και πολιτική.
Και μόνον η εικόνα που έρχεται από το ρεπορτάζ της ημέρας ότι ο ηγούμενος είναι στο κελί του άρρωστος και απέξω είναι αστυφύλακας να τον φυλάει είναι ανατριχιαστική. Έλεος!
Είμαι απολύτως βέβαιη ότι οι δικαστές που αποφάσισαν να μην επιβάλουν περιοριστικούς όρους αλλά να οδηγήσουν τον κ. Εφραίμ στη φυλακή δεν γνωρίζουν την ιστορία της Μονής Βατοπαιδίου. Δεν συγκινούνται από το γεγονός ότι το Μοναστήρι ήταν ερείπια και ο Εφραίμ με την πολυπληθή αδελφότητα των μοναχών που τον ακολουθεί το αναστήλωσε και του ξανάδωσε το πρότερο μεγαλείο.
Δεν είδαν ποτέ τους θησαυρούς της Μονής στις εκθέσεις της Δόξας του Βυζαντίου ή και δεν άκουσαν για τις διπλωματικές επαφές του με την απανταχού Ορθοδοξία. Δεν είναι αμάρτημα. Αμάρτημα είναι ότι αποφάσισαν να συντρίψουν έναν εκπρόσωπο του Θεού, με αυτόν τον επαίσχυντο τρόπο, προκαλώντας όλους τους χριστιανούς.
Λοιπόν, τους λέω: Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος... Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε ο μοναχός Εφραίμ είναι απαράδεκτος.
Άννας Παναγιωταρέα
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/12/blog-post_8054.html#ixzz1hku7K9ad
Ωστόσο, ο πολίτης που παρακολουθεί τα της Δικαιοσύνης θα ένιωσε αγανάκτηση για το σκηνικό που στήθηκε παραμονές Χριστουγέννων, απέναντι σε έναν άνθρωπο που, ακόμη κι αν κατηγορείται για κακουργηματικές πράξεις, είναι βέβαιο ότι δεν θα ήθελε να καταντήσει φυγόδικος.
Πως είναι δυνατόν να αφήνεται ελεύθερος, με περιοριστικούς όρους, ο κ. Ψωμιάδης με τις συνεχείς δοσοληψίες με τη Δικαιοσύνη και να οδηγείται σε προφυλάκιση ένας ιερομόναχος και μάλιστα ηγούμενος Μονής, κόσμημα της Αθωνικής Πολιτείας;
Θέλω η Δικαιοσύνη να είναι τυφλή και να ακολουθεί την ισονομία αλλά όχι και να μη βλέπει την... τύφλα της. Πού θα πήγαινε να κρυφτεί ένας ηγούμενος, που τον γνωρίζει όλος ο κόσμος και που μόλις πριν από δεκαπέντε μέρες ήταν ομοτράπεζος του Ρώσου προέδρου στη Μόσχα με εκατομμύρια Μοσχοβίτες να του φιλούν το χέρι;
Πώς θα φυγοδικούσε ένας πνευματικός πατέρας, που δέχεται στο Μοναστήρι του και φιλοξενεί κάθε χρόνο 50.000 ανθρώπους από όλον τον κόσμο, ανάμεσά τους διαδόχους και βασιλιάδες;
Το τι καταμαρτυρούν στο Γέροντα Εφραίμ, δικαίως ή αδίκως, δεν είναι ζήτημα που με αφορά, γι' αυτό υπάρχουν οι δικαστές. Η απονομή της Δικαιοσύνης είναι το δικό τους έργο και ο καθένας δικαιούται να κρίνει το αποτέλεσμα. Θα μπορούσα και να παραβλέψω ότι βρίσκονται έξω από τη φυλακή εγκληματίες, απατεώνες, κλέφτες, περιμένοντας να δικαστούν, με όποιο τυπικό παράθυρο των νόμων.
Αλλά μου είναι αδιανόητο να μην μπορούν οι εκπρόσωποι της Δικαιοσύνης να επιδείξουν την ελάχιστη ευαισθησία που απαιτούν όχι μόνον οι άγιες μέρες των Χριστουγέννων αλλά και οι χριστιανοί αντικρίζοντας έναν εκπρόσωπο της Εκκλησίας, με το σχήμα του μοναχού, να αντιμετωπίζεται ως κοινός εγκληματίας. Είναι πρόκληση θρησκευτική και πολιτική.
Και μόνον η εικόνα που έρχεται από το ρεπορτάζ της ημέρας ότι ο ηγούμενος είναι στο κελί του άρρωστος και απέξω είναι αστυφύλακας να τον φυλάει είναι ανατριχιαστική. Έλεος!
Είμαι απολύτως βέβαιη ότι οι δικαστές που αποφάσισαν να μην επιβάλουν περιοριστικούς όρους αλλά να οδηγήσουν τον κ. Εφραίμ στη φυλακή δεν γνωρίζουν την ιστορία της Μονής Βατοπαιδίου. Δεν συγκινούνται από το γεγονός ότι το Μοναστήρι ήταν ερείπια και ο Εφραίμ με την πολυπληθή αδελφότητα των μοναχών που τον ακολουθεί το αναστήλωσε και του ξανάδωσε το πρότερο μεγαλείο.
Δεν είδαν ποτέ τους θησαυρούς της Μονής στις εκθέσεις της Δόξας του Βυζαντίου ή και δεν άκουσαν για τις διπλωματικές επαφές του με την απανταχού Ορθοδοξία. Δεν είναι αμάρτημα. Αμάρτημα είναι ότι αποφάσισαν να συντρίψουν έναν εκπρόσωπο του Θεού, με αυτόν τον επαίσχυντο τρόπο, προκαλώντας όλους τους χριστιανούς.
Λοιπόν, τους λέω: Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος... Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε ο μοναχός Εφραίμ είναι απαράδεκτος.
Άννας Παναγιωταρέα
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/12/blog-post_8054.html#ixzz1hku7K9ad
