Μήνυμα διαμαρτυρίας της Ιεράς Μητροπόλεως Σάμου & Ικαρίας για την εγκατάλειψη των ακριτικών μας νησιών

Σέ μιά ἐποχή, πού οἱ ἀξίες ἀμφισβητοῦνται, οἱ θεσμοί διακυβεύονται, τά ἤθη, τά ἔθιμα καί οἱ παραδόσεις μας ἐπαναπροσ- διορίζονται, ἡ οἰκονομική κρίσις μαστίζει τίς περισσότερες οἰκογένειες τῶν Νησιῶν μας ἐπιβάλλεται ἡ συσπείρωσις ὅλων μας, τῶν διοικούντων καί τοῦ Λαοῦ μας καί ἀφοῦ ἐξαλείψουμε τίς ὅποιες διαφορές μας ἀπό κοινοῦ νά ἀντιμετωπίσουμε τά ἀναφανέντα προβλήματα. 

Καθῆκον καί πρώτιστον ἐνδιαφέρον μας εἶναι νά ἑδραιώσουμε τήν μεταξύ μας ἀγάπη, τήν ἑνότητα τή συσπείρωση καί τήν ἀλληλοβοήθεια καί τοῦτο γιατί ὡς Ἕλληνες ἀκρίτες βιώνουμε τήν ἐγκατάλειψη ἀπό τό κράτος, καθώς ἀνεχόμαστε τήν μία ταπείνωσιν μετά τήν ἄλλην! Οἱ ὑπηρεσίες μας ὑπολειτουργοῦν ἐλλείψει προσωπικοῦ, παρά τήν φιλότιμη προσπάθεια τῶν ἐργαζομένων καί μάλιστα τή σοβαρή μείωση τοῦ μισθοῦ τους.

Οἱ οἰκογένειες ὑποφέρουν. Οἱ ἀγρότες μας ἐπτώχευσαν.

Τά δυσβάστακτα χρέη κι οἱ ὑποχρεώσεις, ἡ ἀνεπαρκής σύνδεση τῶν Νησιῶν μας μέ τό κέντρο, ἡ αὔξηση τῶν ναύλων καί τῶν εἰσιτηρίων, ἡ ὑποβάθμιση τῶν θαλασσίων καί ἀεροπορικῶν συγκοινωνιῶν, τό κλείσιμο ὑπηρεσιῶν καί φορέων και τόσα ἄλλα μᾶς ἀναγκάζουν πλέον νά ὑψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας καί νά ‘ποῦμε στήν κεντρική διοίκηση τοῦ κράτους:

 «Ὄχι σέ ἄλλες ταπεινώσεις καί ταλαιπωρίες. Κουραστήκαμε ἀπό τά λόγια καί τίς ὑποσχέσεις. Βρισκόμαστε στήν ἀρχή τῶν συνόρων τῆς Εὐρώπης, ἀλλά τά παραμεθόρια καί ἀκριτικά Νησιά μας βρίσκονται στήν ἀγκάλη προαιωνίων «φίλων» μας.Ἡ παραμονή στά Νησιά μας εἶναι ἐθνική ἀνάγκη πρέπει νά εἶναι μόνιμη καί σταθερή καί αὐτό θά ἐπιτευχθεῖ, πέρα ἀπό τήν πίστη καί τήν ἐπιθυμία τοῦ καθενός μας καί ἀπό κίνητρα. Κίνητρα οἰκονομικά, μειώσεις φόρων, μειώσεις εἰσιτηρίων καί ναύλων, ἀναβάθμιση θαλασσίων καί ἐναερίων συγκοινωνιῶν, τρόποι ἐξυπηρέτησης ὑπαλλήλων, ἐργαζομένων καί κατοίκων. Εὔσημα καί μετάλλια μᾶς πρέπουν καί ὄχι ταπεινώσεις, ἰσοπεδώσεις, ὑποβαθμίσεις καί ἐξευτελισμοί».

Εἶναι γνώρισμα τῶν κατοίκων τῶν τριῶν Νησιῶν μας, τῆς Σάμου, τῆς Ἰκαρίας καί τῶν Φούρνων, ὅτι στή δυστυχία, τόν πόνο καί τά ὅποια ποικιλόμορφα προβλήματα, βρίσκουμε τό σθένος καί τήν ψυχική δύναμη νά τά ἀντιμετωπίζουμε καί νά τά ἐπιλύουμε. Ὅμως ἐπιβάλλεται νά ἀγωνισθοῦμε ἀπό κοινοῦ σθεναρά, ἀποτελώντας τήν ἡρωϊκή συνέχεια τῶν Πατέρων μας, καθώς ἐφέτος συμπληρώνονται σύν Θεῷ 100 ἔτη ἀπό τούς ἀγῶνες τους, στή διάρκεια τῶν ὁποίων δέν ἐφείσθησαν κόπων, προσπαθειῶν καί τοῦ αἵματός τους ἀκόμη γιά νά ἑνωθοῦμε μέ τήν Ἑλλάδα καί ζοῦμε ἐλεύθεροι καί μέ τό κεφάλι ψηλά.

Ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία δέν θά παραμείνει ἀδρανής καί ἀπαθής. Ὅπως μέχρι σήμερα, ἔτσι θά συνεχίζει νά εἶναι γνήσιος ἀρωγός καί θερμός συμπαραστάτης στόν ἀγῶνα  γιά τά δίκαια αἰτήματα καί τά συμφέροντα τοῦ ἀκριτικοῦ καί πονεμένου λαοῦ μας.

 «Ζῇ Κύριος ὁ Θεός τῆς ἀγάπης τῶν Νησιῶν μας»

«Ἡ ἰσχύς ἐν τῇ ἑνώσει»

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως