που τέλεσε το Σάββατο 7 Ιανουαρίου ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος.
Η νέα Μοναχή Θεοξένη ενσωματώθηκε και επίσημα στην αδελφότητα της Μονής, η οποία αριθμεί, από ετών, ικανό αριθμό Μοναχών από διάφορα μέρη του κόσμου.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος χαρακτήρισε «θαύμα» την ρασοφορία της νέας Μοναχής, γιατί, όπως τόνισε, «ένα άνθος από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου καρποφορεί και ανθίζει εδώ στο δικό μας τόπο, στην τοπική μας Εκκλησία.
Γιατί γευόμαστε τη χαρά μιας ψυχής που αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στο Χριστό και στην Εκκλησία Του.
Μια ψυχή που γνώρισε την Ορθοδοξία, εμπιστεύθηκε την αληθινή πίστη και ιδού σήμερα χαίρεται να αφιερώνεται ψυχή τε και σώματι στο Νυμφίο Χριστό, για να αποδειχθεί άλλη μια φορά ότι ο Χριστός ενηνθρώπησε για όλους τους ανθρώπους, από όπου κι αν κατάγονται, όποια κι αν είναι η παράδοσή τους ή η γλώσσα τους...»
Στη συνέχεια ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στις Μοναχικές αρετές της ακτημοσύνης, της υπακοής και της παρθενίας, που θεραπεύονται στον Ορθόδοξο Μοναχισμό, κατά το πρότυπο του πρώτου Μοναχού και Ασκητού της Εκκλησίας, του Τιμίου Προδρόμου και αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε η Γιαπωνέζα νέα Μοναχή, ώσπου να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα της ζωής της, εντελώς διαφορετική από την παράδοση και τον πολιτισμό της χώρας της.
Μεταξύ άλλων, σημείωσε χαρακτηριστικά: «Ξέρω πόσο δυσκολεύτηκε να ταιριάξει, να εξοικειωθεί με νοοτροπίες που είναι διαφορετικές από τη δική της κουλτούρα και τον πολιτισμό. Δεν είναι εύκολο πράγμα.
Όποιος έχει μικρή εμπειρία της χώρας από την οποία προέρχεται, την Ιαπωνία, μπορεί να καταλάβει πόσο έχει αγωνισθεί για να δεχθεί αυτό που βιώνει, αλλά και οι αδελφές και η Γερόντισσα είμαι βέβαιος ότι και αυτές έκαναν το δικό τους αγώνισμα, που καρποφόρησε με τη Χάρη του Θεού.
Και χαίρομαι να βλέπω σε αυτό το μοναστήρι από διάφορα μέρη του κόσμου να συμπορεύονται και να συναγωνίζονται αδελφές και μοναχές, που φέρνει η καθεμιά τη δική της πολιτιστική παράδοση και εμπειρία, αλλά μέσα στο Ορθόδοξο βίωμα του μοναχισμού μετασχηματίζεται με τη Χάρη του Θεού και έτσι βιώνουμε όλοι μας τούτο το θαύμα σε αυτό το μοναστήρι...
Γι αυτό συγχαίρω την αδελφή και εύχομαι από καρδιάς και προσεύχομαι ο Θεός να τής δίνει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη.
Γιατί θα είναι μία γέφυρα που θα μεταλαμπαδεύει προς εκεί στην Άπω Ανατολή το βίωμα της Ορθοδοξίας, την χαρά του Ορθοδόξου Μοναχισμού. Δεν ξέρει κανείς τί μάς περιμένει στο μέλλον.
Μη βιαστείτε να πείτε τί συμβαίνει με τον Χριστιανισμό στη Δύση.
Αν ρίξουμε μια ματιά σήμερα στα γεγονότα και στις καταστάσεις του κόσμου θα διαπιστώσουμε ότι πολλά πράγματα στρέφονται προς την Άπω Ανατολή, προς χώρες που μάς φαίνονται μακρινές, αλλά που ίσως περιμένουν τον σπόρο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας να φτάσει για να καρποφορήσει.
Δεν ξέρουμε τί μυστήριο τελεσιουργείται τούτη την στιγμή. Δεν ξέρουμε τί ο Θεός μάς επιφυλάσσει για το μέλλον. Αυτός έχει το δικό του σχέδιο και φροντίζει πάντοτε για την σωτηρία των ανθρώπων...»
