εν τη Ελλάδι πάση, η πανέορτος μνήμη,
του Θείου Χαραλάμπους διό περ λαμπρώς,
εορτάζει κατέχουσα, την πανσεβάσμιον κάραν την τον Χριστόν, ως Θεάνθρωπον κηρύξασαν.
Το μικρό χωριό Πάπαρι λίγο έξω από την Τρίπολη εόρτασε λαμπρώς και φέτος την μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους.
Μία Εορτή που θυμίζει κάθε
φορά στους κατοίκους του χωρίου αυτού, την ευεργεσία που δέχτηκαν οπό τον Άγιο και την βοήθεια την οποία προσέφερε στους παλαιότερους κατοίκους απαλλάσσοντάς τους οπό φοβερή ασθένεια. Η ευγνωμοσύνη και η υποχρέωση των κατοίκων της Ενορίας Άγιου Νικολάου Πάπαρι προς τον Άγιο Χαράλαμπο απεικονίσθει με την συμμετοχή των πιστών στις Ιερές ακολουθίες προς τιμή του, αψηφώντας το δριμύ κρύο και την συνεχιζόμενη χιονόπτωση. Η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αγίου και των Αγίων Λείψανων αυτού, δεν κατέστη δυνατό να γίνει λόγο του χιονιού το οποίο είχε κατακλίσει από βραδύς τα σοκάκια του χωριού.
Μετά το πέρας του Εσπερινού ο Πολιτιστικός Σύλλογος νέων Πάπαρι << ΤΟ ΟΡΕΣΘΑΣΙΟΝ >> όπως κάνει κάθε χρόνο, προέβη στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού, παρουσία πολλών κατοίκων του χωριού, συγχωριανών οι οποίοι αφίχθησαν τόσο από την Τρίπολη όσον και από την Αθήνα για την πανήγυρη του Αγίου, αλλά και ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Συλλόγου των Νέων Πάπαρι.
Την μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους εόρτασαν επίσης λαμπρώς στην Ιερά μας Μητρόπολη, η Ενορία Χωτούσης, το Εξωκκλήσιο του Άγιου Δημητρίου Τριπόλεως που βρίσκετε λίγο έξω από την Τρίπολη στην ομώνυμη θέση Αγ. Χαράλαμπος, τα Ιερά Μετόχια των Ιερών Μονών της Μητροπόλεως μας, της Μονής Σίντζας, της Μονής Μαλεβής εις Κορακοβούνιον Κυνουρίας, της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου εις Κανδήλαν Μαντινείας, καθώς και το Ιερό παρεκκλήσιο της Ιεράς Μονής Γοργοεπηκόου Νεστάνης Μαντινείας.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, όπως κάθε χρόνο προεξήρχε των Ιερών Ακολουθιών στο Ιερό Μετόχι της Μονής Σίντζας Λεωνιδίου, το οποίο είχε κατακλειστεί από τον ευσεβή Κλήρο και τον περιούσιο Λαό της πόλεως του Λεωνιδίου που είναι το κέντρο της Τσακωνιάς στην Κυνουρία.
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Ο Άγιος Χαράλαμπος κατήγετο οπό την Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ. και μαρτύρησε σε ηλικία 113 ετών. Όταν ξέσπασε διωγμός εναντίον των Χριστιανών, στα χρόνια του Σεπτιμίου Σεβήρου, κάποιοι εκ των πνευματικών τέκνων του Αγίου Χαραλάμπους προσπάθησαν να τον πείσουν να φύγει, ώστε να μη συλληφθεί. Εκείνος, φυσικά, αρνήθηκε, γιατί είναι αδύνατον στον καλό ποιμένα να εγκαταλείψει το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου και γιατί ήταν έτοιμος κάθε στιγμή της ζωής του για την ομολογία και το μαρτύριο. Συνελήφθη και βασανίσθει απάνθρωπα, αλλά αντιμετώπισε τα φρικτά βασανιστήρια με θαυμαστή ανδρεία, αφού προηγουμένως ομολόγησε με παρρησία την πίστη του. Αρκετοί στρατιώτες, από αυτούς που διετάχθησαν να βασανίσουν τον γέροντα Ιερέα, βλέποντάς τον να υπομένει τα απάνθρωπα βασανιστήρια με τόση γενναιότητα αλλά και με απίστευτη ηρεμία, καθώς και τα θαύματα πού έγιναν διά της προσευχής του επίστευσαν στον Χριστό και τον ομολόγησαν Κύριο και Θεό τους. Ο έπαρχος θορυβήθει από την ομαδική μεταστροφή πολλών ανθρώπων προς των Χριστιανισμό και διέταξε να τον αφήσουν ελεύθερο. Αργότερα, ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να αντέξει την παρρησία και την ανδρεία του γέροντα, διέταξε τον αποκεφαλισμό του.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
του Θείου Χαραλάμπους διό περ λαμπρώς,
εορτάζει κατέχουσα, την πανσεβάσμιον κάραν την τον Χριστόν, ως Θεάνθρωπον κηρύξασαν.
Το μικρό χωριό Πάπαρι λίγο έξω από την Τρίπολη εόρτασε λαμπρώς και φέτος την μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους.
Μία Εορτή που θυμίζει κάθε
φορά στους κατοίκους του χωρίου αυτού, την ευεργεσία που δέχτηκαν οπό τον Άγιο και την βοήθεια την οποία προσέφερε στους παλαιότερους κατοίκους απαλλάσσοντάς τους οπό φοβερή ασθένεια. Η ευγνωμοσύνη και η υποχρέωση των κατοίκων της Ενορίας Άγιου Νικολάου Πάπαρι προς τον Άγιο Χαράλαμπο απεικονίσθει με την συμμετοχή των πιστών στις Ιερές ακολουθίες προς τιμή του, αψηφώντας το δριμύ κρύο και την συνεχιζόμενη χιονόπτωση. Η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αγίου και των Αγίων Λείψανων αυτού, δεν κατέστη δυνατό να γίνει λόγο του χιονιού το οποίο είχε κατακλίσει από βραδύς τα σοκάκια του χωριού.
Μετά το πέρας του Εσπερινού ο Πολιτιστικός Σύλλογος νέων Πάπαρι << ΤΟ ΟΡΕΣΘΑΣΙΟΝ >> όπως κάνει κάθε χρόνο, προέβη στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού, παρουσία πολλών κατοίκων του χωριού, συγχωριανών οι οποίοι αφίχθησαν τόσο από την Τρίπολη όσον και από την Αθήνα για την πανήγυρη του Αγίου, αλλά και ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Συλλόγου των Νέων Πάπαρι.
Την μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους εόρτασαν επίσης λαμπρώς στην Ιερά μας Μητρόπολη, η Ενορία Χωτούσης, το Εξωκκλήσιο του Άγιου Δημητρίου Τριπόλεως που βρίσκετε λίγο έξω από την Τρίπολη στην ομώνυμη θέση Αγ. Χαράλαμπος, τα Ιερά Μετόχια των Ιερών Μονών της Μητροπόλεως μας, της Μονής Σίντζας, της Μονής Μαλεβής εις Κορακοβούνιον Κυνουρίας, της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου εις Κανδήλαν Μαντινείας, καθώς και το Ιερό παρεκκλήσιο της Ιεράς Μονής Γοργοεπηκόου Νεστάνης Μαντινείας.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, όπως κάθε χρόνο προεξήρχε των Ιερών Ακολουθιών στο Ιερό Μετόχι της Μονής Σίντζας Λεωνιδίου, το οποίο είχε κατακλειστεί από τον ευσεβή Κλήρο και τον περιούσιο Λαό της πόλεως του Λεωνιδίου που είναι το κέντρο της Τσακωνιάς στην Κυνουρία.
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Ο Άγιος Χαράλαμπος κατήγετο οπό την Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ. και μαρτύρησε σε ηλικία 113 ετών. Όταν ξέσπασε διωγμός εναντίον των Χριστιανών, στα χρόνια του Σεπτιμίου Σεβήρου, κάποιοι εκ των πνευματικών τέκνων του Αγίου Χαραλάμπους προσπάθησαν να τον πείσουν να φύγει, ώστε να μη συλληφθεί. Εκείνος, φυσικά, αρνήθηκε, γιατί είναι αδύνατον στον καλό ποιμένα να εγκαταλείψει το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου και γιατί ήταν έτοιμος κάθε στιγμή της ζωής του για την ομολογία και το μαρτύριο. Συνελήφθη και βασανίσθει απάνθρωπα, αλλά αντιμετώπισε τα φρικτά βασανιστήρια με θαυμαστή ανδρεία, αφού προηγουμένως ομολόγησε με παρρησία την πίστη του. Αρκετοί στρατιώτες, από αυτούς που διετάχθησαν να βασανίσουν τον γέροντα Ιερέα, βλέποντάς τον να υπομένει τα απάνθρωπα βασανιστήρια με τόση γενναιότητα αλλά και με απίστευτη ηρεμία, καθώς και τα θαύματα πού έγιναν διά της προσευχής του επίστευσαν στον Χριστό και τον ομολόγησαν Κύριο και Θεό τους. Ο έπαρχος θορυβήθει από την ομαδική μεταστροφή πολλών ανθρώπων προς των Χριστιανισμό και διέταξε να τον αφήσουν ελεύθερο. Αργότερα, ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να αντέξει την παρρησία και την ανδρεία του γέροντα, διέταξε τον αποκεφαλισμό του.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας