Η εορτή του Αγ. Χαραλάμπους έδωσε την ευκαιρία για μια ακόμη φορά στους λιγοστούς κατοίκους του χωριού Στόλος Κυνουρίας, να ζήσουν ξεχωριστές στιγμές, μίας και σήμερα είχε την τιμητική του το Μετόχιον της Ιεράς Μονής
Τις Ιερές Ακολουθίες προς τιμή του Αγίου, τέλεσαν με την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια, Ο Αιδ. Εφημέριος του χωριού π. Ευάγγελος Φουντούλης, καθώς και ο π. Πέτρος Δικαίος εφημέριος Αγ. Πέτρου Κυνουρίας, προσκυνητές και ευλαβείς χριστιανοί προσέτρεξαν για να λάβουν την ευλογία του Αγίου Χαραλάμπους και να τιμήσουν την μνήμη του.
Ο καιρός δεν επέτρεψε την προσέλευση των ευσεβών χριστιανών εκ των χωριών του Καστριού και την ευρύτερη περιοχή της Κυνουρίας, μιας και τα πάντα ήταν κατάλευκα από το χιόνι που έπεσε αργά το βράδυ και τις πρώτες πρωινές ώρες.
Ευχόμαστε ο Άγιος Χαράλαμπος να σκέπει πάντας και να στηρίζει την Ιερά Μονή και τους κατοίκους του Στόλου που έχουν την τιμή και την ευλογία να έχουν το Μετόχιο αυτό δίπλα στα σπίτια τους.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜ. ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΣΤΡΙΟΥ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ
Η Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου, στην καρδιά του Πάρνωνα, επιφυλάσσει στον επισκέπτη ιδιαίτερες και ξεχωριστές εικόνες, καθώς είναι κτισμένη στον κόλπο ενός τεράστιου βράχου απ’ όπου μπορεί ο κάθε προσκυνητής της Ιεράς Μονής να θαυμάσει τη χαράδρα του πόταμου Τάνου, αλλά ταυτόχρονα και την επιμονή των μοναχών που κατόρθωσαν να θεμελιώσουν σε τόσο δύσβατο σημείο τον αρχικό πυρήνα της Μονής, επιλογή απόκρημνης θέσης σε κομβικό σημείο, ανάμεσα στα «Καστριτοχώρια», πιθανότατα δικαιολογείται από την αναζήτηση καταφυγίου από πληθυσμούς που κατέφυγαν εκεί σε δύσκολες εποχές.
Εικάζεται πώς ήταν κάτοικοι του οικισμού Δραγαλεβού οι οποίοι αναζήτησαν εκεί ασφάλεια και θεμελίωσαν τη Μονή περὶ το 930 μ.Χ., ενώ το 1126 μ.Χ. εγκαινιάστηκε ο Ναός, αφιερωμένος στον διδάσκαλο της προσευχής και της μετανοίας, τον Βαπτιστή και Πρόδρομο του Σωτήρος Χριστού, ως κέντρο κοινής συνάντησης, προσευχής και παρηγοριάς. Ωστόσο, η ιδιαίτερη θέση της Μονής και οι περιπέτειες που γνώρισε με το πέρασμα των χρόνων, την οδήγησαν σε εγκατάλειψη, φθορά και κίνδυνο κατάρρευσης.
Χάρη στην πρωτοβουλία του Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, από το 2000 εξασφαλίστηκαν οικονομικοὶ πόροι από τα ΕΣΠΑ για την αναστήλωση και συντήρηση της Μονής. Η πανήγυρη της Μονής ήταν πάντοτε σημείο αναφοράς για χιλιάδες προσκυνητών. Κατά τα παλαιά χρόνια, όταν ακόμη δεν υπήρχαν τα αυτοκίνητα και η τεχνολογία, κατά την εορτή του Μοναστηριού την 5η και 6η Σεπτεμβρίου κάτοικοι από τις γύρω περιοχὲς την Αργολίδα και κυρίως από τον τέως Δήμο Κορυθίου ξεκινούσαν με τα ζώα τους και ύστερα από μία ολόκληρη ημέρα πεζοπορίας έφθαναν στην Μονή για να αποδώσουν τιμή στον θαυματουργό Τίμιο Πρόδρομο. Ο κόσμος ήταν τόσο πολύς που δεν ήταν δυνατόν να φιλοξενηθούν και να σιτιστούν όλοι εντός της Μονής, οπότε και κατασκήνωναν για δύο ή τρεις ημέρες στον εκτός των τειχών του Μοναστηριού περιβάλλοντα χώρο, και χάρη στους φούρνους που είχε κατασκευάσει το Μοναστήρι έψηναν και μαγείρευαν καλύπτοντας την ανάγκη των προσκυνητών για τροφή.
Η Ιερά Μονή ανέκαθεν είχε ικανή κτηματική περιουσία στην γύρω περιοχή, Βοσκοτόπια Ελαιώνες Σπαρτοχώραφα, Αμπέλια και περβόλια, περιουσία που συνέβαλε στην επιβίωση των Μοναχών της Μονής αλλά και των πτωχών της γύρω περιοχής και όχι μόνο. Στο διάβα της Ιστορίας βλέπουμε την Μονή να χάνει σημαντική κτηματική περιουσία η οποία παραχωρήθηκε στο Κράτος γύρω στο 1952 αλλά και αργότερα, όπως τότε συνέβη και με τις άλλες Ιερές Μονές στην Ελλαδική Επικράτεια.
Συνδεδεμένες άρρηκτα με τα κτήματα ήταν και οι κτηριακές εγκαταστάσεις εκτός της Μονής, που εξυπηρετούσαν τους Μοναχούς που εργάζονταν στα χωράφια ή έπρεπε να ξεχειμωνιάσουν μακριά από την Μονή, δηλαδή τα Μετόχια της Μονής. Η Ιερά Μονή έχει Μετόχι στο Χωριό Περδικόβρυση ( Τσερβάσι ) και στο χωριό Στόλος της Κυνουρίας.
